راوخ
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (مه ۲۰۱۹) |
در درستی این مقاله اختلاف نظر وجود دارد. (مه ۲۰۱۹) |
راوخ، روستایی در دهستان دهنه شیرین بخش مرکزی شهرستان بام و صفیآباد در استان خراسان شمالی ایران است.
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ![]() |
استان | خراسان شمالی |
شهرستان | بام و صفیآباد |
بخش | مرکزی |
دهستان | دهنه شیرین |
۳۶°۴۹′۵۸″شمالی ۵۸°۰۰′۳۵″شرقی / ۳۶٫۸۳۲۸۹۶۵°شمالی ۵۸٫۰۰۹۶۷۰۳°شرقی | |
جمعیت | ۱۴۲ نفر (سرشماری ۹۵) |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع از سطح دریا | ۱٬۲۴۹ متر |
کد آماری | ۱۲۵۸۳۲ |
موقعیت
ویرایشاین روستا به مختصات طول جغرافیایی ۰۰ ۵۸ عرض جغرافیای ۵۰ ۳۶ و ارتفاع متوسط ۱۵۶۰ متر در ۱۸ کیلومتری شمال شرق شهر صفی آباد بالاتر از روستای عباسآباد قرار دارد.[۱]
وجه تسمیه
ویرایشبه دلیل اینکه لحظه طلوع آفتاب تمام رخ در مقابل خورشید قرار میگیرد راوخ نامیده میشود
تاریخچه روستا
ویرایش![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/09/%D8%B1%D9%88%D8%B3%D8%AA%D8%A7%DB%8C_%D8%B1%D8%A7%D9%88%D8%AE_%D8%A7%D8%B3%D9%81%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D9%86.jpg/220px-%D8%B1%D9%88%D8%B3%D8%AA%D8%A7%DB%8C_%D8%B1%D8%A7%D9%88%D8%AE_%D8%A7%D8%B3%D9%81%D8%B1%D8%A7%DB%8C%D9%86.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/72/%D9%82%D9%84%D8%B9%D9%87_%D8%B1%D8%A7%D9%88%D8%AE.jpg/200px-%D9%82%D9%84%D8%B9%D9%87_%D8%B1%D8%A7%D9%88%D8%AE.jpg)
این روستا در زمان شاهزاده محمد تقی میرزای رکن الدوله در دوره ناصرالدین شاه درسال۱۳۱۴ ه.ق/۱۲۷۵ ش از مهمترین روستاهای ولایات بام و صفیآباد بهشمار میرفته و اسم آن به عنوان یکی از روستاهای مالیات دهنده در صورت جمع و خرج ولایات مملکت خراسان سنه بیچی ئیل ذکر شدهاست که زیر نظر رحیم آقا از حکام و خوانین منطقه بام بوده که مالیات آن به شرح ذیل میباشد:
طبق نوشته کتابچه «بام و صفیآباد من محال ارض اقدس» دردوره قاجاریه (قرن ۱۳) «قلعه راوخ هوایش ئیلاق آبش قنات. قشلاقهایش میانه صفیآباد بام است. . خانوار دوازده باب است. دو نفر نوکر داشته اخراج است».[۲]
کوهها
ویرایش- کوه آمن نرد: این کوه باارتفاع ۲۰۸۱ متر در جنوب شرق.
- کوه تختالا : این کوه باارتفاع ۱۷۲۵متر در شمال غرب.
- کوه هزار دره: این کوه باارتفاع ۱۸۸۷ متر در جنوب شرق آبادی واقع گردیدهاست.[۳]
قناتها
ویرایشآب راوخ از قنات تأمین میشود.[۴] قنات راوخ دارای طول ۱۰۰۰ متر است و دارای تعداد ۳۵میله چاه میباشد. عمقمادرچاه این قنات، ۲۰ متر. دبی این قنات ۲۵لیتر بر ثانیه است. اراضی تحت کشت این قنات ۵۰ هکتار میباشد.[۵]
پوشش گیاهی روستا
ویرایشپوشش گیاهی این روستا رامی توان با توجه به موقعیت جغرافیایی آن به دو قسمت کوهستانی و دشتی طبقهبندی کرد:
پوشش گیاهی بخش کوهستانی
ویرایشبه غیر از درختان ارس که در بلندیهای شاه جهان، و کوه شاه حسن و بهطور پراکنده قابل مشاهده میباشد، اغلب از درختان پسته، انار، زبان گنجشک، زرشک، ارغوان و انجیر وحشی، بومادران، استاقدوس، قسنی، کتیرا، گون و غیره… تشکیل شدهاست.
پوشش گیاهی بخش دشتی
ویرایشاین بخش به دلیل قرار گرفتن در شرایط آب و هوایی گرم و داشتن زمینهای رسی دارای گیاهانی چون پیاز کوهی، درمنه، خارشتر، بارهنگ، اسپند، قارچ، پونه، تلخه، تشکیل میدهد.
محیط زیست وزندگی جانورشناسی روستا
ویرایشجانورانی که در محیط زیست روستای راوخ زندگی میکنند شامل روباه، شغال، گرگ، گراز و انواع پرندگان مثل گنجشک، طوقی، کپک، زاغ، هدهد و کبوتر چاهی زندگی میکنند
محصولات عمده زراعی روستا
ویرایشمهمترین محصولات زراعی این روستا گندم، جو، زیره و یونجه میباشد[۱]
محصولات عمده باغی روستا
ویرایشمهمترین محصولات باغی این روستا بادام، زردآلو میباشد از دیگر محصولات باغی میتوان به زردک مزرعه جهانی اشاره کرد که در دنیا منحصر به فرد میباشد[۶]
صنایع دستی روستا
ویرایشامکانات روستا
ویرایشمهمترین امکانات این روستا عبارتند از :برق، گاز، تلفن، دبستان، مسجد، شورای اسلامی … می توان اشاره کرد.[۷]
جمعیت
ویرایشبر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۱۴۲ نفر (۶۷ خانوار) بودهاست.[۸]
نژاد و زبان
ویرایشمردم این روستا از نژاد ترک و تیره بغایری هستند.[۹] که در زمان حمله هولاکوخان به ایران از منطقه قراقوم ترکمنستان به این منطقه کوچ داده شدند و زبان آنها ترکی است.[۱۰]
مشاغل
ویرایشمشاغل عمده روستا شامل: زراعت، باغداری، دامداری و کارگری است.[۱]
جاذبههای گردشگری
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ جغرافیایی آبادیهای کشور، استان خراسان شمالی، شهرستان اسفراین، تهران. انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح۱۳۸۴، ص. صفحهٔ 131
- ↑ http://malekmuseum.org/en/artifact/1393.04.04330%2F012/سرشماری+بام+و+صفی+آباد-کتابچه+بام+وصفیآباد
- ↑ -، جغرافیایی آبادیهای کشور، استان خراسان شمالی، شهرستان اسفراین، تهران. انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح۱۳۸۴، ص. صفحهٔ ۱۳۱
- ↑ فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۴ ژوئن ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۴ ژوئن ۲۰۱۲.
- ↑ جغرافیایی آبادیهای کشور، استان خراسان شمالی، شهرستان اسفراین، تهران. انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح۱۳۸۴، صفحهٔ 131
- ↑ جغرافیایی آبادیهای کشور، استان خراسان شمالی، شهرستان اسفراین، تهران. انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح۱۳۸۴، صفحهٔ 131
- ↑ «درگاه ملی آمار > سرشماری عمومی نفوس و مسکن > نتایج سرشماری > جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری سال 1395». www.amar.org.ir. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۷-۳۱.
- ↑ کلنل ادوارد ییت، [سفرنامه خراسان و سیستان]، ترجمهٔ قدرتالله روشنی زعفرانلو – مهرداد رهبری، مشهد. انتشارات یزدان ۱۳۶۵، ص. صفحهٔ ۳۴۴
- ↑ احمد نیک گفتار، جغرافیای تاریخی ارغیان، مشهد. انتشارات کیهان اندیشه، ص. صفحهٔ ۶۵
- احمد نیک گفتار و بهنامفر، تأملی بر ولایت جغرافیای تاریخی ارغیان، تهران. فصلنامه پژوهش در تاریخ دانشگاه ادبیات و علوم انسانی تهران، سال اول، شماره 2، – 1390
- احمد نیک گفتار، بررسی باستان شناختی پهنه فرهنگی شهر اسفراین، خراسان شمالی، تهران. دانشگاه تهران،1387
- حافظ ابرو، جغرافیای خراسان در تاریخ حافظ ابرو، م. تصحیح و تعلیق دکتر غلامرضا ورهام، نشر اطلاعات۱۳۷۰، ص. صفحهٔ ۷۱
- مهدی هوشیار، تحلیل الگوی تقسیمات کشوری شمال خراسان نمونه: شهرستان اسفراین، تهران. تربیت مدرس، ص. صفحهٔ
- احمد نیک گفتار، گزارش ثبتی محوطه باستانی داشخانه، بجنورد. واحد پژوهشی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان شمالی، ص. صفحهٔ ۶–۹
- کلنل ادوارد ییت، [سفرنامه خراسان و سیستان]، ترجمهٔ قدرتالله روشنی زعفرانلو – مهرداد رهبری، مشهد. انتشارات یزدان ۱۳۶۵، ص. صفحهٔ ۳۴۴
- جغرافیایی آبادیهای کشور، استان خراسان شمالی، شهرستان اسفراین، تهران. انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح۱۳۸۴، ص. صفحهٔ ۱۱۹