زابل
| برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
زابُل، مرکز شهرستان زابل در استان سیستان و بلوچستان است. این شهر در فاصله ۲۰۷ کیلومتری شمال زاهدان و در مسیر ارتباطی مشهد به چابهار قرار دارد.[۱] شهر زابل از سطح دریا ۴۸۰ متر ارتفاع دارد و در سرشماری سال ۱۳۹۵، ۱۳۴,۹۵۰ نفر جمعیت داشته است.
| زابل زابل | |
|---|---|
 | |
| کشور |  ایران |
| استان | سیستان و بلوچستان |
| شهرستان | زابل |
| بخش | مرکزی |
| نام(های) پیشین | حسین‌آباد، هیرمند، مسیستان، نصرت آباد |
| سال شهرشدن | ۱۳۱۶. |
| مردم | |
| جمعیت | ۱۳۴،۹۵۰ نفر در سال ۱۳۹۵ |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۴۸۰ متر |
| آب‌وهوا | |
| میانگین دمای سالانه | ۳۱ |
| میانگین بارش سالانه | ۷۴ |
| روزهای یخبندان سالانه | ۱۷ |
| اطلاعات شهری | |
| ره‌آورد | کلوچه واچار سیستانی و کشک زرد |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۵۴ |
سازمان بهداشت جهانی زابل را آلوده‌ترین شهر دنیا در سال ۲۰۱۶ نامید.[۲] USL
فرمانداری زابل در سال ۱۳۹۲ به فرمانداری ویژه و معاونت استانداری ارتقاء یافت.
پیشینهویرایش
از منطقه ای که این شهر در آن واقع است در گذشته با نام های (زابلستان) (سکستان یا سجستان (سیستان) یا نیمروز نام برده شده است که شامل بخش بزرگی از افغانستان امروز بوده است. [۳]
محلی که امروز زابل نامیده می‌شود در گذشته زمین‌هایی با تپه‌هایی از سبزه زارها و رسوبات دریایی بوده [۴]که قسمتی ازآن در مسیر رودخانه هیرمند قرار داشته‌است. با کم شدن آب رودخانه بر وسعت خشکی‌های اطراف آن افزوده شد و با اتصال این منطقه به روستای حسین‌آباد، آبادی بزرگی تشکیل گردیده‌است. بعدها تأسیس پادگان نظامی بر اهمیت آن افزوده‌است.
در سال ۱۳۱۴ هجری شمسی بر طبق مصوبه هیئت وزیران، حسین آباد را زابل نامیدند و در سال ۱۳۱۶ خورشیدی به مرکز شهرستان زابل تبدیل شد. [۵]
موقعیت جغرافیاییویرایش
شهرستان زابل با مساحت ۳۴۴ کیلومترمربع در ضلع شمال شرقی استان سیستان و بلوچستان با مختصات جغرافیایی ۳۱ درجه و ۲ دقیقه عرض شمالی و ۶۱ درجه و ۳۹ دقیقه طول شرقی قرار گرفته‌است. شهرستان زابل از شمال به شهرستان نیمروز، از شرق به شهرستان هیرمند واز جنوب به شهرستان‌های هامون و زهک و از غرب به شهرستان هامون محدود می‌شود.
زیست‌محیطویرایش
آب و هوای زابل از نوع بیابانی و گرم و خشک با حداقل دما منفی ۱۲ درجه و حداکثر دما ۵۳ درجه گزارش شده‌است. جریان باد در شهرستان در کلیه فصول برقرار است، بادهای ۱۲۰ روزه حاصل توده‌های پر فشار غربی است که در فصل تابستان از جهت شمال شرق به جنوب شرق می‌وزد.. حداکثر وزش این باد در تیر ماه به صد کیلومتر در ساعت نیز می‌رسد که در مسیر باعث جابجایی ریگ‌های روان می‌گردد و طوفان‌های شن، تپه ماهور و ماسه بادی‌ها را شکل می‌دهد. راهکار جلوگیر ی از پیشرفت این طوفانها در منطقه، طرح تثبیت شن‌های روان به وسیله مارس پاشی و ایجاد پوشش گیاهی است. در گذشته از باد در این شهرستان بهره‌گیری فراوان می‌گشته از جمله خار خانه‌ها (کولرهای طبیعی منازل)، یخ دانها، باد گیرها و آس بادها به طوری که این منطقه به عنوان خاستگاه آس باد در دنیا لقب گرفته‌است.[۱] ارتفاعات مهم این شهرستان کوه خواجه و قلعه رستم است که درغرب زابل قرار دارد.
مناطق زابلویرایش
شهرستان زابل دارای دو شهر (زابل و بنجار) و بعنوان مرکز سیستان ۱۷۱۹۴۰ نفر جمعیت که از این تعداد ۱۳۷۷۲۲ نفر آن در شهر زابل، ۴۰۸۸ نفر آن در شهر بنجار و ۳۰۱۳۰ نفر آن در ۷۸ آبادی بزرگ و کوچک در بخش مرکزی استقرار دارند. مسافت شهرستان زابل تا تهران ۱۵۴۸ کیلومتر و ارتفاع از سطح دریا۴۸۰ متر می‌باشد.[۱]
مردمویرایش
مردم شهر زابل به زبان فارسی و سیستانی سخن می گویند.
ره آوردهاویرایش
ره آوردهای زابل ، شامل غذاهای سنتی، صنایع دستی، محصولات و سوغات است.
غذاهاویرایش
از عمده‌ترین و معروف‌ترین غذاها و خوراکی‌های محلی شهرستان عبارت است از: چنگالی- غلور- آچار- کشک زرد-گندم شیر- پلو- مدل- املت سوزی- نان جو- تجگی- پوری- شورو- لندو- لتی- گندم بریو- کشک کولی- خرمابریون- قاتقاشکنه کشته- چولی- بورک- دوغ بر- ماهی شیرپز- کله جوش- رخمی- قروت- پوچ- قتلمه دیگی- اشکنه آرددستمال- اوجیزک—اشکنه انارترش- گرماست- رشته بریو- اوجیزک گشنیز- کلوچه قندی- کلوچه خرمایی- ترکی- آرددستمال-کورگی- قوتوی سیستانی- شیرینک- شیره هندوانه- چمچه ریزک- پله.[۱]
صنایع دستیویرایش
- پشتی و گلیم‌بافی
- قالی‌بافی
- توتن‌سازی (بلم‌سازی)
- تولید ابزارآلات موسیقی
- کلوچه و نان‌پزی
- حصیربافی یا خولک‌بافی
- پرده‌بافی
- خومک دوزی (خامه دوزی بر روی لباس مردانه)
تربیت بدنیویرایش
این شهرستان از وجود ۱ استادیوم، ۹ میدان فوتبال، ۴ زمین والیبال، ۱۰ زمین بسکتبال، ۲۸ سالن ورزشی و ۳ ورزشگاه بهرمند می‌باشد. سرانه فضای ورزشی سرپوشیده به ازای هر هزار نفر ۳۳ متر مربع و سرانه فضای ورزشی روباز ۵۷ متر مربع برای هزار نفر جمعیت است.
امور تولیدی و اقتصادیویرایش
منابع آب و خاکویرایش
در سال ۱۳۸۲ حجم آبهای زیر زمینی در شهرستان زابل – میلیون متر مکعب بوده که معادل – درصد کل آبهای زیر زمینی استان می‌باشد. همچنین کل منابع آبهای سطحی در این شهرستان ۹۶ میلیون متر مکعب بوده که حدود ۵۰ میلیون متر مکعب از این آب‌ها برداشت شده‌است. [نیازمند منبع]
کشاورزی، منابع طبیعی و دامپروریویرایش
در سال زراعی ۸۳–۱۳۸۲ سطح زیر کشت محصولات زراعی و باغی شهرستان زابل بالغ بر ۲۵۸۶۱ هکتار است که ۱/۱۶ درصد از سطح کشت زیر کشت استان را تشکیل می‌دهد. از این مقدار ۵۶/۱ درصد به کشت باغات و ۱/۱۶ درصد به زراعت‌های سالانه اختصاص دارد. محصولات عمده زراعی شهرستان غلات، محصولات جالیزی و نباتات علوفه‌ای می‌باشد. طی همان سال، ۱۱۸ واحد صنعتی پرورش و نگهداری دام و طیور در سطح شهرستان فعال بوده‌است. همچنین میزان تولید شیر، گوشت قرمز، گوشت مرغ و عسل به ترتیب ۳۷، ۱/۷، ۳ و – هزار تن بوده‌است. لازم است ذکر شود این شهرستان دارای ۳۱۶ واحد پرورش ماهی با تولید ۱۰۸هزار تن می‌باشد.[نیازمند منبع]
جنگل و مرتعویرایش
در سال ۱۳۸۲ شهرستان زابل، ۴۷۴۵۹۵ هکتار مرتع وجود داشته و مقدار علوفه قابل برداشت از این مراتع صفر تن بوده‌است. مساحت جنگل‌های طبیعی شهرستان ۱۱۰۰۰ هکتار و مساحت جنگل‌های مصنوعی نیز ۱۶۳۳ هکتار می‌باشد.[نیازمند منبع]
صنعت و معدنویرایش
تعداد صنایع موجود شهرستان زابل ۷۲ واحد می‌باشد که تعداد – واحد آن در نقاط روستایی و تعداد – واحد بقیه در نقاط شهری مستقر می‌باشند. در سال ۱۳۸۲ تعداد ۲ کارگاه فعال مسئولیت استخراج ن را به عهده داشته که عمده‌ترین معادن موجود در سطح این شهرستان عبارت‌اند از: کرومیت – مرمر – سنگ لاشه. سهم شهرستان از کارگاه‌های معدنی فعال استان ۳/۱۳ درصد می‌باشد. میزان تولیدات اسمی سالانه گروه معدنی غیر فلزی – تن می‌باشد که – درصد تولیدات معدنی کل استان را به خود اختصاص داده‌است.[نیازمند منبع]
پیوند به بیرونویرایش
پانویسویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ https://zabol.sbportal.ir/fa/introduction-زابل
- ↑ Miles, Tom (May 12, 2016). "Iranian, Indian cities ranked worst for air pollution". Reuters. Retrieved February 14, 2017.
- ↑ رزم‌آرا، فرهنگ جغرافیای ایران، ج۸، ص۲۱۶؛ ایران، وزرات کشور، کتاب جغرافیا و اسامی دهات کشور، ج۲، ص۵۰۵؛ کیهان، ج۳، ص۴۴۶و۴۴۷
- ↑ بلوچستان، استانداری سیستان و. «معرفی شهرستان زابل». استانداری سیستان و بلوچستان. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۰۸.
- ↑ بلوچستان، استانداری سیستان و. «معرفی شهرستان زابل». استانداری سیستان و بلوچستان. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۰۸.
منابعویرایش
- اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: ۱۳۸۳، ص۱۳۰.