سونات شماره ۱۷ پیانو (بتهوون)
سونات شماره ۱۷ پیانو در ر مینور، اپوس ۳۱ شماره ۲، در طی سالهای ۱۸۰۱ و ۱۸۰۲ توسط لودویگ فان بتهوون ساخته شد.[۱]
| سونات پیانو | |
|---|---|
| شماره ۱۷ | |
| لودویگ فان بتهوون | |
 سوناتهای پیانو در اپوس ۳۱ | |
| مایهنما | ر مینور |
| آفرینش | ۱۸۰۲–۱۸۰۱ |
| منتشر شده | ۱۸۰۳ |
| موومانها | ۳ |
سونات طوفان
ویرایشاین سونات غالبا با نام «طوفان» (The Tempest) شناخته میشود. بااینحال نه بتهوون این سونات را نام گذاری کرده بود و نه در دوران زندگی او، سونات شماره ۱۷ به طوفان مشهور بود؛ این نام برگرفته از مکالمهای میان بتهوون و آنتون شیندلر، منشی او هست؛ وقتی که شیندلر از بتهوون درباره چگونگی برداشت و اجرا این سونات پرسید، آهنگساز پاسخ داد که او باید نمایشنامه طوفان (اثری از شکسپیر) را مطالعه کند.[۲]
پیشزمینه
ویرایش
سونات شماره ۱۷ به همراه سوناتهای شماره ۱۶ و ۱۸ در اپوس ۳۱ منتشر شد؛ بنابر گفته کارل چرنی، بتهوون در هنگام ساختن این اپوس، از آثار قبلی خود راضی نبود و قصد داشت که مسیر جدیدی را طی کند.[۳][۴]
اپوس ۳۱ در طی سالهای ۱۸۰۱ و ۱۸۰۲ نوشته شد؛ زمانی که بتهوون با ناشنوایی دست و پنجه نرم میکرد و در وصیتنامه هایلیگنشتات، از عذاب بیماری خود مینوشت.[۵][۶]
ساختار
ویرایش
این قطعه از سه موومان تشکیل شده هست و اجرا کامل آن تقریبا ۲۱ الی ۲۳ دقیقه[۷] زمان میبرد:
- I. لارگو-آلگرو
- II. آداجیو(سی بمل ماژور)
- III. آلگرتو
موومان اول
ویرایش
موومان اول در گام ر مینور نوشته شده، میزان نما آن 4
4 و مدت زمان تقریبی اجرا شش دقیقه هست.
به طور کلی در این موومان، بخشهای کوتاه و به ظاهر آرام، جای خود را به پاساژ های گسترده و متلاطم میدهد، و موومان به «طوفانی» گیرا تبدیل میشود که آرامش در آن گم شده هست.[۸] ساختار موومان اول سونات شماره ۱۷ نسبت به موسیقی معاصر خود غیرعادی بود؛ علاوه بر این، چنین ساختاری تا آن زمان در بین سوناتهای بتهوون به ندرت یافت میشد.
موومان اول به صورت آرام و با گامهای کشیده شروع میشود، سپس تمپو آن به سرعت تغییر میکند و بخش گشایش به صورت ترمولو به پایان میرسد. در ابتدای بخش بازگشایش، قسمت طولانی گفتارگونهای وجود دارد (و بعدها مشابه آن در ابوا نوازی موومان اول سمفونی پنجم ساخته شد). این قسمت دوباره با پاساژهایی سریع و دلهرهآوری به تونیک ر مینور برمیگردد و موومان به پایان میرسد.
موومان دوم
ویرایشموومان دوم در سی بمل ماژور نوشته شده، میزاننما آن 3
4 و نسبت به موومان اول آرامتر هست. این موومان در فرم سونات هست؛ بااینحال فاقد بخش بسط و گسترش هست.[۹][۱۰]
موومان دوم همانند موومان اول با آداجیو و آرپژ کم صدایی آغاز میشود. به طور کلی در موومان دوم، ایدههای موسیقایی متعددی، موومان اول را به یاد میآورد: ملودی بالارونده در شش میزان آغازین، به بخش بازگشایش موومان اول شباهت دارد. همچنین فیگور موجود در میزان هشتم و پاساژهای موازی آن، به فیگوری در میزان ششم موومان اول شبیه هست.
موومان سوم
ویرایش
موومان سوم نیز در فرم سونات نوشته شده[۱۱] ، و قطعه به تونیک گام ر مینور برگشته هست. همچنین میزاننما موومان سوم 3
8 و تندا آن آلگرتو هست. به طور کلی موومان سوم به عنوان قطعهای با کنتراست کم و وجود پیاپی نتهای دولاچنگ شناخته میشود.[۱۲]
موومان در ابتدا سرشار از احساسات هست و پس از رسیدن به اوج، قطعه به بخش طولانی بسط و گسترش خود می رسد. تمرکز اصلی این بخش بر فیگورهای آغازین موومان و درآمخیتن آنها با یکدیگر هست.[۱۳][۱۴] بخش بسط و گسترش در طی میزانهای ۱۶۹ تا ۱۷۳ به اوج خود میرسد.
با اتمام پاساژ طولانی و کادنزا مانندی (که با ۱۶ نت برای دست راست نوشته شده)، بخش بازگشایش شروع میشود. پس از پاساژ دیگری، تم اصلی قطعه دوباره تکرار میشود. چنین تکرارهایی گسترده تر میشود تا برای نقطه اوج موومان در میزان ۳۸۱ تنش کافی را ایجاد کند. در نقطه اوج، قطعه از حالت فورتیسسیمو به گام کروماتیک برمیگردد
منابع
ویرایش- ↑ "Beethoven's Piano Sonata No. 17 in D minor, op. 31, No. 2, "The Tempest"". pianolessonsindianapolis.com. Retrieved 2017-11-20.
- ↑ Anton Schindler (Constance S. Jolly, trans). Beethoven As I Knew Him. First published 1966 by Faber and Faber, London. Republished by The University of North Carolina Press, Chapel Hill.
- ↑ «سخنرانی آندراش شیف درباره سونات پیانو بتهوون اپوس ۳۱ شماره ۱، گاردین».
- ↑ 大木, 正興『最新名曲解説全集 第14巻 独奏曲I』音楽之友社、1980年。ISBN 978-4276010147。 p.362.
- ↑ https://www.theguardian.com/arts/audio/2006/nov/30/culture1416}} سخنرانی آندراش شیف درباره سونات پیانو بتهوون اپوس ۳۱ شماره ۱، گاردین
- ↑ سونات شماره ۱۷ پیانو در آلمیوزیک. دریافتشده در 2015-10-03.
- ↑ 大木, 正興『最新名曲解説全集 第14巻 独奏曲I』音楽之友社、1980年。ISBN 978-4276010147。 page: 365.
- ↑ Kramer, Lawrence. "Primitive Encounters: Beetoven's "Tempest" Sonata, Musical Meaning, and Enlightenment Anthropology".
- ↑ «سخنرانی آندراش شیف درباره سونات پیانو بتهوون اپوس ۳۱ شماره ۲، سونات «طوفان»، گاردین».
- ↑ 大木, 正興『最新名曲解説全集 第14巻 独奏曲I』音楽之友社、1980年。ISBN 978-4276010147 page:366.
- ↑ 大木, 正興『最新名曲解説全集 第14巻 独奏曲I』音楽之友社、1980年。ISBN 978-4276010147 page:366.
- ↑ Siegfried Mauser: Beethovens Klaviersonaten, Ein musikalischer Werkführer. 2. Auflage, München 2008. Page: 95.
- ↑ 大木, 正興『最新名曲解説全集 第14巻 独奏曲I』音楽之友社、1980年。ISBN 978-4276010147 page:366.
- ↑ "Beethoven, Piano Sonata No.17" (PDF). Breitkopf & Härtel. Retrieved 2015-10-04.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Piano Sonata No. 17 (Beethoven)». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «ピアノソナタ第17番 (ベートーヴェン)». در دانشنامهٔ ویکیپدیای ژاپنی.