سید محمد طبیبیان

اقتصاددان ایرانی

سید محمد طبیبیان اقتصاددان ایرانی، استاد سابق دانشگاه صنعتی اصفهان و موسسه عالی پژوهش در برنامه‌ریزی و توسعه است. او مدافع بازار آزاد است و چند سال به عنوان استراتژیست در دولت ایران حضور داشت.[۱][۲]

سید محمد طبیبیان
زادهٔ۱۳۲۷ (۷۶ سال)
شناخته‌شده
برای
اقتصاددان حامی نظام اقتصاد آزاد و اقتصاد لیبرالی
پیشینه علمی
شاخه(ها)اقتصاد

تحصیلات

ویرایش

سابقهٔ کاری

ویرایش
  • سالهای ۱۳۶۰ تا ۶۲ رئیس دفتر کلان سازمان برنامه
  • از سال ۱۳۷۰ تا۷۴ معاونت اقتصادی این سازمان
  • تهیه برنامه دوم پنج ساله توسعه کشور
  • ریاست مؤسسه عالی پژوهش در برنامه‌ریزی و توسعه را تا سال ۷۶ و عضو هیئت علمی این مؤسسه
  • استادیاری و دانشیاری در دانشگاه صنعتی اصفهان و استاد مدعو دانشگاه استنفورد آمریکا

کتاب‌ها

ویرایش
  • آزادی‌خواهی نافرجام: نگاهی از منظر اقتصاد سیاسی به ایران معاصر[۵]
  • استفاده از برآوردگر متغیرهای ابزاری در مطالعه مشارکت زنان در بازار کار
  • اقتصاد و عدالت اجتماعی[۶]

دیدگاه‌ها

ویرایش

از منظر طبیبیان، اصلاحات اساسی در نظام سیاسی از شرایط اصلی توسعه اقتصادی است. به نظر وی فقدان قالب تئوریک که سیاستگذاران بتوانند در چارچوب آن تصمیماتی سازگار اتخاذ کنند از موانع اصلی توسعه اقتصادی است. طبیبیان برای نهاد قوه قضاییه و نهاد مجلس نیز اهمیت ویژه‌ای قائل است و می‌گوید تحول اقتصادی بدون تثبیت مالکیت خصوصی امکان‌پذیر نیست.[۷]

منابع

ویرایش
  1. سرمایه‌داری، امپریالیسم نیست: گفتگو با محمد طبیبیان در باب بحران‌های سرمایه‌داری، ماهنامه مهرنامه، شماره ۱۵
  2. «چگونگی رابطه سرمایه‌داری و دموکراسی؛ گفتگوی ماهنامه مهرنامه با محمد طبیبیان». ماهنامه مهرنامه، شماره ۵۱. اسفند ۱۳۹۵.
  3. «طبیبیان». دانشگاه دوک.
  4. «طبیبیان». اقتصاد انلاین.
  5. «محمد طبیبیان». پرتال جامع علوم انسانی.
  6. «معرفی کتاب: اقتصاد و عدالت اجتماعی». سایت آبسکورا.
  7. قباشی، شبنم؛ حسینی، سیدعقیل. «بازسازی اندیشه دکتر رضا داوری اردکانی در زمینه برنامه‌ریزی توسعه». علوم انسانی اسلامی. ۴: ۲۷۶.

پیوند به بیرون

ویرایش
مناصب سیاسی
پیشین:
مسعود نیلی
معاون امور اقتصادی و هماهنگی برنامه و بودجه سازمان برنامه و بودجه کشور
۱۳۷۴–۱۳۷۰
پسین:
عباس عرب‌مازار
سِمَت‌های علمی
پیشین:
علینقی مشایخی
رئیس مؤسسه عالی پژوهش در برنامه‌ریزی و توسعه
۱۳۷۶–۱۳۷۴
پسین:
مسعود روغنی زنجانی