شدن (فلسفه)
شدن (به انگلیسی: Becoming) (به عربی: صیرورت) (به لاتین: Devenire ,Infieri) در فلسفه یکی از مفاهیم هستیشناسی است.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f7/Anti-Twister.gif/220px-Anti-Twister.gif)
صیرورت یا شدن عبارت است از رفتن شیء از حالتی به حالت دیگر یا از زمانی به زمان دیگر. شدن مترادف حرکت و تغیر است، از این جهت که وجود حرکت و تغییر انتقال از حالتی به حالت دیگر است، مانند انتقال از وجود بالقوه بهوجود بالفعل. شیء متصف به صیرورت نقیض شیء متصف به ثبوت و سکون است، یعنی حالتی است بین عدم و وجود کامل.
در نظر فیلسوف یونان باستان در قرن ششم قبل از میلاد، هراکلیتوس صیرورت عبارت است از نزاع بین اضداد برای اینکه بعضی جای بعضی را اشغال کنند، و همه چیز در حال تغییر و شدن است.
در نظر هگل، صیرورت از رازهای درون هستی یعنی راز تطور است.
این رازی است که تناقض بین وجود و عدم را منتفی میسازد.
اگر صیرورت را تار زمان فرض کنیم دیمومت پود آن است. هیچیک از صیرورت و دیمومت را نمیتوان بدون دیگری تصور کرد.
زیرا صیرورت اگر خالی از دیمومت باشد، بین حالات پی در پی آن ارتباط برقرار نمیشود، و اگر دیمومت خالی از صیرورت باشد، زمان متّصلی را به وجود نمیآورد.[۱]
زمان جوهر غایی دقت است و مستتر در فیوضات با نظام فیض و صدور.[۲] صیرورت، شدن شیء است و دیمومت، صیرورت زمان.
منابع
ویرایش- ↑ جمیل صلیبا - منوچهر صانعی دره بیدی، فرهنگ فلسفی، جلد ۲، انتشارات حکمت - تهران، چاپ: اول، ۱۳۶۶ ه. ش- ص: ۴۳۲
- ↑ کارلوس کاستاندا، هدیهٔ عقاب، ترجمه مهران کندری – مسعود کاظمی، تهران :میترا، ۱۳۷۶- ص ۲۹۲
- ویکیپدیای انگلیسی مدخل Becoming (philosophy)