شلمون (عبری:סלמון یا שאלמון به معنی «بیوگی») از شخصیت‌های تنخ یهودی و عهد عتیق در انجیل است که نامش در کتاب اول تواریخ و نیز در کتاب روت ذکر شده‌است. شلمون پسر نحشون و نوادهٔ عمیناداب از سبط یهودا بود. او در هنگام خروج کم‌تر از بیست‌سال داشت؛ و نخستین شخص از پسران عمیناداب بود که از رود اردن گذشت.[۱] شلمون پدر بوعز، پدربزرگ عوبید و جد اعلای یسی و داوود بود ، نام شلمون در نسب‌نامه عیسی آمده‌است.[۲]

شلمون

پانویس ویرایش

  1. پیدایش ۵:۲۴
  2. لوقا ۳:۲۱

منابع ویرایش

  • کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ‎۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
  • یاردون سیز (۱۳۸۰دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
  • جیمز هاکس (۱۳۷۵قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴