ضیاءالدین شهرزوری

ضیاءُالدّین قاسم بن یحیی شهرزوری با لقب ابوالفضائل (۱۱۴۰-۱۲۰۳م) (نسب: قاسم بن یحیی بن عبدالله بن قاسم) قاضی، محدث و فقیه شامی در سدهٔ ششم هجری بود که گرایش‌های صوفیانه داشت و شعر نیز سرود. [۱][۲][۳][۴][۵]

ضیاءُالدّین شهرزوری
قاسم بن یحیی شهرزوری
زادهٔ۱۱۴۰م/ ۵۳۴ق
درگذشت۱۲۰۳م/رجب ۵۹۹ق
حماة (دفن در دمشق)
پیشه(ها)محدث، فقیه
آثاربرخی اشعارش

زندگی

ویرایش

در ۱۱۴۰م/ ۵۳۴ق به گمان بسیار در دمشق زاده شد. [۲] نزد یوسف دمشقی در مدرسهٔ نظامیه بغداد فقه خواند و حدیث فراگرفت؛ سپس به دمشق بازگشت. هنگامی که عمویش قاضی کمال‌الدین (محمد بن عبدالله بن قاسم) در ۱۱۱۷م/ ۵۷۲ق درگذشت، او را به جانشینی در دادستانی (قاضی القضات) گماشت. اما دیری نپایید که صلاح‌الدین ایوبی او را به سفیری میان خود و خلیفهٔ بغداد گماشت. در این منصب، مدتی پس از درگذشت صلاح‌الدین بماند.[۲]
در ۱۱۸۰م/ ۵۷۵ق، ضیاءالدین شهرزوری به دادستانی کل بغداد منصوب شد.[۲] این امر خوشایندش نبود، پس از اجازهٔ ناصر لدین‌الله، به شام برگشت. شهرزوری همچنین در موصل سپس حماة ساکن شد. در حماة نیز مدتی قاضی بود. همان‌جا در رجب ۵۹۹ق/ مارس یا آوریل ۱۲۰۳م درگذشت.[۲]

منابع

ویرایش
  1. حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۴. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۳۴۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱ اكتبر ۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در |access-date=،|سال= را بررسی کنید (کمک)
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۴۲۲. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  3. ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفيات الأعيان وأنباء أبناء الزمان. ج. ۱. بیروت: دار صادر. ص. ۲۱۴. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  4. صفدی، صلاح‌الدین. الوافی بالوفیات. ج. ۲۴.
  5. المقدسی، ابوشامه. الذيل على الروضتين تراجم رجال القرنين السادس والسابع. ص. ۳۵-۶.

پیوند به بیرون

ویرایش