ضیاءالدین شهرزوری
ضیاءُالدّین قاسم بن یحیی شهرزوری با لقب ابوالفضائل (۱۱۴۰-۱۲۰۳م) (نسب: قاسم بن یحیی بن عبدالله بن قاسم) قاضی، محدث و فقیه شامی در سدهٔ ششم هجری بود که گرایش‌های صوفیانه داشت و شعر نیز سرود. [۱][۲][۳][۴][۵]
| ضیاءُالدّین شهرزوری قاسم بن یحیی شهرزوری | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۱۴۰م/ ۵۳۴ق دمشق |
| درگذشت | ۱۲۰۳م/رجب ۵۹۹ق حماة (دفن در دمشق) |
| محل زندگی | شام، عراق |
| پیشه | محدث، فقیه |
| آثار | برخی اشعارش |
زندگی ویرایش
در ۱۱۴۰م/ ۵۳۴ق به گمان بسیار در دمشق زاده شد. [۲]
نزد یوسف دمشقی در مدرسهٔ نظامیه بغداد فقه خواند و حدیث فراگرفت؛ سپس به دمشق بازگشت. هنگامی که عمویش قاضی کمال‌الدین (محمد بن عبدالله بن قاسم) در ۱۱۱۷م/ ۵۷۲ق درگذشت، او را به جانشینی در دادستانی (قاضی القضات) گماشت. اما دیری نپایید که صلاح‌الدین ایوبی او را به سفیری میان خود و خلیفهٔ بغداد گماشت. در این منصب، مدتی پس از درگذشت صلاح‌الدین بماند.[۲]
در ۱۱۸۰م/ ۵۷۵ق، ضیاءالدین شهرزوری به دادستانی کل بغداد منصوب شد.[۲] این امر خوشایندش نبود، پس از اجازهٔ ناصر لدین‌الله، به شام برگشت. شهرزوری همچنین در موصل سپس حماة ساکن شد. در حماة نیز مدتی قاضی بود. همان‌جا در رجب ۵۹۹ق/ مارس یا آوریل ۱۲۰۳م درگذشت.[۲]
منابع ویرایش
- ↑ حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۴. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۳۴۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱ اكتبر ۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در
|access-date=،|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ فروخ، عمر (۱۹۸۴). تاریخ الأدب العربی (PDF). ج. سوم. بیروت: دارالعلم للملایین. صص. ۴۲۲. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفيات الأعيان وأنباء أبناء الزمان. ج. ۱. بیروت: دار صادر. ص. ۲۱۴. تاریخ وارد شده در
|سال=را بررسی کنید (کمک) - ↑ صفدی، صلاح‌الدین. الوافی بالوفیات. ج. ۲۴.
- ↑ المقدسی، ابوشامه. الذيل على الروضتين تراجم رجال القرنين السادس والسابع. ص. ۳۵-۶.
پیوند به بیرون ویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ضیاءالدین شهرزوری موجود است. |
