فرح‌آباد (ساری)
فرح‌آباد ساری شهری[۲] در استان مازندران است که در شمال شهر ساری قرار دارد و مرکز بخش رودپی شمالی در شهرستان ساری می‌باشد.
| فرح‌آباد ساری | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | مازندران |
| شهرستان | ساری |
| بخش | رودپی شمالی |
| نام(های) پیشین | طاهان |
| سال شهرشدن | ۱۳۹۶ |
| مردم | |
| جمعیت | ۲٬۲۱۷ نفر (۱۳۹۵) |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۲۰- |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | سید محمدمهدی فاطمی [۱] |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۱۱ |
  فرح‌آباد ساری | |
بنیانگذاری ویرایش
در سفرنامه دن گارسیا اینگونه آمده‌است: «گروهی از طایفهٔ انیل و جمعی از گرجی‌ها که در زگم و آن حدود می‌بودند تا دو سه هزار خانوار از بیم جان و اسر و غارت بجلا راضی گشته اراده رفتن دارالامان مازندران و دارالمومنین استرآباد کردند و حسب الفرمان قضا جریان دست تعرض از ایشان کوتاه گشته روانهٔ آن‌سو بشدند و به سلامت به فرح آباد رسیده طرح اقامت انداختند».[۳]
شاه عباس بعد از تعلیق جنگ میان ایران و عثمانی در سال ۱۰۲۰ ق، در مازندران موقعیت جغرافیایی روستای طاهان در کنار رود تجن را پسندید و دستور داد برایش کاخ زیبایی در آنجا ساخته شود و بعداً آن را فرح آباد نامید.[۴]
شاه عباس به آبادانی فرح‌آباد همت گماشت و برای این کار گرجی‌ها و ارامنه را بدان شهر آورد و برای اینکه مهاجران زندگی آسوده‌ای داشته باشند هر کدام را به کاری که در آن مهارت داشتند گمارد. گرجی‌ها که در سرزمین خود در پرورش کرم ابریشم مهارت داشتند در فرح آباد بدین کار مشغول شدند[۵][۶]
گرچه بسیاری از مهاجرین به سبب ناسازگاری آب و هوا تلف شدند[۷] اما پیترو دلاواله در زمان خود تعداد آنها را چنین می‌نویسد: ۴۰٬۰۰۰ تن ارمنی، ۱۲٬۰۰۰ تن گرجی، ۷٬۰۰۰ تن یهودی و ۲۰٬۰۰۰ تن مسلمان.[۸]
به نظر می‌رسد این عده مهاجرین بر دین خود باقی ماندند و شاه آنان را مجبور به مسلمان شدن ننمود چرا که شاه عباس در سال ۱۰۲۸ ق تعدادی خوک برای مسیحیان فرح آباد و مازندران فرستاد تا آنها را برای خوراک خود پرورش دهند.[۶][۹]
جمعیت ویرایش
این شهر در دهستان فرح‌آباد شمالی قرار داشته و براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳۹۵ صورت گرفته، جمعیت آن ۲٬۲۱۷ نفر (۷۶۲خانوار) بوده‌است.[۱۰] مردم فرح‌آباد به گویش ساروی زبان مازندرانی گویش می‌کنند.[۱۱]
موقعیت ویرایش
فرح‌آباد امروزه شهری در مصب رودخانه تجن در کنار ساحل دریای مازندران است. شاه عباس صفوی بسیار مایل به آبادانی این بندر بود و بنا به روایات سرجان ملکم و مسیو ابت در همان‌جا فوت نمود. این بندر در طول دوره قاجار و تا دوره رضاشاه پهلوی همچنان به‌صورت جزئی مورد استفاده بوده‌است.
آثار باستانی ویرایش
امروزه از آثار دوران صفوی یک مسجد، حمام، بخشهایی از بازار و ستونهایی از یک پل باقی مانده‌است. همچنین دو برج دیده‌بانی هشت گوشه از دوره قاجار (سال ۱۸۵۶ میلادی) در بخش غربی رودخانه ساخته شده‌است.[۱۲][۱۳]
تخریب ویرایش
فرح‌آباد بارها مورد هجوم ترکمانان قرارگرفته و این ابنیه حداقل یک بار به‌طور کامل دچار آتش‌سوزی شده‌است. در سال ۱۶۶۸ میلادی، ۶۰۰۰ کازاک روس با ۴۰ کشتی توپدار، ابتدا شهر رشت را چپاول نمودند و سپس به فرح آباد آمدند. ابتدا به مدت شش روز نقش تجار را بازی کردند و پول طلای فراوان در شهر خرج کردند و پس از آنکه اعتماد مردم شهر را بدست آوردند و در شهر پخش شدند، ناگهان دست به شمشیر برده و هرکس را که سر راه دیدند از دم تیغ گذراندند. حداقل ۵۰۰ نفر را کشتند، خانه‌ها را غارت کردند و با کشتیهای خود از ساحل دور شدند. مهمترین خسارت این حمله، نابودی کامل قصر شاه عباس بوده‌است. اهالی باقی‌مانده فردای آنروز به خیال اینکه کازاکها رفته‌اند به شهر بازگشتند و مشغول جمع‌آوری اثاثیه خود و اجساد کشته‌شدگانشان شدند؛ ولی کازاکها مجدداً حمله کرده و اینبار ۷۰۰ نفر دیگر را کشتند. گنجینه نفیس چینی‌های عتیقه و اشیاء مرجانی و ظروف کریستال باقی‌مانده در قصر را سرقت کرده و حوض زیبای یشم طلاکوب آنرا شکستند.[۱۲]
وضع فعلی ویرایش
امروزه بخش بزرگی از ساحل فرح‌آباد (منطقه تفریحی خزرآباد)، در تسخیر ادارات دولتی گوناگون است. بقایای شهر قدیم به وسعت ۳۰ تا چهل هکتار در منطقه پراکنده‌است که شناسایی دقیق آنها نیاز به عملیات حفاری دارد. از کاخ جهان‌نما یا همان قصر صفوی بقایای ناچیزی در قسمت شمالی مجموعه و غرب رود تجن قرار دارد. از پل آجری نیمه ویران هفت چشمه صفوی، قسمت اعظم تخریب و فقط چند چشمه و ستون باقیست. مسجد فرح آباد در سالهای دهه هفتاد بازسازی کامل شده‌است.[۱۴]
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ https://www.imna.ir/news/524548
- ↑ «انتصاب شهردار جدید فرح آباد». خزر خبر.
- ↑ سفرنامهٔ دن گارسیا، سفرنامهٔ پیترو دلاواله، سفرنامهٔ شاردن، سفرنامهٔ کمپفر، سفرنامهٔ آدام اولئاریوس
- ↑ فلسفی، زندگانی شاه عبّاس اوّل، ۲۳۷.
- ↑ دلاواله، سفرنامهٔ پیترو دلاواله، ۱۶۸–۱۷۱.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ فلسفی، زندگانی شاه عبّاس اوّل، ۱۱۳۸.
- ↑ فلسفی، زندگانی شاه عبّاس اوّل، ۱۱۰۴–۱۱۰۶.
- ↑ دلاواله، سفرنامهٔ پیترو دلاواله، ۴۴۳.
- ↑ دلاواله، سفرنامهٔ پیترو دلاواله، ۱۷۰–۱۷۴.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ اکتبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱ اوت ۲۰۱۹.
- ↑ نصری اشرافی، جهانگیر (١٣٧٧). واژه‌نامه بزرگ تبری. به کوشش حسین صمدی و سید کاظم مداح و کریم الله قائمی و علی اصغر یوسفی نیا و محمود داوودی درزی و محمد حسن شکوری و عسکری آقاجانیان میری و ابوالحسن واعظی و ناصر یداللهی و جمشید قائمی و فرهاد صابر و ناعمه پازوکی. تهران: اندیشه پرداز و خانه سبز. ص. صفحه ۳۱ جلد اول. شابک ۰-۵-۹۱۱۳۱-۹۶۴ مقدار
|شابک=را بررسی کنید: checksum (کمک). - ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ سفرنامه شمال. چارلز فرانسیس مکنزی. منصوره اتحادیه نظام مافی. نشر گستره. تهران. ۱۳۵۹
- ↑ سفرنامه مازندران. رضاشاه پهلوی. مرکز پژوهش و نشر فرهنگ سیاسی دوران پهلوی. ۲۵۳۵
- ↑ سیمای میراث فرهنگی مازندران. شهربانو وفایی. سازمان میراث فرهنگی کشور. ۱۳۸۱ تهران(ISBN 964-7483-19-8)