فیل‌بند

روستایی در ایران
(تغییرمسیر از فیل بند)

فیلبند (به مازندرانی: فِل‌بَن) روستایی در دهستان چلاو شهرستان آمل در استان مازندران ایران است.اهالی به این روستا فلبن می‌گویند؛ فِل یا فِل‌آمدن بمعنی خسته شدن و بَن بمعنی بند یعنی جایی که خستگی تمام می‌شود. دسترسی راحت به فیلبند از جاده هراز و سنگچال چلاو صورت میگیرد. از شهر آمل به سمت جاده هراز حرکت کنید و بعد از دو کیلومتر که از اولین تونل عبور کردید سمت چپ جاده تابلوی روستای چلاو را مشاهده خواهید کرد که با پشت سر گذاشتن این روستا اول به مراتع و بعد از عبور از سربالایی ها به روستای فیلبند خواهید رسید [۳] لازم به ذکر است که این روستا از قدیم الایام به دهستان چلاو در بخش لاریجان آمل تعلق داشته و اکنون نیز در طرح تقسیمات کشوری این روستا در شهرستان آمل واقع میباشد.

فیلبند
طبیعت فیلبند آمل
طبیعت فیلبند آمل
طبیعت فیلبند آمل
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانمازندران
شهرستانآمل
بخشلاریجان
نام‌های دیگربهشت ابر
فیلبند بر ایران واقع شده‌است
فیلبند
۳۶°۰۹′۱۲″ شمالی ۵۲°۳۱′۴۳″ شرقی / ۳۶٫۱۵۳۳۳°شمالی ۵۲٫۵۲۸۶۱°شرقی / 36.15333; 52.52861
مردم
جمعیت۱۴۸ نفر (سرشماری ۹۵)
رشد جمعیتمثبت
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا۲۳۵۸ متر[۱]
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانهبین15تا25 در تابستان
اطلاعات روستایی
کد آماری۰۱۶۱۶۱
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۱۱[۲]
پانوراما. فیلبند آمل

پیشینه نام فیلبند آمل

اهالی منطقه به این روستا «فِل‌بَن» می‌گویند؛ فِل یا فِل‌آمدن به معنی خسته شدن و بَن به معنی بند یا جایی که خستگی تمام می‌شود.

 
پانوراما. فیلبند

جمعیت فیلبند آمل

این روستا در دهستان چلاو لاریجان آمل قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۸ نفر (۴خانوار)؛[۴] و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، کمتر از ۳ خانوار بوده‌است.[۵] فیل‌بند، ییلاق اهالی روستاهای پایین دستی چلاو آمل میباشد. فیل‌بند به دلیل سوز و سرما و بارش برف شدید، در طی مدت زمستان از سکنه خالی است.[۳]

مسیر راهی فیل‌بند آمل

مسیر ماشین رو که به فیل‌بند ختم می‌شود، جاده فرعی «منگل- چلاو» در مسیر جاده هراز (یک کیلومتر پس از اولین تونل بعد از پلیس راه آمل که تماماً آسفالت بوده و جاده‌های اصلی داخل محل نیز آسفالت است.[۳]

دسترسی به فیلبند از جاده هراز و سنگچال آمل است . از شهر آمل به سمت جاده هراز حرکت کنید و بعد از دو کیلومتر که از اولین تونل عبور کردید سمت چپ جاده تابلوی روستای چلاو را مشاهده خواهید کرد که با پشت سر گذاشتن این روستا اول به مراتع و بعد از عبور از سربالایی‌ها به روستای فیلبند خواهید رسید.

جغرافیای فیلبند آمل

روستای فیل‌بند از شمال غربی به روستای سنگچال آمل، از جنوب به ییلاق ونه بن، از جنوب شرقی به روستاهای شیخ موسی و لهه بابل ختم می‌شود. این روستا به دلیل ارتفاع زیاد آن از سطح دریا زمستان‌هایی سخت و با بارش برف سنگین همراه است و شاید یکی از دلایل نام‌گذاری این روستا هم همین باشد. در تابستان‌ها این روستا دارای هوای بسیار مطلوبی است که پذیرای مسافرانی بسیار و همچنین کوهنوردان می‌باشد.[۶]

گویش فیلبند آمل

گویش محلی فیلبند گویشی از زبان تبری (چلاو آمل) است یکی از مشخصه‌های اصلی ساخت‌آوایی آن نبود صامت /ž/ و وجود مصوّتِ /Ə/ به جای /e/است، که مانند یک واجگونه بعد از همزه و در واژه‌های عربی به کار می‌رود. در این گویش، گذشته نقلی و بعید متعدی و لازم با فعل کمکی «دار-/داشت-» ساخته می‌شود؛ مثلاً: بخردارمه ba-xƏrd-dār-mƏ (خورده‌ام)، و بخرداشتمه ba-xƏrd-dāšt-Ə-mƏ (خورده بودم).[۷]

گونه‌های درختی فیلبند آمل

به دلیل سرمای شدید پاییز و زمستان، درختان رشد چندانی در فیل‌بند ندارند. از درختان تنها گونه‌های سیاه‌ریشه مانند آلوچه ترش، زرشک کوهی و انگور کوهی (به گویش محلی: گالش انگیر) و نیز درخت ون در آن می‌رویند. کشت درختانی چون گردو، فندق، سیب و آلبالو ناموفق بوده‌است و رشد اندکی دارند.[۳]


نگارخانه فیلبند آمل

منابع

  1. "Maps, Weather, and Airports for Filband, Iran". redirect to /world/ (به انگلیسی). Retrieved 2015-10-03.
  2. «اجرای طرح هم کد سازی تلفن ثابت». وبگاه شرکت مخابرات ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۱۴.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ «چشم‌انداز فراخ». همشهری شش و هفت. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ اکتبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۱۰-۰۳.
  4. «شناسنامه آبادی‌های کشور سال ۱۳۸۵». مرکز آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۱۰-۰۳.
  5. «نتایج سرشماری 1390 - شناسنامه آبادی‌ها». مرکز آمار ایران. دریافت‌شده در ۲۰۱۵-۱۰-۰۳.
  6. آپارات
  7. قریب، بدرالزمان: گذشته نقلی و بعید متعدی در سغدی و شباهت آن‌ها با برخی از گویش‌های ایرانی نو. مترجم: فریدی، میترا. در: ویژه‌نامه «نامه فرهنگستان» اردیبهشت ۱۳۸۳ - شماره ۲. ص۵۷.

پیوند به بیرون