انگور

برای دیگر کاربردها، انگور (ابهام‌زدایی) را ببینید.

انگور
آرایه‌شناسی
فرمانرو:	گیاهان
دسته:	گیاهان گلدار
رده:	دولپه‌ای‌ها
راسته:	انگوریان
تیره:	انگوریان
سرده:	Vitis

انگور (نام علمی: vinifera) سرده‌ای از درختان خانواده انگورسانان Vitaceae است. در این خانواده حدود ۱۱ جنس و بیش از ۶۰۰ گونه وجود دارد. مهم‌ترین جنس این خانواده جنس انگور است.

این گیاه حالت بوته‌ای و رونده دارد و دارای پیچک در مقابل بعضی از برگ‌ها است.

میوهٔ انگور به دو نوع دانه‌دار و بی‌دانه تقسیم می‌شود. هر یک از این دو جور در رنگهای مختلف سرخ و سیاه و زرد و تقریباً سبز دیده می‌شوند. این میوه در مناطقی که حداکثر دمای آن بیش از ۴۰ درجه سانتیگراد و حداقل آن کمتر از ۱۵ درجه زیر صفر نباشد بهتر رشد می‌کند.

انگور، میوهٔ نرم‌پوست و شیرهداری است که از درخت انگور به عمل می‌آید. درخت انگور، مو (تلفظ:Mow) نامیده می‌شود. مو یکی از قدیمی‌ترین گیاهانی است که انسان کاشتن آن را آموخت. در کتاب‌های دینی کهن و در بسیاری از اسطوره‌ها و سروده‌های ملل نام انگور و موستان بسیار آمده‌است. انگور در تمام مناطق معتدل جهان می‌روید. بیش از ۲۰ هزار نوع انگور در سراسر جهان می‌روید اما همه آن‌ها از انگور وحشی خاور نزدیک و انگور وحشی آمریکای شمالی نتیجه شده‌اند. گاهی انگور را کشمش می‌کنند. انگور خشک کرده را کشمش می‌نامند. از انگور، مویز، کشمش، ژله، مربا، آب انگور، شراب و سرکه می‌سازند. از پوست و دانه آن هم محصولات مختلف تهیه می‌شود. محلی که مو یا درخت انگور بسیار در آن کاشته شود موستان یا تاکستان یا زرستان نامیده می‌شود. مو را باید هر چند گاه هرس کرد زیرا این کار سبب می‌شود که میوه بیشتری به بار آورد. در بیشتر موستان‌ها داربست‌های می‌سازند تا مو بتواند از آن‌ها بالا رود. بزرگترین دشمن مو بیماری مخصوص ریشه مو است.

مهمترین کشورهای تولیدکننده انگور در اروپا فرانسه، ایتالیا و آلمان هستند. این کشورها مو را بیشتر برای تهیه شراب پرورش می‌دهند. بیشتر کشمش و شراب قاره آمریکا از تاکستان‌های ایالت کالیفرنیا در ایالات متحده آمریکا فراهم می‌آید.

کشور ایران دهمین تولیدکننده انگور دنیاست که حدود ۳٫۳ درصد از کل تولید انگور دنیا را به خود اختصاص داده‌است. ملایر شهر جهانی انگور است این شهردر غرب کشور ایران واقع شده و به داشتن انگور، کشمش و شیره‌ی انگور معروف است. .انگور ملایر به عنوان پنجاه و سومین میراث مهم کشاورزی جهان به ثبت رسید است. ایران در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ پس از کشورهایی مانند چین، ایتالیا، ایالات متحده، اسپانیا، فرانسه، ترکیه، شیلی، آرژانتین و هند، با سطح زیر کشت بیش از ۲۸۰۰ کیلومتر مربع و دارای تولید سالانه بیش از ۲۲۵۰۰۰۰ تن انگور است.

انواع انگور در ایران

انگور در ایران انواع مختلفی دارد که از لحاظ برخی از خصوصیات مانند رنگ، شکل و اندازه حبه ها، اندازه خوشه و مقدار قند انگور با هم تفاوت دارند.

- انگور یاقوتی:

انگوری است زود رس به رنگ قرمزبا حبه های ریز وخوشه های متراکم که بیشتر مصرف تازه خوری دارد. با توجه به زود رس بودن، تقریبا اولین انگوری است که وارد بازار می شود.

- انگور بی دانه (کشمشی):

این نوع انگور به فراوانی در ایران وجود دارد و به دو رنگ سفید مایل به زرد و قرمز دیده می شود. این نوع بهترین از انگورها به شمار می رود، که هم برای مصرف تازه و هم برای تهیه شیره انگور و کشمش مناسب است.

انگور سفید بی‌دانه یکی از معروف‌ترین انواع انگور است که کشمش آن به‌عنوان محصول صادراتی به کشورهای دیگر فرستاده می‌شود. این انگور از بهترین نوع انگور مجلسی هم به‌شمار می‌رود و دانه‌های آن معمولا گرد و بدون هسته‌اند که بیشتر در استان فارس می‌روید و بهترین زمان برداشت آن اواخر شهریور ماه است.

- انگور  شانی یا شاهانی (سلطانی):

این نوع انگور در بیشتر مناطق انگور خیز ایران وجود دارد، انگور شانی یا شاهانی دانه‌ سیاه و تیره است و مصرف تازه‌خوری دارد. مویز یکی از فراورده‌های این نوع انگور است که از نظر علمی و طب سنتی اهمیت زیادی دارد و توصیه‌های زیادی درباره خوردن آن شده. این انگور در بیشتر شهرهای ایران و با آب‌و‌هوای مختلف قابل کشت است.

انگور حسینی (ریش بابا):

این انگور پرآب گوشت آلود و دارای حبه‌های درشت می‌باشد. حبه‌های این انگور دارای دانه بوده و طول حبه‌های آن در حدود ۳ سانتی‌متر می‌باشد. این نوع انگور در جاهای مختلف کشور به نام های گوناگونی خوانده می شود. مثلا چون حبه ها کشیده هستند و وسطشان کمی برجسته یا فرو رفته است در بسیاری مناطق به نام انگشت عروس خوانده می شوند.

این انگور بیشتر به صورت تازه مصرف می شود. انگور حسینی از انگورهای دانه‌دار است و محل رویش آن بیشتر در استان آذربایجان غربی و شهر ارومیه است. این انگور حبه‌هایی سبز‌رنگ دارد حبه‌های شیرین و آب‌دار آن باعث محبوبیتش شده‌اند و بیشتر برای تازه خوری استفاده می‌شود.

- انگور عسگری (شیرازی):

انگور عسگری یکی از ارقام انگور در ایران است که شهرستان های زرقان و ممسنی در بخش دشمن زیاری استان فارس بیشترین سطح زیر کشت این محصول را دارا می باشند. انگور عسگری برای مصرف تازه خوری و تهیه کشمش مورد استفاده قرار می گیرد، دارای حبه های کشیده و سفید رنگ است و در مقایسه با ارقام دیگر انگور قابلیت نگهداری کردن را ندارد و زود رس تر از بقیه انواع انگور است.

از نظر طب سنتی انگور عسگری دارای طبیعت گرم و تر است، جالب است بدانید که؛ انگور را می ‌توان یک مجموعه فوق العاده و سرشار از خواص درمانی مفید به خصوص بر علیه سرطان دانست و باید گفت که انگور تنها میوه‌ای است که ترکیبات آن شباهت زیادی به شیر مادر دارد.

- انگور رازقی:

انگور رازقی یکی از انواع بی شمار انگور در ایران است. این انگور دارای خوشه های دراز و حبه های درشت آبدار است، رنگ حبه های انگور رازقی شیرازی سفید است و پوست کلفتی هم دارد. انگور رازقی در خراسان و شیراز کشت می شود که از نظر رنگ با هم متفاوت هستند. انگور رازقی در شیراز سفید رنگ و در خراسان قرمز رنگ است.

انگور خلیلی:

انگوری است زودرس حبه هابه شکل بیضی ورنگ آن سبزکم رنگ وگوشتی میباشد انگورخلیلی زودرس ترین انگور ارومیه میباشد وبرای تازه خوری استفاده می شود.

- انگور سیاه:

دارای حبه‌های گرد به اندازه قندق می‌باشد. حبه‌های این انگور پرآب و دارای دانه‌های کم است. معمولاً در تهیه شیره­ی انگور مصرف دارد.

- انگور رویال پاییزی:

این انگور بدون دانه بوده و در طول فصل پاییز تولید می­شود.

- انگور قرمز تیره (انگورهای قهوه ­ای):

از این انگور اندازه ­های کوچک که دارای طعم شیرین است به عنوان میوه استفاده می­شود. این نوع انگور عمدتا خشک شده و به عنوان مویز استفاده می­شود.

- انگور سیاه مونوکا:

انگور سیاه مونوکا برای تهیه کشمش استفاده شده و نوعی انگور قرمز است. پوسته آن نازک است، اما به این معنی نیست که برای حمل و نقل مناسب نیست. در بازار به دنبال انگور سیاه مونوکا تازه باشید و سعی کنید آن را خودتان رشد دهید.

- انگور برونکس:

انگور برونکس ترکیبی از بافت­ها و طعم­های مناسب از گونه­ های مختلف انگور می­باشد که دارای رنگ ترکیبی سبز–قرمز است.

- انگور کاردینال:

انگورهای کاردینال بسیار قرمز و شیرین هستند. انگورهای کاردینال بزرگ بوده و پوسته­ های ضخیم و شکننده‌­ای دارند و دانه­‌های آن­ها بزرگ است. همانند انگور امپراتور، بزرگ، قرمز، شیرین و دانه­ دار است. آن­ها دارای پوسته ضخیم بوده و طعم گیلاس را دارند.

- انگور کونکورد:

انگور کونکورد اغلب در آب­میوه و ژله استفاده می­شود. به رنگ بنفش تیره و تقریبا سیاه بوده و لکه­ های رنگی روی آن­ها وجود دارد. انگور کونکورد به رنگ آبی تیره–سیاه، بزرگ و بسیار شیرین است. پوست به راحتی از گوشت جدا می­شود، اما گوشت و دانه محکم به یکدیگر می­چسبند.

انگور ملایر به عنوان پنجاه و سومین میراث مهم کشاورزی جهان

نام	خصوصیات
انگور رویال پاییزی	این انگور بدون دانه بوده و در طول فصل پاییز تولید می‌شود.
انگور قرمز تیره	این نوع انگور برای تهیه شامپاین مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، اما از اندازه‌های کوچک که دارای طعم شیرین است به عنوان میوه استفاده می‌شود.
انگور سیاه مونوکا	انگور سیاه مونوکا برای تهیه کشمش استفاده شده و نوعی انگور قرمز است. پوسته آن نازک است، اما به این معنی نیست که برای حمل و نقل مناسب نیست.
انگور برونکس	انگور برونکس ترکیبی از بافتها و طعمهای مناسب از گونه‌های مختلف انگور است که دارای رنگ ترکیبی سبز، قرمز است.
انگور کاردینال	انگورهای کاردینال بسیار «قرمز» و شیرین هستند. این انگورها از تلاقی بین فلیم قرمز و انگور ریبیر حاصل شده‌است
انگور کونکورد	انگور کونکورد اغلب در آبمیوه و ژله استفاده می‌شود. به رنگ بنفش تیره و تقریباً سیاه بوده و لکه‌های رنگی روی آنها وجود دارد. انگور کونکورد به رنگ آبی تیره – سیاه، بزرگ و بسیار شیرین است.
انگور موسکات	انگور موسکات از رنگ سبز تا رنگ بنفش تیره است. این انگور اغلب به عنوان انگور شراب مورد توجه قرار می‌گیرد و طعم آن بسیار خوشمزه است.
انگور شعله سرخ	انگور شعله سرخ فاقد دانه بوده و در شیرینی آن تعادل خاصی وجود دارد.
انگور ریبیر	انگور ریبیر بزرگ بوده و به رنگ آبی، سیاه با پوست تلخ است. این انگور شیرین بوده و بسیار وسوسه انگیز است.
انگور ریسلینگ	این انگور براق بوده و برای تهیه شراب روشن یا درخشان استفاده می‌شود.
انگور بیدانه تامپسون	انگور بیدانه تامپسون حدود نصف سطح زیر کشت انگور ایالات متحده را تشکیل می‌دهد و به عنوان «انگور سبز» شناخته می‌شود. آنها شکننده و شیرین هستند.

روش کاشت و برداشت انگور

برای کاشت بوته مو ابتدا قلمه‌هایی از آن را در فصل بهار، قبل از جوانه زدن در جایی به‌عنوان مخزن می‌کارند و در بهار آینده که دارای ریشه شد از مخزن با احتیاط درمی‌آورند و آن را در گودال‌های آماده شده به ردیف می‌کارند. پس از کاشت آن را آب می‌دهند. بوته جدید با گرم شدن هوا باید هر ۵ روز یا هر هفته آب داده شود. این بوته بعد از چهار سال بار می‌آورد و در ده سالگی بار آن کامل خواهد شد. یک بوته کامل می‌تواند بیش از دویست کیلو انگور بدهد. بوته مو را بعد از چهار ساله شدن هرس می‌کنند، یعنی شاخه‌های فرعی و دراز یا شاخه‌های ضعیف آن را می‌برند تا هم فرصت رشد به شاخه‌های قوی‌تر داده باشند و هم مقدار بار آن را تحت کنترل درآورند و کیفیت بار آن را بالا ببرند. بوته مو را می‌توان روی زمین یا در حال تکیه بر چیزی بالاتر از خاک و زمین قرار داد. محل کشت موهایی که روی زمین قرار گرفته‌است را با بیل شخم می‌زنند تا علف‌های موجود که در فصل بهار می‌روید از بین برده شود. زیرا این علف‌ها می‌توانند به بوته مو و بار آن آسیب وارد کنند. به‌علاوه با شخم کردن زیر مو نفوذ آب برای رسیدن به ریشه راحت‌تر انجام می‌پذیرد نوع بی‌دانه و کشمشی انگور از نظر شیرینی بهترین نوع است. البته انواع دانه‌دار بخاطر درشتی آن‌ها از شکل بسیار زیبایی برخوردار هستند.

کاشت درخت مو به دو روش صورت می‌گیرد:

1. روش اول که در ابتدی این موضوع نیز به آن اشاره شده‌است از طریق قلمه ای که به خزانه رفته و به مدت یک یا دو سال در خزانه نگهداری شده و پس از ریشه دار شدن قلمه در چاله‌های زمین اصلی که از قبل تهیه شده‌اند کاشت می‌شود.
2. روش دوم کاشت قلمه بدون بردن به خزانه و ریشه دار شدن است. این روش در منطقه سردشت در غرب ایران کاملاً رایج و معمول است و بدین صورت است که در فصل پاییز یا فصل بهار (باید بارندگی در بهار وجود داشته باشد) قلمه‌ها را تهیه نموده و سپس در همان فصل و همان لحظه در چاله‌های که برای کاشت تهیه شده می‌کارند. قلمه مورد نظر دارای دوقسمت است :الف-ابتدای قلم باید قدیمی باشد که ممکن است به حدود پنج سانتی‌متر برسد، ب-بقیه قلمه باید مربوط به رشد درخت در سال جاری باشد و اندازه آن از نیم متر تا یک متر متغیر است.

روش نگهداری در منزل

بهتر است انگور را دقیقاً پیش از مصرف بشوییم و آبکشی کنیم (زیرا اگر آن را بشوییم و داخل یخچال یا و… نگهداریم زودتر خراب می‌شود، دلیل آن پاک شدن گرد و غبار اصلی روی این محصول است). این کار باعث نگهداری طولانی‌تر این میوه می‌گردد.

ارزش غذایی انگور

از مواد مغذی انگور می‌توان به ویتامین‌هایی چون ویتامین K، ویتامین A، ویتامین C، ویتامین B6 و همچنین گیاه‌مغذی‌های فنول و پلی فنول اشاره کرد.

گیاه‌مغذی‌ها بدن را در برابر انواع بیماری‌ها محفاظت می‌کنند. انگور حاوی مقادیر فراوانی از تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین و فولات و مواد معدنی پتاسیم، کلسیم، منیزیم، فسفر و سدیم است. انگور حاوی فیبر رژیمی، کربوهیدرات سالم، آنتی‌اکسیدان و مقدار مناسبی از پروتئین است.

فلاونوئیدهای موجود در انگور از صدمات ناشی از رادیکال های آزاد می‌کاهد و جلوی سرعت روند پیری را می‌گیرد. میوه‌ی لذیذ انگور به‌دلیل وجود تمام این مواد مغذی، نقش مهمی در داشتن زندگی سالم و فعال ایفا می‌کند.

خواص درمانی انگور

انگور به‌دلیل طعم و مزه، تنوع و خواص بی‌نظیرش یکی از محبوب‌ترین میوه‌های جهان است. این میوه‌ی بهشتی، خوش‌طعم و دوست‌داشتنی، در تمام مناطق معتدل جهان می‌روید و سرشار از ویتامین ها و مواد معدنی است. حتی دانه‌های ریز انگور نیز مفیدند، عصاره‌ی دانه‌ی انگور نیز مملو از آنتی اکسیدان است و نقش مهمی در پیشگیری از سرطان دارد. انگور باعث تقویت سیستم ایمنی بدن و نیز کنترل دیابت می‌شود.

- درمان اختلال‌های کلیوی:

انگور با افزایش ادرار می‌تواند میزان اسیدیته‌ی ناشی از اسیداوریک را به‌طور چشمگیری کاهش دهد. همچنین موجب حذف اسیداوریک از دستگاه ادراری شده و بدین ترتیب از تنش و فشار روی کلیه‌ها کاسته می‌شود. انگورهای قرمز نیز اثر پاک‌سازی بسیاری روی بدن دارند و فواید آنتی‌اکسیدان‌های موجود در این میوه نصیب تمام دستگاه‌های بدن می‌شود.

- تقویت سیستم ایمنی بدن:

انگور قرمز نه‌تنها حاوی فلاونوئید و مواد معدنی است، بلکه انواع ویتامین‌ها را به‌وفور در خود دارد. بالا بودن مقدار ویتامین‌های C ،K و A در انگورها باعث سلامت بیشتر ارگان‌های بدن‌مان، به‌ویژه سیستم ایمنی بدن و نیز باعث جلوگیری از سرماخوردگی مداوم ما می‌شود.

- درمان آسم:

انگور ارزش درمانی دارد و از گذشته در درمان آسم استفاده می‌شده است. علاوه‌برآن، قدرت مرطوب‌کنندگی انگور چنان بالاست که می‌تواند رطوبت ریه‌ها را افزایش بدهد و از حملات آسمی بکاهد.

- تقویت استخوان ها:

یکی از خواص انگور تقویت استخوان‌هاست. انگور منبع بی‌نظیری از ریزمغذی‌هایی چون مس، آهن و منگنز است و وجود تمامی این ریزمغذی‌ها برای تشکیل و استحکام استخوان مهم هستند. افزودن انگور به رژیم غذایی روزانه، جلوی بروز مشکلات مربوط به افزایش سن، ازجمله پوکی استخوان را می‌گیرد. وجود منگنز در بدن بی‌نهایت ضروری است و به سوخت‌وساز پروتئین، کلاژن سازی و عملکرد سیستم عصبی کمک می‌کند.

- پیشگیری از بیماری قلبی:

انگور مقدار اکسید نیتریک موجود در خون را، که جلوی تشکیل لخته خون در بدن را می‌گیرد، افزایش می‌دهد. علاوه‌بر‌آن، آنتی اکسیدهای انگور از اکسیداسیون کلسترول بد (LDL) که موجب گرفتگی رگ‌های خونی شده و دلیل اصلی بیشتر بیماری‌های قلبی عروقی است، جلوگیری می‌کند. همچنین انگورها مقدار بسیار زیادی فلاونوئید دارند که نه‌تنها علت اصلی رنگ انگور هستند، بلکه آنتی اکسیدان‌های قوی‌ای نیز به‌حساب می‌آیند. دو نوع اصلی آنتی اکسیدان‌های انگور، رسوراترول و کوئرستین، می‌توانند عملکرد رادیکال‌های آزاد و اثرات مضر کلسترول بد خون روی رگ‌های خونی را خنثی کنند. درضمن، این دو نوع فلاونوئید آنتی اکسیدانی مانند پاک‌کننده‌ها عمل می‌کند، از تجمع پلاکتی می‌کاهد و سموم موجود در خون را فیلتر می‌کند.

- درمان میگرن:

درمان میگرن یکی دیگر از خواص انگور است. آب انگور رسیده، درمان خانگی مهمی برای میگرن به‌حساب می‌آید. برای درمان میگرن باید صبح‌ها کمی آب انگور خالص و بدون ترکیب با آب معمولی، نوشید. آب انگور و عصاره‌ی دانه‌ی انگور سردردهای میگرنی را درمان می‌کنند. سردردهای میگرنی دلایلی مختلفی مانند عدم تعادل شیمیایی بدن، خواب کم، تغییرات آب‌ و هوایی یا کمبود مواد مغذی در بدن می‌تواند داشته باشد. آنتی‌اکسیدان‌های این میوه به درمان دردهای میگرنی می‌پردازد.

- درمان یبوست:

انگورها برای درمان یبوست و برطرف کردن آن، بسیار مؤثرند. آنها در دسته‌ی خوراکی‌های ملین قرار دارند، زیرا حاوی اسید ارگانیک، قند و سلولز هستند. همچنین با تنظیم عملکرد ماهیچه‌های روده و معده، یبوست مزمن را درمان می‌کنند. انگورها غنی از فیبرهای نامحلول هستند و پس از مصرف، هنگام عبور از مجرای گوارشی دست‌نخورده باقی می‌مانند. وقتی حجم فیبر افزایش می‌یابد، تشکیل مدفوع و خروج آن از بدن به‌راحتی انجام می‌شود. اما هنگام وجود مدفوع آبکی یا اسهال، از مصرف انگور باید پیشگیری کرد. فیبر نامحلول نمی‌تواند آب مدفوع را به خود جذب و آن را خشک کند. انگور، فیبر محلول چندانی ندارد.

- درمان سوء‌ِهاضمه:

خواص انگور تنها به موارد بالا خلاصه نمی‌شود. انگور نقش مهمی در بدهضمی دارد. این میوه از حرارت بدن می‌کاهد و سوء‌ِهاضمه و سوزش معده را درمان می‌کند. همچنین انگور به‌دلیل اینکه «خوراکی سبکی» است، هنگام درمان سوء‌ِهاضمه بیش از درمان‌کننده‌های دیگر به‌کار گرفته می‌شود.

- رفع خستگی:

آب انگور سفید و روشن، بخشی از آهن موردنیاز بدن را تأمین می‌کند و از خستگی می‌کاهد. کم خونی مشکل اساسی بسیاری از افراد است که با خوردن انگور می‌توانند سطح آهن و مواد معدنی بدن را در حدمتعادل نگه‌ دارند. کمبود آهن، فرد را دچار ضعف و خستگی می‌کند و از کارایی ذهن او می‌کاهد. آهن ماده‌ی معدنی مهمی است که روی تعدادی از عملکردهای بدن اثر می‌گذارد. اما آب انگور تیره نه‌تنها به مقدار آهن موجود در بدن چیزی اضافه نمی‌کند، بلکه از سطح آن هم می‌کاهد. همچنین نوشیدن آب انگور به‌سرعت به فرد انرژی می‌دهد.

- کنترل دیابت:

عصاره‌ی آب انگور هیپرگلیسمی (افزایش قند خون) را مهار می‌کند و می‌تواند در کنترل دیابت مؤثر باشد.

- کاهش کلسترول:

رکیبی شیمیایی‌ای به‌نام تروستیلبن در انگور وجود دارد که باعث کاهش کلسترول خون می‌شود. این ترکیب بسیار شبیه آنتی‌اکسیدان سودمند رسوراترول و همچنین فلاونوئید موجود در انگورهاست. تحقیقات درمورد این میوه نشان داده است که یکی از خواص انگور این است که ویژگی ضدسرطانی و اثری عالی در کاهش کلسترول خون دارد. همچنین تصور بر این است که انگور می‌تواند از کاهش شناختی پیشگیری کند. علاوه‌برآن ساپونین موجود در پوست انگور به‌وسیله‌ی چسبیدن به چربی‌ها، جلوی جذب آنها را در بدن می‌گیرد.

- ضدباکتریایی:

انگور قرمز ویژگی‌های ضدباکتریایی و ضدویروسی قوی‌ای دارد که می‌تواند فرد را از ابتلا به عفونت محفوظ نگه‌ دارد. آنها در برابر ویروس فلج اطفال و همچنین هرپس سیمپلکس (herpes simplex) که موجب بیماری‌هایی چون تبخال لب یا تبخال تناسلی می‌شود، به‌شدت مقاومت می‌کنند. همچنین بررسی‌ها نشان داده که آب انگور می‌تواند عفونت‌های باکتریایی روده و دستگاه‌های دیگر بدن را برطرف سازد.

- پیشگیری از سرطان:

پیشگیری از سرطان هم ازجمله خواص انگور است. انگورها به‌دلیل وجود رسوراترول ضدالتهاب، ویژگی‌های ضدسرطانی قوی‌ای‌ دارند. رسوراترول به‌ویژه خطر ابتلا به سرطان روده‌ بزرگ و سینه را می‌کاهد. آنتوسیانین و پروآنتوسیانیدین موجود در انگور، ویژگی‌های ضدتکثیری داشته و از رشد عوامل سرطان‌زا پیشگیری می‌کنند. آب انگور نه‌تنها از خطر سرطان می‌کاهد، بلکه می‌تواند جلوی رشد و انتشار سلول‌های سرطانی را بگیرد. رنگ‌دانه‌های موجود در انگورها به‌طور کلی سیستم ایمنی بدن را در برابر طیف وسیعی از بیماری‌ها، درمان می‌کنند.

- پیشگیری از سرطان سینه:

آب انگور سیاه یا بنفش در پیشگیری از سرطان سینه مؤثر است. محققان پس از مدتی که به موش‌های آزمایشگاهی آب انگور دادند، متوجه کاهش چشمگیری در حجم تومور پستانی آنها شدند. آنتی‌اکسیدان‌های موجود در انگورها برای پیشگیری همه‌ی انواع سرطان‌ها مفیدند، اما هنگام اقدامات پیشگیرانه در برابر سرطان سینه بسیار مؤثر عمل کرده‌اند. مواد شیمیایی خاصی در انگور وجود دارد که خود را به نواحی پیوند (که واکنش‌های شیمیایی در آن نقاط انجام می‌شوند) می‌رسانند و آروماتاز (تبدیل اندروژن به استروژن) را مهار می‌کنند. به‌نظر می‌رسد مهار ترشح استروژن در بدن زنان از پیشرفت سرطان سینه جلوگیری می‌کند.

- کاهش خطر آلزایمر:

رسوراترول، که نوعی پلی‌فنول موجود در انگور است، از سطح پپتید آمیلوئید-بتا در بیماران مبتلا به آلزایمر می‌کاهد. بررسی‌ها نشان می‌دهد که انگور می‌تواند سلامت مغز را افزایش دهد و شروع بیماری‌های تحلیل‌برنده‌ی سیستم عصبی را به‌تأخیر بیندازد. آب انگور حتی می‌تواند عملکرد مغز افراد کهنسالی را که علایم خفیفی از نقص شناختی در آنها بروز کرده، بهبود بخشد. بررسی‌های بیشتری درحال انجام است تا ارتباط دقیق بین ترکیبات انگور و سیستم‌های عصبی تعیین شود.

- پیشگیری از تباهی لکه‌ی زرد:

انگور قرمز می‌تواند جلوی از دست دادن بینایی مربوط به سن و تباهی لکه‌ی زرد را بگیرد. در تحقیقی مشخص شد، رژیم غذایی حاوی انگور سلامت چشم را تأمین می‌کند و آن را از بیماری‌های مربوط به شبکیه‌ که بینایی را به‌خطر می‌اندازد، مصون نگه‌ می‌دارد. مصرف سه وعده انگور در روز خطر ابتلا به تباهی لکه‌ی زرد چشم را بیش از ۳۶ درصد می‌کاهد. انگور می‌تواند در گذر زمان سلامت بینایی و تمام سیستم‌های اندامی‌مان را حفظ کند. آنتی اکسیدان‌های موجود در هر دانه‌ی انگور، حساسیت به بیماری و صدمات ناشی از آن در بدن را کم می‌کنند.

- آب مروارید:

فلاونوئیدهای موجود در انگور حاوی آنتی‌اکسیدان هستند و می‌توانند خطر رادیکال‌های آزاد را کاسته و جلوی صدمات آنها را بگیرند. رادیکال‌های آزاد می‌توانند موجب بیماری‌هایی مانند آب مروارید، مشکلات قلبی-عروقی، سرطان و انواع متفاوت بیماری‌های مربوط به سن شوند. تباهی لکه‌ی زرد هم یکی از بیماری‌هایی است که معمولا در سنین بالا رخ می‌دهد. خوشبختانه، آنتی اکسیدان‌ها ویژگی‌های ضدپیری دارند و نه‌تنها باعث‌ می‌شوند جوان‌تر به‌نظر بیایید، بلکه با دور کردن بیماری‌های مربوط به افزایش سن، مانند آب‌مرواید، احساس جوانی هم به شما می‌دهند.

دیگر خواص انگور

انگور خشک‌شده یا همان کشمش سرشار از مواد مغذی است و می‌تواند در درمان بسیاری از اختلال‌ها مانند یبوست، اسیدوز (کاهش سطح بی‌کربنات مایع خارج سلولی و قرار گرفتن ‌pH خون در محدوده‌ی اسیدی)

میزان تولید انگور در کشورهای مختلف

ده کشور برتر تولیدکننده انگور - سال ۲۰۱۸
کشور	میزان تولید (تن)
چین	۱۳٬۳۹۷٬۰۰۰
ایتالیا	۸٬۵۱۳٬۰۰۰
ایالات متحده آمریکا	۶٬۸۹۰٬۰۰۰
اسپانیا	۶٬۶۷۳٬۰۰۰
فرانسه	۶٬۱۹۸٬۰۰۰
ترکیه	۳٬۹۳۳٬۰۰۰
هند	۲٬۹۲۰٬۰۰۰
آرژانتین	۲٬۵۷۳٬۰۰۰
شیلی	۲٬۵۰۰٬۰۰۰
ایران	۲٬۰۳۲٬۰۰۰
در کل دنیا	۷۹٬۰۰۰٬۰۰۰
No symbol = official figure, P = official figure, F = FAOSTAT ۲۰۰۷، * = Unofficial/Semi-official/mirror data, C = Calculated figure A = Aggregate (may include official, semi-official or estimates); Source: Food And Agricultural Organization of United Nations: Economic And Social Department: The Statistical Division

Grapes, red or green

ویتامین ب۱ (تیامین)	۰٫۰۶۹ میلی‌گرم (۵٪)
ویتامین ب۲ (ریبوفلاوین)	۰٫۰۷ میلی‌گرم (۵٪)
ویتامین ب۳ (نیاسین)	۰٫۱۸۸ میلی‌گرم (۱٪)
پانتوتنیک اسید (ویتامین ب۵)	۰٫۰۵ میلی‌گرم (۱٪)
ویتامین ب۶	۰٫۰۸۶ میلی‌گرم (۷٪)
اسید فولیک (ویتامین ب۹)	۲ میکروگرم (۱٪)
ویتامین C	۳٫۲ میلی‌گرم (۵٪)
ویتامین E	۰٫۱۹ میلی‌گرم (۱٪)
ویتامین K	۱۴٫۶ میکروگرم (۱۴٪)
کلسیم	۱۰ میلی‌گرم (۱٪)
آهن	۰٫۳۶ میلی‌گرم (۳٪)
منیزیم	۷ میلی‌گرم (۲٪)
منگنز	۰٫۰۷۱ میلی‌گرم (۴٪)
فسفر	۲۰ میلی‌گرم (۳٪)
پتاسیم	۱۹۱ میلی‌گرم (۴٪)
سدیم	۲ میلی‌گرم (۰٪)
روی	۰٫۰۷ میلی‌گرم (۱٪)
فلورید	۷٫۸ µg
Link to USDA Database entry درصدها نسبی‌اند منبع: پایگاه اطلاعاتی مواد غذایی آمریکا

نگارخانه

• 

  مخلوطی از انگور سفید و قرمز.

• 
• 
• 
• 

  سه رنگ مختلف از انگور

• 

  انگور سفید و سیاه

جستارهای وابسته

• باغ انگور
• شراب
• شیره انگور
• کشمش
• مویز