فیل سوری
فیل سوری (نام علمی: Elephas maximus asurus) یا فیل غرب آسیا نام یک زیرگونه پیشنهادی از فیل آسیایی است که روزگاری در غرب آسیا میزیست و غربیترین جمعیت این گونه محسوب میشد. انقراض این فیل در عصر باستان روی داد و سنگوارههای موجود از آن در ایران، عراق، ترکیه و سوریه با قدمتی حداقل میان ۱۸۰۰ تا ۷۰۰ سال پیش از میلاد یافت شدهاست. و با توجه به این که سابقه سنگوارهای از این جانور مربوط به اواخر پلیستوسن و اوایل تا میانه هولوسن وجود دارد پیشنهاد شده که به صورت یک [[گونه غرب آسیا شدهاست.[۳] صحت این موضوع اما مورد ابهام و اختلاف نظر قرار دارد.[۴]
فیل سوری | |
---|---|
جمجمه فیل سوری از باتلاق دریاچه گاوور، ترکیه | |
وضعیت حفاظت | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | جانوران |
شاخه: | طنابداران |
رده: | پستانداران |
راسته: | فیلسانان |
تیره: | فیلان |
سرده: | Elephas |
گونه: | E. maximus |
زیرگونه: | E. m. asurus† |
نام سهبخشی | |
Elephas maximus asurus | |
گستره زیستگاه فیل سوری در غرب آسیا |
زیستگاه فیل سوری از جنگل های شمال ایران تا کرنا در جنوب ایران تا استپهای سوریه و تا جنگل-تالاب های میان رودان امتداد مییافت و آشورنصیرپال دوم پادشاه امپراتوری آشور به دلیل شکار فیلها در کنار ببر و شیرها به خود میبالید.[۵]
صنعتگران سوریه باستان از عاج فیل سوری برای ساخت انواع لوازم و وسایل زینتی بهره میبردند. در سوریه استفاده از فرآوردهایی از جنس عاج در هزاره نخست پیش از میلاد رونق گرفته و به اوج خودش رسیده بود. در همان زمان آرامیها خاتمکاریهایی از جنس عاج روی اثاث انجام میدادند.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ Choudhury, A.; Lahiri Choudhury, D.K.; Desai, A.; Duckworth, J.W.; Easa, P.S.; Johnsingh, A.J.T.; Fernando, P.; Hedges, S.; Gunawardena, M.; Kurt, F.; et al. (2008). "Elephas maximus". IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2008: e.T7140A12828813. doi:10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T7140A12828813.en.
- ↑ Deraniyagala, P. E. P. (1951). "Elephas maximus, the elephant od Ceylon". Spolie Zeylanica. 26: 161. ISSN 0081-3745.
- ↑ Pfälzner, Peter (2016-12-01). "The Elephants of the Orontes". Syria (IV): 159–182. doi:10.4000/syria.5002. ISSN 0039-7946.
- ↑ Pfälzner, Peter (2016-12-01). "The Elephants of the Orontes". Syria (IV): 159–182. doi:10.4000/syria.5002. ISSN 0039-7946.
- ↑ Trautmann, Thomas R. (2015). Elephants and Kings : An Environmental History. Chicago: University of Chicago Press. pp. 76–77. ISBN 978-0-226-26422-6.