ویکی‌پدیا

قهرمان رمانتیک

قهرمان رمانتیک یا قهرمان عاشقانه یک کهن الگوی ادبی است که به شخصیتی اشاره می‌کند که هنجارها و قراردادهای مقرر را رد می‌کند، توسط جامعه رد شده‌است و خود در مرکز وجود خود قرار دارد.[۱] قهرمان رمانتیک غالباً در یک اثر ادبی قهرمان داستان است و تمرکز اصلی بیشتر بر افکار این شخصیت است تا اعمال او.

مشخصات

ویرایش

منتقد ادبی نورتروپ فرای خاطرنشان کرد که قهرمان رمانتیک اغلب «خارج از ساختار تمدن قرار می‌گیرد و بنابراین نمایانگر نیروی ماهیت فیزیکی، غیراخلاقی یا ستمگر است، اما با احساس قدرت و توانایی رهبری، جامعه با رد خود بی نیرو کرده‌است».[۱] از دیگر ویژگی‌های قهرمان رمانتیک می‌توان به درون نگری، پیروزی فرد نسبت به «محدودیت‌های قراردادهای الهیاتی و اجتماعی»، سرگردانی، مالیخولیا، ناهنجاری، بیگانگی و انزوا اشاره کرد.[۲] با این حال، یکی دیگر از ویژگی‌های رایج قهرمان رمانتیک، پشیمانی از عملکرد آنها و خود منتقدی است که غالباً منجر به بشر دوستی می‌شود، که منجر به توقف شخصیت از پایان عاشقانه می‌شود.[نیازمند منبع]

این قهرمان رمانتیک که معمولاً از خانواده بیولوژیک واقع گرایانه خود و دور از زندگی بیولوژیکی دور است و یک زندگی روستایی و تنها را در پیش دارد، ممکن است یک عشق عاشقانه طولانی مدت داشته باشد، وی قربانی تمایلات سرکش قهرمان شود، و سرنوشت آنها برای چندین دهه در هم تنیده‌است، گاهی اوقات از جوانان خود را به مرگ. (به تاتیانا لارینا، الیزابت بنت، اوژنی گرانده و دیگران مراجعه کنید)

تاریخ

ویرایش

قهرمان رمانتیک اولین بار در ادبیات در دوره رمانتیک، در آثاری از نویسندگان مانند بایرون، کیتس، گوته و پوشکین ظاهر شد و تا حدی به عنوان پاسخی به انقلاب فرانسه دیده می‌شود. همان‌طور که ناپلئون، «مدل زنده یک قهرمان»[۳] برای بسیاری ناامید کننده شد، مفهوم معمولی قهرمان به عنوان حمایت از نظم اجتماعی به چالش کشیده شد.

مثال‌ها

ویرایش

نمونه‌های ادبی کلاسیک قهرمان رمانتیک عبارتند از:

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Wilson, James D. (Winter 1972). "Tirso, hat, and Byron: The emergence of Don Juan as romantic hero". The South Central Bulletin. The Johns Hopkins University Press on behalf of The South Central Modern Language Association. 32 (4): 246–248. doi:10.2307/3186981. ISSN 0038-321X. JSTOR i359767.
  2. ↑ Knapp, Bettina L. (April 1986). "Review: The Romantic hero and his heirs in French literature". The French Review. American Association of Teachers of French. 59 (5): 787–788. ISSN 0016-111X. JSTOR i216560.
  3. ↑ Furst, Lilian R. (Spring 1976). "The romantic hero, or is he an anti-hero?". Studies in the Literary Imagination. 9 (1): 53–67.
  4. ↑ "What are examples of a romantic hero?". Reference.com. Archived from the original on 14 اكتبر 2019. Retrieved 23 December 2020. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  5. ↑ Lukić, Darko. "DRAMATIZATION OF THE NOVEL - TRANSLATION THROUGH TIME AND SPIRITUAL SPACES". Pandur Theaters. Retrieved 1 January 2019.
  6. ↑ Kinkaid, Victoria (November 25, 2014). "Why Mr. Darcy is Such an Appealing Romantic Hero". victoriakinkaid.com. Retrieved January 1, 2019.
  7. ↑ "Lord Byron". Gale Contextual Encyclopedia of World Literature. Gale. 2009. Retrieved 6 January 2019.
  8. ↑ Blanch Serrat, Francesca. "Romantic readings: Childe Harold, by Lord Byron". Dove Cottage & the Wordsworth Museum. Retrieved 6 January 2019. It was the year 1809 and Byron had already defined the myth that was to survive him to become one of the most reproduced tropes in our culture: the Romantic hero. Through the Romantic hero that Childe Harold embodies, Byron will attempt to recover from the sufferings of exile.
  9. ↑ Salstad, Louise. "Juan Anguera, alias Flanagan: Ironic Hard-boiled Hero". The Looking Glass: New Perspectives on Children's Literature. Retrieved 6 January 2019. Both Marlowe and Flanagan are knightly heroes in their way. The emblematic image of the knight--romantic hero if there ever was one--appears on page one of Chandler's first novel about Marlowe, The Big Sleep. The author refers to him in "The Simple Art of Murder" in a famous passage that evokes the image of a modern knight errant: "[D]own these mean streets a man must go who is not himself mean, who is neither tarnished nor afraid. . . . The story is his adventure in search of a hidden truth, and it would be no adventure if it did not happen to a man fit for adventure" (Chandler, Later 992).
  10. ↑ Gerwin, Elisabeth. "François-René, Vicomte de Chateaubriand: René". The Literary Encyclopedia. Retrieved 1 January 2019. Indeed, René has been identified as the text that created and popularised the superior but melancholic romantic hero suffering from profound disillusionment.
  11. ↑ "Johann Wolfgang von Goethe". Poetry in Translation. Retrieved 1 January 2019. In 1774 he published his first major work, the self-revelatory novel The Sorrows of Young Werther, in which he created the prototype of the Romantic hero, and instigated a European fashion.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=قهرمان_رمانتیک&oldid=37005843»