جارالله زمخشری
محمود بن عمر زمخشری خوارزمى با کنیهٔ ابوالقاسم، لقب‌گرفته و شهرت‌یافته به جارالله زَمَخشَری (۲۷ رجب ۴۶۷ – ۹ ذی‌الحجه ۵۳۸ ه.ق) مفسر و زبان‌شناس برجسته، ادیب و خطیب خوارزمی ایرانی بود که بر علوم گوناگون روزگار دانا بود و مؤلفی پُراثر شمرده می‌شود.[۱][۲][۳][۴][۵] مهمترین اثر او تفسیر کشاف است.
جارالله زمخشری محمود بن عمر خوارزمی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۷ مارس ۱۰۷۵/ ۲۷ رجب ۴۶۷ زمخشر، خوارزم |
| درگذشت | ۱۲ ژوئن ۱۱۴۴/ ۹ ذی‌الحجه ۵۳۸ |
| پیشه(ها) | مفسر، زبان‌شناس و ادیب، شاعر |
| آثار | تفسیر کشاف |
زندگی
ویرایشوی در سال ۴۶۷ ه.ق در منطقهٔ زمخشر خوارزم (امروزه از توابع ولایت داش‌اغوز ترکمنستان) به دنیا آمد.[۶] زمخشری برای علم‌آموزی بسیار سفر می‌کرد و در سفرش به بخارا، از مرکبش برافتاد و پایش شکست، مجبور شد آن را قطع کند و پایی چوبین جایگزینش کند، سپس به اصفهان و بغداد رفت.[۷] در پیرسالی از راه بغداد به حج رفت.
در بغداد با ابن شجری مصاحبت داشت. در مکه ۵ سال ساکن شد و جارالله یعنی همسایه خدا لقب گرفت.[۸]
او پیرو جنبش سیاسی-اجتماعی معتزله بود. محمود زمخشری در روزگار سلطان ابوالفتح ملکشاه سلجوقی که پشتیبان دانشوران بود زندگی می‌کرد.
درگذشت زمخشری در روز عرفهٔ سال ۵۳۸ ه.ق (۱۲ ژوئن ۱۱۴۴م) در گرگانج بوده‌است.[۹][۱۰][۱۱][۱۲]
آثار
ویرایش- اساس البلاغه
- اطواق الذهب (گردن‌بندهای زرین) در اخلاقیات
- المفرد والمرکب فی العربیه
- المفرد والمولف فی النحو
- المفصل فی النحو
- امکنه و الجبال و المیاه در جغرافیا
- انموذج فی النحو
- تفسیر کشاف (الکشّاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فی وجوه التأویل) ترجمهٔ فارسی: تفسیر کشاف (در چهار جلد)، ترجمهٔ مسعود انصاری انتشارات ققنوس، تهران، ۱۳۸۹.
- دیوان التمثیل
- دیوان الشعر
- رؤس المسایل فی الفقه
- سواتر الامثال
- شافعی العی من کلام الشافعی
- شرح ابیات کتاب سیبویه
- شقایق النعمان فی حقایق النعمان
- صمیم العربیه
- ضالته الناشد فی علم الفرایض
- قسطاس فی العروض
- کتاب المنهاج فی الاصول
- متشابه اسامی الروات
- محاجات بمسایل النحوی
- مستقصی فی امثال العرب
- مقدمه الادب (این کتاب برای تعلیم زبان عربی به مردم مسلمان غیر عرب (ترک و فارس) نوشته شده و به سلطان آتسیز خوارزمشاه تقدیم گردیده است.)[۱۳]
- نصایح الصغار (پندهایی به کودکان)
- نصایح الکبار[۶]
منابع
ویرایش- ↑ Jane Dammen MacAuliffe, Quranic Christians: An Analysis of Classical and Modern Exegesis,Cambridge University Press, 1991, pg 51
- ↑ By Norman. Calder, Andrew Rippin, Classical Islam: A Sourcebook of Religious Literature, Routledge, 2003, pg 119
- ↑ Encyclopædia Iranica, "The Chorasmian Language", D.N.Mackenzie
- ↑ "Zamakhshari" in Encyclopedia of Islam, by C.H.M. Versteegh, Brill 2007. Excerpt: "one of the outstanding scholars of later medieval Islamic times who made important contributions..despite his own Iranian descent, a strong proponent of the Arab cause vis-à-vis the Persophilia partisans of Shabiyya."
- ↑ بعلبکی، منیر (۱۹۹۲). «الزمخشری». فرهنگ‌زندگی‌نامهٔ المورد (به عربی). بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۲۲. شابک ۹۹۵۳۹۰۱۱۶۳.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ظهیر، محمدنادر، حیات علمی پژوهشی و اجتماعی محمود زمخشری، در وب‌گاه خاوران[پیوند مرده]، بازدید: مه ۲۰۰۹.
- ↑ Zwemer, Samuel M. (2009-12-31). Moslem Women. doi:10.31826/9781463220358. ISBN 9781463220358.
- ↑ Arifuddin, Arifuddin (2018). ""The Contextual Meanings of Grammatical Tense Meaning: Syntactical and semantic study"". Journal of Linguistics and Literary Studies. 9 (1): 24–40.
- ↑ حموی، یاقوت (۱۹۹۳). معجم الأدباء. ج. ۱۹. بیروت: دارالغرب الإسلامی. صص. ۱۲۶.
- ↑ ابن خلّکان، احمد (۱۹۷۲). وفیات الأعیان. ج. ۲. بیروت: دار صادر. ص. ۵۰۹.
- ↑ حنبلی، ابن عماد (۱۹۸۶). شذرات الذهب. ج. ۴. دمشق: دار ابن کثیر. ص. ۱۱۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۹ اكتبر ۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در
|access-date=را بررسی کنید (کمک) - ↑ زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). الأعلام (به عربی). ج. ۸. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۵۵.
- ↑ هیئت، جواد، سیری در تاریخ زبان و لهجه‌های ترکی