مستر المپیا
مستر المپیا به (انگلیسی: Mr. Olympia) عنوانی است که به برنده رقابت حرفه‌ای پرورش اندام مردان که رقابتی بین‌المللی است و هرسال توسط فدراسیون جهانی پرورش اندام برگزار می‌گردد، اهدا می‌شود. جو ویدر این رقابت را پایه‌گذاری کرد تا برندگان مستر یونیورس قابلیت ادامه رقابت و کسب درآمد را داشته باشند. اولین مستر المپیا در ۱۸ سپتامبر ۱۹۶۵ در آکادمی موسیقی بروکلین برگزار شد که لاری اسکات اولین عنوان قهرمانی اش از دو عنوان متوالی خود را بدست آورد. لی هنی و رونی کلمن رکوردداران عنوان قهرمانی با ۸ عنوان هستند. فیلم تپش آهن که مسائل قبل از مستر المپیای ۱۹۷۵ را پوشش می‌داد در رسیدن آرنولد شوارتزنگر و لو فرینو به دنیای سینما کمک زیادی کرد. همچنین عنوانی نیز برای میس المپیا که برنده رقابت بخش زنان است وجود دارد. تمام رقابت‌ها در یک هفته برگزار می‌شوند. http://connect.proxyzoom.online/
مسابقات مستر المپیا در حال حاضر مهم‌ترین و معتبرترین مسابقات در رشته پرورش اندام است که هر ساله با جمعی از حرفه ای‌ترین ورزشکاران این رشته برگزار می‌شود. لی هنی و رونی کلمن با هشت بار قهرمانی بیشترین تعداد قهرمانی را در این مسابقات دارند.
اولین سری این مسابقات در نیویورک برگزار شد و با قهرمانی لاری اسکات پایان یافت. لاری اسکات بعدها برای ابداع (گسترش) دو حرکت مؤثر در بدنسازی شهرت بیشتری یافت. در این سال به قهرمان مسابقات جایزه‌ای تعلق نگرفت در حالی که هم‌اکنون مجموع جوایز اهدا شده به شرکت کنندگان به بیش از نیم میلیون دلار می‌رسد.
در دهه هشتاد آرنولد شوارزنگر برای تصاحب دوباره کاپ ساندو از بازنشستگی بیرون آمد. او بسیار دیر به مسابقات رسید در حالیکه رقیبان وی از قصد حضور او بی‌خبر بودند. در سال بعد، فرانکو کلمبو قهرمان شد. در سال ۱۹۸۲ کریس دیکرسون، در ۱۹۸۳ سمیر بنوت و در سال ۱۹۸۴ لی هنی قهرمان شدند. این قهرمانی آغاز ۸ دوره قهرمانی پیاپی لی هنی بود. ۱۹۹۰ هنی پس از کسب هشتمین عنوان در سال ۱۹۹۱ بازنشستگی خود را اعلام کرد. دوریان یتس که در ۱۹۹۱ نائب قهرمان شده بود از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۷ شش عنوان قهرمانی متوالی را بدست آورد. یتس، با تلفیق توده عضلانی که تا آن زمان بی‌سابقه بود با چیزی که آن را «سختی مرمر» می‌نامید انقلابی در ورزش پرورش اندام به‌وجود آورد. متعاقباً، در رقابت‌های پرورش اندام داوران توجه بسیار بیشتری را معطوف توده عضلانی کردند تا جایی که بسیاری اظهار نمودند که توده ماهیچه‌ای اکنون مهم‌ترین فاکتور در کسب پیروزی است، حتی بیشتر از تقارن، ظرافت و تناسب. یتس پس از ۱۹۹۷ از مسابقات کنار کشید. به نظر می‌رسید که فلکس ویلر جانشین یتس در کسب قهرمانی باشد اما رونی کلمن با اندامی توسعه یافته در سال ۱۹۹۸ باعث شگفتی همه شد و ۸ عنوان متوالی قهرمانی را از آن خود کرد. در ۱۹۹۴ جو ویدر بخشی جداگانه با نام مسترز المپیا را را در مسابقات اضافه کرد که به بدنسازان حرفه‌ای اجازه رقابت در بالاترین سطح را در سال‌های پایانی ورزشی شان می‌داد.
راهیابی به مسابقاتویرایش
برای راهیابی به این مسابقات ورزشکاران باید در مسابقات متعددی که در طول سال برگزار می‌شود شرکت کنند تا بتوانند جواز حضور در این مسابقات را پیدا کنند. البته ۱۰نفر برتر هر دوره می‌توانند به‌طور مستقیم در مسابقات سال آینده شرکت کنند اما افراد دیگر باید در طی مسابقاتی هم چون آرنولد کلاسیک، شب قهرمانان و… توان خود را محک زده تا بتوانند به این مسابقات حرفه‌ای راه پیدا کنند، بیت الله عباسپور برای اولین بار در تاریخ ایران وارد مسابقات مستر المپیا (معتبرترین مسابقات پرورش اندام) در سال ۲۰۱۲ شد که مقام هفدهمی را برای ایران به ارمغان آورد و در سال ۲۰۱۳ نیز به مقام هفدهم رسید. در سال ۲۰۱۴ وی در مسابقه رده ۲۱۲ پوندی‌ها شرکت کرد و به مقام پنجم رسید. هادی چوپان نیز در سال ۲۰۱۹ در این رقابت‌ها شرکت کرد و مقام اولی از دیدگان مردم و نیز مقام سوم این مسابقات را کسب کرد و در سال ۲۰۲۰ مقام چهارم را کسب کرد که باز هم از دید مردم او قهرمان است، او در تاریخ بدنسازی ایران بی نظیر است.
قهرمان‌هاویرایش
| رده‌بندی | قهرمان مستر المپیا | سال(ها) | شمار قهرمانی‌ها | ||
|---|---|---|---|---|---|
| اورال | سنگین‌وزن | سبک‌وزن | |||
| اول |  لی هینی
|
۱۹۸۴, ۱۹۸۵, ۱۹۸۶, ۱۹۸۷, ۱۹۸۸, ۱۹۸۹, ۱۹۹۰, و ۱۹۹۱ | ۸ | ۰ | ۰ |
| دوم | رانی کالمن
|
۱۹۹۸, ۱۹۹۹, ۲۰۰۰, ۲۰۰۱, ۲۰۰۲, ۲۰۰۳, ۲۰۰۴, و ۲۰۰۵ | ۸ | ۰ | ۰ |
| سوم |  آرنولد شوارتزنگر
|
۱۹۷۰, ۱۹۷۱, ۱۹۷۲, ۱۹۷۳, ۱۹۷۴ (اورال و سنگین‌وزن), ۱۹۷۵ (اورال و سنگین‌وزن), و ۱۹۸۰ | ۷ | ۲ | ۰ |
| چهارم | فیل هیث
|
۲۰۱۱, ۲۰۱۲, ۲۰۱۳, ۲۰۱۴ , ۲۰۱۵ , ۲۰۱۶ , ۲۰۱۷ | ۷ | ۰ | ۰ |
| پنجم |  دوریان یتس
|
۱۹۹۲, ۱۹۹۳, ۱۹۹۴, ۱۹۹۵, ۱۹۹۶, و ۱۹۹۷ | ۶ | ۰ | ۰ |
| ششم | جی کاتلر
|
۲۰۰۶, ۲۰۰۷, ۲۰۰۹, و ۲۰۱۰ | ۴ | ۰ | ۰ |
| هفتم | فرانک زین
|
۱۹۷۷ (اورال و سبک‌وزن), ۱۹۷۸ (اورال و سبک‌وزن), ۱۹۷۹ (اورال و سبک‌وزن) | ۳ | ۰ | ۳ |
| هشتم |  سرجیو اولیوا
|
۱۹۶۷, ۱۹۶۸, و ۱۹۶۹ | ۳ | ۰ | ۰ |
| نهم |  فرانکو کولومبو
|
۱۹۷۴ (سبک‌وزن), ۱۹۷۵ (سبک‌وزن), ۱۹۷۶ (اورال و سبک‌وزن), و ۱۹۸۱ | ۲ | ۰ | ۳ |
| دهم | لری اسکات (بدن‌ساز)
|
۱۹۶۵ و ۱۹۶۶ | ۲ | ۰ | ۰ |
| یازدهم | کریس دیکرسون
|
۱۹۸۲ | ۱ | ۰ | ۰ |
| یازدهم |  سمیر بنوت
|
۱۹۸۳ | ۱ | ۰ | ۰ |
| یازدهم | دکستر جکسون
|
۲۰۰۸ | ۱ | ۰ | ۰ |
| یازدهم | براندون کوری
|
۲۰۱۹ | ۱ | ۰ | ۰ |
| یازدهم | رابی رابینسون
|
۱۹۷۷ (سنگین‌وزن) و ۱۹۷۸ (سنگین‌وزن) | ۰ | ۲ | ۰ |
| پانزدهم | کن والر
|
۱۹۷۶ (سنگین‌وزن) | ۰ | ۱ | ۰ |
| پانزدهم | مایک منتزر
|
۱۹۷۹ (سنگین‌وزن) | ۰ | ۱ | ۰ |
رونی کلمن از تاریخ ۱۹۹۸–۲۰۰۵ قهرمان پرورش اندام جهان که در مسابقات مستر المپیا مقام اول را با خود یدک می‌کشید برای نهمین قهرمانیش تلاش می‌کرد تا فاتح کل دوران مستر المپیا شود که در سال ۲۰۰۶ مغلوب جی کاتلر شد و موفق نشد که قهرمانی های خود را به عدد نه برساند و بالاتر از لی هنی قرار بگیرد.در سال 2020 نیز بعد از دو سال غیبت فیل هیتث که هفت دوره قهرمانی این مسابقات را با خود به یدک می کشید برای شکستن این رکورد وارد این مسابقات شد که مقلوب بیگ رامی، قهرمان جدید این رشته شد.
منابعویرایش
 |
این یک مقالهٔ خرد ورزش است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |