مقام اعلی

آرامگاه سید علی‌محمد باب

مقام اعلی، آرامگاه سید علی‌محمد باب(بنیان‌گذار آیین بابی) است. این آرامگاه در دامنه کوه کرمل واقع در شهر حیفا اسرائیل قرار دارد. این محل پس از روضه مبارکه (آرامگاه بهاءالله)، دومین مکان مقدّس برای بهائیان به‌شمار می‌آید.

اماکن متبرکه بهائی
میراث جهانی یونسکو
مقام اعلی، مقبره سید علی‌محمد باب در حیفا
مکانISR
معیار ثبتفرهنگی: iii, vi
شمارهٔ ثبت۱۲۲۰
تاریخ ثبت۲۰۰۸ (جلسه ۳ام)

تاریخچه ویرایش

بهاءالله در سال ۱۸۹۰ میلادی، حدود ۶۰ سال قبل از تشکیل دولت اسرائیل؛ در لوحی موسوم به لوح کرمل این محل را برای قرار گرفتن مقبرهٔ باب و مراکز اداری بهائی تعیین کرده بود. در تابستان ۱۸۹۱، بهاءالله، خود، نقطه‌ای در قسمت شمالی دامنهٔ کوه را برای آرامگاه باب انتخاب کرده و به فرزند ارشد خود، عبدالبهاء، نشان داد.[۱] عبدالبهاء شروع به ساخت مقبره ای با نه اتاقک نمود که در سال ۱۹۰۹ تکمیل شد. در ۲۱ مارس ۱۹۰۹ (مطابق با نوروز) بقایای پیکر باب که پس از تیرباران از ایران به حیفا منتقل شده بود به دست عبدالبهاء در این محل به خاک سپرده شد.[۲] اندکی پس از درگذشت عبدالبهاء، شوقی افندی کار نظارت بر اضافه کردن سه اتاقک دیگر به این بنا را بر عهده گرفت و مقبره تبدیل به بنایی با ۹ اتاقک متقارن شد.[۲]

در اوایل دههٔ ۱۹۴۰ طراح و معمار کانادایی ویلیام مکسول بنایی فوقانی برای این مقبره طراحی کرد و در اکتبر ۱۹۵۳ بنای فوقانی مقبره تکمیل شد.[۲] اولین آجر گنبد طلائی این بنا در آوریل ۱۹۵۳ در جای خود قرار گرفت و کار آجرکاری این گنبد در اوت همان سال خاتمه یافت. شرکت سازنده آجرهای طلائی بیش از ۱۲٬۰۰۰ آجر تولید کرد، حدود ۱۰٬۵۰۰ آجر بر روی گنبد قرار گرفت و باقی آن انبار شد. کل آجرهای گنبد هیچ همپوشانی ندارند؛ و دارای قطر ۲۰ میلی‌متر در ابتدا و ۶ میلی‌متر در انتها هستند.[۳]

بیت العدل اعظم در سال ۱۹۸۷ تصمیم گرفتند طبقات و باغ‌های اطراف آرامگاه باب را مطابق با طرحی که عبدالبهاء تعیین نموده بود تکمیل نمایند. کار توسعه و ساخت طبقات نوزده‌گانه اطراف این بنا در سال ۱۹۹۰ میلادی آغاز شد و ۱۱ سال بعد به اتمام رسید.[۲]

ثبت در میراث جهانی یونسکو ویرایش

 
ساختمان‌های پیرامون قوس کوه کرمل

مقام اعلی و ساختمان‌های پیرامون قوس کوه کرمل، شامل دارالتبلیغ بین‌المللی، دارالتشریع مقر بیت‌العدل اعظم، و دارالآثار محل نگه‌داری آثار، متون و سایر اشیای به جای مانده از شخصیت‌های اصلی بهائی، به همراه چند ساختمان دیگر موجود در مقامات و باغ‌های بهائی، و همچنین روضه مبارکه مقبره بهاءالله، شارع دیانت بهائی در تاریخ ۸ ژوئیه ۲۰۰۸ به عنوان میراث جهانی در فهرست یونسکو ثبت شد.[۴]

درب‌های مقام اعلی ویرایش

این مقام دارای ۹ باب یا "در" است که نام ۵ باب از ۹ باب این مقام را عبدالبهاء و باقی را شوقی افندی نامگذاری کرده‌است. باب‌های نامگذاری شده توسط عبدالبهاء اینگونه‌است:

  1. باب اشرف
  2. باب کریم
  3. باب بلا
  4. باب فضل
  5. باب امین

منابع ویرایش

  1. «مقام اعلی». سایت رسمی آیین بهائی. دریافت‌شده در ۲ ژانویه ۲۰۱۶.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ «مقام اعلی». آئین بهائی (وب سایت جامعهٔ جهانی بهائی). ۳ مارس ۲۰۱۸.
  3. "Golden tile from Baha'i shrine goes on display in museum" (به انگلیسی). Bahá'í World News Service - Bahá'í International Community. ۲۰ مارس ۲۰۰۷. Retrieved 4 August 2007.
  4. Bahá’i Holy Places in Haifa and the Western Galilee

پیوند به بیرون ویرایش


مطالب مرتبط با
آئین بهائی
 
شخصیت‌های اصلی نوشته‌ها شخصیت‌های بارز تعالیم بیشتر
سید علی‌محمد باب
بهاءالله
عبدالبهاء
شوقی افندی
کتاب اقدس
کتاب ایقان
کلمات مبارکه مکنونه
کتاب عهدی
کتاب بیان
الواح وصایا
هفت وادی
رساله سوال و جواب
آثار و گفتار عبدالبهاء
کتاب‌شناسی بهاءالله
مارثاروت · طاهره
بدیع · حروف حی
ایادیان امرالله
تعالیم بهائی
عهد و میثاق در آئین بهائی
وحدت عالم انسانی
تحری حقیقت
تساوی حقوق رجال و نساء
تطابق علم و دین
وحدت لسان و خط
نشانه‌ها · ادبیات
آموزه‌ها · احکام
بهائیت در ایران
سفرهای عبدالبهاء به غرب
مؤسسات
گاهشماری · زیارت
فهرست مقالات بهائی

منابع ویرایش