ملک اسکندر یکم

ملک جلال‌الدوله اسکندر سی و دومین فرمانروای دودمان پادوسپانیان بود که میان سال‌های ۷۳۴ و ۷۶۱ هجری در رویان حکومت داشت. اسکندر فرزند و جانشین تاج‌الدوله زیار بود و در دوران حکومت پدر، منطقهٔ کلارستاق در کنترل او بود. حکومت اسکندر هم‌زمان با جنبش سربداران بود و امیر مسعود سربدار در این هنگام به مازندران لشکرکشی کرد که با اتحاد اسکندر و حسن دوم باوندی، جناح مازندرانی توانستند سربداران را شکست دهند. اما روش حکومت سربداران، معروف به مسلک درویشی، موجب برافتادن حکومت باوندیان در شرق مازندران شد و شاهزادگان باوندی به دربار اسکندر پناه بردند. اسکندر سعی کرد با لشکرکشی علیه کیا افراسیاب چلاوی، به فرزندان حسن باوندی کمک کند تا حکومت را پس گیرند ولی موفق نشد و عقب نشست.

ملک رویان
تصرفات جلال‌الدوله اسکندر قلمرو پادوسپانیان را بسیار گسترش داد.
سلطنت	۷۳۴ تا ۷۶۱ هجری
پیشین	تاج‌الدوله زیار
جانشین	شاه‌غازی پادوسپانی
دودمان	پادوسپانیان

جلال الدوله بقاع کوهستان را از حدود قزوین تا سمنان به اهتمام دیوان خود درآورد. و آن ملک را که در تصرف چندین کس از امرا و اکابر و اعیان عصر از ترک و تازیک بود ‌به تصرف درآورد و از آنجا به ری رفت آنچه متصل کوهستان بود از اعمال ری متصرف شد و تمامت ری و قزوین مثل کویر و فیروزآباد مال خود را به خزانه‌ی عامره او می‌رسانیدند.

منابع

• چراغعلی اعظمی سنگسری. «گاوباریان پادوسپانی». ص ۷۴–۹۳.