منوچهر یکم شروانشاه
منوچهر یکم یازدهمین شاه شیروان بود. وی نخستین حاکم این سلسله در نظر گرفته میشود. آغاز حکومت او، شروانشاهان از گذشته به تاریخ پیشااسلامی ایران علاقه داشتند و ادعا داشتند از پادشاهان ساسانی مانند پادشاه بهرام گور به سلطنت رسیدند.[۱]
منوچهر یکم | |
---|---|
شاه شروان | |
سلطنت | ۱۰۲۷ تا ۱۰۳۴ |
پیشین | یزید دوم شروانشاه |
جانشین | علی دوم شروانشاه |
درگذشته | 1034 شماخی |
شهبانو | ستا |
فرزند(ان) | هرمز |
خاندان | شروانشاه |
پدر | یزید دوم شروانشاه |
سلطنت
ویرایشدر سال ۱۰۲۷ منوچهر جانشین پدرش یزید دوم به عنوان شاه شروان شد. دو سال بعد، او علیه هاشمیان دربند اعلام جنگ کرد. با این حال، او توسط ارتش هاشمیان که سرزمین او را ویران کرد، شکست خورد. سال بعد، پادشاهی او توسط ارتش روسهای وارنگی تحت فرماندهی اینگوار دوردستنورد مورد حمله قرار گرفت. منوچهر سعی کرد آنها را از قفقاز دفع کند، اما در باکو کاملاً شکست خورد. بسیاری از مردان برجسته شروان مانند احمد بن خاسکین کشته شدند. برای جلوگیری از روسها، منوچهر رودخانه ارس را بست با این حال، این منجر به مرگ تعدادی از مسلمانان شد. [۲]
با این وجود، مدتی بعد، منوچهر موفق شد سرانجام روسها را دفع کند. [۳] در سال ۱۰۳۲، ارتش ترکیبی از سریر و آلانیا به شروان حمله کرد و شمخی پایتخت آن را تصرف کرد. بسیاری از مردم به قتل رسیدند و بسیاری از ثروتها توسط آنها تصرف شد. در طی عقبنشینی از شروان، آنها مورد حمله و شکست مردم دربند قرار گرفتند. [۲]
مرگ
ویرایشدر سال ۱۰۳۴، منوچهر توسط علی برادر کوچکتر که با کمک همسر منوچهر سیتا وارد خانه دومی شده بود، خیانت و چاقو خورده شد. [۲] بدین ترتیب علی به شیروانشاه جدید تبدیل شد.
پانویس
ویرایش- ↑ Bosworth, C.E. (11 February 2011). "Archived copy". Encyclopaedia Iranica, Online Edition. Archived from the original on 10 March 2013. Retrieved 21 March 2013.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Minorsky 1958.
- ↑ Madelung 1975.
منابع
ویرایش- Madelung, W. (1975). "The Minor Dynasties of Northern Iran". In Frye, R. N. (ed.). The Cambridge History of Iran, Volume 4: From the Arab Invasion to the Saljuqs. Cambridge: Cambridge University Press. pp. 198–249. ISBN 978-0-521-20093-6.
- Minorsky, Vladimir (1958). A History of Sharvān and Darband in the 10th-11th Centuries. University of Michigan. pp. 1–219. ISBN 978-1-84511-645-3.