نوردراین-وستفالن

یکی از ایالت‌های آلمان
(تغییرمسیر از نوردراین وستفالن)

نُوردراین-وِستفالِن (به آلمانی: Nordrhein-Westfalen) دربارهٔ این پرونده آوا (یا به اختصار NRW) پرجمعیت‌ترین ایالت آلمان و چهارمین ایالت از نظر وسعت جغرافیایی است. نوردراین-وستفالن در غرب کشورآلمان قرار دارد و مساحت آن ۳۴۰۸۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۱۸ میلیون نفر است.[۳] مرکز این ایالت دوسلدورف و بزرگ‌ترین شهر آن کلن است. چهار شهر از ده شهر بزرگ آلمان، کلن، دوسلدورف، دورتموند و اِسِن در این ایالت قرار دارند. شهر بُن پایتخت سابق جمهوری فدرال آلمان (آلمان غربی) در این ایالت قرار دارد. نوردراین-وستفالن از شمال به ایالت نیدرزاکسن، از شرق به ایالت هِسِن، از جنوب به راینلاند-فالتز و از مغرب به کشورهای هلند و بلژیک محدود است. در حال حاضر این ایالت توسط حزب‌های دموکرات مسیحی آلمان (CDU) و سبزها اداره می‌شود.[۳][۴]

نوردراین-وستفالن
Nordrhein-Westfalen
پرچم نوردراین-وستفالن
نشان نوردراین-وستفالن
کشورآلمان
پایتختدوسلدورف
حکومت
 • وزیر-رئیس‌جمهورهندریک ووست (CDU)
 • حاکم بر احزاب حزب دموکرات مسیحی آلمان (CDU) / سبزها
 • آراء در فدرال حزب دموکرات مسیحی آلمان (CDU) / سبزها
مساحت
 • کل۳۴۰۸۴٫۱۳ کیلومتر مربع (۱۳۱۵۹٫۹۶ مایل مربع)
جمعیت
 (۱۳ اکتبر ۲۰۲۳)[۱]
 • کل۱۸۱۵۲۴۴۹
 • تراکم۵۳۰/کیلومتر مربع (۱۴۰۰/مایل مربع)
منطقهٔ زمانییوتی‌سی +۱ (CET)
 • تابستانی (DST)یوتی‌سی +۲ (CEST)
کد ایزو ۳۱۶۶DE-NRW
تولید ناخالص داخلی/ اولیه€۹۷۳٫۶۹ میلیارد (۲۰۲۳) [۲]
کد جغرافیایی منطقهDE2
وبگاهhttps://www.land.nrw

وضعیت جغرافیایی

ویرایش

ساخت جغرافیایی این ایالت در منطقهٔ شمالی از صفحات پست، و در جنوب پوشیده از جنگل که شامل مناطق زاورلاند، برگیشس لاند و زیگرلاند است. کوه‌های این منطقه از ۵۰۰ تا ۸۰۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارند. در مرکز این ایالت منطقهٔ رور(Ruhrgebiet) واقع شده که در شمال این منطقه، شهرهای: بتتروپ، گلزن‌کیرشن، هرنه، و رِکلینگهاوزن قرار دارند. در مرکز آن، شهرهای: دورتموند، هام و هاگن و در شرق آن بوخوم، اسن، اوبرهاوزن و مولهایم قرار گرفته‌است. دویسبورگ و مورز در غرب منطقهٔ رور قرار دارند. دیگر شهرهای بزرگ این ایالت عبارت‌اند از: مونستر در شمال، بیلفلد و پادربورن در شرق، کلن، بن، لورکوزن، برگیش گلادباخ، آخن، مونشن‌گلادباخ، کرفلد، ووپرتال، زولینگن و دوسلدورف در غرب و جنوب غربی این ایالت قرار دارند.[۳]

تقسیمات جغرافیایی

ویرایش
 
دورنمایی از قلعهٔ مونستر یا کاخ شاهزاده-بیشاپ در نوردراین-وستفالن.
این کاخ اکنون به عنوان یکی از ساختمان‌های دانشگاه مونستر به‌کار می‌رود.

این ایالت به سه بخش عمده تقسیم شده‌است: نوردراین(Nordrhein)که بخش شمالی راین‌لاند است، وستفالن(Westfalen) و لیپه (Lippe) که در سال۱۹۴۷ به‌این ایالت ملحق شد. این سه بخش عمده به بخش‌های کوچک‌تری نیز تقسیم شده‌اند:

کوه‌های ایالت

ویرایش

رودخانه‌های ایالت

ویرایش
 
Duisburg Lake Masuren in the industrial region of the Ruhr

تقسیمات اداری منطقه

ویرایش

نوردراین - وستفالن به پنج فرمانداری کل تقسیم شده‌است که جمعیت آن‌ها براساس آمار ۳۱دسامبر ۲۰۰۵ به ترتیب زیر می‌باشد:

وضعیت سیاسی

ویرایش

یورگن روتگرز، رئیس ایالت نوردراین - وستفالن که در انتخابات ۲۲ ژوئن ۲۰۰۵ انتخاب شد، عضو حزب دموکرات مسیحی(CDU) آلمان است که پس از ائتلاف با حزب دموکرات آزاد(FDP) و کسب اکثریت آرا، به حاکمیت ۴۱ سالهٔ حزب سوسیال دموکرات(SPD) آلمان در این ایالت پایان بخشید.

شخصیت‌های برجستهٔ ایالت

ویرایش

سیاست‌مداران معروف

ویرایش

هنرمندان معروف

ویرایش
 
مجسمه Zwei Pferde für Münster (دو اسب برای مونستر)، ساختۀ استفان هوبر ۲۰۰۲، واقع در پایین ساختمان LVM

اعتقادات مردم در ایالت نوردرراین - وستفالن همراه با تحولات تاریخی و اجتماعی مذهب در اروپا، دستخوش تغییر و دگرگونی شده‌است. در پی اصلاحات اعتراضی در قرن شانزدهم و انشعاب کلیسای پروتستان از کاتولیک، بعضی از شهرهای این ایالت به مذهب پروتستان گرویده و بخش عظیمی تابع کلیسای لوتری و اقلیتی نیز پیرو فرقهٔ کالوینی شدند. مذهب جدید به‌ویژه در مناطق میندن/ راوِنزبرگ، برگیشس لاند، مرکیشس زاورلاند و زیگرلاند رواج یافت. دیگر ولایات این ایالت که تحت تسلط حکام کاتولیک بودند، همچنان به اعتقاد خود پابرجا ماندند. ولایاتِ پیروِ کلیسای کاتولیک عبارت‌اند از: کلن/ راینلاند، زاورلاند، مونسترلاند و پادربورنر لاند. این ترکیب مذهبی در قرن نوزدهم در اثر مهاجرت اقوام و سپس هجوم فراریان پس از جنگ جهانی دوم به‌این ایالت، دستخوش نوسان شد. مهاجرت خارجیان مسلمان به‌این ایالت در سال‌های ۱۹۶۰ نیز تحول جدیدی به‌همراه داشت. به‌طور کلی اعتقادات مردم پس از جنگ دوم، در این ایالت با دو پدیدهٔ نو مواجه شد، اول، گسترش سکولاریسم همرا با لامذهبی؛ دوم، توسعه اسلام.

نمودار جمعیت شهرهای ایالت و توابع آن

ویرایش
شهر ناحیه جمعیت
۳۱٫۱۲٫۲۰۰۰
جمعیت
۳۰٫۰۶٫۲۰۰۵
کلن کلن/ شهر ۹۶۲٬۸۸۴ ۹۷۵٬۹۰۷
دورتموند دورتموند/ شهر ۵۸۸٬۹۹۴ ۵۸۷٬۸۳۰
اسن اسن/شهر ۵۹۵٬۲۴۳ ۵۸۶٬۳۸۲
دوسلدورف دوسلدورف/ شهر ۵۶۹٬۳۶۴ ۵۷۳٬۴۴۹
دویسبورگ دویسبورگ/ شهر ۵۱۴٬۹۱۵ ۵۰۲٬۵۲۲
بوخوم بوخوم/ شهر ۳۹۱٬۱۴۷ ۳۸۶٬۴۹۹
ووپرتال ووپرتال/ شهر ۳۶۶٬۴۳۴ ۳۶۰٬۱۰۵
بیلفلد بیلفلد/ شهر ۳۲۱٬۷۵۸ ۳۲۷٬۱۳۱
بن بن/ شهر ۳۰۷٬۸۱۴ ۳۱۳٬۶۱۱
مونستر مونستر/ شهر ۲۶۵٬۶۰۹ ۲۷۰٬۱۷۶
گلزن‌کیرشن گلزن‌کیرشن/شهر ۲۷۸٬۶۹۵ ۲۶۹٬۲۸۱
مونشن‌گلادباخ مونشن‌گلادباخ/شهر ۲۶۳٬۰۱۴ ۲۶۱٬۶۴۵
آخن آخن/ شهر ۲۴۴٬۳۸۶ ۲۵۷٬۰۸۹
کرفلد کرفلد/ شهر ۲۳۹٬۹۱۶ ۲۳۸٬۰۳۱
ابرهاوزن ابرهاوزن/ شهر ۲۲۲٬۱۵۱ ۲۱۹٬۱۴۸
هاگن هاگن/ شهر ۲۰۳٬۱۵۱ ۱۹۷٬۸۵۴
هام هام/ شهر ۱۸۲٬۴۲۷ ۱۸۴٬۵۵۶
هرنه هرنه/ شهر ۱۷۴٬۵۲۹ ۱۷۱٬۲۴۴
مولهایم/ رور مولهایم/ شهر ۱۷۲٬۸۶۲ ۱۶۹٬۹۰۵
زولینگن زولینگن/ شهر ۱۶۴٬۹۷۳ ۱۶۳٬۸۸۲
لورکوزن لورکوزن/ شهر ۱۶۱٬۰۴۷ ۱۶۱٬۴۱۹
نویس نویس/ ناحیه راین ۱۵۰٬۰۱۳ ۱۵۱٬۵۸۹
پادربورن پادربورن ۱۳۹٬۰۸۴ ۱۴۳٬۳۹۲
رکلینگهاوزن رکلینگهاوزن ۱۲۴٬۷۸۵ ۱۲۲٬۳۸۱
بوتروپ بوتروپ/ شهر ۱۲۰٬۶۱۱ ۱۱۹٬۶۴۹
رمشاید رمشاید/ شهر ۱۱۹٬۲۸۷ ۱۱۶٬۲۶۳
مئرس وزل ۱۰۷٬۰۶۲ ۱۰۷٬۶۸۲
زیگن زیگن-ویتگن‌شتاین ۱۰۸٬۴۷۶ ۱۰۶٬۵۴۴
برگیش گلادباخ ناحیه راینیش-برگیش ۱۰۵٬۶۹۳ ۱۰۵٬۶۸۸
ویتن ناحیه انپه-رور ۱۰۳٬۱۹۶ ۱۰۱٬۰۱۹

نمودار انتخابات ایالت

ویرایش
انتخابات ایالت نوردراین-وستفالن ۱۹۴۷–۲۰۰۵ / درصد آرا
سال سوسیال‌دموکرات مسیحی‌دموکرات لیبرال دموکرات سبزها غیره
۱۹۴۷ ۳۲٪ ۳۷٫۵٪ ۵٫۹٪ - ۲۴٫۶٪
۱۹۵۰ ۳۲٫۳٪ ۳۶٫۹٪ ۱۲٫۱٪ - ۱۸٫۷٪
۱۹۵۴ ۳۴٫۵٪ ۴۱٫۳٪ ۱۱٫۵٪ - ۱۲٫۷٪
۱۹۵۸ ۳۹٫۲٪ ۵۰٫۵٪ ۷٫۱٪ - ۳٫۲٪
۱۹۶۲ ۴۳٫۳٪ ۴۶٫۴٪ ۶٫۹٪ - ۳٫۴٪
۱۹۶۶ ۴۹٫۵٪ ۴۲٫۸٪ ۷٫۴٪ - ۰٫۳٪
۱۹۷۰ ۴۶٫۱٪ ۴۶٫۳٪ ۵٫۵٪ - ۲٫۱٪
۱۹۷۵ ۴۵٫۱٪ ۴۷٫۱٪ ۶٫۷٪ - ۱٫۱٪
۱۹۸۰ ۴۸٫۴٪ ۴۳٫۲٪ ۴٫۹۸٪ ۳٫۰٪ ۰٫۴٪
۱۹۸۵ ۵۲٫۱٪ ۳۶٫۵٪ ۶٫۰٪ ۴٫۶٪ ۰٫۸٪
۱۹۹۰ ۵۰٫۰٪ ۳۶٫۷٪ ۵٫۸٪ ۵٫۰٪ ۲٫۵٪
۱۹۹۵ ۴۶٫۰٪ ۳۷٫۷٪ ۴٫۰٪ ۱۰٫۰٪ ۲٫۳٪
۲۰۰۰ ۴۲٫۸٪ ۳۷٫۰٪ ۹٫۸٪ ۷٫۱٪ ۳٫۳٪
۲۰۰۵ ۳۷٫۱٪ ۴۴٫۸٪ ۶٫۲٪ ۶٫۲٪ ۵٫۷٪

اقتصاد

ویرایش
 
دفتر مرکزی تیسن‌کروپ در اسن

نوردراین - وستفالن در سال‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ به سرزمین فولاد و زغال‌سنگ معروف بود. صنعت استخراجِ معادنِ زغال‌سنگ و ذوب فلزات که در منطقهٔ رور تمرکز یافته، نه‌تنها در آلمان بل‌که در اروپا اشتهار داشت. صنایع نساجی در شهرهای ووپرتال، کرفلد، مونشن گلادباخ و شهرهای دیگر که دارای سابقهٔ طولانی بوده و به‌صورت کارگاه‌های کوچک خانگی فعالیت داشتند، تبدیل به مدرن‌ترین کارخانجات تولیدی شده‌اند. دیگر صنایع مهم این ایالت عبارت‌اند از:

  • صنایع شیمی و داروسازی، مانند بایر (لورکوزن - کرفلد/ اوردینگن - دورماگن)
  • صنایع ذوب فلزات و فولادسازی مانند تیسن‌کروپ و مانسمان (منطقهٔ رور)
  • صنایع خودرو سازی، مانند اپل و فورد (بوخوم - کلن)
  • حمل و نقل هوائی
این ایالت دارای فرودگاه‌های متعدد بین‌المللی است که بزرگ‌ترین آن‌ها دوسلدورف و کلن/ بن، هستند. دیگر فرودگاه‌های بین‌المللی عبارت‌اند از:
    • فرودگاه دورتموند در شهر دورتموند
    • فرودگاه مونستر/ ازنابروک در شهر گرون
    • فرودگاه پادربورن/ لیپ‌شتاد در شهر بورن
  • فرودگاه‌های کوچک‌تر و منطقه‌ای
    • مونشن‌گلادباخ
    • اسن/ مولهایم
    • نیدرراین
    • زیگرلاند
از این فرودگاه‌ها برای بعضی از پروازهای داخلی و اروپایی بهره‌برداری می‌شود.
  • خطوط راه‌آهن سراسری
ایستگاه‌های بزرگ و اصلی راه‌آهن (Hbf/Hauptbahnhof) در شهرهای دوسلدورف، دورتموند، دویسبورگ، اسن، هاگن، هام، کلن، مونستر، ابرهاوزِن، آخن و ووپرتال از مهم‌ترین ایستگاه‌ها و مرکز تقاطع ریل‌های سراسری هستند. ایستگاه راه‌آهن دورتموند از مهم‌ترین ایستگاه‌های این ایالت و محل توقف و حرکت قطارهای شمال، جنوب، شرق و غرب آلمان است. ایستگاه اتصالی هاگن/ فورهاله یکی از بزرگ‌ترین ایستگاه‌های بزرگ حمل و نقل کالا در آلمان است.
  • خطوط راه‌آهن منطقه‌ای
این ایالت دارای سه رشته خط مسافربری است که برحسب زمان و مسیر، با پیوندی متناسب و دقیق، تقسیم‌بندی شده‌است:
    • خط سریع‌السیر (اکسپرس) منطقه‌ای، دارای ۲۶ انشعاب
    • خط راه‌آهن منطقه‌ای، دارای ۵۷ انشعاب
    • خط مترو منطقه‌ای، دارای ۱۳ انشعاب
  • بزرگ راه‌ها
مسیر بزرگراه‌ها از شمال ایالت به سوی جنوب عبارت‌اند از:
A1, A3, A31, A33, A43, A45, A57, A59, A61
مسیر بزرگراه‌ها از غرب ایالت به سوی شرق عبارت‌اند از:
A2, A4, A30, A40, A42, A44, A46, A52
  • راه‌های آبی

مهم‌ترین رودهای ایالت از نظر کشتیرانی و حمل و نقل کالا، رود راین است. بخش‌هایی از رودخانه رور هم قابل کشتیرانی است و برای منطقهٔ رور که از نام همین رودخانه گرفته شده، دارای اهمیت است. علاوه‌بر رودخانه‌های مهم و انشعابات آن، کانال‌های متعددی نیز پیوند آن‌ها را ممکن ساخته‌است. این کانال‌ها که عموماً قابل کشتیرانی هستند، عبارت‌اند از:

این آبراه‌ها از مهم‌ترین راه‌های کشتیرانی در اروپا هستند. وزن کل کالای حمل شده از راه‌های آبی منطقهٔ رور در سال، ۲۵ میلیون تن است.

بندر دویسبورگ معروف به (Duisport)، که رودخانه‌های راین، رور، و کانال راین-هرنه به آن منتهی می‌شوند، مرکز حمل و نقل کالا و کشتیرانی داخلی آلمان شناخته شده و همه ساله به میزان ۷۰ میلیون تن کالا در این بندر دادوستد می‌گردد. می‌توان برای پیشرفت در این حوزه‌ها به این مراجع از جمله آلمان در نگاه آینده مراجعه کرد.

فرهنگ

ویرایش

فرهنگ به‌عنوان بخشی از نیاز معنوی جوامع متمدن و پیشرفته، همچنین حفظ و پرورش آن، در ایالت نوردراین - وستفالن در تمام جنبه‌های خود نمایان است. در منطقهٔ رور، موزه‌های مختلفی که نمایندهٔ چهرهٔ صنعتی منطقه است، وجود دارد.

  • موزه‌های بزرگ ایالت
شهرهای کوچک‌تر این ایالت نیز هرکدام دارای موزه‌ای متناسب با ویژگی‌های محلی، صنعتی یا فرهنگی خود هستند.
  • تئاترهای بزرگ ایالت
    • تئاتر گریلو در اِسِن - تماشاخانه بوخوم - تئاتر موزیکال در گلزِن‌کیرشن - اپرای آلمان/ راین در دویسبورگ - تئاتر آلتو در اسن - اپرای دورتموند
شهرهای کوچک‌تر این ایالت هرکدام دارای تئاتر شهر بوده و همه‌ماهه برنامه‌های متنوعی را به تماشا می‌گذارند. شهر اسن به نمایندگی از سوی منطقهٔ رور، تقاضای دریافت عنوان پایتخت فرهنگی اروپا را در سال ۲۰۱۰ نموده که این درخواست ابتدا از سوی وزیران فرهنگ ۲۵ کشور اروپایی بررسی و در صورت توافق، تأیید خواهد شد.

استان نوردراین-وستفالن خاستگاه بسیاری از تیم‌های ورزشی مطرح آلمان است. از این جمله می‌توان تیم بورسیا دورتموند، بایر لورکوزن، شالکه و مونشن‌گلادباخ را نام برد.

آموزش عالی

ویرایش

تا اواسط قرن بیستم ایالت نوردراین-وستفالن دارای تعداد قلیلی دانشگاه و مؤسسات علمی و آموزشی بود. دانشگاه‌های قدیمی با سنتهای علمی و فرهنگی این ایالت شامل دانشگاه وستفالی ویلهلم، مونستر، دانشگاه کلن، دانشگاه راینی فریدریش ویلهلم در بن و دانشگاه فنی راینی وستفالی در آخن است. دانشگاه‌های کلن و مونستر بزرگ‌ترین دانشگاه‌های ایالت هستند و در ردیف بزرگ‌ترین دانشگاه‌های آلمان فدرال قرار دارند. منطقهٔ رور نیز مانند بقیه مناطق ایالت، فاقد مؤسسات عالی آموزشی بود اما در سال‌های ۱۹۶۰(میلادی) و اوایل ۱۹۷۰ با توسعه علوم و افزایش رشته‌های علمی-صنعتی، ساختار آموزشی نیز دگرگون شد. فقط در منطقهٔ رور تعداد شش دانشگاه و ۹ مدرسه عالی با ۱۸۰ هزار دانشجو(آمار ترم زمستانی ۲۰۰۲/۲۰۰۱) حضور دارند. مؤسسات تحقیقاتی و فناوری بیشماری مشغول به پژوهش‌های علمی بوده که در کنار دانشگاه‌ها و دانشکده‌های موجود، بزرگ‌ترین محیط آموزشی و پژوهشی اروپا را تشکیل می‌دهند. رشته‌های مهندسی و علوم طبیعی از پیشروترین و پیشرفته‌ترین رشته‌های تحصیلی در این ایالت هستند. اولین دانشگاه منطقهٔ رور، دانشگاه رور در بوخوم است که در سال ۱۹۶۲ (میلادی) تأسیس شد. این دانشگاه با تعداد ۳۲۰۰۰ دانشجو در ردیف ده دانشگاهِ بزرگِ آلمان جای دارد.

علاوه‌بر مؤسسات علمی نامبرده، تعداد زیادی دانشکده فنی تخصصی مانند دانشکده‌های نساجی، در شهرهایی که مرکز این صنایع هستند مانند کرفلد، مونشن‌گلادباخ و ووپرتال تأسیس شده‌اند. در تاریخ اول اوت ۱۹۷۱ تعداد پانزده دانشکده فنی در شهرهای زیر تأسیس شد:

مؤسسات تحقیقاتی

ویرایش

این مؤسسات در رابطهٔ تنگاتنگی با دانشگاه‌ها و مدارس عالی قرار دارند. انستیتوی ماکس پلانک که یکی از مؤسسات معتبر تحقیقاتی آلمان است، در منطقهٔ رور دارای سه شعبه پژوهشی است.

  • انستیتوی ماکس پلانک
    • بخش تحقیقات فیزیولوژی مولکولی در دورتموند
    • بخش تحقیقات زغال‌سنگ در مولهایم
    • بخش تحقیقات زیست‌شیمی معدنی در مولهایم

مرکز پژوهشی یولیش که یکی از بزرگ‌ترین مراکز پژوهشی بین رشته‌ای در اروپاست در این ایالت واقع است.

  • مرکز پژوهشی یولیش
    • مؤسسه شبیه‌سازی پیشرفته (IAS)
    • مؤسسه علوم زیستی و زمین‌شناسی (IBG)
    • مؤسسه سامانه‌های پیچیده (ICS)
    • مؤسسه انرژی و تحقیقات اقلیمی (IEK)
    • مؤسسه علوم اعصاب و پزشکی (INM)
    • مرکز دانش نوترون یولیش (JCNS)
    • مؤسسه فیزیک هسته‌ای (IKP)
    • مؤسسه پیتر گرونبرگ (PGI)

مؤسسه تحقیقاتی فراون‌هوفر نیز دارای چهار شعبه در زمینه پژوهش‌های صنعتی و خدماتی است:

که همگی در شهر اسن متمرکزند.

منابع

ویرایش
  1. «Gemeinsames Datenangebot der Statistischen Ämter des Bundes und der Länder». پورتال ادارات ایالتی و فدرال آمار آلمان. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ آوریل ۲۰۰۴. دریافت‌شده در ۲۶ ژوئیه ۲۰۰۸.
  2. «تولید ناخالص داخلی، ارزش افزوده ناخالص». پورتال آمار توسعه یافته توسط ادارات آمار فدرال و ایالتی آلمان.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ webmaster. «Verordnung Nr. 46, Auflösung der Provinzen des ehemaligen Landes Preußen in der Britischen Zone und ihre Neubildung als selbständige Länder (1946)». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ فوریه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۷-۱۹.
  4. «Deutsche Botschaft Teheran - نورد راین - وستفالن». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۷-۱۹.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Nordrhein-Westfalen». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای آلمانی .