عربی چادی: تفاوت میان نسخه‌ها
گویش عربی رایج در چاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ایجاد برچسب: افزودن پیوند بیرونی به جای ویکی‌پیوند |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۳ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۵۴
عربی چادی (به عربی: لهجة تشادیة)، عربی بقاره یا عربی شوا یکی از گویش‌های عربی و زبان عرب‌زبانان شهرنشین یا کوچ‌نشینان بقارهٔ چاد است. اگرچه چاد با دو کشور عربی در شمال و شرق هم‌مرز است، اما بیشتر سخنوران عربی آن در جنوب کشور زندگی می‌کنند.
| عربی چادی | |
|---|---|
| شوا | |
| لهجة تشادیة | |
| زبان بومی در | چاد، کامرون، سودان، سودان جنوبی، نیجریه، نیجر |
شمار گویشوران | ۱٫۶ میلیون (۲۰۱۵)[۱] |
آفروآسیایی
| |
| الفبای عربی | |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | shu |
| گلاتولوگ | chad1249[۲] |
 | |
این زبان در چاد و سودان و در مناطق مجاور دریاچه چاد در کشورهای کامرون، نیجریه و نیجر و همچنین در مناطقی از جمهوری آفریقای مرکزی و سودان جنوبی تکلم می‌شود. گرچه این زبان در این مناطق یکی از چندین زبان محلی است و جزو زبان‌های اصلی نیست، نقش زبان میانجی را در آنجا ایفا می‌کند.
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ عربی چادی at اتنولوگ (20th ed., 2017)
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Chadian Arabic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}: Invalid|display-editors=4(help)
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Chadian Arabic». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ اوت ۲۰۲۰.