داگلاس سی-۴۷ اسکای‌ترین
داگلاس سی-۴۷ اسکای‌ترین (به انگلیسی: Douglas C-47 Skytrain) یک هواپیمای ساختِ کارخانهٔ شرکت هواپیماسازی داگلاس در کشور ایالات متحده آمریکا است. نخستین استفاده‌کنندهٔ این هواپیما نیروی هوایی ارتش ایالات متحده آمریکا بوده و برای نخستین بار در ۲۳ دسامبر ۱۹۴۱ میلادی مورد استفاده قرار گرفت.
| داگلاس سی-۴۷ اسکای‌ترین | |
|---|---|
| |
| کاربری | هواگرد ترابری نظامی |
| کشور سازنده | ایالات متحده آمریکا |
| تولیدکننده | شرکت هواپیماسازی داگلاس |
| طراح | شرکت هواپیماسازی داگلاس |
| نخستین پرواز | ۲۳ دسامبر ۱۹۴۱ |
| وضعیت | در حال خدمت در کلمبیا، یونان، السالوادور و آفریقای جنوبی |
| کاربر اصلی | نیروهای هوایی ایالات متحده نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا نیروی هوایی سلطنتی کانادا See operators |
| تعداد ساخته‌شده | >۱۰٬۰۰۰ |
| توسعه‌یافته از | داگلاس دی‌سی-۳ |
| گونه‌ها | داگلاس ایکس‌سی‌جی-۱۷ داگلاس ای‌سی-۴۷ اسپوکی |
در ایران ویرایش
در ایران نیز از دهه ۴۰ میلادی هواپیمای داگلاس دی‌سی-۳ داکوتا و نسخه‌های نظامی آن سی-۴۷ به‌شکل گسترده در کشور استفاده می‌شد. شرکت‌های ایرانین ایرویز در ابتدا و سپس شرکت هواپیمایی هما و نیروی هوایی شاهنشاهی ایران از کاربران این هواپیما بودند.
دو فروند از این هواپیما در تهران برای نمایش عموم وجود دارد. یکی از آن‌ها از دهه ۴۰ خورشیدی در پارک بعثت (فرح‌آباد سابق) به نمایش گذاشته‌است.[۱] نسخهٔ دیگر، یک داکوتا با رجیستر EP-TWB است که نخستین هواپیمای تخصصی هواشناسی در خاورمیانه است و هم‌اکنون در نمایشگاه هوایی ارم سبز قابل مشاهده است.[۲]
مشخصات فنی (C-47B-DK) ویرایش
داده‌ها از McDonnell Douglas aircraft since 1920 : Volume I[۳]
ویژگی‌های کلی
- خدمه: ۴ (خلبان، کمک خلبان، ناوبر، اپراتور رادیویی)
- ظرفیت: ۲۸ نفر نیرو
- طول: ۶۳ فوت ۹ اینچ (۱۹٫۴۳ متر)
- پهنای بال: ۹۵ فوت ۶ اینچ (۲۹٫۱۱ متر)
- ارتفاع: ۱۷ فوت ۰ اینچ (۵٫۱۸ متر)
- مساحت بال‌ها: ۹۸۷ فوت مربع (۹۱٫۷ متر مربع)
- ماهی‌واره: root: NACA 2215; tip: NACA 2206[۴]
- وزن خالی: ۱۸٬۱۳۵ پوند (۸٬۲۲۶ کیلوگرم)
- وزن ناخالص: ۲۶٬۰۰۰ پوند (۱۱٬۷۹۳ کیلوگرم)
- بیشترین وزن برخاست: ۳۱٬۰۰۰ پوند (۱۴٬۰۶۱ کیلوگرم)
- پیشرانه هواگرد: ۲ عدد موتور پیستونی شعاعی ۱۴ سیلندر هوا خنک پرت اند ویتنی آر-۱۸۳۰ تووین واسپ، ۱٬۲۰۰ اسب بخار (۸۹۰ کیلووات) در هر موتور
- ملخ‌ها: ۳-bladed constant-speed propellers
عملکرد
- حداکثر سرعت: ۲۲۴ مایل بر ساعت (۳۶۰ کیلومتر بر ساعت؛ ۱۹۵ گره) در ۱۰٬۰۰۰ فوت (۳٬۰۰۰ متر)
- بُرد: ۱٬۶۰۰ مایل (۱٬۳۹۰ مایل دریایی؛ ۲٬۵۷۵ کیلومتر)
- برد معبر: ۳٬۶۰۰ مایل (۳٬۱۲۸ مایل دریایی؛ ۵٬۷۹۴ کیلومتر)
- حداكثر ارتفاع: ۲۶٬۴۰۰ فوت (۸٬۰۰۰ متر)
- زمان اوج‌گیری: ۱۰٬۰۰۰ فوت (۳٬۰۰۰ متر) در ۹ دقیقه و ۳۰ ثانیه
- بارگیری بال: ۲۶٫۳ پوند بر فوت مربع (۱۲۸ کیلوگرم بر متر مربع)
- توان به وزن: ۰٫۰۹۲۶ horsepower per pound (۰٫۱۵۲۲ kilowatts per kilogram)
نگارخانه ویرایش
جستارهای وابسته ویرایش
توسعه مرتبط
- Basler BT-67
- داگلاس ای‌سی-۴۷ اسپوکی
- داگلاس دی‌سی-۳
- داگلاس ایکس‌سی‌جی-۱۷
- Lisunov Li-2
- Showa/Nakajima L2D
هواگردهای با عملکرد، پیکربندی و یا دوره زمانی مشابه
فهرست‌های مرتبط
منابع ویرایش
- ↑ TABNAK، تابناک | (۱۳۹۹/۰۱/۲۴–۰۸:۴۸). «هواپیمای آمریکایی که وسط شهر تهران نشسته!». fa. دریافت‌شده در 2021-08-03. تاریخ وارد شده در
|تاریخ=را بررسی کنید (کمک) - ↑ اسلوب، ایرانگردی تهرانگردی جاذبه‌های تاریخی ایران جاذبه‌های طبیعی ایران جاذبه‌های گردشگری ایران کجاست جاذبه‌های گردشگری تهران جاهای دیدنی جاهای دیدنی ایران کجاست جاهای دیدنی تهران دیدنیهای ایران نویسنده:. «نمایشگاه هوایی تهران». دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۸-۰۳.
- ↑ Francillon, René J. (1988). McDonnell Douglas aircraft since 1920 : Volume I. London: Naval Institute Press. pp. 217–251. ISBN 0870214284.
- ↑ Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. Retrieved 16 April 2019.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Douglas C-47 Skytrain». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ اوت ۲۰۱۵.
 | این یک مقالهٔ خرد هواگرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |