پس‌از طوفان (نقاشی)

پس‌از طوفان (به انگلیسی: After the Deluge) که به عنوان روز چهل و یکم نیز شناخته می‌شود، نقاشی رنگ روغن نمادینی از هنرمند انگلیسی جورج فردریک واتس است که برای اولین بار به نام خورشید به صورت ناقص در سال ۱۸۸۶ به نمایش درآمد و در ۱۸۹۱ میلادی تکمیل شد. این نقاشی صحنه‌ای از داستان طوفان نوح را روایت می‌کند که در آن نوح پس از ۴۰ روز، پنجرهٔ کشتی خود را برای اطمینان از قطع بارش باران، باز می‌کند. واتس احساس می‌کرد که جامعه مدرن به دلیل فقدان ارزش‌های اخلاقی رو به زوال است و اغلب آثاری با موضوع سیل و پاکسازی افراد نالایق از جهان نقاشی می‌کرد. این نقاشی، به صورت یک چشم‌انداز از دریا که توسط آفتابِ درخشانِ میان ابرها روشن گردیده، ترسیم شده‌است. اگرچه واتس این موضوع را پیش تر در اثر خود نابغهٔ شعر یونانی در سال ۱۸۷۸ به تصویر کشید، در ترسیم پس‌از طوفان رویکردی کاملاً متفاوت را اتخاذ نمود. او در این نقاشی سعی داشت مفهوم آفرینشِ یکتاپرستی را منتقل، اما از به تصویر کشیدن مستقیم خالق، اجتناب کند.

بعد از طوفان

روز چهل و یکم
هنرمند	جرج فردریک واتس
سال	۱۸۸۶ (۱۸۸۶)–۱۸۹۱ (۱۸۹۱)
گونه	رنگ و روغن
ابعاد	۱۴۲٫۲ سانتی‌متر × ۱۱۱٫۸ سانتی‌متر ( × )
مکان	واتس گالری

این نقاشی ناتمام در وایت چاپل در سال ۱۸۸۶ با عنوان خورشید به نمایش درآمد. واتس پنج سال دیگر روی این نقاشی کار کرد و نسخه تکمیل شده را در نیوگالری در سال ۱۸۹۱ به نمایش گذاشت. بین سال‌های ۱۹۰۲ و ۱۹۰۶ نیز در سراسر بریتانیا در معرض دید عموم قرار گرفت و امروزه در واتس گالری واقع در کمپتون، گیلدفوردِ انگلستان قابل مشاهده است. با وجود اینکه واتس پس‌از طوفان را در لیست مهم‌ترین آثارش که هدیهٔ خود به مردم می‌دانست، قرار نداده و جزء نقاشی‌های شناخته شده او به‌شمار نمی‌رود، مورد تحسین بسیاری از هنرمندان و همکاران واتس قرار گرفت و تا دو دهه تأثیر زیادی بر نقاشی‌ها پس از خود گذاشت.

پیش‌زمینه

جورج فردریک واتس، ج. ۱۸۷۹

جورج فردریک واتس در سال ۱۸۱۷، به عنوان پسر یک سازنده آلات موسیقی لندنی به دنیا آمد. دو برادر او در سال ۱۸۲۳ و مادرش در سال ۱۸۲۶ درگذشتند، این مسئله واتس را به مفهوم مرگ علاقه‌مند کرد. واتس در سن ۱۰ سالگی شاگرد یک مجسمه‌ساز شد و در اواسط نوجوانی به اندازه کافی در هنر مهارت کسب نمود که به عنوان یک نقاش پرتره امرار معاش کند. در سن ۱۸ سالگی در آکادمی سلطنتی هنر پذیرفته شد، اما از آنجایی که روش‌های آنها را نمی‌پسندید، گاهی در جلسات آموزشی غیبت می‌کرد. از سال ۱۸۳۷، به عنوان یک هنرمند آنچنان موفق شد که توانست به جای پرداختن به فعالیت‌های معاشی، تمام وقت خود را وقف نقاشی کند.

در سال ۱۸۴۳ واتس به ایتالیا سفر کرد و در آنجا چهار سال ماند. هنگام بازگشت به لندن، از مالیخولیا رنج می‌برد و آثار غم‌انگیز بسیاری نقاشی کرد. مهارت‌های او در به تصویر کشیدن غم و اندوه به‌طور گسترده مورد تجلیل قرار گرفت و در ادامه فعالیت‌های خود در سال ۱۸۵۶ به نقاشی پرتره روی آورد. پرتره‌های او نیز مورد توجه هنرمندان بسیاری قرار گرفتند و سبب شد در سال ۱۸۶۷، به عنوان عضویت آکادمی سلطنتی هنر در بیاید. عضویت در آکادمی سلطنتی هنر بالاترین افتخار موجود برای یک هنرمند در آن زمان بود. همانند سنین جوانی، واتس، به سرعت از فرهنگ و شیوه‌های آنان سرخورده شد و در سال‌های پس از ۱۸۷۰، تنها به عنوان نقاش و نه عضوی از آکادمی هنر، به فعالیت خود ادامه داد و در ترسیم موضوعات تمثیلی و اسطوره‌ای، شهرت گسترده‌ای پیدا کرد. تبحر او در به تصویر کشیدن مضامین مختلف، واتس را به یکی از برجسته‌ترین هنرمندان جهان تبدیل نمود. او در سال ۱۸۸۱، گالری ای با سقف شیشه‌ای به خانه کوچکِ هلندی‌اش اضافه کرد که در آخر هفته‌ها بر روی عموم باز بود؛ این عمل مردم را بیش از پیش با آثار واتس آشنا نمود.

موضوع

آشوب اثر جورج فردریک واتس (نمایش گذاشته شده در ۱۸۸۲)

پس‌از طوفان صحنه‌ای از داستان طوفان نوح را به تصویر می‌کشد که در آن نوح پس از چهل روز، پنجره کشتی را باز می‌کند و متوجه می‌شود که باران بند آمده اما سیل هنوز فروکش نکرده‌است. اگرچه مسیحیت انجیلیِ سختِ پدرش، بیزاری شدید از دینِ سازمان یافته در واتس ایجاد کرده بود، با این حال دانش عمیقش نسبت به کتاب مقدس سبب تبدیل نوح و طوفان به مضامینی شد که به‌طور منظم در طول زندگی حرفه‌ای خود به تصویر می‌کشید.

واتس اعتقاد شدیدی به این ایده داشت که جامعه مدرن، ثروت را بر ارزش‌های اجتماعی ترجیح می‌دهد و این نگرش به همراه مسئله‌ای، که او آن را «نقاب ریاکارانهٔ فدا شدن برای خدا» توصیف می‌کرد، منجر به زوال جامعه شده‌است. هیلاری آندروود از دانشگاه سارِی می‌نویسد که واتس احتمالاً آثار بسیاری را با موضوع نوح نقاشی کرده‌است، زیرا او تعالی عصر مدرن را مفهوم پاکسازی جامعه منحط و در عین حال حفظ کسانی که هنوز به معیارهای اخلاقی پایبند هستند، می‌دید. واتس در این اثر تصمیم گرفت لحظه‌ای را به تصویر بکشد که در آن نور خورشید، پس از ۴۰ روز پنهان شدن توسط ابرها، برای اولین بار قابل مشاهده شده‌است:

و آبها پیوسته کاهش یافت تا ماه دهم: در روز اول ماه دهم، قلهٔ کوه‌ها دیده می‌شد. در پایان چهلمین روز، نوح پنجرهٔ کشتی‌ای را که ساخته بود باز کرد.

— کتاب مقدس/پیدایش ۸:۵–۶

ترکیب بندی

نور و رنگ اثر ویلیام ترنر، ۱۸۴۳

واتس در این نقاشی، چشم‌اندازی از سطح دریا نشان می‌دهد. بر فراز دریا، آفتابِ درخشانی از نور خورشید دیده می‌شود که ابرهای اطراف را روشن می‌کند و پرتوهای درخشانی از لبه‌های بوم بیرون می‌زند. ترکیب بندی واتس بازتابی است که ویلیام ترنر در سال ۱۸۴۳ با همین موضوع ترسیم نمود. ترنر در تابلوی «نور و رنگ (نظریه گوته)-صبح پس‌از طوفان-موسی در حال نوشتن کتاب پیدایش» دایره‌ای از نوری درخشان را همچون پس‌از طوفان واتس به نمایش می‌گذارد. با این حال، آثار ترنر به دلیل حالت انسان گونهٔ قابل تشخیصی که در خود به نمایش می‌گذارد هرگز به ترکیب بندی هنر انتزاعیِ واتس نزدیک نشده‌اند.

واتس در این مرحله از حرفه خود به‌طور منظم تصاویری را نقاشی می‌کرد که رویدادهای طبیعی الهام بخش و اراده خدا را به هم پیوند می‌داد. تمرکز او بر ترسیم خورشید، نشان دهنده علاقه دیرینه او به خورشید به عنوان یک نماد الهی است؛ برای مثال واتس در قربانی نوح، نقاشی مربوط به سال ۱۸۶۵، نوح را نشان می‌داد که به شکرانه نجات خانواده اش، در برابر خورشید حیوانی را قربانی می‌کند. این علاقه به خورشید احتمالاً از آشنای واتس، ماکس مولر، ناشی می‌شود که به‌طور گسترده در مورد نظریه‌های خدای خورشید نوشته بود و این اعتقاد را داشت که «مذاهب اروپا، خاورمیانه و جنوب آسیا همه در نهایت از پرستش خورشید مردم هندواروپایی نشات گرفته‌اند». بیوه او ماری سِتون واتس پس از مرگ همسر خود نوشت:

بازدیدکننده‌ای که به پس‌از طوفان نگاه می‌کرد، اظهار داشت که در چنین طرحِ رنگی، معرفی چهره خالق غیرممکن نبوده‌است. آقای واتس پاسخ داد: آه، نه! اما این دقیقاً همان چیزی است که آرزو دارم تا کسانی که به تصویر می‌نگرند برای خودشان تصور کنند. دست خالق با نور و گرما حرکت می‌کند تا دوباره به خالقیت بپردازد. من سعی نکردم پرتره‌ای از خورشید بکشم، چنین چیزی غیرقابل نقاشی است، اما می‌خواستم شما را با ایده قدرت عظیم آن تحت تأثیر قرار دهم.

— ماری سِتون واتس نوشته شده ح.۱۹۱۰،

نابغهٔ شعر یونانی اثر جورج فردریک واتس، ۱۸۷۸

واتس قبلاً یک خورشید نارنجی بر فراز یک دریای صاف در اثر خود به نام نابغهٔ شعر یونانی در سال ۱۸۷۸ به تصویر کشیده بود، اما موضوع و ترکیبِ پس‌از طوفان به صورت کاملاً متفاوت، ترسیم شد. نابغهٔ شعر یونانی برای برانگیختن پانتئیسم در نظر گرفته شده بود که نیروهای طبیعت را به شکل چهره‌های انسانی و در حال کار و بازی نشان می‌داد که توسط شخصیت مرکزیِ بزرگ و دانا مشاهده می‌شوند. پس‌از طوفان صریحاً به عنوان تصویری توحیدی در نظر گرفته شد که هم شکوه و هم رحمت رستگارانه یک خدای قادر مطلق را که درگیر آفرینش است، تداعی می‌کند.

پس‌از طوفان به شکل ناقصِ آن در سال ۱۸۸۶ با نام «خورشید» در کلیسای سنت جود، وایت‌چَپِل به نمایش گذاشته شد؛ ساموئل بارنت، معاون سنت جود، در تلاش برای آوردن زیبایی به زندگی فقرا، نمایشگاه‌های هنری سالانه‌ای را در شرق لندن ترتیب می‌داد. او رابطه نزدیکی با واتس داشت و مرتباً آثارش را قرض می‌گرفت تا آنها را برای ساکنان محلی نمایش دهد. پس از این نمایشگاه، واتس به مدت پنج سال دیگر، به کار روی نقاشی خود ادامه داد تا پس‌از طوفان را خلق کند.

پس از اتمام

نسخه تکمیل شده پس‌از طوفان در نیوگالری در سال ۱۸۹۱ به نمایش گذاشته شد. در نمایشگاه سال ۱۸۹۱ و نمایشگاه بعدی در سال ۱۸۹۷، پس‌از طوفان با یادداشتی، که گمان می‌رود توسط واتس نوشته شده باشد، همراه بود و تصویر را اینگونه توصیف می‌کرد:

یک نیروی متعالی از نور و گرما برای بازآفرینی، فوران می‌کند. تاریکی رانده شده‌است. آبها که مطیع قانون برتر هستند، به مه و بخار تبدیل شده و از چهره زمین محو می‌گردند.

— یادداشتِ همراهِ پس‌از طوفان در نیوگالری،

خورشید اثر ادوارد مونک، ۱۹۱۱

این اثر بین سال‌های ۱۹۰۲ و ۱۹۰۶ در سراسر انگلستان به نمایش گذاشته شد و در کورک، ادینبورگ، منچستر، دوبلین و در گالری شیشه‌ای خود واتس به نمایش درآمد. در سال ۱۹۰۴، کمی قبل از مرگ واتس، در اواخر همان سال، پس‌از طوفان به واتس گالری که به تازگی در کمپتون، گیلدفورد افتتاح شده بود، منتقل گردید. دو سال قبل از این اتفاق، واتس، دوباره به خلق آثاری در رابطه با سازوکار آفرینش پرداخت و برای اولین بار در یکی از این آثار مستقیماً تجسمی از خدا را به تصویر کشید، و آن را به عنوان نمایانگر «یک تجلی بزرگ که هر چیز مخلوق از او منشأ می‌شود» معرفی نمود.

طلوع خوشید اثر جوزپه پلیتزا دا ولپدو، ۱۹۰۴

اگرچه واتس در طول زندگی خود مناظر زیادی نقاشی می‌کرد، اما چنین نقاشی‌هایی را آثار مهمی نمی‌دانست و زمانی که بین سال‌های ۱۸۸۶ و ۱۹۰۲، ۲۳ اثر غیر پرتره مهم خود را برای نمایش عمومی به کشورش اهدا کرد، هیچ نقاشی منظره‌ای در میان آن‌ها دیده نمی‌شد. اگرچه پس‌از طوفان توسط بسیاری از هنرمندان تحسین شد، اما در نتیجه حذف این اثر از نقاشی‌های اهدایی‌اش، که آن‌ها را «هدایایی به مردم» می‌دانست، در بین آثار شناخته شده‌ترش قرار نمی‌گیرد. والتر بیز در سال ۱۹۰۷ نوشت که پس‌از طوفان «منظره‌ای است که ما را به نام واتس پیوند می‌دهد، منظره‌ای که تمام چیزهای درشت و مادی از آن حذف شده و پسمانده‌ای ارائه می‌دهد که نوعی تصعید شاعرانه‌ترین عناصر طبیعت است». پس‌از طوفان بر بسیاری از آثار نقاشی شده در دو دهه پس از خود، از جمله نگارگری‌های خورشید توسط موریس چاباس، جوزپه پلیتزا دا ولپدو و ادوارد مونک اثر گذاشت. پس‌از طوفان امروزه در مجموعه واتس گالری نگهداری می‌شود و قابل بازدید توسط عموم است.

جستارهای وابسته

• امید (نقاشی)
• تاکستان سرخ
• جزیره مردگان (نقاشی)

منابع

کتابشناسی

• Bayes, Walter (1907). The Landscapes of George Frederic Watts. London: George Newnes Ltd. OCLC 1862135.
• Bills, Mark (2011). Painting for the Nation: G. F. Watts at the Tate. Compton, Surrey: Watts Gallery. ISBN 978-0-9561022-5-6.
• Bills, Mark; Bryant, Barbara (2008). G. F. Watts: Victorian Visionary. New Haven, CT: Yale University Press. ISBN 978-0-300-15294-4.
• Robinson, Leonard (2007). William Etty: The Life and Art. Jefferson, NC: McFarland & Company. ISBN 978-0-7864-2531-0. OCLC 751047871.
• Staley, Allen; Underwood, Hilary (2006). Painting the Cosmos: Landscapes by G. F. Watts. Compton, Surrey: Watts Gallery. ISBN 0-9548230-5-2.
• Tromans, Nicholas (2011). Hope: The Life and Times of a Victorian Icon. Compton, Surrey: Watts Gallery. ISBN 978-0-9561022-7-0.
• Warner, Malcolm (1996). The Victorians: British Painting 1837–1901. Washington, D.C.: National Gallery of Art. ISBN 978-0-8109-6342-9. OCLC 59600277.

پیوند به بیرون

• لپین، آیلا. «پس‌از طوفان - در فوکوس». تیت. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۰۱.
• «پس‌از طوفان | هنرِ انگلستان». هنر انگلستان. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۱۱-۰۱.