پنگوئن

گونه‌ای از پرندگان بی‌پرواز

پنگوئن (راسته پنگوئن‌سانان،[۱] تیره پنگوئنان[۲]) پرندهٔ بی‌پروازی از راسته گُوه‌سانان (Sphenisciformes) از خانواده گُوگان (Spheniscida) است که از ماهی‌ها تغذیه می‌کند. پنگوئن‌ها بال‌های کلفتی دارند که به عنوان باله شنا از آن بهره می‌گیرند. پنگوئن‌ها در جاهای سردسیر نیمکره جنوبی زمین زیست می‌کنند.

پنگوئن
محدودهٔ زمانی: پالئوسن-اکنون، ۶۲ تا ۰ میلیون سال پیش
پنگوئن ریش‌خطی، Pygoscelis antarctica
رده‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
فرورده: نوآروارگان
بالاراسته: Aequornithes
راسته: پنگوئن‌سانان
Sharpe, 1891
تیره: پنگوئنان
شارل لوسین بناپارت، ۱۸۳۱
دامنه پراکنش‌ها (رنگ آبی برای همه گونه‌ها)

بی‌بال
کاکل‌دار
کاکل‌دار کوچک
چشم‌زرد
منقاردراز
گوه‌ای

نام راسته و خانواده آن‌ها نمایانگر شکل گوهای بدن آن‌ها است.

نام پنگوئن در واقع نام ماهی‌گیرک بزرگ پرنده‌ای بومی اقیانوس منجمد شمالی که شباهت ظاهری زیادی به پنگوئن‌ها داشت و در قرن نوزدهم منقرض شد. زمانی که ملوانها به اقیانوس منجمد جنوبی رسیدند همین نام را به پرندگان آنجا دادند که قادر به پرواز نبودند.

واژه‌شناسی ویرایش

ریشه این نام در زبان ولزی است و از واژه pen gwyn به چم سرسپید که نام پرنده‌ای بود که چهره‌ای نزدیک به آنها داشت گرفته شده‌است.

اولین بار واژه پنگوئن در قرن شانزدهم به عنوان یک مترادف برای ماهی‌گیر بزرگ شناخته شد.[۳] زمانی که کاوشگران اروپایی آنچه که امروزه به عنوان پنگوئن در نیمکره جنوبی شناخته می‌شود را کشف کردند، آنها با توجه به ظاهر مشابه این موجودات به ماهی‌گیرک بزرگ در نیم‌کره شمالی، آنها را به این نام نامیدند، در حالی که ارتباط چندان میان آنها وجود نداشت.[۴]

رده‌بندی ویرایش

تیرهٔ پنگوئنان – پنگوئن‌های نوین

منابع ویرایش

  1. «دلفین سانان» [زیست‌شناسی- علوم جانوری] هم‌ارزِ «Sphenisciformes»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  2. «پنگوئنیان» [زیست‌شناسی- علوم جانوری] هم‌ارزِ «Spheniscidae»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  3. "PINGOUIN: Etymologie de PINGOUIN". Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales. Retrieved January 25, 2010.
  4. Crofford, Emily (1989). Gone Forever: The Great Auk. New York: Crestwood House. p. 10. ISBN 0-89686-459-6.

پیوند به بیرون ویرایش