پیونگ یانگ سونگ

پیونگ یانگ سونگ (هانگول:평양성) یا جانگان سونگ (هانگول:장안성) آخرین پایتخت گوگوریو است که پس از انتقال پایتخت به اینجا در سال ۵۸۶ میلادی (سال بیست و هشتم سلطنت پادشاه پیونگ وون)، تا سقوط گوگوریو (سال بیست و هفتم پادشاه بوجانگ) به عنوان پایتخت بود). دلیل انتخاب قلعه پیونگ یانگ به عنوان پایتخت این بود که به دلیل موقعیت مکانی برای جلوگیری از تهاجمات دشمنان خارجی مناسب بود و مساحت مسطح تری نسبت به قلعه نائه‌نایسئونگ داشت. زمانی که قلعه پیونگ یانگ سونگ ساخته شد، تمام دیوارها در سه لایه ساخته شدند.

پیونگ‌یانگ سونگ
평양성
کره شمالی
دروازه پوتونگمون، یکی از ۴ دروازه اصلی قلعه پیونگ یانگ
اطلاعات کلی
آدرس	ناحیه جونگ شهر پیونگ یانگ، ناحیه پوتونگانگ و ناحیه پیونگچئون
کشور	کره شمالی
آغاز ساخت	۵۶۶ میلادی
پایان	۵۹۳ میلادی
مالک	میراث ملی کره شمالی
وابستگی	امپراتوری گوگوریو

موقعیت مکانی

محافل آکادمیک جریان اصلی فرض می‌کنند که قلعه پیونگ یانگ در منطقه شهری شهر فعلی پیونگ یانگ کره شمالی واقع شده است. با این حال، برخی از محققان ادعا می‌کنند که شهر پیونگ یانگ در جایی که اکنون شهر لیائوانگ، چین نامیده می‌شود، قرار داشته است.

تاریخ

گوگوریو

پس از انتقال پایتخت از گونگناسئونگ به پیونگ یانگ سونگ، تا زمان سقوط گوگوریو به پایتخت گوگوریو تبدیل شد.

در سال ۵۵۲، در زمان پادشاهی یانگ وون، تغییر مکان پایتخت تصمیم‌گیری شد و انتخاب محل ساخت و ساز و طرح ساخت و ساز آغاز شد. ساخت قلعه داخلی در سال ۵۶۶ آغاز شد، پایتخت در سال ۵۸۶ تغییر مکان داد، ساخت دیوارهای میانی و بیرونی در سال ۵۸۹ آغاز شد و سرانجام در سال ۵۹۳ به پایان رسید.

چهار پادشاه بزرگ، از جمله پادشاه پیونگ وون، پادشاه یئونگ یانگ، پادشاه یونگ نیو و شاه بوجانگ در اینجا بر تخت نشستند و افسانه اوندال، افسانه ژنرال اوندال و دخترش پرنسس پیونگ‌گانگ ایجاد شد، جنگ‌های بین‌المللی مانند جنگ گوسو. و جنگ گودانگ آغاز شد و یون گه سومون بنیانگذار جناح جوهوا شد. در عوض شورش ماکیجی که ۱۸۰ نفر و پادشاه یونگیو را کشت و پادشاه بوجانگ را بر تخت سلطنت نشاند، با ایجاد حکومت قبیله یئون متشکل از سه نفر دنبال شد. یون گه سومون، یون نامسانگ و یوننامگئون. علاوه بر این، درگیری سیاسی بین ارباب قلعه انسی و یون گه سومون رخ داد. زمان انتقال پایتخت به پیونگ یانگ زمانی بود که دستاوردهای فعالیت‌های فتح انباشته شده در دوران پادشاهی گوآنگ‌گائتو و شاه یانگسو و سیستم متمرکز توسعه یافته در دوران پادشاهی گگوکچئون و شاه سوسوریم تکمیل شد و بر این اساس ۱۰۰٬۰۰۰ تا ۱۵۰٬۰۰۰ سرباز در جنگ علیه سلسله‌های متحد چین مانند سویی و تانگ مستقر شدند که با بسیج توانستند پیروز شوند و این نقطه ای بود که قدرت ملی کامل‌ترین بود. با این حال، بر سر ورود شاهزاده به چانگ‌آن، دولت به دو بخش تقسیم شد و شورش مکجی رخ داد که در آن جناح ضد تانگ، جناح طرفدار تانگ را قتل‌عام کرد و اوضاع سیاسی را بیش از هر زمان دیگری آشفته کرد. در پایان، اختلافات داخلی بین برادران درگرفت و شین سونگ خائن، نابودی گوگوریو را تسریع کرد.

گوریو

بر اساس هویت گوریو به عنوان جانشین گوگوریو، آن را سئوگیونگ می‌نامیدند و به عنوان یک قلعه شهر مرزی عمل می‌کرد. این به قدری مهم بود که این بحث مطرح شد که سئوگیونگ باید در جریان شورش میوچئونگ به پایتخت منتقل شود.

چوسان

این قلعه به عنوان یک قلعه در منطقه مرکزی منطقه استان پیونگان خدمت می‌کرد. در طول تهاجم ژاپنی‌ها به کره، چندین نبرد پراکنده در قلعه پیونگ یانگ بین نیروهای چوسون، ژاپنی‌ها و سلسله مینگ رخ داد. همان‌طور که در نبرد پیونگ یانگ مشاهده شد، نبردهای شدیدی از دور اول تا چهارم روی داد. در پایان پادشاهی چوسون، نبرد پیونگ یانگ (۱۸۹۴) رخ داد و دودمان چینگ و امپراتوری ژاپن در اینجا جنگیدند.

اشغال ژاپن

امپراتوری ژاپن که به چوسون حمله کرد، دیوارهای قلعه پیونگ یانگ را ویران کرد.

کره شمالی

نبرد پیونگ یانگ (۱۹۵۰) در جنگ کره رخ داد. از آنجایی که دارایی‌های فرهنگی دوران گوگوریو و گوریو نسبت به کره جنوبی بیشتر است، از دروازه باتون، دروازه تائه دونگ، اولمی دائه و مورانگبون پیک قلعه پیونگ یانگ سونگ به عنوان دارایی‌های فرهنگی استفاده می‌شود. اولین گنجینه ملی کره شمالی قلعه پیونگ یانگ است.