گوانگ‌گه‌تو بزرگ

نوزدهمین پادشاه گوگوریو

امپراتور گوانگ‌گه‌تو بزرگ[۱] (کره‌ای광개토대왕؛ (۳۷۴–۴۱۳، سلطنت ۳۹۱–۴۱۳) نوزدهمین امپراتور گوگوریو بود. نام پسامرگ کامل او به معنای «دفن‌شده در گوک‌گانگ‌سانگ، گسترش‌دهندهٔ گسترهٔ قلمرو،[۱] صلح‌آور،[۲] پادشاه والامقام» است و گاهی به اختصار «هوته‌وانگ» نامیده می‌شد.[۲][۳][۴][۵][۶][۷][۸][۹][۱۰][۱۱][۱۲][۱۳]
او همچنین اولین پادشاه شرق آسیا بود که لقب بزرگ را کسب کرد.[۱۴][۱۵] او پادشاه بسیار قدرتمندی بود که بیش از هزار و پانصد شهر و روستای مهم را تصرف کرد.[۱۶]گوانگ‌گه‌تو بزرگ موفق شد پادشاهی های زیادی از جمله بیریو، هویان، بکجه، شیلا، پادشاهی وا، خیتان، مالگال، متحدین ماهان، کنفدراسیون گایا، دانگان، اوکجو، بویو را شکست دهد و آنان را خدمتگذار خود کند.[۱۷]به او ته‌وانگ‌په‌ها به معنای شاه شاهان گفته میشد.[۲][۳][۴][۵][۱۸][۱۹][۲۰][۲۱]غالبا وی را قدرتمندترین رهبر و پادشاه تاریخ کره و گوگوریو و یکی از بزرگترین پادشاهان و رهبران تاریخ شرق آسیا می دانند.[۲۲]بسیاری گوانگ‌گه‌تو بزرگ را تاثیر گذار ترین فرد در تاریخ کره خطاب میکنند که باعث شکوفایی تاریخ کره شد.[۲۳]

گوانگ‌گه‌تو بزرگ
광개토대왕
ته‌وانگ
امپراتور گوگوریو
سلطنتمه ۳۹۱– اکتبر ۴۱۲ میلادی
تاج‌گذاریمه ۳۹۱ میلادی
پیشینگگوگ‌یانگ
جانشینجانگسو
ولیعهد گوگوریو
ولیعهدیژانویه ۳۸۶ - مه ۳۹۱ میلادی
تاج‌گذاریژانویه ۳۸۶ میلادی
پیشینگوبو
جانشینگوریون
زادهگو دامدوک
۳۷۴ میلادی
گونگنه‌سونگ
درگذشته۴۱۳ (۳۸−۳۹ سال) میلادی
گونگنه‌سونگ
آرامگاه
گوگ‌گانگسانگ
شهبانوبانو یاکیون
فرزند(ان)گوریون
گوبون
نام سلطنت
یونگ ناک
نام پسامرگ
گوکگانسانگ گوانگ‌گه‌تو گیونگپیونگان هوته‌وانگ
گوکگانسانگ گوانگ‌گه‌تو جیهوتسونگ ته‌وانگ
خاندانگو
دودمانگوگوریو
پدرگگوگ‌یانگ
مادرملکه گویا
پیشهپادشاه
نام کره‌ای
Hunminjeongeum
광개토대왕
هانجا
廣開土大王
لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهGwanggaeto-daewang
مک‌کیون–ریشاورKwanggaet'o-daewang
راهنما[kwaŋ. ɡɛ.tʰo.dɛ.waŋ]
نام تولد
Hunminjeongeum
고담덕
هانجا
高談德
لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهGo Damdeok
مک‌کیون–ریشاورKo Tamdŏk
راهنما[ko.dam.dʌk̚]
نام پسامرگ
Hunminjeongeum
국강상광개토경평안호태왕
هانجا
國岡上廣開土境平安好太王
لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهGukgangsang-gwanggaetogyeong-pyeongan-hotaewang
مک‌کیون–ریشاورKukkangsang-kwanggaet'ogyŏng-p'yŏngan-hot'aewang
راهنما[kuk̚.k͈aŋ.saŋ. ɡwaŋ. ɡɛ.tʰo. ɡjʌŋ.pʰjʌŋ.an. ɦo.tʰɛ.waŋ]
سه پادشاهی

۱- پادشاهی شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م.
۲- امپراتوری گوگوریو ۳۷ پ.م. — ۶۶۸ م.
۳- پادشاهی بکجه ۱۸ پ.م. — ۶۶۰ م.


تولد و پیشینه

ویرایش

در زمان تولد گوانگ‌گه‌تو بزرگ، گوگوریو به اندازه گذشته قدرتمند نبود. در سال ۳۷۱، سه سال قبل از تولد گوانگ‌گه‌تو بزرگ، پادشاهی کره‌ای رقیب بکجه، تحت رهبری گون‌چوگو، گوگوریو را شکست داد، پادشاه گگوگوون را کشت و پیونگ‌یانگ را غارت کرد. بکجه به یکی از قدرت‌های مسلط در شرق آسیا تبدیل شد. نفوذ بکجه به شبه جزیره کره محدود نشد، بلکه از طریق دریا تا لیائوژی و شاندونگ در چین گسترش یافت و از دولت تضعیف شده چین سابق و کیوشو در مجمع الجزایر ژاپن استفاده کرد. گوگوریو تمایل داشت از درگیری با همسایه شوم خود پرهیز کند، و در عین حال روابط سازنده ای با چین سابق، ژیان‌بی و خاقانات روران ایجاد کرد تا از خود در برابر تهاجمات آینده دفاع کند و برای تغییر ساختار قانونی و برای آغاز اطلاحات نظامی خود زمان بگذارد.[۲۴][۲۵]

جانشین گگوگوون، سوسوریم، سیاست خارجی مماشات و آشتی با بکجه را در پیش گرفت، و بر سیاست‌های داخلی برای گسترش بودیسم در سراسر سیستم‌های اجتماعی و سیاسی گوگوریو تمرکز کرد. علاوه بر این، به دلیل شکست‌هایی که گوگوریو از بکجه و همچنین ژیان‌بی مغول اولیه متحمل شده بود، سوسوریم اصلاحات نظامی را با هدف جلوگیری از چنین شکست‌هایی در آینده ایجاد کرد. ترتیبات داخلی سوسوریم زمینه را برای گسترش گوانگ‌گه‌تو بزرگ فراهم کرد.[۲۶][۲۷][۲۸]

جانشین سوسوریم، گگوگ‌یانگ، به هویان، دولت جانشین یان سابق، در سال ۳۸۵ و بکجه در سال ۳۸۶ حمله کرد.[۲۹]

سلطنت

ویرایش

به قدرت رسیدن و مبارزات علیه بکجه

ویرایش

گوانگ‌گه‌تو بزرگ پس از مرگ گگوگ‌یانگ در سال ۳۹۱ جانشین پدرش، شد. پس از تاجگذاری گوانگ‌گه‌تو بزرگ، گوانگ‌گه‌تو بزرگ نام دوره‌ای یونگ‌ناک (شادی ابدی) و عنوان ته‌وانگ (پادشاه عالی) را برگزید که معادل «امپراتور» بود، برابر با فرمانروایان امپراتوری چین بود.[۳۰][۳۱]

در سامگوک ساگی (تاریخ سه پادشاهی) ثبت شده است که او در پنجمین ماه تقویم قمری در سال (۳۹۲) به تخت سلطنت نشست اما سنگ نبشته روی ستون یادبود گوانگ‌گه‌تو بزرگ بیان میکند که او در سال (۳۹۱) به تخت سلطنت نشست.[۳۲]

در سال ۳۹۲، گوانگ‌گه‌تو بزرگ با بیش از ۴۰٫۰۰۰ سرباز حمله به بکجه را رهبری کرد و ۱۰ شهر محصور شده را تصرف کرد.در ماه اوت، هنگامی که باکجه به مرز جنوبی گوگوریو حمله کرد،گوانگ‌گه‌تو بزرگ به ژنرال خود دستور داد تا راه آن را مسدود کند و جلوی او را بگیرد. گوگوریو، با تکیه بر پیروزی ، قلعه گوانمی، یک دژ طبیعی و مکانی مهم در شمال باکجه را پس از یک محاصره ۲۰ روزه در ماه اکتبر تصرف کرد.[۳۳][۳۴]

دسامبر این سال، پادشاه جینسا از باکجه در گوون درگذشت و پادشاه آسین به تخت سلطنت نشست. بکجه برای بازپس گیری قلعه های از دست رفته به حملات خود به گوگوریو ادامه داد. در اوت ۳۹۳، پادشاه آسین به همراه جینمو به عنوان فرمانده خود به موکچائک رسید . با این حال، از آنجایی که این یک تحریک برای شستن تحقیر بود، آنها خیلی زود عقب نشینی کردند. گوانگ‌گه‌تو بزرگ حملات بکجه را در قلعه گوانمی در سال ۳۹۳ و در قلعه سوگوک در سال ۳۹۴ دفع کرد. در سال ۳۹۴، گوگوریو هفت قلعه در مرز جنوبی خود برای دفاع در برابر تهاجم بکجه ساخت.[۳۵]

در پاسخ، پادشاه آشین، پادشاه بکجه، در سال ۳۹۳ ضد حمله ای را به گوگوریو انجام داد اما شکست خورد. با وجود جنگ جاری، گوانگ‌گه‌تو بزرگ در سال ۳۹۳، ۹ معبد بودایی را در پیونگ‌یانگ تأسیس کرد. آشین یک بار دیگر در سال ۳۹۴ به گوگوریو حمله کرد، اما دوباره شکست خورد. پس از متحمل شدن چندین شکست در برابر گوگوریو، ثبات سیاسی بکجه شروع به فروپاشی کرد. در سال ۳۹۵، بکجه یک بار دیگر توسط گوگوریو شکست خورد و به سمت جنوب به پایتخت آن ویریه‌سونگ در رودخانه هان رانده شد. در سال بعد، در سال ۳۹۶، گوانگ‌گه‌تو بزرگ حمله به ویریه‌سونگ از طریق زمین و دریا، با استفاده از رودخانه هان، رهبری و بر بکجه پیروز شد. گوانگ‌گه‌تو بزرگ پایتخت بکجه را تصرف کرد و آشین شکست خورده تسلیم او شد، یک شاهزاده و ۱۰ وزیر دولت را تسلیم کرد.[۳۶]

در سال ۳۹۵ ، او با به اسارت گرفتن ۸۰۰۰ سرباز بکجه در پائسو، پیروزی بزرگی به دست آورد.  در سال ۳۹۵، گوگوریو حمله گسترده‌ای را به بکجه آغاز کرد و ۵۸ قلعه و ۷۰۰ روستا در شمال رودخانه هان را اشغال و ویری‌سئونگ را محاصره کرد . در این زمان، او از پادشاه آسین از باکجه تسلیم شد و گفت: "من برای همیشه برده تو خواهم بود." او برادر کوچکتر پادشاه آسین و ده نفر از وزرای باکجه را به عنوان گروگان گرفت و به خانه بازگشت.[۳۷]

فتوحات شمال

ویرایش

در سال ۳۹۵، در حالی که لشکرکشی او علیه بکجه به سمت جنوب ادامه داشت، گوانگ‌گه‌تو بزرگ برای حمله به قبیله خیتان و همینطور قبایلی از مالگال به سمت غرب در رود لیائو، سفری انجام داد و ۳ قبیله و ۶۰۰ تا ۷۰۰ اردوگاه را نابود کرد. در سال ۳۹۸، گوانگ‌گه‌تو بزرگ مردم سوشن را در شمال شرقی تسخیر کرد، که اجداد تونگوسی ژورچن‌ها و منچوها بودند.[۳۸]

در سال ۴۰۰، در حالی که گوانگ‌گه‌تو بزرگ با نیروهای بکجه، گایا و وه در شیلا اشغال شده بود، ایالت ژیان‌بی هویان، که توسط قبیله مورنگ در لیائونینگ کنونی تأسیس شد، به گوگوریو حمله کرد. گوانگ‌گه‌تو بزرگ سربازان ژیان‌بی را دفع کرد. در سال ۴۰۲، گوانگ‌گه‌تو بزرگ تلافی کرد و قلعه برجسته ای به نام 宿軍城 در نزدیکی پایتخت هویان را فتح کرد. در سال ۴۰۵ و دوباره در سال ۴۰۶، بعداً سربازان هویان به قلعه‌های گوگوریو در لیادونگ (遼東城 در ۴۰۵ و 木底城 در سال ۴۰۶) حمله کردند، اما هر دو بار شکست خوردند. گوانگ‌گه‌تو بزرگ تمام لیائودونگ را فتح کرد. با فتح لیادونگ، گوانگ‌گه‌تو بزرگ قلمرو باستانی گوجوسون را بازیابی کرد، فتوحات او باعث ترس کشور های چینی اطراف گوگوریو شد به طوری که کشور چینی وی شمالی پس فتح کامل هویان توسط گوانگ‌گه‌تو بزرگ به طور کامل تسلیم و مطیع گوگوریو شد. گوگوریو تا اواسط اواخر قرن هفتم لیائودانگ را کنترل کرد.[۳۹][۴۰]

در سال ۴۰۷، گوانگ‌گه‌تو بزرگ ۵۰٫۰۰۰ سرباز متشکل از پیاده‌نظام و سواره نظام را اعزام کرد و پیروزی بزرگی به دست آورد و نیروهای دشمن را کاملاً نابود کرد و حدود ۱۰٫۰۰۰ زره و تجهیزات جنگی بی شمار را غارت کرد. حریف را می‌توان به عنوان هویان، بکجه یا وا تفسیر کرد.[۴۱]

در سال ۴۱۰، گوانگ‌گه‌تو به بویو در شمال شرقی حمله کرد.

برخی از محققان معتقدند که دانگ بویو در آن زمان یک ایالت تابع گوگوریو بود و با فتح دانگ بویو به طور کامل نابود شد. (کیم یونگ-مان، کتاب سامگوک ساگی، صفحه ۲۷۱) علاوه بر این، استدلالی نیز وجود دارد مبنی بر اینکه سابقه فتح ۶۴ قلعه و ۱۴۰۰ روستا، که عموماً به عنوان دستاورد زندگی گوانگتو کبیر تفسیر می‌شود، نتیجه نابودی کامل دانگ بویو با مطیع کردن پنج آپنو یا هر پنج لشکر دانگ بویو بوده است.

مبارزات جنوب

ویرایش

در سال ۴۰۰، شیلا، پادشاهی دیگر کره در جنوب شرقی شبه جزیره کره، از گوگوریو برای دفع تهاجم متفقین توسط بکجه، گایا و وا درخواست کمک کرد. گوانگ‌گه‌تو ۵٫۰۰۰ سرباز فرستاد و ائتلاف دشمن را نابود کرد. پس از آن، گوانگ‌گه‌تو بر شیلا به عنوان یک سوزرین تأثیر گذاشت، و گایا رو به زوال گذاشت و هرگز بهبود نیافت. در سال ۴۰۲، گوانگ‌گه‌تو شاهزاده شیلسونگ را که از سال ۳۹۲ به عنوان یک گروگان سیاسی در گوگوریو اقامت داشت، به خانه شیلا بازگرداند و او را به عنوان پادشاه شیلا منصوب کرد[۴۲]

در سال ۴۰۴، گوانگ‌گه‌تو حمله وا از مجمع‌الجزایر ژاپن را در مرز جنوبی منطقه ای که زمانی فرماندهی دایفنگ بود شکست داد و تلفات زیادی به دشمن وارد کرد.

امور داخلی کشور

پادشاه گوانگ‌گه‌تو بزرگ همچنین بر امور داخلی تمرکز داشت. او اهمیت زیادی برای پیونگ یانگ قائل بود و در سال ۳۹۳ ، ۹ معبد در پیونگ یانگ تأسیس کرد. در سال ۳۹۹، خود پادشاه از پیونگ یانگ بازدید کرد . احتمالاً هدف، مجازات بکجه، وا و گایا بوده است. در سال ۴۰۹ ، او ۶ قلعه، از جمله قلعه دوکسان ، در بخش شرقی کشور ساخت، مردم پیونگ یانگ را به آنجا منتقل کرد و سپس دوباره به جنوب سفر کرد. او همچنین تلاش‌هایی برای نگهداری از مقبره‌ های سلطنتی پادشاهان گذشته انجام داد و وصیت‌نامه‌ای به پادشاه جانگسو سپرد تا سیستم نگهبانان مقبره را مجدداً سازماندهی و اجرا کند . به دلیل این وضعیت داخلی، کتیبه گوانگ‌گه‌تو بزرگ  در ستایش آن می‌نویسد: «کشور مرفه بود، مردم در صلح بودند و تمام مواد غذایی در کشور فراوان بود.[۴۳]

مرگ و میراث

ویرایش

پسر ارشد و لایقش جانگسو جانشین او شد که تا ۹۸ سالگی به مدت ۷۹ سال بر گوگوریو حکومت کرد و کشور را به امپراتوری بزرگ و بسیار قدرتمندی مبدل کرد.[۳][۴][۵]

در سامگوک ساگی ، ثبت شده است که او در دهمین ماه تقویم قمری در سال ۴۱۳ درگذشت، اما اگر با استفاده از روش تقویمی ستون یادبود گوانگائتو ، به صورت معکوس محاسبه کنید، سال ۴۱۲ خواهد بود.

بر اساس سابقه موجود در جلد ۱۹ فصل ۷ سالنامه گوگوریو از سامگوک ساگی که بیان میکند پدر پادشاه مونجامیونگ ، پسر عمویی به نام سونگچئو نداشته است میتوانیم بدانیم که پادشاه گوانگتو شاهزاده ای غیر از پادشاه جانگسو داشته است، و جانگسو فرزند بزرگترش بوده است.

در فرهنگ عامه

ویرایش

نگارخانه

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Yi, Ki-baek (1984). A New History of Korea (به انگلیسی). Harvard University Press. pp. 38–40. ISBN 978-0-674-61576-2. Retrieved 11 October 2016.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ 한국의 세계문화유산 여행: 세계가 인정한 한국의 아름다움 (به کره‌ای). 상상출판. 2011-10-19. p. 209. ISBN 979-1-186-16314-6. Retrieved 19 November 2016.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Koerner, E. F. K.; Asher, R. E. (2014-06-28). Concise History of the Language Sciences: From the Sumerians to the Cognitivists (به انگلیسی). Elsevier. p. 54. ISBN 978-1-4832-9754-5. Retrieved 13 October 2016.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Haralambous, Yannis; Horne, P. Scott (2007-09-26). Fonts & Encodings (به انگلیسی). "O'Reilly Media, Inc.". p. 155. ISBN 978-0-596-10242-5. Retrieved 8 October 2016.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ Selin, Helaine (2013-11-11). Encyclopaedia of the History of Science, Technology, and Medicine in Non-Western Cultures (به انگلیسی). Springer Science & Business Media. pp. 505–506. ISBN 9789401714167. Retrieved 27 July 2016.
  6. {{cite book}}: Empty citation (help)
  7. "Gwanggaeto den Store". Wikipedia, den frie encyklopædi (به دانمارکی). 2024-03-12.
  8. "Gwanggaeto den Store". Wikipedia, den frie encyklopædi (به دانمارکی). 2024-03-12.
  9. "Gwanggaeto den Store". Wikipedia, den frie encyklopædi (به دانمارکی). 2024-03-12.
  10. "Gwanggaeto den Store". Wikipedia, den frie encyklopædi (به دانمارکی). 2024-03-12.
  11. "Gwanggaeto den Store". Wikipedia, den frie encyklopædi (به دانمارکی). 2024-03-12.
  12. "Gwanggaeto den Store". Wikipedia, den frie encyklopædi (به دانمارکی). 2024-03-12.
  13. "Gwanggaeto den Store". Wikipedia, den frie encyklopædi (به دانمارکی). 2024-03-12.
  14. "Gwanggaeto den Store". Wikipedia, den frie encyklopædi (به دانمارکی). 2024-03-12.
  15. "Gwanggaeto den Store". Wikipedia, den frie encyklopædi (به دانمارکی). 2024-03-12.
  16. "Gwanggaeto den Store". Wikipedia, den frie encyklopædi (به دانمارکی). 2024-03-12.
  17. "Gwanggaeto den Store". Wikipedia, den frie encyklopædi (به دانمارکی). 2024-03-12.
  18. {{cite book}}: Empty citation (help)
  19. "Gwanggaeto den Store". Wikipedia, den frie encyklopædi (به دانمارکی). 2024-03-12.
  20. "Gwanggaeto den Store". Wikipedia, den frie encyklopædi (به دانمارکی). 2024-03-12.
  21. "Gwanggaeto den Store". Wikipedia, den frie encyklopædi (به دانمارکی). 2024-03-12.
  22. "Kings, Emperors, & Ancient Asian Rulers Called 'Great'". ThoughtCo (به انگلیسی). Retrieved 2025-05-21.
  23. "대한민국 역사 움직인 100인 1위에 광개토대왕". 중앙일보 (به کره‌ای). 2007-03-24. Retrieved 2025-05-21.
  24. 《삼국사기》
  25. 진서》 · 《북사
  26. 《[[해동고승전》
  27. 삼국유사
  28. 광개토대왕릉비
  29. 삼국사기》에는 413년 음력 10월에 사망했다고 기록되어 있지만 《광개토대왕릉비》의 기년법으로 역산하면 412년이 된다.
  30. 삼국사기》에는 392년 음력 5월에 즉위했다고 기록되어 있지만 《광개토대왕릉비》 비문에는 신묘년(391년)에 즉위했다고 새겨져 있다.
  31. 우리역사넷 - 영토를 크게 넓힌 고구려의 정복 군주
  32. "好太王". Wikipedia (به ژاپنی). 2024-07-25.
  33. "광개토대왕". 위키백과, 우리 모두의 백과사전 (به کره‌ای). 2025-05-13.
  34. "好太王". Wikipedia (به ژاپنی). 2024-07-25.
  35. "광개토대왕". 위키백과, 우리 모두의 백과사전 (به کره‌ای). 2025-05-13.
  36. 한국사데이터베이스, 한국고대금석문, 광개토대왕릉비 국역문 주석 16번(주소: https://db.history.go.kr/item/level.do?sort=levelId&dir=ASC&start=1&limit=50&page=1&pre_page=1&setId=-1&totalCount=0&prevPage=0&prevLimit=&itemId=gskh&types=&synonym=off&chinessChar=on&brokerPagingInfo=&levelId=gskh_001_0010_0010_0030&position=-1)
  37. "광개토대왕". 위키백과, 우리 모두의 백과사전 (به کره‌ای). 2025-05-13.
  38. {{cite book}}: Empty citation (help)
  39. {{cite book}}: Empty citation (help)
  40. 서영수, 〈廣開土王碑文의 征服記事 再檢討〉, 《歷史學報》 119, 1988. 다나카 토시아키(田中俊明), 〈고구려의 北方進出과 廣開土王碑文〉, 《廣開土好太王碑硏究 100년》, 高句麗硏究會, 1996
  41. "광개토대왕". 위키백과, 우리 모두의 백과사전 (به کره‌ای). 2025-05-13.
  42. 일부 학자들은 동부여가 이미 고구려의 속국으로 존속하고 있었으며, 이때의 동부여 정벌로 완전히 멸망한 것으로 보기도 한다. (김용만, 앞의 책, 271쪽) 또한, 일반적으로 광개토대왕 평생의 업적으로 해석되는 64개 성, 1,400촌의 정복 기록을 5개의 압노(鴨盧), 즉 동부여의 5부 전체를 복속시켜 동부여를 완전히 멸망시켜서 얻은 결과로 보는 주장도 있다. (위의 책, 274~278쪽)
  43. "광개토대왕". 위키백과, 우리 모두의 백과사전 (به کره‌ای). 2025-05-13.
  44. "Gwanggaeto, The Great Conqueror". KBS. Archived from the original on 2017-02-02. Retrieved 2016-06-15.

پیوند به بیرون

ویرایش
گوانگ‌گه‌تو بزرگ
زادهٔ: ۳۷۴ میلادی درگذشتهٔ: ۴۱۳ میلادی
عنوان سلطنتی
پیشین:
گگوگ یانگ
امپراتور گوگوریو
۳۹۱–۴۱۳
پسین:
جانگسو