گل گاوزبان
| گل گاوزبان | |
|---|---|
| |
| گیاه گل گاوزبان ایرانی، Echium | |
| آرایه‌شناسی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| راسته: | (unplaced) |
| تیره: | گاوزبانیان |
| سرده: | Echium |
گل گاوزبان یا افعی گیاه (نام علمی: Echium)[۱] نام یک سرده از تیره گاوزبانیان است.
گل گاوزبانیان درارای دو سرده معروف در ایران هستند که نباید با هم اشتباه گرفته شوند: گل گاو زبان (از سرده Echium)، (به عربی لسان الثور) در دامنه کوه‌های البرز می‌روید و با گیاه گاوزبان (از سرده Borage) (به عربی مرماخوز) که در اصفهان و آذربایجان و شهرهای دیگر ایران و کشورهای دیگر می‌روید و به غلط به گل گاو زبان مشهور شده‌است، متفاوت است. هر دو گیاه از تیره گاوزبانیان هستند ولی از نظر سرده با هم متفاوت اند. برای اینکه این اشتباه که حدود چند سده است پزشکان و دارو سازان را گمراه کرده‌است، از بین برود می‌توان Echium را گل گاوزبان ایرانی و Borage را گیاه گاوزبان اروپایی نامید. این دو گیاه متفاوت هستند، تنها گل‌هایشان کمی به هم شبیه است،
خواص دارویی این دوگیاه کمی با هم تفاوت دارد. گل‌های گل گاوزبان ایرانی درشت تر از گل‌های گیاه گاوزبان اروپایی است. گل گاوزبان لاجوردی و شبیه گل انار بوده و تخم آن دایره ای شکل و لعابی است و در کوه‌های البرز بسیار زیاد یافت می‌شود. گیاه گاوزبان در اصفهان و آذربایجان و دیگر شهرهای ایران می‌روید، دارای گل‌های لاجوردی و کوچک و دایره ای است. گیاه گاوزبان اروپایی از شمال آفریقا به اسپانیا برده شده و در آنجا پرورش یافته و در طب سنتی اروپا راه یافته‌است. از خواص گیاه گاوزبان اروپایی این است که عرق وادرار را زیاد می‌کند.[۲]
محتویات
گونه‌هاویرایش
- گل گاوزبان ایتالیایی Echium italicum
- گل گاوزبان ایرانی Echium amoenum
- Echium acanthocarpum
- Echium aculeatum
- Echium albicans
- Echium anchusoides
- Echium angustifolium
- Echium arenarium
- Echium asperrimum
- Echium auberianum
- Echium bethencourtii
- Echium boissieri
- Echium bond-spraguei
- Echium bonnetii
- Echium bramwellii
- Echium brevirame
- Echium callithyrsum
- Echium candicans
- Echium canum
- Echium creticum
- Echium decaisnei
- Echium flavum
- Echium gaditanum
- Echium gentianoides
- Echium giganteum
- Echium glomeratum
- Echium handiense
- Echium hierrense
- Echium horridum
- Echium humile
- Echium hypertrophicum
- Echium judaeum
- Echium khuzistanicum
- Echium lancerottense
- Echium lemsii
- Echium leucophaeum
- Echium lidii
- Echium longifolium
- Echium lusitanicum
- Echium modestum
- Echium nervosum
- Echium onosmifolium
- Echium orientale
- Echium pabotii
- Echium parviflorum
- Echium petiolatum
- Echium pininana
- Echium plantagineum
- Echium popovii
- Echium portosanctense
- Echium rauwolfii
- Echium rosulatum
- Echium sabulicola
- Echium salmanticum
- Echium simplex
- Echium spurium
- Echium stenosiphon
- Echium strictum
- Echium suffruticosum
- Echium sventenii
- Echium tenue
- Echium triste
- Echium tuberculatum
- Echium webbii
- Echium velutinum
- Echium wildpretii
- Echium virescens
- Echium vulcanorum
- Echium vulgare
.jpg)
سمیتویرایش
اخیراً مشخص شده که گل گاو زبان برای بدن اثر سمی دارد و سستی و بی حالی بعد از مصرف دمنوش گل آن ،به دلیل آرامبخش بودن آن نیست بلکه اثر سم آن در بدن است ، لذا مصرف آن توصیه نمی شود.
جستارهای وابستهویرایش
پانویسویرایش
- ↑ مظفریان، فرهنگ نام‌های گیاهان ایران، ۱۹۸.
- ↑ عبدالله ترکاشوند. «گل گاو زبان». مرکز مطالعات گیاهان دارویی ایران.
منابعویرایش
- مظفریان، ولی‌الله (۱۳۷۵). فرهنگ نام‌های گیاهان ایران: لاتینی، انگلیسی، فارسی. تهران: فرهنگ معاصر. شابک ۹۶۴-۵۵۴۵-۴۰-۴.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Echium». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۱۴.
پیوند به بیرونویرایش
| در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ گل گاوزبان موجود است. |
 |
این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |