اروین فون ویتسلیبن
یب-ویلهلم گئورگ اردمان اروین فون ویتسلیبن (به آلمانی: Job-Wilhelm Georg Erdmann Erwin von Witzleben) (۴ دسامبر ۱۸۸۱ – ۸ اوت ۱۹۴۴) نظامی بلندپایه و فیلد مارشال آلمانی در دوره رایش سوم بود که یگان‌های مختلفی را در جریان جنگ جهانی دوم فرماندهی کرد. او از عوامل کلیدی کودتای ۲۰ ژوئیه ۱۹۴۴ برای ترور آدولف هیتلر بود و پس از ناکامی آن اعدام شد.
اروین فون ویتسلیبن | |
|---|---|
 فیلدمارشال | |
| زاده | ۴ دسامبر ۱۸۸۱ برسلاو، پادشاهی پروس، امپراتوری آلمان |
| درگذشته | ۸ اوت ۱۹۴۴ (۶۲ سال) زندان پلوتزنسی، برلین، آلمان |
| وفاداری |  امپراتوری آلمان (تا ۱۹۱۸) جمهوری وایمار (تا ۱۹۳۳) رایش سوم |
| سال‌های خدمت | ۱۹۴۴–۱۹۰۱ |
| درجه | فیلدمارشال |
| فرماندهی | ارتش یکم |
| جنگ‌ها و عملیات‌ها | جنگ جهانی اول جنگ جهانی دوم |
| نشان‌ها | صلیب شوالیه صلیب آهنین |
اوایل دوران زندگی ویرایش
اروین فون ویتسلیبن سال ۱۸۸۱ در خاندان نامدار نظامی زاده شد. پدرش افسر هنگ محافظ پروسی بود. پس از تحصیل در دانشکده نظامی، سال ۱۹۰۱ با درجه ستوان دومی به یک هنگ گرندیر در سیلزی پیوست.[۱]
در جنگ جهانی اول ویرایش
فون ویتسلیبن با آغاز جنگ جهانی اول به عنوان آجودان هنگ ۱۹ پیاده‌نظام ذخیره منصوب شد. با ترفیع به درجه سروانی ماه اکتبر سال ۱۹۱۴ وارد هنگ ۶ پیاده‌نظام ذخیره شد. مدتی بعد در این هنگ فرمانده یک گردان بود.[نیازمند منبع] یگان او در وردون و فلاندر به نبرد پرداخت. به شدت مجروح شد[۱] و نشان صلیب آهنین درجه ۱ و ۲ را دریافت کرد. سال ۱۹۱۸ دوره ستاد کل را گذراند. جنگ را به عنوان افسر ستادی در لشکر صدو بیست و یکم پیاده‌نظام به پایان رساند.
بین دو جنگ ویرایش
فون ویتسلیبن پس از جنگ با فرایکور در درگیری‌های مرز لهستان شرکت داشت.[۱] سپس به رایشسور پیوست. سال ۱۹۲۳ در ستاد لشکر چهارم در درسدن به درجه سرگردی رسید. سال ۱۹۲۸ فرمانده یک گردان در هنگ ۶ پیاده‌نظام شد. سال بعد به درجه سرهنگ دومی رسید. سال ۱۹۳۱ به سرهنگی ترفیع گرفت و فرمانده هنگ ۶ پیاده‌نظام در منطقه نظامی فرانکفورت شد. سال ۱۹۳۳ به فرماندهی سپاه ۶ در هانوفر منصوب گردید. روز ۱ فوریه سال ۱۹۳۴ به درجه سرتیپی ترفیع یافت و به عنوان فرمانده لشکر سوم پیاده‌نظام به پوتسدام منتقل شد. به عنوان فرمانده منطقه نظامی برلین جانشین سرلشکر ورنر فون فریچ گشت. در این مقام به سرلشکری رسید. ماه سپتامبر سال ۱۹۳۵ در ورماخت تازه‌بنیان فرمانده سپاه ۳ در برلین شد.
فون ویتسلیبن از همان آغاز، آشکارا مخالفت خود را با حاکمیت ناسیونال سوسیالیست نشان می‌داد. بعد از شب دشنه‌های بلند و ماجرای بلمبرگ-فریچ، بازنشسته شد. سال ۱۹۳۸ وارد گروهی از توطئه‌گران نظامی حول ارتشبد لودویگ بک شد. این گروه به دنبال براندازی هیتلر بودند. به نظر می‌رسید با وجود بحران منطقه سودتنلند کاملاً عملی باشد اما پیمان مونشن بحران را پایان داد و جنگ موقتاً به تأخیر افتاد. او همچنین در توطئه ارتشبد هامرشتاین علیه هیتلر نیز نقش داشت. این طرح شامل حمله‌ای سریع و آشکارا برای بازداشت شخص هیتلر بود. این بار هم طرح کنار گذاشته شد.
جنگ جهانی دوم ویرایش
ترفیع درجه
بازنشستگی فون ویتسلیبن مدت زیادی به طول نینجامید. ماه نوامبر ۱۹۳۸ به فرماندهی ارتش دوم در فرانکفورت گماشته شد. با آغاز جنگ جهانی دوم، سپتامبر ۱۹۳۹ فرماندهی ارتش یکم در جبهه غربی را به دست گرفت. یگان او در جریان نبرد فرانسه از ۱۰ مه سال ۱۹۴۰ بخشی از گروه ارتش سی بود. با نیروهایش روز ۱۴ ژوئن خط دفاعی ماژینو را شکافت و در عرض سه روز چندین لشکر فرانسوی را وادار به تسلیم کرد. بدین ترتیب نشان عالی صلیب شوالیه صلیب آهنین را دریافت نمود و روز ۱۹ ژوئیه در مراسمی به درجه فیلدمارشالی رسید.
سال ۱۹۴۱ به عنوان جانشینی فیلدمارشال گرت فن روندشتت به فرماندهی کل جبهه غربی منصوب شد. یک سال بعد از این مقام به خاطر مسائل مربوط به سلامتی‌اش کناره گرفت.
فون ویتسلیبن در دوران بازنشستگی همچنان با توطئه‌گران ارتباط داشت. قرار بود در صورت پیروزی کودتا در مقام فرماندهی کل نیروهای مسلح آلمان قرار گیرد. هنگام اقدام به ترور هیتلر در کودتای ۲۰ ژوئیه سال ۱۹۴۴ در برلین بود تا هدایت امور را در دست بگیرد. با شکست این کودتا، چند روز بعد دستگیر شد. دادگاه شرافت او را از نیروی زمینی اخراج کرد و تحویل گشتاپو داد. فیلدمارشال اروین فون ویتسلیبن فون ویتسلیبن فون ویتسلیبن در نهایت در دادگاه خلق به اعدام محکوم و به عنوان عالی‌رتبه‌ترین افسر این ماجرا، ماه اوت سال ۱۹۴۴ با سیم پیانو به دار آویخته شد.[۱]
منابع ویرایش
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Erwin von Witzleben». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ اروین فون ویتسلیبن موجود است. |