انگشت‌پیچ
انگشت‌پیچ یک نوع خوردنی شیرین است که سوغات شهر همدان به‌شمار می‌آید.[۱] مواد اولیه انگشت‌پیچ را سفیدهٔ تخم مرغ، گزاَنگِبین (ماده‌ای که از بوته گز به دست می‌آید)، گلاب، شکر و آب تشکیل می‌دهد و قنادها آن‌قدر آن را به‌هم می‌زنند تا ظاهر آن سفت شده و حالتی مانند عسل به خود بگیرد. این شیرینی بین ۱۰۰ تا ۱۳۰ سال است که در همدان تهیه می‌شود. در مورد زرده‌های باقی‌مانده نیز قنادهای همدانی فکری به حال آن کرده‌اند و این زرده‌ها را به حلوازرده تبدیل می‌کنند.[۲]
از لحاظ لغوی انگشت‌پیچ به هر چیز غلیظ و بسته‌ای که دور انگشت پیچد، مانند عسل، شیره، دوشاب گفته می‌شود. همچنین حلوای انگشت‌پیچ نیز وجود دارد که حلوایی است که از قند، زاج سفید، گزاَنگِبین، عرق بیدمشک، آبلیمو و هل تهیه می‌شود.[۳]
انگشت‌پیچ دارویی
ویرایشدر طب سنتی انواعی از انگشت‌پیچ وجود دارد که به منظور درمان بیماری و با خواص دارویی خاصی ترکیب شده‌اند؛ مثلاً انگشت‌پیچ مرّ مکّی که مخلوطی از مرّ و عسل است و برای درمان سرفه مزمن مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۴]
پانویس
ویرایش- ↑ «همدان، لمیده بر دامن الوند». CHN خبرگزاری میراث فرهنگی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ اکتبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۵ مهر ۱۳۹۰.
- ↑ «نکاتی در مورد انگشت‌پیچ و حلوا زرده». اتحادیه مجازی متا. دریافت‌شده در ۵ آذر ۱۳۹۰.
- ↑ فرهنگ معین، جلد اول، ص ۳۹۰
- ↑ ابن سینا، قانون در طب، ۳: ۴۳۳.
منابع
ویرایش- فرهنگ معین، جلد اول، چاپ سال ۱۳۵۷
- ابن سینا، حسین (۱۳۷۰). قانون در طب. ج. ۷ جلدی. ترجمهٔ دکتر عبدالرحمن شرفکندی. تهران: انتشارات سروش. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازبینی=را بررسی کنید (کمک); پارامتر|تاریخ بازیابی=نیاز به وارد کردن|پیوند=دارد (کمک)
