دروان
روستایی در ایران
روستای دُروان یا دوروان روستای زیبا و ییلاقی دروان از توابع بخش مرکزی شهرستان کرج و استان البرز می‌باشد. اهالی روستا زبان پهلوی اشکانی، گویش کرجی را با گویشی نزدیک به طالقانی و مازندرانی صحبت می‌کنند.[۱]
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | البرز |
| شهرستان | کرج |
| بخش | مرکزی |
| نام‌های قدیمی | شیوار |
| سال بنیاد | چهار هزار و دویست سال(بیش از ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح) |
| مردم | |
| جمعیت | ۱۸۲ نفر (سرشماری ۹۵) |
| آب‌وهوا | |
| روزهای یخبندان سالانه | ۷۰ روز |
| اطلاعات روستایی | |
| کد آماری | ۲۶۰۹۷۵ |
| ره‌آورد | گردو البالو گیلاس توت ازگیل سیب گلابی آلو |
نام
ویرایشدر ادبیات فارسی دُر به معنای مروارید است و وان هم در ادبیات کهن پارسی به معنای نگهبان است. در نتیجه نام این روستا به معنی نگهبان مروارید است.[۲]
محصولات
ویرایشمحصولات عمده کشاورزی این روستا گردو و آلبالو و گیلاس، ازگیل ، سیب و سماق می‌باشد
طایفه
ویرایشاین روستا دارای شش طایفه و فامیلی بزرگ به نام های جمشیدی نریمانی گودرزی سرحدی ساسانی حشمدار است که همه با هم نسبت های فامیلی دارند. تعداد اهالی این روستا در شهر کرج حداقل به هزار و صد خانوار می‌رسد. حدودا دُروانی های داخل کرج جمعیتی شش هزار نفری دارند. یگانی های روستا خان یکان و بریانچال هم خود را دُروانی می‌دانند.
سرشناسان
ویرایش- پژمان جمشیدی
- مازیار فلاحی نوه دختری داود خان نریمانی
منابع
ویرایش- ↑ رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران، استان مرکزی، ج 1، ص 176.
- ↑ «http://wikimapia.org/4386117/fa/deleted». wikimapia.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۱-۰۱. پیوند خارجی در
|title=وجود دارد (کمک)