ویرایش آشنایی

بیهوشی و بی‌حسی، نداشتن احساس درد هنگام جراحی یا موقع تشخیص بیماری‌های دردناک است که معمولاً به وسیله داروهای مختلف ایجاد می‌شود. بیهوشی عمومی برای جراحیهای بزرگ به کار می‌رود. معمولاً قبل از شروع آن به بیمار پیش‌دارو داده می‌شود. پس از القای بیهوشی، برقراری تنفس معمولاً به وسیله لوله‌ای که به آرامی از راه دهان به نای وارد می‌شود صورت می‌پذیرد. در مدت جراحی، ممکن است داروها تجدید شوند یا داروهای دیگری برای ادامه بیهوشی و بی دردی به بیمار تجویز شود. در حین بیهوشی فعالیت‌های بدن کند می‌شود و تنفس از طریق دستگاه بیهوشی برقرار می‌شود. درحین بیهوشی ضربان قلب، دمای بدن و فشارخون که علائم حیاتی هستند تا وقتی که جراحی به اتمام برسد به طور مداوم بررسی و کنترل می‌شود.

در بی‌حسی منطقه‌ای داروی بی‌حس کننده، یا در اطراف مایع نخاع کمری تزریق می‌شود که در این حالت بسته به وضعیت بیمار تمام نیمهٔ پایین بدن یا فقط یک طرف بدن بی‌حس می‌شود؛ یا این که دارو در فضای مجاور پوشش طناب عصبی تزریق می‌شود، در این حالت پیام درد از نیمهٔ پایینی بدن ارسال نمی‌شود ولی در عین حال بیمار می‌تواند حرکت نماید. در بی‌حسی موضعی و منطقه‌ای معمولاً داروی آرام بخشی نیز به بیمار داده می‌شود.

ویرایش زندگی‌نامه پدر بیهوشی ایران

محمداسماعیل تشیّد در سال ۱۳۰۶ در تهران متولد شد. تحصیلات دوره ابتدایی، دبیرستان را در ایران گذراند و در کنکور سراسری در رشته علوم تجربی رتبه ۵۰ رشته را کسب کرد و پس از گذراندن رشته پزشکی در سال ۱۳۳۱ عازم آمریکا شد. در آنجا رشته تحصصی بیهوشی را انتخاب کرد و پس از دوسال موفق به دریافت برد تخصصی بیهوشی از کالج طبی نیویورک شد. در سال ۱۳۳۴ طبق سفارش پدرش به ایران بازگشت و یکسال بعد به عنوان رئیس درمانگاهی وارد هیئت علمی دانشگاه تهران شد. در سال ۱۳۴۴ اولین کتاب خود که با استفاده از ترجمه مقالات علمی و کتابهای روز دنیا و تجربیان شخصی بود را منتشر کرد که به دنبال آن جایزه بهترین کتاب سال به ایشان اعطا شد؛ بنابراین همان کتاب را در سالهای ۱۳۵۲ و ۱۳۶۴ دوباره و به شکلی کاملتر و جامع تر بازنویسی کرد. ادامه...

ویرایش بیشتر بدانید (مقالات)

مقاله بیهوشی

بیهوشیدر پزشکی و دندانپزشکی حالت القاء شده‌ای است که به طور موقت می‌تواند موجب بی دردی، فلج موضعی و حتی فراموشی شود. این روند موجب تضعیف یا سرکوب برگشت‌پذیر دستگاه عصبی مرکزی شده که باعث از بین رفتن احساس و واکنش به محرکهای بیرونی می‌شود. فراموشی و از بین بردن هوشیاری دو جنبه مهم حالت بیهوشی هستند.
بیهوشی در پزشکی در اعمال جراحی و دندانپزشکی به کار می‌رود و به صورت موقت یک یا چند حالت زیر را فراهم می‌کند: ۱- بی دردی (شامل کاهش یا جلوگیری از احساس درد) ۲- فلج عضلانی ۳- فراموشی (فراموشی حافظه) ۴- از بین بردن هوشیاری

قدیمی‌ترین داروی آرامبخش الکل بوده که هزاران سال پیش در بین‌النهرین استفاده می‌شده است. یک پاپیروس که قدیمیترین سند نوشته شده پزشکی است ۴۸ مورد جراحی را گزارش کرده که به دست جراحان مصری ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد انجام شده است. هرچند در این مدرک اشاره مستقیم به اقدام برای کاهش درد بیمار نشده ولی دیوارنگاره‌های مصری مربوط به همان دوران جراحی را نشان می‌دهد که در حین جراحی روی دست بیمار در حال فشردن عصبی در ناحیه حفره آرنج است؛ یا تصویر دیگری که بیمار در حین جراحی روی کف دستش شبکه بازویی خود را می‌فشارد.ادامه...

ویرایش تاریخچه

اولین استفاده از بیهوشی عمومی احتمالاً مربوط به دوره ماقبل تاریخ و آنهم با استفاده از داروهای گیاهی بوده است. قدیمی‌ترین داروی آرامبخش الکل بوده که هزاران سال پیش در بین‌النهرین استفاده می‌شده است. در سراسر اروپا، آسیا و آمریکا گونه‌های مختلف سولانوم به دلیل داشتن ترکیبات آلکالوئید قوی جهت بیهوشی استفاده می‌شده است. در قرن ۱۳ در ایتالیا شخصی بنام تئودوریک برگننی بیهوشی را با استفاده از ترکیبات ساده از مخدرهای طولانی اثر و ترکیباتی از آلکالوئیدهای قوی ایجاد کرد، این روش تا قرن ۱۹ ادامه داشت. کوکایین به عنوان اولین داروی بی‌حسی موضعی شناخته می‌شود. معروف‌ترین داروی بیهوشی اتر است که اختراع آن به قرن ۸ بازمی‌گردد.

ویرایش رده بیهوشی
ویرایش نوشتارهای برگزیده
ویرایش نگاره
ویرایش آیا می‌دانید
ویرایش بیهوشی در ...