دینگ میشانی

دینَگ (پارسی میانه: Dēnag) یک بانبشن (ملکه) ساسانی در سده سوم میلادی و همسر شاپور میشانشاه بود. شاپور حکمران میشان بود و پس از مرگش دینگ جانشین او شد. از دینگ به نام میشان بانبشن («ملکه میشان») یاد شده‌است.

دینگ
میشان بانبشن («ملکه میشان»)
همسر(ان)	شاپور میشانشاه
فرزند(ان)	هرمز هرمزک اودابخت بهرام شاپور پیروز شاپور دختک آذرفرنبغ؟
خاندان	خاندان ساسان

زندگی

دینگ با دومین فرزند شاپور یکم، شاهنشاه ساسانی، به نام شاپور میشانشاه ازدواج کرد. شاپور در یک زمان نامشخص، از طرف پدرش به عنوان حکم‌ران میشان گماشته شد و مدتی بعد، او به همسر خود لقب افتخاری دستگرد-شاپور (پارسی میانه: Dastgerd-Šābuhr) را داد. وی در سال ۲۶۰ درگذشت و احتمالاً دینگ پس از او فرمانروای میشان شد.

فرزندان

شاپور میشانشاه از دینگ دارای فرزندان بسیاری شد که امروزه هفت تن از آن‌ها ،هرمز، هرمزک، اودابخت، بهرام، شاپور، پیروز و شاپوردختک، شناخته شده‌اند. هرمز در حدود سال ۲۸۱، شورشی را در سکستان و نواحی اطرافش علیه بهرام دوم آغاز کرد و توسط ساکنان شرق ایران، از جمله گیلان، مورد حمایت واقع شد. شورش هرمز در نهایت در سال ۲۸۳ سرکوب و کمی بعد او به دستور بهرام دوم اعدام شد. شاپوردختک، دیگر فرزند او، به ازدواج شاهنشاه بهرام دوم درآمد و عنوان بانبشنان بانبشن به معنای «ملکه ملکه‌ها» را دریافت کرد. پوران فرخزاد از آذرفرنبغ نیز به عنوان فرزند او یاد می‌کند اما سیروس نصرالله‌زاده این فرضیه را رد می‌کند.

منابع

• Sundermann, W. (1988). "BĀNBIŠN". Encyclopaedia Iranica, Vol. III, Fasc. 7. London et al. pp. 678–679.
• Frye, Richard Nelson (1984). The History of Ancient Iran. C.H.Beck. pp. 1–411. ISBN 978-3-406-09397-5.
• Shahbazi, A. Sh. (1988). "BAHRĀM (2)". Encyclopaedia Iranica, Vol. III, Fasc. 5. pp. 514–522.
• Gignoux, Philippe (1994). "DĒNAG". Encyclopaedia Iranica, Vol. VII, Fasc. 3. p. 282.
• Pourshariati, Parvaneh (2008). Decline and Fall of the Sasanian Empire: The Sasanian-Parthian Confederacy and the Arab Conquest of Iran. London and New York: I.B. Tauris. ISBN 978-1-84511-645-3.
• Brosius, Maria (2000). "WOMEN i. In Pre-Islamic Persia". Encyclopaedia Iranica, Vol. London et al.

پیشین: شاپور میشانشاه

فرماندار میشان ۲۶۰-???

پسین: آذرفرنبغ