سلطنت‌طلب

واژهٔ سلطنت‌طلب به کسی اطلاق می‌شود که از پادشاهی خاص یا سلسلهٔ پادشاهی وی، به عنوان حاکم یک کشور مشخص، حمایت کند. عموماً سلطنت‌طلب به حامی پادشاهِ حاکم کنونی یا پادشاهی که توسط یک دولت جمهوری‌خواه برکنار شده‌است، گفته می‌شود.

در انگلستان

• جنگ رزها، نبرد خاندان یورک علیه خاندان لنکستر
• در جنگ‌های داخلی انگلستان، سلطنت‌طلب‌ها یا شوالیه‌ها از شاه چارلز اول (و بعد شاه چارلز دوم) حمایت کردند.
• جاکوبیت‌ها هوادار بازگشت جیمز دوم انگلستان بودند که بعدها این حرکت به انقلاب باشکوه وی انجامید.
• ویلیامیت‌ها و نارنجی‌پوشان هوادار ویلیام دوم انگلستان علیه «جمیز دوم انگلستان» بودند.
• در حال حاضر نیز، هدف «حزب سلطنت‌طلب بریتانیای کبیر» حفاظت از نقش پادشاه و ملکه در سیاست بریتانیا است.

در فرانسه

• مشروعه‌خواهان (به فرانسوی: Légitimisme) که پشتیبان «قانون سلیک» بودند.
• «هوادارن اورلئان» (به فرانسوی: Orléanisme)، که در اواخر قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹ میلادی، از شاخه Orléanist خاندان سلطنتی فرانسه حمایت می‌کردند. این خاندان در انقلاب ژوییه تبدیل به پادشاهی حاکم فرانسه شد.
• بناپارتیست‌ها، از پادشاهی ناپلئون بناپارت پشتیبانی می‌کردند.

در پرتغال

• «میگوئلیستا» (به پرتغالی: Miguelista)، هواداران «شاه میگل اول» (به پرتغالی: Miguel I de Portugal)

در اسپانیا

• «کارلیست‌ها» (به اسپانیایی: Carlismo)، مشروعه‌خواهان اسپانیایی
• «سلطنت‌طلبان (انقلاب آمریکایی‌های اسپانیایی‌تبار)» (به انگلیسی: Royalist - Spanish American Revolution)، حامیان امپراتوری اسپانیا در زمان «جنگ استقلال اسپانیایی‌های آمریکا» (به انگلیسی: Spanish American wars of independence). ر.ک.

در چین

• «بائوهوانگ هو» (به انگلیسی: Baohuang Hui) در اواخر دوران دودمان چینگ، سازمانی حامی طرفداران تغییرات امپراتوری گوانگژو (Guangxu Emperor) و هوادار پادشاهی مشروطه بو که با قوانین محافظه‌کار مخالف تغییرات، مخالفت می‌کرد. اما، در نهایت امر، «لیگ متحد چین» (به انگلیسی: Tongmenghui) موفق به ساقط کردن امپراتوری و جایگزینی آن با جمهوری چین شد.

در ایران

حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات)، حزبی سیاسی است که در سال ۱۳۷۳ خورشیدی در خارج از ایران تأسیس شده‌است. داریوش همایون از رایزنان پیشین حزب و فؤاد پاشایی، دبیرکل کنونی حزب است. هدف این حزب سرنگونی جمهوری اسلامی ایران و جایگزینی آن با برقراری پادشاهی مشروطه با پادشاهی رضا پهلوی است.