لردگان
لُردِگان یکی از شهرهای استان چهارمحال و بختیاری ایران است. این شهر مرکز شهرستان لردگان بوده و در بخش مرکزی این شهرستان واقع شده‌است.
| لردگان لردگون | |
|---|---|
.JPG) | |
| کشور |  ایران |
| استان | چهارمحال بختیاری |
| شهرستان | لردگان |
| بخش | مرکزی |
| نام(های) پیشین | لردجان لوردغان |
| سال شهرشدن | ۱۳۵۵ |
| مردم | |
| جمعیت | ۴۰٬۵۲۸ نفر (۱۳۹۵) |
| جغرافیای طبیعی | |
| مساحت | ۱۹۰۰ کیلومتر مربع |
| ارتفاع | ۱۵۵۶ متر |
| اطلاعات شهری | |
| ره‌آورد | قالی بختیاری، کباب بختیاری کشک و روغن و کره حیوانی |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۳۸۳ |
.JPG)
مردمان لردگان از لران بختیاری هستند. شهر لردگان مرکز شهرستان لردگان با هزار و هفتصد متر ارتفاع از سطح دریا در ۱۶۰ کیلومتری جنوب شرقی شهرکرد، مرکز استان چهارمحال و بختیاری، قرار گرفته‌است.
جغرافیاویرایش
موقعیت جغرافیاییویرایش
شهر لردگان در دشت نسبتاً مسطحی قرار دارد. این دشت حاصلخیز در میان رشته کوه زاگرس قرار دارد و با قله‌هایی همانند ریگ و آس جم احاطه می‌شود.
آب و هواویرایش
اقلیم لردگان نیمه مرطوب گرم با زمستانهای نیمه سرد است.
مردم‌شناسیویرایش
زبانویرایش
مردم لردگان به گویش بختیاری از گویش‌های زبان لری سخن می‌گویند.[۱][۲]
جمعیتویرایش
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۴۰٬۵۲۸ نفر (در ۱۰٬۴۸۲ خانوار) بوده‌است.[۳] در استان چهارمحال و بختیاری پس از شهرکرد، شهر لردگان دارای بالاترین رشد جمعیتی شهرهای استان است به‌طوری‌که از روستایی کوچک با ۹۵۱ نفر جمعیت در سال ۱۳۳۵ به سومین شهر پرجمعیت استان با ۴۰۵۲۸ نفر در سال ۱۳۹۵ رسیده‌است. در سالهای اخیر به دلایلی همانند مشکلات مربوط به کم‌آبی، نرخ مهاجرت از روستاهای اطراف به شهر به شدت افزایش یافته‌است و این باعث افزایش نرخ رشد جمعیت این شهر گردیده‌است.
| سال | جمعیت | ±% |
|---|---|---|
| ۱۳۳۵ | ۹۵۱ | — |
| ۱۳۴۵ | ۱٬۶۸۵ | +۷۷٫۲٪ |
| ۱۳۵۵ | ۵٬۵۱۲ | +۲۲۷٫۱٪ |
| ۱۳۶۵ | ۸٬۳۳۱ | +۵۱٫۱٪ |
| ۱۳۷۵ | ۱۶٬۹۴۰ | +۱۰۳٫۳٪ |
| ۱۳۸۵ | ۲۲٬۷۲۸ | +۳۴٫۲٪ |
| ۱۳۹۰ | ۳۵٬۲۷۶ | +۵۵٫۲٪ |
| ۱۳۹۵ | ۴۰٬۵۲۸ | +۱۴٫۹٪ |
گردشگریویرایش
- چشمه برم: جوشش چشمه برم در مرکز شهر لردگان گردشگاه با همین نام را به وجود آورده‌است. این چشمه پرآب علاوه بر تأمین آب کشاورزی و آشامیدنی یکی از سرشاخه‌های کارون به‌شمار می‌آید.
ره‌آوردویرایش
از مهم‌ترین سوغات محلی این شهرستان می‌توان به قالی بختیاری، گلیم، لباس‌های محلی، چنته، نقارا-بنه یا پسته وحشی، انواع لبنیات، گیاهان دارویی و برنج محلی اشاره کرد.
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- ↑ امان‌اللهی بهاروند، سکندر (1370): قومُ لر پژوهشی دربارهٔ پیوستگی قومی و پراکندگی جغرافیاییُ لرها در ایران، تهران، آگاه.
- ↑ راولینسون، هنری لرزیک. سفرنامه راولینسون: گذر از ذهاب به خوزستان. ترجمهٔ سکندر امان‌اللهی بهاروند. تهران: ترجم، ۱۳۶۲. ۱۵۲.
- ↑ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در خرداد ۱۳۹۶.
- تاریخ بختیاری، عبدالعلی خسروی، ۱۳۷۸
- بلندا و جایگاه
- «نتایج سرشماری ۱۳۹۰». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۱ آبان ۱۳۹۲. الگو:سرشماری ۱۳۹۰ را ببینید.
.svg){kind=small} |
این یک مقالهٔ خرد پیرامون ایران است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |