مسعود شناسا
مسعود شناسا (زادهٔ ۲۸ شهریور ۱۳۳۱ در شیراز) موسیقی‌دان، نوازندهٔ سنتور و آهنگساز اهل ایران است.
| مسعود شناسا | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| زاده | ۲۸ شهریور ۱۳۳۱ شیراز |
| ژانر | موسیقی اصیل ایرانی موسیقی کلاسیک ایرانی موسیقی سمفونیک ایرانی |
| ساز(ها) | سنتور پیانو |
| سازهای اصلی | |
| سنتور | |
| دانشگاه | دانشگاه تهران |
| استاد(ها) | نورعلی برومند داریوش صفوت احمد پژمانعلیرضا مشایخیمحمدتقی مسعودیه |
| آلبوم پرآوازه | آسمان عشق تندرغم زیبانواژهسرگذشتانتظارخلوتگاه من |
زندگی‌نامه و فعالیت هنری
ویرایشمسعود شناسا ۲۸ شهریور سال ۱۳۳۱ در شیراز متولد شد.[۱] پس از آموختن مقدمات موسیقی، در سال ۱۳۵۱ به دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران وارد شد و تحصیلات عالی موسیقی خود را نزد هنرمندانی همچون: داریوش صفوت و نورعلی برومند (سنتور و ردیف موسیقی ایرانی)، علیرضا مشایخی و احمد پژمان (آهنگسازی)، لوست مارتیروسیان (پیانو)، فرشاد سنجری (ساز آرایی) و هرمز فرهت پی گرفت. او در سال ۱۳۵۵ با درجهٔ لیسانس از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. پس از آن نیز مدتی نزد محمدتقی مسعودیه فراگیری آهنگسازی ادامه داد.
وی از سال ۱۳۵۲ تا اواخر دههٔ ۱۳۶۰ به تدریس سنتور در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی اشتغال داشت و از سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۸ مدرس کارگاه موسیقی رادیو و تلویزیون ملی (به سرپرستی سعید خدیری) بود. مدتی نیز در گروه موسیقی دانشگاه آزاد، دانشگاه هنر و دانشگاه علم و فرهنگ به تدریس پرداخت.
شناسا در سال ۱۳۷۰ به اتفاق مهدی آذرسینا، محمد اخوان و سپس همراه با محمدرضا شجریان، شهرام ناظری، داریوش پیرنیاکان، سعید فرج پوری، محمد فیروزی، جلیل عندلیبی کنسرت‌هایی در داخل و خارج از کشور به اجرا درآورد.
در سال ۱۳۹۲ مدرک درجه یک هنری به او اعطاء شد.[۲] در اردیبهشت ۱۳۹۶ در مراسم نکوداشت سرآمدان ادب و هنر استان فارس که توسط بنیاد نخبگان فارس برگزار شد، از مسعود شناسا تقدیر به عمل آمد.[۳]
برخی از آثار
ویرایش- نوازنده سنتور آلبوم موسیقی آسمان عشق به خوانندگی محمدرضا شجریان
- نوازنده سنتور آلبوم موسیقی انتظار به خوانندگی محمدرضا شجریان[۴]
- نوازنده سنتور آلبوم موسیقی «خونین‌شهر» به آهنگسازی علی اکبر شکارچی[۵]
- نوازنده سنتور آلبوم موسیقی «سیاه مشق» به آهنگسازی مهدی آذرسینا[۶]
- تألیف کتاب «تندر» (ده قطعه برای سنتور، چاپ۱۳۷۲)
- آلبوم موسیقی «تندر» با همراهی محمد اخوان (تمبک)
- «نوا» برای سازهای ایرانی (با هماهنگی)
- آهنگسازی و انتشار آلبوم موسیقی «سنتور» (۱۹۹۶-فرانسه)[۷]
- همنوازی در آلبوم های؛ «سخن تازه» (اثر مهدی آذر سینا)، مال کنون (اثر عطا جنگوک، براساس نغمه‌های بختیاری)
- آهنگسازی و انتشار آلبوم موسیقی غم زیبا به خوانندگی شهرام ناظری (۱۳۸۲)[۸]
- آهنگسازی و انتشار آلبوم موسیقی «نواژه» به خوانندگی علیرضا شاه‌محمدی (۱۳۹۰)[۹]
- تألیف کتاب «سنتورنامه» (۱۳۹۵)[۱۰][۱۱]
- آهنگسازی و انتشار آلبوم موسیقی «سرگذشت» (۱۳۹۶)[۱۲][۱۳]
- انتشار کتاب و سی‌دی «ردیف میرزاعبدالله - برومند» (۱۳۹۸)[۱۴]
پانویس
ویرایش- ↑ «تولد مسعود شناسا». نوای فارس.
- ↑ «اسامی ۱۱۳ شاعر، نویسنده و هنرمندی که مدرک درجه یک هنری گرفتند». انتخاب. ۵ تیر ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ ژانویه ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۳ نوامبر ۲۰۱۸.
- ↑ «برگزاری مراسم نکوداشت سرآمدان ادب و هنر در فارس». باشگاه خبرنگاران جوان. ۵ اردیبهشت ۱۳۹۶.
- ↑ «انتظار – محمدرضا شجریان و محمدعلی کیانی‌نژاد». خصوصی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ آوریل ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۳۱ مه ۲۰۱۸.
- ↑ «خونین‌شهر». نوایاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۳۱ مه ۲۰۱۸.
- ↑ «سیاه مشق». نوایاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ مارس ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۳۱ مه ۲۰۱۸.
- ↑ «سنتور». نوایاب. ۱۳۷۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ مه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۳۱ مه ۲۰۱۸.
- ↑ "غم زیبا". تبیان (به انگلیسی). Retrieved 2020-10-15.
- ↑ «آلبوم "نواژه" منتشر شد». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۱۱-۰۹-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۱۰-۱۵.
- ↑ «انتشار «سنتورنامه» استاد شناسا». روابط عمومی اداره کل فرهنگ وارشاداسلامی فارس. ۳۰ تیر ۱۳۹۵.[پیوند مرده]
- ↑ ««سنتورنامه» استاد شناسا منتشر شد». خبرگزاری دانشجو. ۳۰ تیر ۱۳۹۵.
- ↑ «آلبوم «سرگذشت» از مسعود شناسا منتشر شد». موسیقی ما. ۱۱ مرداد ۱۳۹۶.
- ↑ «"سرگذشت" مسعود شناسا منتشر شد». خبرگزاری ایلنا. ۱۱ مرداد ۱۳۹۶.
- ↑ «هنرمند پیشکسوت: بدون آموزش ردیف نمی‌توان موسیقی ایرانی را آموخت». خبرگزاری ایرنا. ۱ مرداد ۱۳۹۸.
منابع
ویرایش- خبرگزاری برنا
- روزنامه صبا[پیوند مرده]
- موسیقی هنری ایران[پیوند مرده]
- خبرگزاری ایسنا
- نوایاب
- وبسایت آواز (فارسی)[پیوند مرده]
- نصیری فر، حبیب‌الله (۱۳۸۳). مردان موسیقی سنتی و نوین ایران (جلداول). تهران: نگاه. صص. ۴۷۴ و ۴۷۵. شابک ۹۶۴-۶۱۷۴-۱۴-۰.