هاکین
هاکیِن (/hɒˈkiɛn/) (از چینی سنتی: 福建話; Pe̍h-ōe-jī: Hok-kiàn-oē)[الف]گروهی از گوش‌های مین جنوبی است که در سراسر جنوبشرق چین، تایوان و آسیای جنوب شرقی، و از سوی دیگر چینی‌های در خارج تکلم می‌شود. هاکین از جنوب فوجیان، استان مین زبان نشأت گرفته است.
| هاکین | |
|---|---|
| Quanzhang | |
|
福建话/閩南語(泉漳片) Hō-ló-oē/Hô-ló-uē | |
| زبان بومی در: | جمهوری خلق چین، تایوان، هنگ کنگ، کامبوج، تایلند، سنگاپور، برونئی، مالزی، اندونزی، فیلیپین، ایالات متحده آمریکا، ماداگاسکار، و دیگر مناطق هکلو |
| منطقه | جنوب فوجیان، تایوان، آسیای جنوب شرقی |
| قومیت | Hoklo (زیرگروه قوم هان) |
|
چینی تبتی
| |
| گویش‌ها |
Zhenan (مورد مناقشه)
|
| وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | ندارد (یکی از زبان‌های قانونی در تایوان[۱]) |
| تنظیم‌شده توسط | ندارد |
| کدهای زبان | |
| ایزو ۶۳۹-۳ | – |
| گلاتولوگ |
hokk1242[۲]fuki1235[۳] |
 توزیع زبان‌های مین. | |
 توزیع گویش‌های هاکین. | |
هاکین به طور تاریخی به عنوان زبان میانجی در بین جوامع چینی خارج از هر گویش و زیرگروه عمل کرده و امروزه پرگویش‌ترین گونهٔ چینی در منطقه، از جمله در سنگاپور، مالزی، اندونزی، فیلیپین و بخش‌هایی از هندوچین است.
منابعویرایش
- ↑ 大眾運輸工具播音語言平等保障法 - 维基文库，自由的图书馆 (به چینی). Zh.wikisource.org. Retrieved 2010-09-16.
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Hokkien". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Fukienese". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hokkien». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ آوریل ۲۰۱۷.
 |
این یک مقالهٔ خرد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «persian-alpha» وجود دارد، اما برچسب <references group="persian-alpha"/> متناظر پیدا نشد. ().