هویزه
هُوِیزه[۲] (در فارسی: هویزه و همچنین خوزگان)[۳][۴][۵] مرکز شهرستان هویزه در استان خوزستان است.
| هویزه هوزگان | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | خوزستان |
| شهرستان | هویزه |
| بخش | مرکزی |
| نام(های) دیگر | هویزه |
| نام(های) پیشین | هوزگان (خوزگان) |
| مردم | |
| جمعیت | ۱۹٬۴۸۱ نفر[۱][یادداشت ۱] |
| رشد جمعیت | ۲۱٪+ (۵سال) |
| شناسهٔ ملی خودرو | ایران |
| کد آماری | ۱۲۸۵ |
جمعیتویرایش
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۱۹٬۴۸۱ نفر (در ۴٬۹۰۴ خانوار) بوده‌است.[۶]
| جمعیت تاریخی | ||
|---|---|---|
| سال | جمعیت | ±% |
| ۱۳۶۵ | ۲٬۲۵۲ | — |
| ۱۳۷۰ | ۸٬۱۲۹ | +۲۶۱٪ |
| ۱۳۷۵ | ۱۴٬۰۳۲ | +۷۲٫۶٪ |
| ۱۳۸۵ | ۱۴٬۴۲۲ | +۲٫۸٪ |
| ۱۳۹۰ | ۱۶٬۱۵۴ | +۱۲٪ |
| ۱۳۹۵ | ۱۹٬۴۸۱ | +۲۰٫۶٪ |
تاریخچهویرایش
هویزه یکی از شهرهای استان خوزستان در غرب این استان است که بخاطر جنگ ایران و عراق شهرت دارد. این شهر با یورش نیروهای عراقی تصرف شد و به‌طور صد در صد تخریب گردید. تنها آثار باقی‌مانده از شهر، قدم‌گاه عباس و خرابه‌های چند ساختمان است.
اکثر ساکنین این شهر از طوایف عرب بوده و به زبان عربی لهجه بین‌النهرین سخن می‌گویند. طوایف معروف این شهر قبیله نیس (آل مذحج) نوادگان شیخ ابراهیم بن مالک اشتر، قبیله بنی ساله، عشیره اهل جرف و عشیره ساکی می‌باشند.
این شهر قدمت زیاد دارد و ابن بطوطه در مورد آن در کتابش می‌نویسد و زمانی در این شهر حوزه علمیه بزرگی بود که قریب به چهارصد مجتهد داشت و از اندلس و نجف در آن درس می‌خواندند و اخیراً سید محمدعلی موسوی جزایری (نماینده ولی فقیه در استان خوزستان) هویزه را به عنوان پایتخت فرهنگی استان خوزستان معرفی کرد.[۷]
از جمله علمای اهل هویزه:
- علامه شیخ محمد کرمی الهویزی
- عبدالحسین الهویزی
- مفسر نور الثقلین.[۸]
خاستگاه نامگذاریویرایش
به گفته راجر سیوری، خوزستان سرزمین مردمان خوزی یا هوزی یا حوزی (که استرابون و پلینیوس از آن به اسم اوکسی[۹] ذکر کرده‌اند) است. این استان با عیلامیان باستان و شوش کم و بیش مرتبط است. نام اهواز، شوش و هویزه منعکس‌کننده ساکنین این منطقه در زمان عیلامیان بوده‌است.[۱۰] واژهٔ خوز در عربی به صورت هوز و گاه به صورت حوز درآمده است. کلمه اهواز نیز در عربی جمع هوز می‌باشد که خود معرب خوز است و اهواز به معنای خوزی‌ها یا هوزی‌ها که در متون اسلامی به اسم مدینه الاهواز به معنای شهر خوزی‌ها آمده‌است و کلمهٔ هویزه هم بر وزن فُعیله به معنای خوز کوچک نیز از همین ریشه گرفته شده‌است.
تاریخویرایش
این شهر توسط شاهپور دوم ساخته شد و در زمان خلیفه طائی ۳۸۱–۳۶۳ ه.ق / ۹۷۴–۹۹۱ م توسط دوبیس بن عفیف بن اسدی بازسازی شد[۱۱]
یادداشت‌هاویرایش
- ↑ آمار بر اساس سرشماری ۱۳۹۵ است و بر همین اساس، جمعیت شهر هویزه ۱۹٬۴۸۱ تن و استان خوزستان ۴٬۷۱۰٬۵۰۹ تن بوده‌است.
منابعویرایش
- ↑ نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵ بایگانی‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine وبگاه مرکز آمار ایران
- ↑ «لغتنامه دهخدا». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۸ مارس ۲۰۱۲.
- ↑ Traveling Luck for Hūzgān, Khūzestān, Iran
- ↑ National Geospatial-Intelligence Agency, Bethesda, MD, USA
- ↑ هوزگان را می‌توان در سرور تحت شبکه نام‌های جغرافیایی از راه این لینک یافت. جعبه Advanced Search را باز کرده و کد -۳۰۶۷۱۸۰ را وارد کنید و جستجو دیتابیس را بزنید.
- ↑ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در خرداد ۱۳۹۶.
- ↑ اطلس جغرافیای حماسی ۱ (خوزستان در جنگ) ص۱۲۳–۱۲۴
- ↑ «راهیان نور». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ اکتبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۸ اکتبر ۲۰۰۷.
- ↑ uxii
- ↑ R.M.SAVORY ,"khuzistan",Encyclopedia of islam,vol 5,page 80,brill,1986
- ↑ Lassner، J. «Ḥawīza». Encyclopaedia of Islam, Second Edition. دریافت‌شده در ۲۰۱۲-۰۴-۰۳.