هویزه
هُوِیزه[۲] (هوزگان)[۳][۴][۵] مرکز شهرستان هویزه در استان خوزستان است.
| هویزه هویزه،هوزگان | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | خوزستان |
| شهرستان | هویزه |
| بخش | مرکزی |
| نام(های) دیگر | هوزگان |
| نام(های) پیشین | هوزگان(خوزگان) |
| مردم | |
| جمعیت | ۱۹٬۴۸۱ نفر[۱][یادداشت ۱] |
| رشد جمعیت | ۲۱٪+ (۵سال) |
| شناسهٔ ملی خودرو | ایران |
| کد آماری | ۱۲۸۵ |
جمعیتویرایش
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۱۹٬۴۸۱ نفر (در ۴٬۹۰۴ خانوار) بوده‌است.[۶]
| جمعیت تاریخی | ||
|---|---|---|
| سال | جمعیت | ±% |
| ۱۳۶۵ | ۲٬۲۵۲ | — |
| ۱۳۷۰ | ۸٬۱۲۹ | +۲۶۱٪ |
| ۱۳۷۵ | ۱۴٬۰۳۲ | +۷۲٫۶٪ |
| ۱۳۸۵ | ۱۴٬۴۲۲ | +۲٫۸٪ |
| ۱۳۹۰ | ۱۶٬۱۵۴ | +۱۲٪ |
| ۱۳۹۵ | ۱۹٬۴۸۱ | +۲۰٫۶٪ |
تاریخچهویرایش
هویزه یکی از شهرهای استان خوزستان در غرب این استان است که بخاطر جنگ ایران و عراق شهرت دارد. این شهر با یورش نیروهای عراقی تصرف شد و به‌طور صد در صد تخریب گردید. تنها آثار باقی‌مانده از شهر، قدم‌گاه عباس و خرابه‌های چند ساختمان است.
اکثر ساکنین این شهر از طوایف عرب بوده و به زبان عربی لهجه بین‌النهرین سخن می‌گویند. طوایف معروف این شهر قبیله نیس (آل مذحج) نوادگان شیخ ابراهیم بن مالک اشتر، قبیله بنی ساله، عشیره اهل جرف و عشیره ساکی می‌باشند.
این شهر قدمت زیاد دارد و ابن بطوطه در مورد آن در کتابش می‌نویسد و زمانی در این شهر حوزه علمیه بزرگی بود که قریب به چهارصد مجتهد داشت و از اندلس و نجف در آن درس می‌خواندند و اخیراً سید محمدعلی موسوی جزایری (نماینده ولی فقیه در استان خوزستان) هویزه را به عنوان پایتخت فرهنگی استان خوزستان معرفی کرد.[۷]
از جمله علمای اهل هویزه:
- علامه شیخ محمد کرمی الهویزی
- عبدالحسین الهویزی
- مفسر نور الثقلین.[۸]
خاستگاه نامگذاریویرایش
به گفته راجر سیوری، خوزستان سرزمین مردمان هوزی یا حوزی (که استرابون و پلینیوس از آن به اسم اوزی [۹] ذکر کرده‌اند) است. این استان با عیلامیان باستان و شوش کم و بیش مرتبط است. نام اهواز، شوش و حویزه منعکس‌کننده ساکنین این منطقه در زمان عیلامیان بوده‌است.[۱۰] واژهٔ اوز در عربی به صورت هوز و گاه به صورت حوز درآمده است. کلمه اهواز نیز در عربی جمع هوز یا حوز است و اهواز به معنای حوزی‌ها یا هوزی‌ها که در متون اسلامی به اسم مدینه الاهواز به معنای شهر هوزی‌ها آمده‌است و کلمهٔ حویزه هم بر وزن فُعیله به معنای حوز کوچک نیز از همین ریشه گرفته شده‌است. هوزها یا حوز ها مردمان سامی تبار دشت عیلام بودند که از منطقه شوش تا جنوب اقلیم عیلام در کنار دریا می‌زیستند و جزو اقوام سامی تبار آرامی و عرب بودند که پس از تضعیف عیلام پادشاهی عربی میسان یا به آرامی میشان را ساختند و به مدت سه و نیم قرن استقلالشان را از اشکانیان حفظ کردند و سرانجام آخرین پادشاه عرب هوزی توسط اردشیر ساسانی کشته شد که پیشتر با یاری عرب های دشت رامز اشکانیان را شکست داده بود و حکومت میسن شاه و یا تازین شاه در اهواز پایان یافت .منبع:کتاب خوزستان و تمدن دیرینه آن نویسنده :ایرج افشار سیستانی
تاریخویرایش
این شهر توسط دبیس بن عفیف اسدی ساخته شد و در زمان خلیفه طائی ۳۸۱–۳۶۳ ه.ق / ۹۷۴–۹۹۱ م بازسازی شد[۱۱]
یادداشت‌هاویرایش
- ↑ آمار بر اساس سرشماری ۱۳۹۵ است و بر همین اساس، جمعیت شهر هویزه ۱۹٬۴۸۱ تن و استان خوزستان ۴٬۷۱۰٬۵۰۹ تن بوده‌است.
منابعویرایش
- ↑ نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵ بایگانی‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine وبگاه مرکز آمار ایران
- ↑ «لغتنامه دهخدا». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۸ مارس ۲۰۱۲.
- ↑ Traveling Luck for Hūzgān, Khūzestān, Iran
- ↑ National Geospatial-Intelligence Agency, Bethesda, MD, USA
- ↑ را می‌توان در سرور تحت شبکه نام‌های جغرافیایی از راه این لینک یافت. جعبه Advanced Search را باز کرده و کد -۳۰۶۷۱۸۰ را وارد کنید و جستجو دیتابیس را بزنید.
- ↑ «تعداد جمعیت و خانوار به تفکیک تقسیمات کشوری براساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵» (اکسل). درگاه ملی آمار.
- ↑ اطلس جغرافیای حماسی ۱ (خوزستان در جنگ) ص۱۲۳–۱۲۴
- ↑ «راهیان نور». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ اکتبر ۲۰۰۷. دریافت‌شده در ۱۸ اکتبر ۲۰۰۷.
- ↑ uxii
- ↑ R.M.SAVORY ,"khuzistan",Encyclopedia of islam,vol 5,page 80,brill,1986
- ↑ Lassner، J. «Ḥawīza». Encyclopaedia of Islam, Second Edition. دریافت‌شده در ۲۰۱۲-۰۴-۰۳.