اورموند بیتی
اورموند بیتی (۱۳ اوت ۱۸۱۵ – ۲۴ ژوئن ۱۸۹۰) آموزگار و سرپرست دانشگاهی آمریکایی و هفتمین رئیس سنتر کالج در دنویل، کنتاکی بود. بیتی در سال ۱۸۳۵ از سنتر کالج فارغ‌التحصیل و سال بعد به عنوان استاد در دانشگاه مشغول به کار شد و در طول دوران حرفهٔ خود به تدریس شیمی، فلسفه طبیعی، ریاضیات، متافیزیک، تاریخ کتاب مقدس و تاریخ کلیسا پرداخت. وی پس از استعفای ویلیام برکینریج در سال ۱۸۶۸، توسط هیئت امنا در سال ۱۸۷۰ به عنوان رئیس موقت سنتر کالج انتخاب شد. او اولین رئیس سنتر کالج به‌شمار می‌رفت که کاهن مسیحی نبود و تا زمان استعفای خود، سال ۱۸۸۸، این مجموعه را رهبری کرد و دو سال دیگر تا زمان مرگش در سال ۱۸۹۰، به تدریس ادامه داد. بیتی همچنین در امور مذهبی شرکت می‌کرد و به عنوان مهتر در کلیساهای پرسبیترین اول و دوم در شهر دنویل، عضو هیئت در سه مجمع عمومی کلیسای پرسبیترین و متولی حوزهٔ علمیه دنویل خدمت کرد.
اورموند بیتی | |
|---|---|
 پرتره توسط (جان اسارتین) | |
| آغاز به کار ۱ سپتامبر ۱۸۷۰ | |
| پس از | ویلیام بریکینیج |
| پیش از | ویلیام یانگ |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۳ اوت ۱۸۱۵ ماسون (کنتاکی) |
| درگذشته | ۲۴ ژوئن ۱۸۹۰ (۷۴ سال) دنویل (کنتاکی) |
| آرامگاه | گورستان بلیو |
| فرزندان | ۲ |
| امضا |  |
اوایل زندگی و تحصیل ویرایش
بیتی در ۱۳ اوت ۱۸۱۵ در شهرستان ماسون،[۱] زاده شد. وی چهارمین پسر از پنج پسر آدام و سارا (با زادنام گرین) بیتی بود. پدرش، آدام بیتی،[۲][۳] قاضی دادگاه و عضو مجمع عمومی کنتاکی برای حزب ویگ بود. او در سال ۱۸۳۸ خود را برای مجلس نمایندگان ایالات متحده کاندید کرد ولی موفق نشد به مجلس راه یابد.[۳] اورموند در جوانی به آکادمی فرانکلین، واقع در واشینگتن[۴] رفت و در سال ۱۸۳۲ برای گذراندن تحصیلات عالی خانه را ترک کرد. مقصد اولیهٔ او دانشگاه اوهایو، در شهر آتن بود اما طبق زندگی‌نامه‌ای نوشته‌شده توسط یرکیز، هیز و بلینی از سینود کنتاکی «در آخرین لحظه و با شانس خیلی کم» به سنتر کالج تغییر یافت.[۵] او پس از سه سال در سنتر و در ۱۸۳۵ فارغ‌التحصیل شد؛ چونکه وقتی که هنوز سال اولی بود، به کلاس سال دومی‌ها «ترفیع داده شده» بود.[۲] قبل از فارغ‌التحصیلی،[۶] توسط رئیس مجموعه، جان سی. یانگ، پیشنهاد تدریس به او داده شد که بیتی پذیرفت اما برای یک سال دیگر آن را شروع نکرد.[۵] در آن سال میانی، او به دنبال ادامه تحصیل در دانشگاه ییل زیر نظر شیمی‌دان بنجامین سیلیمن رفت.[۲] او به کلاس سال سومی کالج ییل پیوست و در مجموع هفت ماه در شش کلاس در هفته شرکت کرد که همگی توسط سیلیمن تدریس می‌شد.[۷]
حرفه ویرایش
بیتی پس‌از پایان تحصیلات خود در دانشگاه ییل، در سال ۱۸۳۶ به سنتر کالج بازگشت. او سمتی که سال قبل پذیرفته بود را گرفت و استاد شیمی و فلسفه طبیعی شد.[۲] او در سال ۱۸۴۷ به تدریس ریاضیات روی آورد[۷] و در همان سال مدرک کارشناسی ارشد در علوم انسانی گرفت.[۸] او پنج سال را در این پست گذراند و سپس تدریس شیمی و فلسفه طبیعی را در سال ۱۸۵۲ از سرگرفت[۹] که دوازده سال دیگر آن را ادامه داد.[۲] علاوه بر تدریس، بیتی ناظر آب‌وهوای مؤسسه اسمیتسونین برای شهرستان بویل در زمان جنگ داخلی آمریکا بود و او را برای ثبت مشاهدات آب‌وهوایی رسمی در نبرد باربورویل، در سپتامبر ۱۸۶۱[۱۰] و نبرد پریویل، در اکتبر ۱۸۶۲[۱۱] می‌شناسند.[۱۲] در سال ۱۸۶۳، آبراهام لینکلن او را به‌عنوان بازدیدکننده، از آکادمی نظامی ایالات متحده در وست پوینت، نیویورک منصوب کرد.[۱۳] در سال ۱۸۶۶، او توانست مدرک افتخاری دکترای لگوم از دانشگاه پرینستون را کسب کند.
بیتی تا زمان استعفای ویلیام ال برکینریج در سال ۱۸۶۸ تدریس می‌کرد.[۱۴] برای پر کردن جای خالی، بیتی به‌عنوان رئیس موقت انتخاب گشت. پس از دو سال خدمت در سمت موقت، هیئت‌امنا، او را به‌عنوان رئیس کالج و استاد متافیزیک و علوم سیاسی در ۱ سپتامبر ۱۸۷۰ انتخاب کردند.[۱۵][۲] با این کار، بیتی اولین رئیس سنتر کالج شده بود که کاهن نبود.[۱۶] یکی از دستاوردهای اولیه بیتی به‌عنوان رئیس سنتر کالج، ساخت ساختمان اصلی قدیمی بود که در سال ۱۸۷۰ آغاز شده[۲][۱۷] و پس از وقف ساختمان در ۲۶ ژوئن ۱۸۷۲، پس‌از هزینه کلی ۶۰٬۰۰۰ دلار به پایان رسید؛ در همان روز به‌طور رسمی افتتاح شد.[۱۵] این ساختمان در همان اوایل تخریب شد و کتابخانه گریس دوهرتی جایگزین آن شد.[۲][۱۷] در مارس ۱۸۷۳،[۱۸] از بانک تنباکو فالز سیتی در لوئیزویل ۳۰۰٬۰۰۰ دلار سرقت شده بود؛ ضرر کلی نزدیک به ۱۰۰٬۰۰۰ دلار بود، در اوراق قرضه بیمه‌نشده متعلق به کالج،[۱۹] از موقوفه کالج تنها ۳۳٬۰۰۰ دلار باقی ماند.[۲۰] بخشی از اوراق قرضه به ارزش حدود ۴۰٬۰۰۰ دلار بازیابی شد و بیتی تلاش‌هایی را برای جایگزینی بقیه پول‌های به‌سرقت‌رفته انجام داد که موفق شد از جامعه، کلیسا و سایر ساکنان اطراف بیش از ۵۸٬۰۰۰ دلار جمع‌آوری کند.[۱۹]
جایزه اورموند بیتی توسط دانشجویان و فارغ‌التحصیلان به افتخار او در سال ۱۸۸۶، پنجاهمین سالگرد اولین سال تدریس او در سنتر کالج ایجاد شد. جان فینیس فیلیپس، نمایندهٔ سابق کنگره در این همایش، سخنرانی کرد.[۲۱] بیتی چندین بار تلاش کرد تا از ریاست سنتر کالج استعفا دهد و در ۱۵ ژوئن و ۳۰ نوامبر ۱۸۸۶ برای این امر اقدام کرد. استعفای دوم او پذیرفته شد اما تا زمانی که جانشینی به دست نیامده بود، اجرایی نشد. با اینکه این روند طولانی شد، ویلیام سی. یانگ، پسر کشیش سابق جان سی. یانگ، در ۱۹ ژوئن ۱۸۸۸ برای ایفای این نقش انتخاب شد.[۲۲] در مجموع، بیتی قبل از ترک دفتر، به مدت ۱۸ سال رئیس کالج بود. در تلاشی برای حفظ او به‌عنوان بخشی از هیئت علمی و جلوگیری از بازنشستگی او از کالج، متولیان امر، او را به‌عنوان استاد متافیزیک انتخاب کردند.[۲] با این حال، آنها فقط از او خواستند که یک ساعت در روز تدریس کند و سعی داشتند او را تا زمانی که ممکن است در آنجا نگه دارند. این تمایل از همبستگی طولانی‌مدت او با کالج و مهارت و مراقبت او به‌عنوان یک معلم سرچشمه می‌گرفت.[۲۳] در حالی که بیتی یکی از اعضای هیئت علمی کالج بود، به عضویت بخش انجمن برادری بتا تتا پی سنتر انتخاب شد.[۲۴][۲۵]
بیتی در سال ۱۸۳۵ به کلیسای پرسبیترین دنویل پیوست و در سال ۱۸۴۴ به‌عنوان مهتر کلیسا انتخاب شد.[۲۶] او تا زمان افتتاح دومین کلیسای پرسبیترین در سال ۱۸۵۲ این سمت را داشت که در آن زمان همان مقام را در آنجا بدست آورد.[۲۷] بیتی سه بار در سال‌های ۱۸۵۵، ۱۸۶۶ و ۱۸۶۷ به‌عنوان کمیسیونر مجمع عمومی کلیسای پرسبیترین انتخاب شد.[۲۸] او در مشاجره میان فرقه جدید و قدیمی طرف قدیمی‌ها بود و در سال‌های ۱۸۶۶ و ۱۸۸۳ توسط هیئت‌هایی منصوب شد تا با مجمع فرقه جدید و کلیسای پرسبیترین جنوبی برای اتحاد دوباره به ترتیب گفتگو کند.[۲۶] بیتی به‌عنوان نمایندهٔ اولین و دومین شورای عمومی اتحاد پرسبیترین که در ادینبرو در سال ۱۸۷۷ و در فیلادلفیا در سال ۱۸۸۰ برگزار شد، انتخاب شد.[۸][۲۹] او مدیر و متولی مدرسهٔ علمیه دنویل بود و در موارد متعدد تاریخ کتاب مقدس[۱۳] و تاریخ کلیسای قرون وسطی و مدرن را در آنجا در موارد متعددی تدریس می‌کرد.[۳۰] وی همچنین در هیئت امنای کالج کالدول که بعدتر کالج کنتاکی برای بانوان شد و در دنویل قرار داشت، بود.[۲] او در سال ۱۸۸۲ به‌عنوان اولین رئیس انجمن آموزشی کالج کنتاکی انتخاب شد.[۶]
زندگی شخصی و مرگ ویرایش
بیتی در طول زندگی خود سه‌بار ازدواج کرد که هر ازدواج به دلیل مرگ همسرانش پایان یافته است. اولین ازدواج او با سارا لوئیس راچستر، یکی از بستگان بنیانگذار راچستر، نیویورک، و ناتانیل راچستر، رئیس مؤسسه فناوری راچستر، در ۱۹ سپتامبر ۱۸۳۹ بود. به گفته یرکس، هیز و بلینی، این زوج صاحب یک فرزند به نام چارلز شدند و سارا پس از «یک یا دو سال» درگذشت. [۲۳][۳۱][الف] ازدواج دوم بیتی با میلدرد آن‌بل در سال ۱۸۴۸ بود و فرزند دوم او «پتی»، از این ازدواج به دنیا آمد.[۲۶] میلدرد در سال ۱۸۶۷ درگذشت. او برای سومین و آخرین‌بار در سال ۱۸۷۹ با الیزابت‌بویل ازدواج کرد، آنها بچه‌دار نشدند و الیزابت در سال ۱۸۸۶ درگذشت.[۲۶] بیتی یک برده‌دار بود و سرشماری سال ۱۸۶۰ او را به‌عنوان یک برده فهرست کرد.[۳۲]
بیتی در ساعت ۴:۱۰ بعداز ظهر در تاریخ ۲۴ ژوئن ۱۸۹۰، سن ۷۴ سالگی،[۳۳] در شهر دویل، وقتی‌که خواب بود، درگذشت.[۳۴] او در بیشتر ساعات آن صبح درد شدیدی را تجربه کرده‌بود.[۳۵] او در آن زمان هنوز عضو هیئت علمی سنتر کالج بود و پس‌از استعفای خود از ریاست به مدت دو سال به تدریس ادامه داد. او چندین سال قبل‌از مرگش تحت معالجه پزشکی قرار گرفته بود و وضعیت چندان خوبی نداشت، ولی شدت و تأثیر بیماری خود را کم‌اهمیت جلوه داد و تدریس‌را در هیچ مقطعی رها نکرد.[۳۶] مراسم تشییع جنازه او در ۲۶ ژوئن در کلیسای پرسبیترین دوم در دنویل برگزار شد[۳۷] و در گورستان بلیو به خاک سپرده شد.[۳۷] در آگهی ترحیم، او را بزرگ‌ترین مربی کنتاکی نامیده بودند.[۲۷]
یادداشت ویرایش
منابع ویرایش
ارجاعات ویرایش
- ↑ Yerkes, Hays & Blayney 1893, p. 7.
- ↑ ۲٫۰۰ ۲٫۰۱ ۲٫۰۲ ۲٫۰۳ ۲٫۰۴ ۲٫۰۵ ۲٫۰۶ ۲٫۰۷ ۲٫۰۸ ۲٫۰۹ "Ormond Beatty, Centre College President (1868–1888)". CentreCyclopedia. Centre College. Archived from the original on March 8, 2022. Retrieved March 8, 2022.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "Beatty-Quisenberry Family Papers, 1796–1962". The Filson Historical Society. August 21, 2013. Archived from the original on March 8, 2022. Retrieved March 8, 2022.
- ↑ Yerkes, Hays & Blayney 1893, pp. 8–9.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Yerkes, Hays & Blayney 1893, p. 9.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Nevin & Nevin 1884, p. 63.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Yerkes, Hays & Blayney 1893, p. 10.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ Nelson, A. B. (June 26, 1912). "Dr. Ormond Beatty". Herald and Presbyter. No. 1, Vol. LXXXIII. Cincinnati, Ohio and St. Louis, Missouri: Monfort and Company. p. 8. Archived from the original on March 11, 2022. Retrieved March 11, 2022.
- ↑ Yerkes, Haشys & Blayney 1893, p. 10.
- ↑ "The Battle of Barbourville". Kentucky Climate Center. Archived from the original on March 8, 2022. Retrieved March 8, 2022.
- ↑ "The Battle of Perryville". Kentucky Climate Center. Archived from the original on March 8, 2022. Retrieved March 8, 2022.
- ↑ "The Battle of Perryville". Kentucky Climate Center. Archived from the original on March 8, 2022. Retrieved March 8, 2022.
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ Yerkes, Hays & Blayney 1893, p. 13.
- ↑ "Central University". Bulletin of Kentucky Department of Education. 7 (4): 296. July 1914. Archived from the original on March 15, 2022. Retrieved March 8, 2023.
- ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ Lewis 1899, p. 119.
- ↑ Weston 2019, p. 42.
- ↑ ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ "Old Main". CentreCyclopedia. Centre College. Archived from the original on August 22, 2023. Retrieved August 21, 2023.
- ↑ "Louisville Bank Robbery; The Amount Stolen About $300,000 A Clue to the Burglars". The New York Times. March 17, 1873. Archived from the original on March 11, 2022. Retrieved March 11, 2022.
- ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ Hill 2009, p. 37.
- ↑ Collins & Collins 1874, p. 246o.
- ↑ Yerkes, Hays & Blayney 1893, p. 17.
- ↑ Lewis 1899, p. 121.
- ↑ ۲۳٫۰ ۲۳٫۱ Yerkes, Hays & Blayney 1893, p. 11.
- ↑ Shepardson 1928, p. 209.
- ↑ "Beta Theta Pi". CentreCyclopedia. Centre College. Archived from the original on April 6, 2022. Retrieved March 10, 2022.
- ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ ۲۶٫۲ ۲۶٫۳ Yerkes, Hays & Blayney 1893, p. 12.
- ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ "Ormond Beatty, LL. D. , Kentucky's greatest educator, dead". The Kentucky Advocate. Danville, Kentucky. June 27, 1890. p. 1. Archived from the original on August 24, 2023. Retrieved August 24, 2023.
- ↑ Miller 1870, p. 524.
- ↑ Smith 1895, p. 547.
- ↑ Minutes of the General Assembly of the Presbyterian Church in the United States of America. Vol. XII. Philadelphia, Pennsylvania: Presbyterian Board of Publication. 1889. p. 173. Archived from the original on March 11, 2022. Retrieved March 10, 2022.
- ↑ "Osmond Beatty [sic] in the Kentucky, U.S. , County Marriage Records, 1783–1965". Ancestry.com. Madison County Courthouse. Archived from the original on August 30, 2023. Retrieved August 21, 2023.
- ↑ Weston 2019, p. 32.
- ↑ Yerkes, Hays & Blayney 1893, pp. 20–21.
- ↑ Appleton 1891, p. 633.
- ↑ Yerkes, Hays & Blayney 1893, p. 21.
- ↑ Yerkes, Hays & Blayney 1893, p. 20.
- ↑ ۳۷٫۰ ۳۷٫۱ Yerkes, Hays & Blayney 1893, p. 22.
کتاب‌شناسی ویرایش
- Appleton, D. (1891). Appletons' Annual Cyclopædia and Register of Important Events of the Year 1890. Vol. XXX. New York, New York: D. Appleton and Company. OCLC 957128738.
- Collins, Lewis; Collins, Richard H. (1874). History of Kentucky, Volume 1. Covington, Kentucky: Clearfield Company. OCLC 3889392.
- Hill, Bob (2009). Hardin, C. Thomas (ed.). Our Standard Sure: Centre College since 1819. Danville, Kentucky: Centre College. pp. 36–41. ISBN 978-0-615-21121-3. OCLC 457778960.
- Lewis, Alvin Fayette (1899). Adams, Herbert B. (ed.). History of Higher Education in Kentucky (25 ed.). Washington, D.C.: United States Bureau of Education. pp. 119–121. OCLC 4147564.
- Miller, Samuel (1870). Presbyterian Reunion: A Memorial Volume, 1837–1871. New York, New York: De Witt C. Lent & Company. OCLC 1295500408.
- Nevin, Alfred; Nevin, David Robert Bruce (1884). Encyclopædia of the Presbyterian Church in the United States of America. Philadelphia, Pennsylvania: Presbyterian Encyclopædia Publishing Company. pp. 62–63. OCLC 7677962.
- Shepardson, Francis W. (1928). Beta Lore: Sentiment, Song and Story in Beta Theta Pi. Menasha, Wisconsin: George Banta Publishing Company. OCLC 5825749. Archived from the original on March 10, 2022.
- Smith, Zachariah Frederick (1895). The History of Kentucky: From Its Earliest Discovery and Settlement, to the Present Date. Louisville, Kentucky: Prentice Press. pp. 546–547. OCLC 79129997.
- Weston, William J. (2019). Centre College: a Bicentennial History. Danville, Kentucky: Centre College. ISBN 978-1-69435-863-9. OCLC 1142930784.
- Yerkes, S.; Hays, J.S.; Blayney, J. McC. (1893). A Brief Sketch of the Life and Character of Ormond Beatty (PDF). Danville, Kentucky: Kentucky Advocate Printing Company. OCLC 10803129.
