دریا دادور
دریا دادور خراسانی (زادهٔ ۱۳۵۰ ه.خ) خوانندهٔ ایرانی ساکن در فرانسه است. دادور که تحصیلکردهٔ موسیقی کلاسیک در اروپاست و صدایی در گسترهٔ صوتی سوپرانو لِجِرو دارد، ترانههای محلی و موسیقی سنتی ایرانی را با موسیقی غربی تلفیق کرده و سبکی منحصر به خود پدید آورده است.
دریا دادور | |
---|---|
نام هنگام تولد | دریا دادور خراسانی |
زادهٔ | ۱۳۵۰ (۵۲–۵۳ سال) مشهد، ایران |
پیشه | خواننده |
سالهای فعالیت | ۱۹۹۹–اکنون |
فرزندان | ۲ |
پیشه موسیقی | |
ژانر | موسیقی تلفیقی، موسیقی ملل،[۱][۲] اپرا، موسیقی فولکلور |
نوع صوت | سوپرانو لِجِرو |
تحصیلات | آواز لیریک، آواز باروک، هنرهای تجسمی |
وبگاه |
دادور در خانوادهای با اصالت گیلانی در مشهد زاده شد. او از کودکی به آوازخوانی دلبستگی داشت و مادرش، که خود هنرمند بود، نقش بسزایی در گرایش او به سوی هنر داشت. او در سال ۱۹۹۱ م. به فرانسه نزد پدرش رفت و تحصیلاتش را در آنجا ادامه داد. در سال ۱۹۹۹ م. از کنسرواتوار تولوز فرانسه در رشتهٔ آواز لیریک مدال طلا گرفت و سال بعد دیپلم حرفهایاش را در رشتهٔ آواز باروک گرفت. او علاوه بر تحصیل در رشتهٔ آواز، هنرهای تجسمی نیز خواندهاست. پس از فراغت از تحصیل در تئاتر سلطنتی کومپین فرانسه به عنوان تکخوان اپرا مشغول به کار شد، اما خیلی زود تصمیم گرفت مسیر پرچالشتری را در حرفهاش بپیماید و به جای اجرای آثار دیگران، آثار خود را ارائه کند. پیوند زدن موسیقی شرق با موسیقی غرب و خواندن به ۱۲ زبان از جمله زبانها و لهجههای محلی ایران از ویژگیهای آثار اوست. او در کارهایش، هم از شعرهای کلاسیک و هم از شعرهای معاصر ایرانی و در اجراهای زندهٔ خود، از آمیزهای از سازهای شرقی و غربی همچون پیانو، ویولن، فلوت، چنگ و دهل بهره میبرد.
از دادور سه آلبوم منتشر شده که هر سه بهصورت زنده ضبط شدهاند. نخستین آلبوم در سال ۲۰۰۴ م. در برلین، دومی در سال ۲۰۰۸ م. در تورنتو و سومی در سال ۲۰۱۴ م. در مالمو ضبط شدهاند. او طی دو دهه فعالیت هنری حرفهای کنسرتهای فراوانی را در اروپا و آمریکای شمالی برگزار کردهاست و بهطور متناوب در جشنوارهٔ تیرگان در کانادا، جشنوارهٔ موسیقی زنان شرق در سوئد، و کنفرانسهای بنیاد پژوهشهای زنان ایران حضور یافتهاست. دادور در سال ۱۳۸۱ ه.خ در اپرای رستم و سهراب که به همراهی ارکستر فیلارمونیک ارمنستان به رهبری لوریس چکناواریان در سالن میلاد تهران برگزار شد، در نقش تهمینه به ایفای نقش پرداخت. این اولین بار پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران بود که یک زن در جمعی عمومی تکخوانی میکرد. هرچند او چند ماه بعد در تالار وحدت تهران باز به آوازخوانی پرداخت، گشایشی حاصل نشد و دادور دیگر نتوانست در ایران اجرا کند. دادور در نمایش موزیکال زهره و منوچهر شاهرخ مشکینقلم و اپرت عشق و عقل و آدمی گروه مستان به سرپرستی پرواز همای نیز به ایفای نقش پرداختهاست.
زندگی
ویرایشسالهای آغازین
ویرایشدریا دادور خراسانی[۳] در سال ۱۳۵۰ ه.خ از یک خانوادهٔ شمالی (که اصالتاً اهل گیلان و گرگان بودند) در مشهد چشم به جهان گشود. مادرش نسرین ارمگان نام داشت.[۴] دریا تا پنج سالگی نزد پدربزرگ و مادربزرگ خود زندگی کرد.[۵] سپس خانوادهاش به تهران کوچ کردند و او در آنجا بزرگ شد.[۵] او خودش را هم گیلک و هم مشهدی میداند.[۶] از کودکی به آوازخوانی گرایش داشت. مادر او، که هم خواننده بود و هم ترانهسرا و کارگردان تئاتر عروسکی، در گرایش دادور به سمت هنر تأثیر زیادی داشت.[۷] در کودکی در کنسرتهای مدرسه شرکت میکرد. دادور در مصاحبهای از سیمین قدیری نام برده[۸] که آموزگار موسیقی او در مدرسه بود: «معلم آوازمون خانم سیمین قدیری بود که یک روز آمد و با ناراحتی گفت که متأسفانه درس موسیقی قدغن شده و من دارم شما را ترک میکنم؛ و حتی من یادم هست که منو بغل کرد و گفت قول بده به من که تو خوانندهٔ خوبی میشی».[۶] پس از انقلاب ۱۳۵۷، همهٔ کلاسهای موسیقی در همهٔ مدارس برچیده شدند و دادور ناچار شد موسیقی را در خانه و نزد مادرش ادامه دهد. او میگوید «سعی میکردم در هر هفته یک آهنگ بیاموزم، فارسی یا انگلیسی».[۸]
سفر به فرانسه
ویرایشدادور از سال ۱۹۹۱ م. (۱۳۷۰ ه.خ) به فرانسه نزد پدرش — که پزشک است و از ۹ سالگی او را ندیده بود — رفت تا در آنجا تحصیل کند.[۹] او شوهری فرانسوی و دو دختر به نامهای درتا و دلینا دارد.[۵][۱۰][۱۱] در سال ۲۰۰۵ م. پس از برگزاری یک کنسرت در ونکوور کانادا، دادور دچار سانحهٔ رانندگی شد که آن را یکی از تلخترین خاطراتش برشمردهاست.[۸] از سال ۲۰۰۱ م. دادور ساکن پاریس یا حومهٔ آن (ایولین) بودهاست.[۱][۱۲]
تحصیلات آکادمیک او در فرانسه آغاز شد. او نخست میخواست در رشتهٔ پزشکی تحصیل کند، اما به پیشنهاد پدرش از این تصمیم دست کشید.[۱۳] در ۱۸ سالگی، یادگیری موسیقی اپرا را به کمک یک آموزگار پرتغالی به نام ماریا سارتووا[الف] در تولون آغاز کرد. سپس در شهر تولوز تحصیلات تخصصی خود را ادامه داد. دومین آموزگار او جاسمین مرتورل[ب] بود و آنه فوندویل[پ] را «آخرین معلم اصلیاش» برمیشمرد.[۸] به گفتهٔ خود دادور، او در آغاز تحصیلاتش به کارهای گوناگونی همچون فروش برای یک شرکت فرانسوی وسایل رنگی و هنری میپرداخت. پس از پایان دوران تحصیلاتش، دادور آغاز به تدریس و تعلیم آواز کرد. این کارها باعث شد دادور سرمایهٔ خوبی برای آغاز کار حرفهای خود گردآوری کند.[۵] دادور تحصیلات خود در زمینهٔ موسیقی را در سال ۲۰۰۰ م. در شهر تولوز فرانسه به پایان رساند.[۷] او دارای یک مدرک فوق لیسانس در رشتهٔ هنرهای تجسمی است که آن را در ۱۹۹۷ م. دریافت کرد.[۸] به گفتهٔ خود او، تحصیل در این رشته به ایجاد خلاقیت در کارهای هنریاش کمک کردهاست.[۱۴] دادور در کلاسهای آموزشی حرفهای استادان موسیقی از سرتاسر جهان همچون آنا ماریا باندی،[ت] گابریل باکر،[ث] چارلز برت،[ج] روبر دومه،[چ] جیل فلدمن[ح] حضور داشتهاست.[۸] در سال ۱۹۹۹ از کنسرواتوار تولوز فرانسه مدال طلا در رشتهٔ آواز لیریک گرفت و در سال ۲۰۰۰ دیپلم حرفهای در رشتهٔ آواز باروک دریافت کرد.[۷]
دادور در یک مصاحبه با «سیاسی» خواندن علت جلوگیری از تکخوانی زنان در ایران، گفت که «اگر ساز من را در ایران نمیشکستند، من هرگز به سراغ موسیقی نمیرفتم و به احتمال زیاد به دلیل علاقهام به پزشکی، پزشک میشدم… اما همین محدودسازی، عزم من را برای موفقیت بیشتر جزم کرد و باعث شد که وقتی به فرانسه و دنیای آزاد مهاجرت کنم، موسیقی را به صورت حرفهای پیگیری کنم».[۱۵] او معتقد است ممنوع کردن صدای زنان خلاف طبیعت است و هر کار ضد طبیعت محکوم به شکست است.[۱۶] دادور ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۰ در رادیوی فرانس کولتور حضور یافت که کل برنامههای آن روز را به وضع زنان در ایران اختصاص داده بود.[۱۷] در سال ۲۰۱۴ در مستند به زندگی من خوش آمدید شبکهٔ تلویزیونی من و تو ظاهر شد.[۱۸] در سال ۲۰۱۶ در نماهنگ زندگی اثر علی عظیمی حضور داشت.[۱۹] در سال ۲۰۱۸ مهمان برنامهٔ چندشنبه با سینا از رادیو جوان و چشمانداز زنان و آخر هفته با صادق صبا از تلویزیون ایران اینترنشنال بود.[۹][۲۰][۲۱] در همین سال در برنامهٔ سمت نو شبکهٔ من و تو نیز حضور یافت.[۲۲]
موسیقی
ویرایشسبک خوانندگی
ویرایشدریا دادور ترانههای محلی و موسیقی ایرانی را با اپرا و موسیقی غربی آمیخته و سبک ویژهٔ خود را درست کردهاست.[۲۳] دادور نخستین بار در ۱۴ سالگی که به پاکستان رفته بود، با سبک اپرا آشنا شد.[۶] سپس وقتی در مدرسهای در شهر تولون فرانسه سرگرم یادگیری زبان فرانسه بود، به پیشنهاد دستاندرکاران مدرسه که در مراسمهای آوازخوانی بین دانشجویان صدای دادور را شنیده و آن را پسندیده بودند، وارد کنسرواتوار شد.[۲۴] او در مصاحبهای گونهٔ صدایش را سوپرانوی لیریکو لِجِرو[خ] برشمرده[۵] و خود ترجیح میدهد «یک خوانندهٔ اپرا» نامیده نشود و تنها به گفتن واژهٔ خواننده بسنده میکند، چرا که کارهایش آمیزهای از سبکهای گوناگون است.[۱۴] دادور به آوازها و ترانههای محلی ایرانی و همچنین بازخوانی آثار قدیمی هنرمندان زن ایرانی علاقهمند است. دادور در رشتهٔ آواز باروک هم تحصیل کرده و مدتی را به کار در زمینهٔ آهنگهای به سبک قرون وسطایی گذراندهاست. او که سبک موسیقی باروک را با موسیقی سنتی ایرانی آمیخته، در این باره گفتهاست که «در ابتدا استادان موسیقی باروک استقبال چندانی از این نوآوری نداشتند و در اوایل دههٔ ۹۰ میلادی، نظر مثبتی در مورد این ترکیب و ادغام وجود نداشت ولی پس از مدتی شرایط تغییر کرد و با توجه به افزایش مبادلات فرهنگی میان سبکها و و روشهای مختلف، امروزه این پدیده جا افتاده و مقبولیت و محبوبیت خاص خودش را پیدا کردهاست».[۲۵] او همچنین گفتهاست که هنگام تحصیل در کنسرواتور، زبانهای خارجی اسپانیایی، روسی، عبری، و حتی ارمنی رایج بودهاند ولی او علیرغم توصیهٔ استادانش به اصرار خود زبان فارسی را انتخاب کرده و اولین کار اجراییاش خروسخوان احمد عاشورپور بوده که به زبان گیلکی با کنترباس اجرا کرده و علیرغم استقبال حضار با واکنش منفی داوران مواجه شدهاست.[۱۶] او دربارهٔ تلفیق موسیقی شرق و غرب گفته وقتی به آهنگی اروپایی گوش میدهد به یاد یک آهنگ ایرانی میافتد و برعکس، و تلفیق آهنگها به صورت ناخودآگاه روی میدهد.[۲۶]
دریا دادور به زبانهای فارسی، فرانسوی (همچون ترانههایی بههمراه باتریس کراموا[۱]) و انگلیسی صحبت میکند و آواز میخواند[۷] و آهنگهای محلی ایرانی را با زبانها و لهجههای مختلف که در ایران مرسوم هستند، همچون کردی و گیلکی میخواند.[۱۴] خودش در مصاحبهای در سال ۲۰۱۱ م. گفته که به ۱۲ زبان گوناگون آواز خواندهاست.[۲۷] هنگامی که در مصاحبهای از او پرسیده شد که چگونه توانایی آواز خواندن به این تعداد زبان و لهجه را دارد، دادور پاسخ داد که «چون هنگام تحصیلاتمان در فن اپرا، مجبوریم که پنج زبان اصلی اپرا یعنی انگلیسی، فرانسه، آلمانی، ایتالیائی و لاتین را یاد بگیریم و به این زبانها آواز بخوانیم، میآموزیم که چگونه این زبانها را آنالیز کنیم. در واقع ما به این زبانها حرف نمیزنیم بلکه یاد میگیریم که هر کلمه، جمله و معنای آن را تجزیه و تحلیل کنیم و این که اصلاً شعر چه هدفی برای خواندن دارد و چه پیامی را میخواهد برساند؛ بنابراین باید همه اینها را آنالیز کنیم. این است که وقتی من اینجوری این رشته را آموزش میبینم، یاد میگیرم که چگونه یک سری زبانهای مختلف دنیا را تمرین کنم. بعد وقتی به من یک آهنگ عبری یا اسپانیولی میدادند یا آذری یا کردی، میتوانستم بدون داشتن لهجه بخوانم و الآن هم به همین منوال ادامه دارد».[۱] او همچنین گفته که به عقیدهٔ او موسیقی مرز نمیشناسد و هنگام اجرای آثار، این نه زبان بلکه احساس است که ارتباط برقرار میکند، و چون کارهایش از دل برمیآید بر دل مخاطب مینشیند.[۲۶]
آهنگسازی
ویرایشدادور با اینکه خود را آهنگساز نمیداند[۱۶] ولی آهنگسازی هم انجام میدهد و در یکی از مصاحبههای خود گفتهاست که دو آهنگ برای شعرهای حافظ و ایرج میرزا نوشتهاست.[۱] او در کارهای خود بیشتر از ساز پیانو بهره میگیرد و دلیل گزیدن این ساز را اینگونه برمیشمرد که «این ساز باعث خستگی مردم نمیشود و گاهی میتواند جایگزینی برای یک ارکستر کامل باشد، گاهی نقش فقط-ضربی داشته باشد و گاهی هم نقش هارمونیک یا ملودیک که هر ساز دیگری این ویژگی را ندارد». از دیگر سازهایی که او در کارهای خود بکار برده، ویولن، فلوت، چنگ، دهل و دودوک هستند.[۲۸] او کار آهنگسازی و تنظیم ترانههایش را خود بر دوش میگیرد و حتی در بازخوانی کارهای دیگر هنرمندان هم آنها را تنظیم کرده و با سبک هنری خود سازگار میکند.[۷][۲۱]
تأثیر
ویرایشدادور از دو فیلم موزیکال اشکها و لبخندها و بانوی زیبای من به عنوان فیلمهایی یاد میکند که تأثیر فراوانی بر او گذاشتهاند. به گفتهٔ او، در سن ۱۲ سالگی میتوانسته همهٔ ترانههای آن فیلمها را به زبان انگلیسی و همچنین فارسی بخواند.[۶][۸] دادور به خواندن آوازهای مدرن گرایش دارد، اما از آوازها و موسیقی سنتی ایرانی هم الهام میگیرد.[۷] او در اشعار ترانههای خود، هم از شعرهای شعرای معاصر همچون فریدون مشیری، مهدی اخوان ثالث، ایرج میرزا و هم از شعرای کلاسیک همانند حافظ بهره میبرد.[۲۹] در مصاحبهای در آوریل ۲۰۱۱، دادور گفت که مخاطبان او بیشتر جوانان هستند، علیرغم اینکه بیان میدارد که انتظار داشته قشر مسنتر، بیشتر از قشر جوان از آثار او استقبال کنند.[۲۷] وی در مصاحبهای گفتهاست که تحت تأثیر موسیقی قمرالملوک وزیری، الهه، دلکش، شوشا و آهنگسازانی چون موریس راول و مانوئل د فایا قرار دارد.[۷][۲۱]
آثار
ویرایشاجراهای زنده
ویرایشدادور نخستین کنسرت حرفهایاش را در سال ۱۹۹۹ و در تئاتر سلطنتی کومپین[د] برگزار کرد که به عنوان یک تکخوان در اپرایی به نام ژوزف اثرِ اتین مئول به اجرا پرداخت.[۸] اما او فقط دو ماه به عنوان تکخوان اپرای کومپین فعالیت کرد و خیلی زود تصمیم گرفت صرفاً یک خوانندهٔ اپرا که آثار دیگران را اجرا میکند نباشد و در عوض کارهای خودش را ارائه کند.[۲۶] در همان سال نخستین کنسرتش با آوازهای محلی ایرانی را در اوینیون فرانسه برگزار کرد.[۸] دادور در فستیوال فرهنگی عمان در سال ۱۹۹۹ (همزمان با واپسین سال تحصیلیاش در کنسرواتور تولوز) و همچنین در فستیوال فرهنگی ارگهای تولوز در سال ۲۰۰۰ شرکت کرد.[۱] در سال ۲۰۰۱ در مراسم تدفین ثریا اسفندیاری آوه ماریا را اجرا کرد.[۳۰]
در اوت ۲۰۰۲ دریا دادور در اپرای رستم و سهراب که به رهبری لوریس چکناواریان از ارکستر فیلارمونیک ارمنستان در سالن همایش میلاد تهران برگزار شد، در نقش تهمینه به ایفای نقش پرداخت. او این پیشامد را «باور نکردنی» برشمرده و در این باره گفتهاست که «من تا لحظهای که رفتم روی صحنه، نمیدانستم که واقعاً این اجازه را به من دادهاند. نمیدانستم الکی است یا واقعاً دارد این اتفاق میافتد؟» و همچنین در ادامه گفتهاست که «برای من خیلی هیجانانگیز بود؛ چون دیگر آرزویی بالاتر از این نیست که شما جلوی هموطنان خودتان، در کشور خودتان آواز بخوانید». این ماجرا در مستند صدای دوم مجتبی میرطهماسب روایت شدهاست.[۳۱] سپس در زمستان همان سال در چارچوب جشنوارهٔ موسیقی ملل در تالار وحدت، باز هم به رهبری لوریس چکناواریان، به آوازخوانی پرداخت.[۷] او در مصاحبهای، خاطرهٔ اجرای کنسرت در ایران را «یکی از به یاد ماندنیترین لحظات در دوران فعالیتش» برشمردهاست.[۸] دلیل گزینش دریا دادور برای این نقش «صدای دگرگون» او بیان شد. با اینکه مراسم قرار بود در چند شب برگزار شود و بلیتهایش نیز فروخته شده بود، اعتراض برخی از اعضای گروه بسیج کنسرت را به جز شب اول لغو کرد.[۳۲][۱۵] به گفتهٔ یکی از زنان همخوان، به او و دیگر زنان همخوان گفته بودند صرفاً لب بزنند و ادای خواندن را در بیاورند تا صدای دادور به تنهایی در تالار طنین بیندازد.[۳۳] دادور که به گفتهٔ خودش، با اجازهٔ رسمی از مرکز موسیقی ایران، به اجرای برنامه پرداخته بود، گفت که دلیل جلوگیری از آوازخوانی او «جوان بودن» او بودهاست: «شاید اگر من آن زمان ۷۰ سال سن داشتم، ایرادی به من وارد نمیکردند، اما به دلیل جوان بودن من برنامه لغو شد.».[۱۵]
دادور در سالهای ۲۰۰۵ و ۲۰۱۰ مهمان برنامهٔ نوروزی بیبیسی فارسی بود.[۳۴][۳۵] در سال ۲۰۱۱ در بالاموزیک، از زیرمجموعههای وبگاه بالاترین به صورت اینترنتی به اجرای زنده پرداخت.[۳۶] بخشهایی از کنسرت استیو شهان که دادور نیز او را همراهی میکرد در برنامهٔ شباهنگ صدای آمریکا پخش شد.[۳۷] کنسرت راه ابریشم ۲ او به همراه ارکستر فیلارمونیک پاریس شرقی در سال ۲۰۱۶ و نیز کنسرت او در لندن در سال ۲۰۱۹ در قالب برنامهٔ بلور بنفش از شبکهٔ بیبیسی فارسی پخش شدهاند.[۳۸][۳۹]
تاریخ | رویداد | مکان | قطعات اجراشده | منبع |
---|---|---|---|---|
۲۰۰۲ (۲۲ تا ۲۵ اوت) | اپرای رستم و سهراب | تهران | [۴۰] | |
۲۰۰۲ (دسامبر) | جشنوارهٔ موسیقی ملل | تهران | آوه ماریا (باخ/گونو)؛ آوه ماریا (شوبرت)؛ قطعهای از آنتونیو ویوالدی | [۳۳] |
۲۰۰۴ (۹ مه) | نمایش موزیکال زهره و منوچهر شاهرخ مشکینقلم آواز نقش زهره |
نیویورک | [۴۱] | |
۲۰۰۴ (۲۳ ژانویه) | خیریه زلزلهزدگان بم | نیویورک | [۴۲] | |
۲۰۰۴ (۱۵ مه) | خیریه زلزلهزدگان بم | نیویورک | [۴۳] | |
۲۰۰۴ (۳ دسامبر) | کنسرت برای بم | ونکوور | [۴۴] | |
۲۰۰۴ (۲ ژوئیه) | بنیاد پژوهشهای زنان ایران | برلین | اجرای زنده در برلین (۲۰۰۴) | [۴۵] |
۲۰۰۵ (۲۰ نوامبر) | ونکوور | [۴۶] | ||
۲۰۰۶ (۷ اکتبر) | نیویورک | [۴۷] | ||
۲۰۰۶ (۱۱ نوامبر) | سن خوزه | [۱] | ||
۲۰۰۷ (۲۸ و ۲۹ مه) | پاریس | [۴۸] | ||
۲۰۰۷ (۲۲ آوریل) | ونکوور | [۴۹] | ||
۲۰۰۸ (۱۹ ژوئیه) | جشنوارهٔ تیرگان | تورنتو | اجرای زنده در تورنتو (۲۰۰۸) | [۵۰] |
۲۰۰۹ (۷ ژوئن) | لندن | [۵۱] | ||
۲۰۰۹ (۲۰ ژوئن) | بنیاد پژوهشهای زنان ایران | هانوفر | [۵۲] | |
۲۰۰۹ (۵ تا ۱۴ مارس) | تور کانادا | مونترال، تورنتو، اتاوا، و ونکوور | [۵۳][۵۴] | |
۲۰۱۰ (۲۰ مارس) | برنامهٔ نوروزی بیبیسی | لندن | [۳۵] | |
۲۰۱۱ (۷ مه) | آمستردام | [۵۵] | ||
۲۰۱۱ (۲۵ و ۲۶ مارس) | کنسرت نوروزی | یوتبری، استکهلم | [۵۶][۵۷] | |
۲۰۱۱ (۲۹ آوریل تا ۲ دسامبر) | اپرت عشق و عقل و آدمی
همراه پرواز همای و سلی |
دوسلدورف، بروکسل، لندن، هامبورگ، تورنتو | [۵۸][۵۹][۶۰][۶۱] | |
۲۰۱۳ (۲۹ ژوئن) | لوزان | [۶۲] | ||
۲۰۱۳ (۲۷ ژوئیه) | بنیاد پژوهشهای زنان ایران | کلن | [۶۳][۶۴] | |
۲۰۱۳ (۱۲ دسامبر) | کنسرت استیو شهان | پاریس | [۳۷] | |
۲۰۱۴ (۲۵ تا ۲۷ آوریل) | تور سوئد | یوتبری، استکهلم، مالمو | اجرای زنده در مالمو (۲۰۱۴) | [۶۵] |
۲۰۱۴ (۱۱ آوریل) | همراه با گروه موسیقی «صدای صلح» | پاریس | [۶۶] | |
۲۰۱۵ (۹ اوت) | جشنواره فیلمهای ایرانی | لندن | «من یک پروانه هستم» | [۶۷] |
۲۰۱۵ (۲۲ و ۲۳ اوت) | جشنوارهٔ تیرگان | تورنتو | [۶۸] | |
۲۰۱۶ (۱۰ و ۱۱ ژوئن) | راه ابریشم ۲
همراه با ارکستر فیلارمونیک پاریس شرقی |
پاریس | «عزیز جون»، «میخوام برم کوه»، «جینگهجان»، «کوچهلر»، «کوچه»، «آزادی» | [۲۶] |
۲۰۱۶ (۲۶ سپتامبر) | خیریهٔ خانهٔ زنان (به نفع قربانیان خشونت جنسی) | پاریس | «دو تا چشم سیاه داری» | [۶۹][۷۰] |
۲۰۱۶ (۲۶ نوامبر) | جشنوارهٔ موسیقی زنان شرق
جشنوارهٔ موسیقی جهانی شیستا |
استکهلم | [۷۱][۷۲] | |
۲۰۱۷ (۱۹ فوریه) | ادینبرا | [۷۳] | ||
۲۰۱۸ (۱۰ مارس) | جشنوارهٔ نوروزی تیرگان | تورنتو | [۷۴] | |
۲۰۱۸ (۲۲ مارس) | کنسرت نوروزی | یوتبری | [۷۵] | |
۲۰۱۸ (۲۵ مارس) | کنسرت نوروزی | هامبورگ | [۷۶] | |
۲۰۱۸ (۲۳ آوریل) | دبی | [۱۱] | ||
۲۰۱۹ (۶ آوریل) | کانون ایرانیان بوستون | بوستون | [۷۷] | |
۲۰۱۹ (۲۹ ژوئن) | بنیاد پژوهشهای زنان ایران | فلورانس | [۷۸] | |
۲۰۱۹ (۱۹ اکتبر) | استانبول | [۷۹] | ||
۲۰۱۹ (۱۷ نوامبر) | لندن | [۸۰][۴] | ||
۲۰۱۹ (۲۸ نوامبر و ۱ دسامبر) | جشنوارهٔ موسیقی زنان شرق | یوتبری، استکهلم | [۸۱][۸۲] |
آلبومشناسی
ویرایشدریا دادور تاکنون سه آلبوم منتشر کردهاست. کارهای دیگری هم از او در وبگاه رسمی، کانال او در یوتیوب و دیگر سایتها منتشر شدهاست. بازخوانی قطعهٔ «وطنم وطنم» که روی «نخستین سرود ملی ایران» از ساختههای آلفرد ژان باتیست لومر تنظیم شده با پذیرش فراوانی روبرو شد.[۸۳] از دیگر کارهای برجستهٔ او، اجرای ترانهٔ سلطان قلبها از ساختههای انوشیروان روحانی، و اجرای آوازی شعر «کوچه» از آثار فریدون مشیری است.[۱۳][۸۴]
آلبوم نخست دادور که زنده در کنسرتی در برلین در سال ۲۰۰۴ م. ضبط شدهاست، آمیختهای از موسیقی سنتی ایرانی با پیانو و ویولن است. آلبوم دومش هم که سبک کنونی او را میسازد، آمیختهای از موسیقی سنتی ایرانی با سبکهای جاز و بلوز است. این آلبوم در سال ۲۰۰۸ م. در کنسرتی در تورنتو در جشنواره تیرگان ضبط شدهاست.[۵][۱۳] آلبوم سوم در سال ۲۰۱۴ م. در مالمو به صورت زنده ضبط و دو سال بعد منتشر شد. دادور در اوت ۲۰۱۸ م. گفت اولین آلبوم استودیویاش در راه است که این آلبوم تا مهٔ ۲۰۲۱ هنوز منتشر نشدهاست.[۲۰]
اجرای زنده در برلین (۲۰۰۴)
ویرایششماره | نام | سراینده | آهنگساز | مدت |
---|---|---|---|---|
۱. | «یک گل سایه چمن» | ۶:۳۹ | ||
۲. | «شبم تاریک» | ۵:۲۳ | ||
۳. | «ماه پیشانو» | اصغر میرخدیوی، نسرین ارمگان | محلی خراسانی | ۴:۲۳ |
۴. | «بهار دلکش» | درویشخان | ۳:۴۶ | |
۵. | «دردیمند» | عزیر حاجیبیگف | ۶:۰۶ | |
۶. | «همنوازی پیانو و ویولون» | ۵:۱۷ | ||
۷. | «جینگه جان» | محلی گیلانی | ۲:۴۷ | |
۸. | «میخوام برم کوه» | ۵:۵۵ | ||
۹. | «دوتا چشم سیاه داری» | بیژن مفید | ۶:۱۶ |
اجرای زنده در تورنتو (۲۰۰۸)
ویرایششماره | نام | سراینده | آهنگساز | مدت |
---|---|---|---|---|
۱. | «ناز پرستو» | مهدی اخوان ثالث | ۴:۰۳ | |
۲. | «تاب بنفشه» | حافظ | ۴:۴۵ | |
۳. | «یاد من کن - Les Mots D'amour» | ۶:۲۲ | ||
۴. | «ماه پیشانو» | اصغر میرخدیوی، نسرین ارمگان | محلی خراسانی | ۸:۰۷ |
۵. | «نوایی» | محلی خراسانی | ۶:۳۰ | |
۶. | «جینگه جان» | احمد عاشورپور | محلی گیلانی | ۳:۲۲ |
۷. | «سرزمین من» | امیرجان صبوری | ۷:۳۸ | |
۸. | «دلم میخواست» | ۱:۴۳ | ||
مجموع مدت: | ۴۲:۴۲ |
اجرای زنده در مالمو (۲۰۱۴)
ویرایششماره | نام | سراینده | آهنگساز | مدت |
---|---|---|---|---|
۱. | «من یک پروانه هستم» | نسرین ارمگان | دریا دادور | ۶:۱۴ |
۲. | «گل سرخ» | فروغ فرخزاد | دریا دادور | ۲:۴۳ |
۳. | «سیمای جان» | احمد عاشورپور | محلی گیلانی | ۷:۳۵ |
۴. | «سلطان قلبها - Autumn Leaves» | محمدعلی شیرازی /Jacques Prévert | انوشیروان روحانی / Joseph Kosma | ۹:۲۰ |
۵. | «ماه پیشانو» | اصغر میرخدیوی، نسرین ارمگان | محلی خراسانی | ۴:۱۳ |
۶. | «عروسی» | ۶:۳۳ | ||
۷. | «یاد من کن - Les Mots D'amour» | معینی کرمانشاهی / Michel Rivgauche | علی تجویدی / Charles Dumont | ۵:۳۵ |
۸. | «گفتم به چشم» | کمال خجندی | نادر گلچین | ۵:۴۵ |
مجموع مدت: | ۴۷:۵۸ |
واژهنامه
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ «گفتگوی شهروند بی. سی با دریا دادور» (PDF). شهروند بی. سی. ۳۱ فروردین ۱۳۸۶. بایگانیشده از اصلی (PDF) در ۲۰ فوریه ۲۰۱۵. دریافتشده در ۱ اسفند ۱۳۹۳.
- ↑ Hoch, M. (2019). So You Want to Sing World Music: A Guide for Performers. So You Want to Sing (به انگلیسی). Rowman & Littlefield Publishers. p. 293.
- ↑ Chandshanbeh Ba Sina - Darya Dadvar - "Season 6 Episode 20". Radio Javan. 2018. Event occurs at 36:51.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ «کنسرت دریا دادور در لندن». یوتیوب. ۶ آوریل ۲۰۲۰. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ آوریل ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۹ آوریل ۲۰۲۱.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ ۵٫۳ ۵٫۴ ۵٫۵ "Tamoss magazine Toronto interview with Darya Dadvar" (به انگلیسی). Tamas Monthly. 23 December 2010. Archived from the original on 23 November 2014. Retrieved 26 March 2014.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ طاهری، فرح (۷ اسفند ۱۳۸۷). «گفتگوی شهروند با دریا دادور». شهروند. بایگانیشده از اصلی در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ ۷٫۳ ۷٫۴ ۷٫۵ ۷٫۶ ۷٫۷ ادیبزاده، ایرج (۲۳ مرداد ۱۳۸۹). «صدای زن ایرانی خاموش نمیشود». رادیو زمانه. بایگانیشده از اصلی در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲ نوامبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۸٫۰۰ ۸٫۰۱ ۸٫۰۲ ۸٫۰۳ ۸٫۰۴ ۸٫۰۵ ۸٫۰۶ ۸٫۰۷ ۸٫۰۸ ۸٫۰۹ MOLAVI, MILAD. "DARYA DADVAR BY MILAD MOLAVI" (به انگلیسی). Archived from the original on 3 April 2013. Retrieved 22 September 2014.
{{cite web}}
: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link) - ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Chandshanbeh Ba Sina - Darya Dadvar - "Season 6 Episode 20". Radio Javan. 2018. Event occurs at 30:00.
- ↑ «به زندگی من خوش آمدید». شبکه من و تو. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ "Dubai Opera will be a very special occasion for soprano Dadvar". The National (به انگلیسی). 2018-04-22. Archived from the original on 29 April 2021. Retrieved 2021-04-29.
- ↑ Marie Vermeersch (2021-04-28). "Yvelines. Darya Dadvar, la chanteuse iranienne qui veut relier les cœurs par l'art". actu (به انگلیسی). Archived from the original on 30 April 2021. Retrieved 2021-04-30.
- ↑ ۱۳٫۰ ۱۳٫۱ ۱۳٫۲ شهرزاد (۲۶ مرداد ۱۳۹۴). «تیرگان». رادیو شهرزاد. بایگانیشده از اصلی در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۵. دریافتشده در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.
- ↑ ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ ۱۴٫۲ بلور، بهزاد (۴ مارس ۲۰۰۵). «گفتگو با دریا دادور، خواننده اپرا». بخش فارسی بیبیسی. بایگانیشده از اصلی در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۱۵٫۰ ۱۵٫۱ ۱۵٫۲ جعفری، سعید (۱۸ آبان ۱۳۹۳). «تلاشهای تازه برای جلوگیری از «خوانندگی زنان» در ایران». رادیو زمانه. بایگانیشده از اصلی در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۳۰ آبان ۱۳۹۳.
- ↑ ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ ۱۶٫۲ احسان منوچهری (۲۰۱۵-۱۲-۰۲). «چهرهها و گفتگوها - دریا دادور: ممنوع کردن صدای زن خلاف طبیعت است». ار. اف. ای - RFI. بایگانیشده از اصلی در ۱ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۴-۲۹.
- ↑ Adrien Landivier (2010-09-27). "JOURNEE SPECIALE FEMMES D'IRAN sur France Culture le jeudi 30 septembre 2010, 6h-23h". France Culture (به انگلیسی). Archived from the original on 30 April 2021. Retrieved 2021-04-30.
- ↑ «به زندگی من خوش آمدید - دریا دادور». Manoto TV. بایگانیشده از اصلی در ۳۰ آوریل ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۴-۳۰.
- ↑ ««زندگی»؛ نماهنگ تازهای از علی عظیمی». رادیو زمانه. ۱۸ فروردین ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۹ مه ۲۰۲۱.
- ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ «چشمانداز زنان | ۲۴ مرداد | بررسی وضعیت زندانیان زن در ایران - گفت و گو با دریا دادور». ایران اینترنشنال. ۲۰۱۸-۰۸-۱۵. روی داده در 22:35. بایگانیشده از اصلی در ۶ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۵-۰۱.
- ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ ۲۱٫۲ گفتوگوی صادق صبا با دریا دادور. ایران اینترنشنال. ۲۰۱۸. روی داده در ۴:۲۰.
- ↑ «سمت نو - دریا دادور». تلویزیون من و تو. بایگانیشده از اصلی در ۲ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۵-۰۲.
- ↑ مریم زمانی (۱۹ مه ۲۰۰۷). «دریا دادور، خواننده با سبکی مخصوص». بخش فارسی بیبیسی. بایگانیشده از اصلی در ۱۱ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲ نوامبر ۲۰۱۴.
- ↑ "دریا دادور ستارهای در آسمان اپرای ایران" (Podcast). بخش فارسی رادیوی بینالمللی سویدن. Event occurs at 5:00. Archived from the original on 2 November 2014. Retrieved 2 November 2014.
- ↑ مکری، بهنود (۴ اکتبر ۲۰۰۷). «گفتگو با دریا دادور خواننده ایرانی ساکن فرانسه». صدای آمریکا. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ اکتبر ۲۰۰۷. دریافتشده در ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ ۲۶٫۲ ۲۶٫۳ «پیوند شرق و غرب در صدای دریا دادور». یورونیوز. ۲۰۱۶-۰۶-۱۴. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ آوریل ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۹ آوریل ۲۰۲۱.
- ↑ ۲۷٫۰ ۲۷٫۱ صفوی، ملودی (آوریل ۲۰۱۱). «مصاحبه با دریا دادور — سوئد، آوریل ۲۰۱۱». بایگانیشده از اصلی در ۲ ژوئیه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۰ فوریه ۲۰۱۵.
- ↑ "مصاحبه با دریا دادور، خواننده مقیم پاریس" (Podcast). رادیو فردا. Event occurs at 19:29. Archived from the original on 2 November 2014. Retrieved 2 November 2014.
- ↑ طاهری، فرح (۷ اسفند ۱۳۸۷). «گفتگوی شهروند با دریا دادور، صفحهٔ ۲». شهروند. بایگانیشده از اصلی در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ Syed, Madeeha (2014-06-15). "Personality: A royal affair". Dawn (به انگلیسی). Archived from the original on 5 May 2021. Retrieved 2021-04-30.
- ↑ «صدای دوم». انجمن مستندسازان سینمای ایران. بایگانیشده از اصلی در ۲ ژوئیه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۴-۲۸.
- ↑ Karima Laachir; Saeed Talajooy (2012). Resistance in Contemporary Middle Eastern Cultures: Literature, Cinema and Music (به انگلیسی). Routledge. p. 267. Archived from the original on 24 November 2014.
- ↑ ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ Elmjouie, Yara (2014-08-29). "Alone again, naturally: women singing in Iran". the Guardian (به انگلیسی). Archived from the original on 13 May 2021. Retrieved 2021-05-09.
- ↑ «تصاویری از دریا دادور مهمان بخش فارسی بیبیسی در برنامه ویژه نوروزی». بیبیسی فارسی. ۲۰ مارس ۲۰۰۵. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ آوریل ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۹ آوریل ۲۰۲۱.
- ↑ ۳۵٫۰ ۳۵٫۱ «نوروز ۸۹ با بیبیسی فارسی». BBC News فارسی. ۲۰۱۰-۰۳-۱۹. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ آوریل ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۴-۲۹.
- ↑ فرناز سیفی (۲۰۱۱-۰۴-۲۶). «ملودی صفوی: «بالاموزیک میخواهد انعکاس موسیقی آلترناتیو ایرانی باشد»». Deutsche Welle. بایگانیشده از اصلی در ۹ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲ ژوئیه ۲۰۲۱.
- ↑ ۳۷٫۰ ۳۷٫۱ «کنسرت استیو شهان و دوستان». صدای آمریکا فارسی. ۸ خرداد ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۹ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۹ مه ۲۰۲۱.
- ↑ «کنسرتها». BBC News فارسی. بایگانیشده از اصلی در ۱ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۵-۰۱.
- ↑ «دریا دادور در کنسرت لندن – بلور بنفش». یوتیوب. ۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۰. بایگانیشده از اصلی در ۲ ژوئیه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۱ مه ۲۰۲۱.
- ↑ "'Rostam and Sohrab' Opera to Be Performed in Tehran". Tehran Times (به انگلیسی). 2002-08-21. Archived from the original on 9 May 2021. Retrieved 2021-05-09.
- ↑ «اجرای نمایش موزیکال «زهره و منوچهر» ایرج میرزا در نیویورک، از دید کارگردان و هنرپیشگان». رادیو فردا. ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۳. بایگانیشده از اصلی در ۲۸ آوریل ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۸ آوریل ۲۰۲۱.
- ↑ "Pop and Jazz Listings" (به انگلیسی). 2004-01-23. Archived from the original on 30 April 2021. Retrieved 2021-04-30.
- ↑ «برگزاری کنسرت موسیقی کلاسیک به نفع زلزله زدگان بم در نیویورک». رادیو فردا. ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۳. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۹ مه ۲۰۲۱.
- ↑ "Project for Bam". Centre A (به انگلیسی). Archived from the original on 30 April 2021. Retrieved 2021-04-30.
- ↑ مهیندخت مصباح (۲۰۰۴-۰۷-۰۴). «گزارش از پانزدهمین کنفرانس «بنیاد پژوهشهای زنان ایران» در برلین، خانه فرهنگهای جهان». دویچه وله. بایگانیشده از اصلی در ۱۲ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲ ژوئیه ۲۰۲۱.
- ↑ "DARYA DAVAR-2005 – Canadian Iranian Foundation" (به انگلیسی). Archived from the original on 30 April 2021. Retrieved 2021-04-30.
- ↑ "Celebration of Mehregan, The Festival of Autumn, in New York". Payvand (به انگلیسی). 2006-09-14. Archived from the original on 30 April 2021. Retrieved 2021-04-30.
- ↑ «دریا دادور، خواننده با سبکی مخصوص». بیبیسی فارسی. ۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۶. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ آوریل ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۹ آوریل ۲۰۲۱.
- ↑ "Darya-Dadvar". Canadian Iranian Foundation (به انگلیسی). Archived from the original on 30 April 2021. Retrieved 2021-04-30.
- ↑ "Tirgan Persian Music Festival – Toronto Summer Music Festival – Upcoming Music Events Calendar". Tirgan (به انگلیسی). Archived from the original on 28 April 2021. Retrieved 2021-04-28.
- ↑ «کنسرت دریا دادور در لندن». رادیو زمانه. ۷ خرداد ۱۳۸۸. بایگانیشده از اصلی در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۲۹ آوریل ۲۰۲۱.
- ↑ فهیمه فرسایی (۲۰۰۹-۰۵-۲۳). «سمینار بنیاد پژوهشهای زنان در هانوفر؛ شکوفایی فکر و پیکر». Deutsche Welle. بایگانیشده از اصلی در ۲ ژوئیه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲ ژوئیه ۲۰۲۱.
- ↑ «سخن آزاد برگزار میکند: کنسرت دریا دادور روز ۵ مارس» (PDF). هفته (۳۹): ۹. ۹ اسفند ۱۳۸۷.
- ↑ "What's On: Night & Day Weekend". Toronto Star (به انگلیسی). 2009-03-05. Archived from the original on 13 May 2021. Retrieved 2021-05-13.
- ↑ "Concert: Darya Dadvar In Amsterdam". Payvand (به انگلیسی). Archived from the original on 14 January 2020. Retrieved 2021-04-29.
- ↑ Nöje, G. P. (2011-03-20). "Persiska och kurdiska artister firar nyår". gp.se (به انگلیسی). Archived from the original on 2 July 2021. Retrieved 2021-04-30.
- ↑ "Farhang inleder året med Eldfesten och Nouruz!". Farhang (به انگلیسی). 2011-01-24. Archived from the original on 30 April 2021. Retrieved 2021-04-30.
- ↑ اسکندر آبادی (۲۰۱۱-۰۵-۰۲). «رواداری در موسیقی: نقدی بر کنسرت گروه مستان با ارکستر لولندز». Deutsche Welle. بایگانیشده از اصلی در ۲ ژوئیه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲ ژوئیه ۲۰۲۱.
- ↑ «جدال عشق و عقل روی صحنه • گپی با پرواز همای». بخش فارسی دویچه وله. ۵ مه ۲۰۱۱. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ بامداد اسماعیلی (۲۰۱۱-۰۱-۱۶). «موسیقی برای "نجات کره خاکی" • گپی با پرواز همای». Deutsche Welle. بایگانیشده از اصلی در ۲ ژوئیه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲ ژوئیه ۲۰۲۱.
- ↑ «گفتوگو با پرواز همای، سرپرست گروه مستان». BBC News فارسی. ۲۰۱۱-۰۶-۰۲. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۵-۱۰.
- ↑ "Darya Dadvar Live In Concert - RadioJavan.com". Radio Javan (به انگلیسی). Archived from the original on 29 April 2021. Retrieved 2021-04-29.
- ↑ لیدا حسینینژاد (۷ مرداد ۱۳۹۲). «زن، تن و اختیار». رادیو زمانه. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۹ مه ۲۰۲۱.
- ↑ بهجت امید (۲۰۱۳-۰۷-۲۷). «نسیم "بهار آزادی" مصر در کنفرانس زنان شهر کلن». Deutsche Welle. بایگانیشده از اصلی در ۹ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲ ژوئیه ۲۰۲۱.
- ↑ "Darya Dadvar, Konsert i Stockholm, 26 april 2014". www.orientalista.se (به انگلیسی). Archived from the original on 29 April 2021. Retrieved 2021-04-29.
- ↑ MKH (۱۵ آوریل ۲۰۱۴). «کنسرتی برای رساندن پیام صلح مردم ایران». بخش فارسی دویچه وله. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۲۳ نوامبر ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۴.
- ↑ «ترانههای دریا و «رخ دیوانه»؛ گزارش فستیوال تابستانه جشنواره فیلمهای ایرانی». کیهان لندن. ۲۱ مرداد ۱۳۹۴. بایگانیشده از اصلی در ۱ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲ ژوئیه ۲۰۲۱.
- ↑ "Darya Dadvar". Tirgan (به انگلیسی). Archived from the original on 28 April 2021. Retrieved 2021-04-28.
- ↑ "Soirée "Ensemble pour la Maison des femmes de Saint-Denis" - 26 septembre 2016". Fédération GAMS (به انگلیسی). 2016-09-06. Archived from the original on 10 May 2021. Retrieved 2021-05-10.
- ↑ "World Music Matters - Iranian soprano Darya Davdar still waiting for new musical dawn". RFI (به انگلیسی). 2016-09-30. Archived from the original on 10 May 2021. Retrieved 2021-05-10.
- ↑ «زنان خاورمیانه در دو جشنواره موسیقی در سوئد». رادیو زمانه. ۲۲ آبان ۱۳۹۵. بایگانیشده از اصلی در ۹ مه ۲۰۲۱. دریافتشده در ۹ مه ۲۰۲۱.
- ↑ «دریا دادور و مامک خادم در سالن کنسرت رادیوی سویدن». رادیو سوئد / رادیوی سویدن. ۲۰۱۶-۱۱-۲۵. بایگانیشده از اصلی در ۲۸ آوریل ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۴-۲۸.
- ↑ Heather Emond (20 February 2017). "Edinburgh Iranian Festival Classical Concert". The Wee Review (به انگلیسی). Archived from the original on 29 April 2021. Retrieved 2021-04-29.
- ↑ "Artists". Tirgan (به انگلیسی). Archived from the original on 28 April 2021. Retrieved 2021-04-28.
- ↑ "Norouz 2018". Stora Teatern (به انگلیسی). Archived from the original on 29 April 2021. Retrieved 2021-04-29.
- ↑ "Deutsch-Iranische Begegnungen e.V. " Nouruz 1397 / 2018 in Hamburg". Diwan (به انگلیسی). Archived from the original on 29 April 2021. Retrieved 2021-04-29.
- ↑ "Darya Dadvar Concert". Iranian Association of Boston (به انگلیسی). Archived from the original on 29 April 2021. Retrieved 2021-04-29.
- ↑ «برنامه». بنیاد پژوهشهای زنان ایران. بایگانیشده از اصلی در ۲۹ آوریل ۲۰۲۱. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۴-۲۹.
- ↑ "Darya Dadvar İstanbulda". Gazete Duvar (به انگلیسی). 24 August 2019. Archived from the original on 29 April 2021. Retrieved 29 April 2021.
- ↑ "Darya Dadvar Live In Concert". St John’s Smith Square (به انگلیسی). Archived from the original on 29 April 2021. Retrieved 2021-04-29.
- ↑ "Darya Dadvar & Ensemble". Riksteatern (به انگلیسی). Archived from the original on 22 October 2020. Retrieved 2021-05-10.
- ↑ "Darya Dadvar 1/12 2019". Farhang Förening (به انگلیسی). Archived from the original on 10 May 2021. Retrieved 2021-05-10.
- ↑ «نخستین سرود ملی ایران؛ از مظفرالدین شاه تا میرحسین موسوی». بخش فارسی دویچهوله. ۲۸ ژانویه ۲۰۱۰. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۲۰ فوریه ۲۰۱۵. دریافتشده در ۲۰ فوریه ۲۰۱۵.
- ↑ «ریشهها، دلتنگیها و ترانهها در گفتگو با دریا دادور». کیهان لندن. ۹ اوت ۲۰۱۵. بایگانیشده از اصلی در ۲۲ نوامبر ۲۰۱۵. دریافتشده در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۵.