دونگچون

پادشاه دونگچون (هانگول:동천) با زادنام ووگو (هانگول:우위거) (زاده: ۲۰۹ - ۲۴۸ میلادی)، یازدهمین امپراتور گوگوریو، شمالی‌ترین در میان سه امپراتوری کره، بود. او همچنین در دوران حکومتش به (دونگ‌یانگ ته‌وانگ، به معنی: پادشاه شرقی) نیز شناخته می شد.

دونگچون
ته‌وانگ
پادشاه گوگوریو
سلطنت	مه ۲۲۷ - سپتامبر ۲۴۸ (میلادی)
پیشین	سانسانگ
جانشین	جونگچون
ولیعهد گوگوریو
ولیعهدی	ژانویه ۲۱۳ - مه ۲۲۷ میلادی
تاج‌گذاری	ژانویه ۲۳۱ میلادی
پیشین	نام‌مو
جانشین	یونبول
زاده	ووگو سپتامبر ۲۰۹ (میلادی) گونگنه‌سونگ
درگذشته	سپتامبر ۲۴۸ (میلادی) گونگنه‌سونگ
آرامگاه	سی‌وون
فرزند(ان)	یونبول یه‌مول ساگو
نام سلطنت جونگ‌یانگ ته‌وانگ دونگ‌یانگ ته‌وانگ نام پسامرگ دونگچون ته‌وانگ
خاندان	گو
دودمان	گوگوریو
پدر	سانسانگ
مادر	بانو سوهو
پیشه	پادشاه

سه پادشاهی
۱- پادشاهی شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. ۲- امپراتوری گوگوریو ۳۷ پ.م. — ۶۶۸ م. ۳- پادشاهی بکجه ۱۸ پ.م. — ۶۶۰ م.

سابقه

او نوه هشتمین فرمانروای گوگوریو، پادشاه شیندائه، و پسر دهمین فرمانروای گوگوریو، پادشاه سانسانگ، بود. مادر او ملکه دوم امپراتور سانسانگ بود. او در سال ۲۱۳ میلادی ولیعهد شد، و پس از مرگ سانسانگ به سلطنت رسید.

حکومت

دانگچئون، در میان رقابت قدرت‌های بزرگ چین، سلسله گانگ سون یوآن (چین) و سلسله وو شرقی(چین) و سلسله کائو‌ وی، بازی را آغاز کرد. در سال ۲۳۴ میلادی، دونگچون، یک نماینده به حکومت وی (چین) برای برقراری صلح فرستاد. در سال ۲۳۶ میلادی، یک سفیر به نام هائو وی، از سلسله وو (چین) برای در خواست صلح به گوگوریو رسید. دونگچون، آن سفیر را برای ماه‌ها نگهداشت و عاقبت سر او را برای حکومت وی (چین)، فرستاد.

در سال ۲۳۸ میلادی، دونگچون توانست با حکومت وی (چین)، برای نابودی خانواده گانگ سون و از بین بردن نفوذ آن‌ها بر شبه جزیره لیون دانگ و سایر نواحی مرزی گوگوریو هم پیمان شود. دانگچئون در سال ۲۴۲ میلادی، یک ارتش برای حمله به قلعه یودانگ فرستاد و خاک گوگوریو را با موفقیت گسترش داد.

جنگ علیه سلسله گانگ سون (چین) با موفقیت همراه بود، اما متحد گوگوریو، سلسله وی (چین)، سرانجام به یک تهدید جدید تبدیل شد، و دانگچئون دستور حمله به سلسله وی (چین) را صادر کرد. حکومت وی (چین) یک نیروی ۱۰٫۰۰۰ نفری را برای حمله به گوگوریو فرستاد و پایتخت آن، هوان دو، را تصرف کرد، و دونگچون مجبور شد تا پایتخت را به صورت موقت در سال ۲۴۷ میلادی به پیونگ‌یانگ منتقل کند. از پیونگ‌یانگ، دونگچون به مقابله با نیروهای سلسله وی (چین) پرداخت و توانست سرزمینهای اشغال شده را پس بگیرد.

مرگ و جانشین

دونگچون در سال ۲۴۸ میلادی، پس از ۲۲ سال حکومت در اثر بیماری در گذشت. گفته شده که قبر او در جنوب استان پیون گان، نزدیک پیونگ‌یانگ، واقع در کره شمالی می‌باشد. آمده است که دونگچون بسیار محبوب بوده، بطوریکه تعداد زیادی از مردم در مراسم تدفین او شرکت کردند. ولیعهد یونبول، بلافاصله پس از مرگ پدرش به سلطنت رسید و پادشاه جونگچون، گردید.

پانویس

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «King Dongcheon of Goguryeo». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ اسفند ۱۳۸۷.