خاصیت شرکت‌پذیری
(تغییرمسیر از شرکت‌پذیری)
خاصیت شرکت‌پذیری (به انگلیسی: associative property) یا خاصیت انجمنی در ریاضیات، یک ویژگی برای بعضی عمل‌های دوتایی است که بر اساس آن «مرتب‌سازی مجدد پرانتزها» در یک عبارت، نتیجه را تغییر نمی‌دهد. در منطق گزاره‌ای، شرکت‌پذیری یک قاعده جایگزینی معتبر برای عبارات در اثبات منطقی است.
شرکت‌پذیری اهمیت زیادی در جبر مجرد دارد و یکی از چهار اصل از «اصول موضوع نظریه گروه‌ها» است که ساختار جبری گروه با استفاده از آن‌ها تعریف می‌شود.
تعریفویرایش
فرض کنیم * عملی دوتایی در مجموعه ناتهی A باشد. عمل * را شرکت‌پذیر خوانیم در صورتی که به ازای هر a و b و c از A,
a*(b*c) = (a*b)*c
مثال‌هاویرایش
a+(b+c) = (a+b)+c
و
a×(b×c) = (a×b)×c
- اما عمل تفریق شرکت‌پذیر نیست. به عنوان مثال:
۲-(۵–۴) ≠ (۲–۵)-۴
- عمل ترکیب تابع شرکت‌پذیر است. هرگاه h: S → T و g: T → U و f: U → V آنگاه f ∘ (g ∘ h) = (f ∘ g) ∘ h
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- مصاحب، غلامحسین (۱۳۸۱). آنالیز ریاضی. ج. اول. تهران: امیرکبیر. شابک ۹۶۴-۰۰-۰۶۳۰-۰.
- هرشتاین، آی.ان. (۱۳۸۷). جبر مجرد. ترجمهٔ علی‌اکبر عالم‌زاده. تهران: مؤسسه انتشارات علمی دانشگاه صنعتی شریف. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۶۳۷۹-۰۲-۲.