قوش‌سانان
| عقاب‌سانان | |
|---|---|
| |
| عقاب‌سانان | |
| آرایه‌شناسی | |
| فرمانرو: | جانوران |
| بالاشاخه: | دوم‌دهانیان |
| شاخه: | طنابداران |
| زیرشاخه: | مهره‌داران |
| فروشاخه: | آرواره‌داران |
| بالارده: | چهاراندامان |
| رده: | پرندگان |
| زیررده: | نوآروارگان |
قوش‌سانان یا عقاب‌سانان (نام علمی: Accipitriformes) راسته‌ای از پرندگان در زیررده نوآروارگان است که شامل بیشتر پرندگان شکاری روزگرد همچون عقاب‌ها، قوش‌ها، سنقرها، سارگپه‌ها، کورکورها و کرکس‌ها می‌شود و تقریباً مشابه طبقهٔ شکاریان زردچشم در منابع بازداری سنتی ایرانی است. این راسته حدود ۲۲۵ گونهٔ زیستی را در بر می‌گیرد.
این راسته به تازگی در طبقه‌بندی‌های زیست‌شناسی وارد شده‌است. در گذشته رایج بود که تمام پرندگان نامبرده را در راستهٔ شاهین‌سانان (Falconiformes) قرار دهند اما برخی تحلیل‌های ژنتیکی جدید نشان داده که شاهین‌ها (شکاریان سیاه‌چشم در طبقه‌بندی بازداری سنتی) به طوطی‌سانان و گنجشک‌سانان نزدیکترند تا پرندگان شکاری دیگر. بر اساس این تقسیم بندی جدید تنها شاهین‌ها در راستهٔ شاهین‌سانان قرار می‌گیرند.
اکثر قوش‌سانان شکارچیان قدرتمندی هستند بیشتر آن‌ها شکارچیانی فرصت‌طلب هستند که از هر طعمه‌ای که بتوانند استفاده می‌کنند اما تعدادی از آن‌ها برای شکار طعمه‌های خاصی تکامل یافته‌اند. برای مثال عقاب ماهی‌گیر تقریباً فقط ماهی صید می‌کند. غذای اصلی هما مغز استخوان است و سنقرها و سارگپه‌ها در شکار جوندگان تخصص دارند.
بسیاری از عقاب‌سانان بخشی از غذای خود را با تغذیه از لاشه‌های فاسدنشده تأمین می‌کنند اما هیچکدام به اندازه کرکس‌ها برای لاشه‌خواری تخصص نیافته‌اند که بدن بزرگ برای پرکردن چینه‌دان از حجم غذای زیاد، پاهای ضعیفتر برای شکار، مساحت بال بیشتر برای پرواز طولانی در آسمان و ساختارهای اجتماعی پیچیده آن‌ها در مقایسه با بقیه عقاب‌سانان تطبیق‌های فرگشتی برای موفقیت در این روش تغذیه‌ای هستند.
منابعویرایش
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Accipitriformes». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۶ اکتبر ۲۰۱۴.
پیوند به بیرونویرایش
| در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ قوش‌سانان موجود است. |
 |
این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |