فهرست فینال‌های جام یوفا و لیگ اروپا
لیگ اروپا با نام قبلی «جام یوفا»، مسابقات فوتبالی است که توسط یوفا از سال ۱۹۷۱ میلادی بنیان‌گذاری شده‌است.[۱] این رقابت‌ها، دومین مسابقات باشگاهی معتبر در بین باشگاه‌های اروپایی بعد از لیگ قهرمانان اروپا می‌باشد. تیم‌ها بر اساس رقابت‌های داخلی (لیگ) و مسابقات جام حذفی شایستگی حضور در این مسابقات را پیدا می‌کنند. در ۲۵ سال اول این بازی‌ها، فینال به‌صورت رفت و برگشتی انجام می‌شد، اما از سال ۱۹۹۸، بازی پایانی به‌صورت تک‌بازی و در زمین بی‌طرف انجام می‌شود. در نخستین فینال در این قالب، اینتر میلان موفق شد لاتزیو را در ورزشگاه پارک ده پرنس پاریس شکست دهد.[۲] تاتنهام هاتسپر با برتری ۳–۲ مقابل ولورهمپتون در مجموع دو بازی، در سال ۱۹۷۲، نخستین قهرمان این رقابت‌ها شد.[۳] ده فینال با حضور تیم‌های از یک کشور انجام شد؛ ایتالیا (۱۹۹۰، ۱۹۹۱، ۱۹۹۵ و ۱۹۹۸)، اسپانیا (۲۰۰۷ و ۲۰۱۲)، انگلستان (۱۹۷۲ و ۲۰۱۹)، آلمان (۱۹۸۰) و پرتغال (۲۰۱۱).
| سال بنیان‌گذاری | ۱۹۷۱ |
|---|---|
| منطقه | یوفا (اروپا) |
| شمار تیم‌های حاضر | ۳۲ (مرحله گروهی) ۲ (فینالیست‌ها) |
| قهرمان کنونی |  سویا(هفتمین عنوان) |
| موفق‌ترین باشگاه | سویا (۷ عنوان) |
 فینال لیگ اروپا ۲۰۲۳ | |
سویا با ۷ عنوان قهرمانی پرافتخارترین تیم این مسابقات می‌باشد.[۴] باشگاه فوتبال رئال مادرید (در فینال‌های ۱۹۸۵ و ۱۹۸۶) و سویا (در فینال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷، و ۲۰۱۴، ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶) تنها تیم‌هایی هستند که از عنوان قهرمانی خود دفاع کرده‌اند. تیم‌های اسپانیایی با ۱۴ قهرمانی رکورددار این رقابت‌ها هستند.[۱] آخرین قهرمان قبل از تغییر نام از جام یوفا به لیگ اروپا، شاختار دونتسک بود که با برتری ۲–۱ مقابل وردر برمن در فینال ۲۰۰۹ و در وقت‌های اضافه، به این عنوان دست‌یافت. بنفیکا و مارسی بیشترین شکست‌ها را در فینال پذیرفتند، هر یک با سه باخت.
دارندهٔ کنونی عنوان قهرمانی این رقابت‌ها، باشگاه فوتبال سویا است که در فینال لیگ اروپا ۲۰۲۳ توانست آ.اس. رم را در ضربات پنالتی ۴–۱ شکست دهد.
در حالی که اینتر-سیتیز فیرز کاپ قبل از مسابقات جام یوفا شکل گرفته‌بود، اما یوفا آن را به عنوان رقابت‌های معتبر باشگاهی اروپا به رسمیت نمی‌شناسد، بنابراین سوابق آن در فهرست زیر موجود نیست.[۵]
فهرست فینال‌ها ویرایش
|
برنده در وقت اضافه مشخص‌شد. |
| * | برنده در ضربات پنالتی مشخص‌شد. |
| § | برنده با گل طلایی مشخص‌شد. |
- فینال‌های رفت و برگشتی به ترتیب تاریخ بازی مرتب شده‌است.
- یادداشت «UCL» در کنار نام یک تیم یعنی آن تیم در ابتدا در لیگ قهرمانان اروپا آن فصل حضور داشته‌است (از فصل ۲۰۰۰–۱۹۹۹ قالب برگزاری این رقابت‌ها تغییر کرده‌است).
بر پایه باشگاه ویرایش
بر پایهٔ کشور ویرایش
| کشور | تعداد قهرمانی | تعداد نایب قهرمانی | مجموع |
|---|---|---|---|
| اسپانیا
|
۱۴ | ۵ | ۱۹ |
 انگلستان
|
۹ | ۸ | ۱۷ |
 ایتالیا
|
۹ | ۸ | ۱۷ |
 آلمان[ض]
|
۷ | ۸ | ۱۵ |
 هلند
|
۴ | ۳ | ۷ |
 پرتغال
|
۲ | ۵ | ۷ |
 روسیه
|
۲ | ۰ | ۲ |
 سوئد
|
۲ | ۰ | ۲ |
 بلژیک
|
۱ | ۲ | ۳ |
 اوکراین
|
۱ | ۱ | ۲ |
 ترکیه
|
۱ | ۰ | ۱ |
 فرانسه
|
۰ | ۵ | ۵ |
 اسکاتلند
|
۰ | ۴ | ۴ |
 اتریش
|
۰ | ۱ | ۱ |
 مجارستان
|
۰ | ۱ | ۱ |
.svg){kind=small} یوگسلاوی[ط]
|
۰ | ۱ | ۱ |
جستارهای وابسته ویرایش
یادداشت‌ها ویرایش
- ↑ نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۱–۱ بود. تاتنهام در ضربات پنالتی ۴–۳ برنده شد.[۶]
- ↑ نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۳–۰ بود. بایر لورکوزن در ضربات پنالتی ۳–۲ برنده شد.[۷]
- ↑ نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۰–۱ بود. شالکه در ضربات پنالتی ۴–۱ برنده شد.[۸]
- ↑ نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۰–۰ بود. گالاتاسرای در ضربات پنالتی ۴–۱ برنده شد.[۹]
- ↑ نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه، ۴–۴ بود. لیورپول در وقت‌های اضافی، گل‌طلایی را به‌ثمررساند.[۱۰]
- ↑ نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه، ۲–۲ بود.[۱۱]
- ↑ نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۲–۲ بود. سویا در ضربات پنالتی ۳–۱ برنده شد.[۱۲]
- ↑ نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه، ۱–۱ بود.[۱۳]
- ↑ نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه، ۱–۱ بود.[۱۴]
- ↑ نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۰–۰ بود. سویا در ضربات پنالتی ۴–۲ برنده شد.[۱۵]
- ↑ فینال ۲۰۲۰ به دلیل دنیاگیری کووید-۱۹ در اروپا پشت درهای بسته برگزار شد.[۱۶]
- ↑ نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۱–۱ بود. ویارئال در ضربات پنالتی ۱۱–۱۰ برنده شد.
- ↑ نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۱–۱ بود. اینتراخت فرانکفورت در ضربات پنالتی ۵–۴ برنده شد.
- ↑ نتیجه بازی بعد از ۹۰ دقیقه و وقت اضافه ۱–۱ بود. سویا در ضربات پنالتی ۴–۱ برنده شد.
- ↑ به عنوان نماینده یوگسلاوی سابق در سال ۱۹۷۹.
- ↑ در سال ۱۹۹۴ به نام آستریا سالزبورگ
- ↑ در سال ۲۰۱۵ با نام دنیپروپتروفسک
- ↑ شامل حضور باشگاه‌هایی از آلمان غربی است. هیچ تیمی از آلمان شرقی در فینال این مسابقات حاضر نبود.
- ↑ آخرین حضور تیمی از یوگسلاوی سابق مربوط به باشگاهی از سوسیالیستی صربستان بود.
منابع ویرایش
- عمومی
- "UEFA Cup". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation (RSSSF). 18 May 2007. Retrieved 11 March 2008.
- اختصاصی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "About the UEFA Europa League". UEFA. 13 July 2005. Retrieved 13 May 2020.
- ↑ "1997/98 season history". UEFA. 31 May 2008. Retrieved 13 May 2020.
- ↑ "Spurs keep Wolves at bay". UEFA. 2 January 2006. Retrieved 29 June 2008.
- ↑ "Europa League kings Sevilla beat Roma on penalties to win seventh crown". Reuters (به انگلیسی). 1 June 2023. Retrieved 1 June 2023.
- ↑ "UEFA Cup: All-time finals". UEFA. 30 June 2005. Archived from the original on 9 March 2008. Retrieved 15 March 2008.
- ↑ "1983/84: Tottenham keep cool to dispatch Anderlecht". UEFA. 22 August 2020. Retrieved 22 August 2020.
- ↑ "1987/88: Leverkusen overturn 3-0 final deficit". UEFA. 22 August 2020. Retrieved 22 August 2020.
- ↑ "1996/97: Spot-on Schalke hold off Inter". UEFA. 22 August 2020. Retrieved 22 August 2020.
- ↑ "1999/00: Galatasaray the pride of ترکیه". UEFA. 1 June 2000. Retrieved 1 March 2012.
- ↑ "2000/01: Liverpool triumph after nine-goal thriller". UEFA. 1 June 2001. Retrieved 13 May 2020.
- ↑ "2002/03: Mourinho's silver lining for Porto". UEFA. 1 June 2003. Retrieved 13 May 2020.
- ↑ "2006/07: Palop the hero". UEFA. 1 June 2007. Retrieved 13 May 2020.
- ↑ "2008/09: Last UEFA Cup brings Shakhtar first". UEFA. 1 June 2007. Retrieved 13 May 2020.
- ↑ "2009/10: Atlético end wait for European title". UEFA. 1 June 2007. Retrieved 13 May 2020.
- ↑ "2013/14: Spot-on Sevilla shot their meedle". UEFA. 1 June 2007. Retrieved 13 May 2020.
- ↑ "Venues for Round of 16 matches confirmed". UEFA.com. Union of European Football Associations. 9 July 2020. Archived from the original on 9 August 2020. Retrieved 10 July 2020.
پیوند به بیرون ویرایش