کومان‌ها مردمانی با تبار ترک قبایلی و کوچ نشین و چادرنشین بودند. اینان زمانی با قبچاق‌ها در سرزمین دشت قبچاق هم پیمان بودند. همزمان با تاخت و تاز مغول در سدهٔ سیزدهم میلادی بسیاری از آنان به بلغارستان و مجارستان کوچیدند. پیش از مغول نیز آنان به مجارستان، دومین پادشاهی بلغارستان و آناتولی مهاجرت کرده بودند. آنان مردمانی جنگجو بودند که بازتاب این نکته در قفقاز و پادشاهی خوارزمشاهیان دیده می‌شد. زیستگاه آنان در دشت قپچاق در شمال دریای سیاه و در راستای رود ولگا بود و ایشان با پچنگ‌ها پیوند داشتند.

کومان‌ها
پولوفتسی/پولوفسی
کنفدراسیون کومانی-قبچاق در اوراسیا در حدود ۱۲۰۰
مناطق با جمعیت چشمگیر
دشت قبچاق
زبان‌ها
زبان کومانی
دین
شمانی و تنگریسم (از نظر تاریخی)، مسیحیت، اسلام
قومیت‌های وابسته
قبچاق‌ها، پچنگ‌ها، تاتارها، نوقایی‌ها، قزاق‌ها
تندیس‌های سنگی کومان‌ها، یافت‌شده در اوکراین
نقشه قلمرو کشورها اندکی قبل از ظهور امپراتوری مغول

خاستگاه دقیق آنان روشن نیست. برخی گزارش‌ها آنان را مردمانی سپیدرو با موهای روشن و چشمانی آبی خوانده‌اند. گروهی از پژوهشگران می‌پندارند خاستگاه آنان شاید از جنوب سیبری بوده‌باشد. در آینده فرزندان کومان‌ها در کنار قبچاق‌ها در سلطنت مملوک نقش بازی‌کردند.

شیوه زندگی ویرایش

کومان‌ها شمن‌باوری و تنگری‌باوری داشتند. آیین‌های خاکسپاری اینان به خاک سپردن داشته‌های ارزشمند درگذشته مانند اسب (همچون سکاها)، شمشیر و گاه خدمتکار یا برده‌اش بود. از سدهٔ سیزدهم مسیحیت میان کومان‌ها رواج‌یافت. کومان‌ها مردمانی دام‌پرور بودند و اسب یکی از پایه‌های برجسته زندگی و فرهنگ آنان بود.

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش