کلیبر

شهری در استان آذربایجان شرقی، منطقه قره داغ

کَلیبَر (تلفظ دیگر: کَلِیبَر یا کَلَیبَر) یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی و مرکز شهرستان کلیبر است که یکی از قویترین کانون و جاذبه گردشگری استان آذربایجان شرقی محسوب می‌شود که سالانه پذیرای چند ده هزارنفر مسافر می‌شود.[۲] در دهه پنجاه کلیبر شهر کوچکی بود که کمتر از ۵۰۰۰ نفر جمعیت داشت.[۳] سرشماریهای سالهای ۱۳۸۵ و ۱۳۹۰ جمعیت شهر را، به ترتیب، ۱۱٬۳۳۰ نفر[۴] و ۱۲٬۱۸۷بروز رسانی نفر[۵] گزارش کرده‌اند. این شهر در ۶۳ کیلومتری شمال غرب اهر، ۲۱۰ کیلومتری شمال شرق تبریز و ۸۱۲ کیلومتری شمال غرب تهران واقع شده‌است. کلیبر دارای آب و هوای معتدل کوهستانی است و سراسر پیرامون این شهر را جنگل‌های تنک و مراتع پوشانیده‌است. شهر، به‌علت نزدیک بودن به قلعه بابک و قرار گرفتن در کانون ذخیره‌گاه زیست‌کره منطقه ارسباران، در دهه اخیر از نظر گردشگری توسعه چشمگیری یافته‌است و همچنین طی چند سال اخیر به عنوان «بهشت گمشده ایران» از نظر جنگلی و آب و هوایی در میان مردم ایران زبان زد شده‌است و آن را بهتر از شمال می دانند.در این مورد خوانندگان زیادی برای کلیبر آهنگ خواننده اند که نمونه ی آن آهنگ "اصلا شمال رو بیخیال،میریم سمت کلیبر" از علی رحیمی است.

کلیبر
کشور ایران
استانآذربایجان شرقی
شهرستانکلیبر
بخشبخش مرکزی
مردم
جمعیت۴۸٬۸۳۷ نفر (۱۳۹۵)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۱۱۱۱
اطلاعات شهری
شهردارپیام موسی پور[۱]
شناسهٔ ملی خودرو۲۵ و  ایران
کد آماری۱۱۹۹
کلیبر بر ایران واقع شده‌است
کلیبر
روی نقشه ایران
۳۸°۵۱′۴۷″شمالی ۴۷°۰۲′۳۸″شرقی / ۳۸٫۸۶۳۱۷۲۶۷°شمالی ۴۷٫۰۴۳۸۱۷۶۷°شرقی / 38.86317267; 47.04381767


نمایی دور از مراتع آقداش در اواسط خرداد.

پیشینه

ویرایش

کلیبر، که در نوشته‌های وقایع نگاران اسلامی تحت عنوان بذ یا بذین شناخته می‌شود،[۶] پایگاه بابک خرمدین[۷] بود. او در سال ۸۱۶ میلادی علیه خلافت اسلامی قیام کرد و در سال ۸۳۶ میلادی از افشین[۸] شکست خورد و کلیبر به دست اعراب افتاد.[۹] حوادث دوران مقاومت دو دهه‌ای بابک کلیبر را در کانون توجه مورخین مسلمان قرار داد.

مروج‌الذهب و معادن‌الجوهر، نوشته علی بن حسین مسعودی، نخستین کتابی است که در مورد کلیبر مطلبی نوشته‌است. مسعودی می‌نویسد، در ناحیه بذین با مریدان جاودان، پسر شهرک، قیام کرد.[۱۰] بعد از یک سری شکستها بابک در موطن خود محاصره شد … بذین که زادگاه او بود، حالیه در ۳۲۳ هجری، هنوز مملکت بابک نامیده می‌شود.[۱۱][۱۲][۱۳] در کتاب «مسالک و الممالک» ابن حوقل از کلیبر سخنی به میان نیامده است ابن حوقل از مکانی بن نام "سیاه کوه" اسم می‌برد، که در مجاورت آن نسلی از "ترکان" زندگی می‌کردند.[۱۴] اما بنظر می‌آید که سیاه کوه مذکور با منقیشلاق (Manghishlaq) در سواحل شمال شرقی دریای خزر یکی باشد.[۱۵]

ابن اثیر در کتاب الکامل فی التاریخ صفحات زیادی را به کلیبر اختصاص داده‌است.[۱۶] نوشته او چنین آغاز می‌شود، آغاز به پا خواستن بابک به سال ۲۰۱ بوده‌است. پایتخت او شهر بذ بود و از سپاهیان خلیفه بسیاری را کشته بود.

یاقوت حموی هشتصد سال پیش کلیبر را اینگونه توصیف می‌کند، بذ: جایی در بین آذربایجان و اران. بابک خرمدین، که علیه معتصم شورش کرد، از اینجا برخاسته است. دو بیت زیر از باختری در این باره شناخته شده‌است:

خداوند نگهدار تو باد ای جنگجوی ترسناک، که در زمان بابک دروازه کفار را واژگون کردی.

این تو بودی که شهر بذ را گرفتی و شرمی چنان فاحش را پوشاندی.

در نزدیکی بذ، به گفته «مؤثر» شاعر مکانی است به ابعاد سه فرسنگ؛ هنگامی که در آنجا نام خدا گفته شود آوایی نامرئی جواب گوید. از اینجاست که سرخ جامگان، که خرمدین نیز نامیده می‌شود، به رهبری بابک قیام نمودند؛ و در اینجاست که آن‌ها منتظر «مهدی» بودند. در پایین‌تر رودی بزرگ جاری است که آب آن مزمن‌ترین تبها را علاج می‌کند. رود ارس در مرز جاری است. در این ناحیه انارهایی با زیبایی بینظیر، انجیر، و انگور به عمل می‌آید، که آن را در تغارها خشک می‌کنند چرا که آفتاب همواره پشت ابری ضخیم پنهان است. اهالی از آب تکه‌های کوچک طلای سرخ جمع می‌کنند که اگر به حساب خورده شود زنان را فربه می‌کند.[۱۷] احتمال دارد وصف رود شفابخش اشاره‌ای به چشمه‌های آب گرم روستای متاللی باشد.

حمدالله مستوفی در نیمه قرن هشتم هجری چنین می‌نویسد، قصبه‌ای است در میان بیشه افتاده و کوهستان بزرگ و قلعه نیکو دارد، و در پای آن قلعه رودی روان است هوایش معتدل است و آبش از رود مذکور و حاصلش قلعه و انگور و میوه باشد، و مردمش از ترک و تالش ممزوج اند و شافعی مذهب. حقوق دیوانیش مبلغ سه هزار دینار بر روی دفتر است.[۱۸] در توضیحی که مترجم فرانسوی کتاب یاقوت آورده به جای تالش کلمه مغول را آورده‌است که با توجه به زندگی مستوفی در زمان ایلخانان قابل قبول تر است.[۱۹]

همچنانکه به دوران اخیر نزدیک می‌شویم نوشته‌ها در مورد کلیبر کمتر می‌شود. در کتابهایی که به تاریخ ارسباران اختصاص دارند، اشاراتی کوتاه به تاریخ معاصر کلیبر می‌شود. چهار کتاب زیر مراجع مفیدی هستند:

  • قدیمترین سند معتبر کتاب «تاریخ ارسباران» نوشته سرهنگ حسین بایبوردی است.[۲۰] متأسفانه این کتاب به راحتی قابل دسترس نیست.
  • کتاب «تاریخ و جغرافیای ارسباران» اثر حسین دوستی[۲۱] که پس از انقلاب اسلامی چاپ شده در مورد این منطقه اطلاعات بیشتر و جدیدتری در اختیار علاقه مندان قرار می‌دهد.
  • کتاب «تاریخ اجتماعی و سیاسی ارسباران (قره داغ) در دوره معاصر»، نوشته ناصر صدقی[۲۲] کتابی مجمل است و به طریقه‌ای علمی نوشته شده‌است.
  • کتاب «نامه ارسباران»، نوشته سیدرضا آل‌محمد،[۲۳] که در چهار جلد منتشر شده‌است، ظاهراً کتاب جامعی است.[۲۴]

هویت فرهنگی

ویرایش

زبان گفتاری مردم ترکی آذربایجانی است که متعلق به شاخه غربی گره جنوبی - غربی (اغوز) خانواده زبان‌های ترکی می‌باشد.[۲۵]

اکثریت مردم پیرو مذهب شیعه دوازده‌امامی هستند. تعداد قابل توجّهی از اهالی پیروان اهل حق (گوران در زبان آذری) هستند. همه گوران‌ها در اصل متعلق به طایفه شاملو هستند. این طایفه یکی از ارکان عمدهٔ قزلباش‌ها در عهد شاه اسماعیل بود.[۲۶]

موسیقی

ویرایش

شاید گذرم باز به این خطه نیفتاد Bəlkə bu yerlərə birdə gəlmədim

 

ای قله و مه گرفته بدرود، duman səlamət qal dağ səlamət qal

ابرهای آسمان پشت سرم آب می پاشد، arxamca su səpir göydə bulutlar

باران بدرود بارش به سلامت! leysan səlamət qal yağ səlamət qal

این ابیات آغازین آوازی معروف، سروده محمد آراز،[۲۷] نمونه‌ای است از آوازهای عاشیقی که در هماهنگی با طبیعت ویژه قره داغ ساخته شده‌اند. عاشیقها در ساخت آوازهای خود از احساسات مربوط به کوچ ایلات بین ییلاق و قشلاق الهام می‌گیرند؛ و بدینسان، کلیبر با قرار گرفتن در مسیر کوچ سالیانه عشایر جایگاه مناسبی است برای تکامل موسیقی عاشیقی.


رسانه

هم‌اکنون پایگاه خبری خبرآمد با اخذ مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد ارسلامی تنها رسانه دارای مجوز و فعال در این شهر می باشد که اخبار کلیبر و خداآفرین را در کانال تلگرامی، ایتا و سایت خود منعکس می نماید.

پتانسیل گردشگری

ویرایش

جیمز موریر، مؤلف «ماجراهای حاجی بابای اصفهانی»،[۲۸] به نقل از یک مهندس انگلیسی که بقصد جایابی برای ذوب آهن[۲۹] دویست سال پیش از کلیبر دیدن کرده، شهر را چنین توصیف می‌کند، "کلیبر… قبلاً مکانی در خور توجه بوده‌است. باغ‌های وسیع جنگلی از درختان میوه درست کرده‌است، جنگلی که در آن درختان گردو به ابعادی باور نکردنی رشد کرده‌اند …"[۳۰] اخیراً، یک گردشگر کانادایی کلیبر را اینگونه توصیف می‌کند، "شهری دورافتاده و خواب آلود در میان کوه‌های سر به فلک کشیده‌ای که قله‌هایشان در زیر مه غلیظ از دیده پنهان شده‌اند. … مکانی است عالی؛ به طراوت و سر سبزی انگلیس و ورای ذهنیت ما از طبیعت کویری و خشک ایران.[۳۱]

آثار گرد شگری در اقتصاد محل هنوز آشکار نشده‌است. گردشگران ترجیح می‌دهند در چادرها بمانند و از غذاهای کنسروی، که همراه آورده‌اند، بخورند. نتیجه به جا گذاشتن زباله در کنار جاده‌ها و، احیاناً، تخریب مراتع و مزارع روستائیان است. انتظار می‌رود گروهی از مهاجرین پیشین و ثروتمند با ساختن هتلها و جذب گردشگران اهل حساب به اقتصاد محل نفع برسانند. در سال‌های اخیر فرمانداری کلیبر با برگزاری جشنواره انار و زغال اخته برای ترویج تولید تجاری و بازاریابی این میوه‌ها تلاش کرده‌است.[۳۲] در اخبار منتشره اغلب بر جنبه‌های جذب گردشگری این جشنواره‌ها تأکید می‌شود.

 
اقامتگاه گردشگری نوری

اقامتگاه گردشگری نوری

این اقامتگاه در ۶ کیلومتری کلیبر (روستای صومعه) در قلب جنگلهای ارسباران، مکانی بسیار زیبا با چشم‌انداز بی نظیر جنگل در خدمت گردشگران عزیز می‌باشد. این مجموعه با تمام امکانات رفاهی دارای استخر شنا و طبیعتی بکر و بی نظیر بستری مناسب را برای طبیعت گردی، جنگلنوردی و کوهنوردی را در دل جنگل برای گردشگران عزیز فراهم ساخته‌است.

اقامتگاه گردشگری مکیدی

این اقامتگاه در ۲۰ کیلومتری شهرستان کلیبر واقع شده، و فقط ۱۰ کیلومتر با منطقهٔ حفاظت شدهٔ آینالو فاصله دارد، همچنین در دل این اقامتگاه تفریحی یک آب راه زیبا در کنار پوشش گیاهی و البته امکانات رفاهی وجود دارد.

قلعهٔ بابک، بنا شده در بالای کوهی به ارتفاع ۲۳۰۰ متر، در حدود سه کیلومتر از شهر قرار دارد. قلعهٔ از زمان ساسانیان ساخته شده و نام خود را از اسم بابک خرمدین، رهبر مقابله با مهاجمین عرب تا سال ۸۹۳ میلادی، گرفته‌است.[۳۳]

یک تحقق اخیر سه نقطه را با بالاترین قبلیت گردشگری مشخص کرده‌است.[۳۴] این سه مکان، که در مجاورت جاده کلیبر - عاشقلو (مسیر عباس‌آباد- آینالو - وایان) قرار گرفته‌اند، عبارتند از قلعه بابک (قلعه بذ)، مکیدی دره سی و آینالو. البته، مکان‌های زیادی وجود دارند، که علیرغم شناخته بودن به مردم محل، هنوز مورد توجه گردشگران قرار نگرفته‌اند. برای مثال، تاکنون از پتانسیل گردشگری ییلاق‌های عشایر ارسباران صرفنظر شده‌است. در طی ماه‌های گرم سال این مکانها علاوهٔ بر زیبایی طبیعی امکان مشاهده زندگی ساده و سنتی عشایر را فراهم می‌کنند.

نزدیکترین ییلاق فعال به کلیبر اتراقگاه ایل بسطاملو در مراتع بین روستای شجاع آباد و قلعه بابک (قلعه بذ) است. از معروفترین ییلاق‌های نسبتاً نزدیک می‌توان از کوه‌های روستای علی‌آباد (کلیبر), چپرلی و آقداش نام برد. فاصله این مراتع از شهر با ماشین کمتر از نیم ساعت است.

زغال اخته، سمبل هویت اقتصادی کلیبر

ویرایش

کلیبر، به خاطر قرار گرفتن در میان کوه‌های بلند، دارای آب و هوای خاصی است که مشخصاً برای بار آوری زغال اخته مناسب است. می‌توان ادعا کرد که «زغال اخته» سمبلی از هویت اقتصادی کلیبر است. در اواخر تابستان میوه‌های رسیده در اغلب دکان‌های اطراف خیابان‌های اصلی شهر به فروش می‌رسد. بوی رسیدگی این میوه‌ها و منظرهٔ زنبورهای نشسته بر طبق‌های پر از میوه، خاطرهٔ ذهنی دلپذیری است که مسافران از شهر به یاد می‌سپارند. از طرفی دیگر، ساکنان محل منظرهٔ شکوفه‌های زرد رنگ درختان زغال اخته در نیمهٔ دوم فصل زمستان را به مثابهٔ نشانی از رستاخیز سالیانهٔ طبیعت گرامی می‌دارند.

باغداران کلیبری، مازاد محصول زغال اختهٔ خود را برای عرضه در کارخانجات صنایع تبدیلی کشاورزی به تهران و سایر شهرهای بزرگ می‌فرستند. در خود شهر، خشکه و برگهٔ زغال اخته توسط کدبانوان کلیبری در پخت آش رشته استفاده می‌شود. متأسفانه، در رستوران‌های سطح شهر، این واریته آش رشته عرضه نمی‌شود. اخیراً برخی فرآورده‌های زغال اخته از جمله؛ لواشک، ترشی، ژله، شربت، برگه و خشکهٔ زغال اختهٔ کلیبر، با بست‌ه بندی شیک و بهداشتی، به بازار آمده‌است. جشنوارهٔ سالیانه زغال اخته، که با هدف جذب گردشگر به منطقه سازمان داده می‌شود، تأکیدی است بر اهمیت این میوه در هویت اقتصادی شهر کلیبر.[۳۵]

منابع

ویرایش
  1. https://www.isna.ir/news/1402022012667
  2. «: کمیته تخصصی نام نگاری و یکسان‌سازی نام‌های جغرافیایی ایران:». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ اوت ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۸ مارس ۲۰۱۴.
  3. «لغتنامه دهخدا». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ نوامبر ۲۰۱۳.
  4. «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
  5. «نگاهی به شهرستان کلیبر:جمعیت». استانداری آذربایجان شرقی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ ژوئن ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۳ اردیبهشت ۱۳۹۳.
  6. "BAḎḎ". iranicaonline. Encyclopaedia Iranica. August 19, 2011.
  7. "BĀBAK ḴORRAMI". iranicaonline. Ecncyclopedia Iranica. August 18, 2011.
  8. "AFŠĪN". iranicaonline. Encycloppaedia Iranica. July 28, 2011.
  9. K. Farrokh, Iran at War: 1500-1988, 2011, Osprey Publishing
  10. ‘Alī ibn al-Husayn al- Mas‘Ūdī, Pavet de Courteille, Les Prairies d'or de Maçoudi, 1873, Paris, vol. 7, p. 62
  11. ‘Alī ibn al-Husayn al- Mas‘Ūdī, Pavet de Courteille, Les Prairies d'or de Maçoudi, 1873, Paris, vol. 7, p. 123
  12. «نگاه شما: تصاویر زیبا از طبیعت کلیبر».
  13. سحر فکردار. «با تو از بهشت آذربایجان و ایران می‌گویم».
  14. Abu-'l-Qāsim Ibn-ʻAlī Ibn-Ḥauqal, The Oriental Geography of Ebn Haukal, an Arabian Traveller of the Tenth Century, London, 1800 pp.184-185.
  15. Kevin Alan Brook, The Jews of Khazaria, 2006, Rowan and Littlefield Publishers, pp. 152-153
  16. عز الدین ابن اثیر، تاریخ کامل، ۱۳۸۱، تهران، جلد نهم، صص. ۳۹۸۲–۴۰۱۲.
  17. Yaqut ibn 'Abd Allah al-Rumi al-Hamawi, Charles Adrien Casimir Barbier de Meynard, Dictionnaire géographique, historique et littéraire de la Perse et des contrees adjacentes, 1851, Paris, pp. 87-88
  18. نزهةالقلوب، حمدالله مستوفی، به کوشش محمد دبیر سیاقی ، انتشارات کتابخانه طهوری، چاپ اول، تهران، ۱۳۳۶، ص. ۹۶.
  19. Yaqut ibn 'Abd Allah al-Rumi al-Hamawi, Charles Adrien Casimir Barbier de Meynard, Dictionnaire géographique, historique et littéraire de la Perse et des contrees adjacentes, 1851, Paris, p. 493
  20. سرهنگ حسین بایبوردی، "تاریخ ارسباران"، ابن سینا، تهران ۱۳۴۱
  21. حسین دوستی، تاریخ و جغرافیای ارسباران، انتشارات احرار، تبریز، 1373
  22. ناصر صدقی، تاریخ اجتماعی و سیاسی ارسباران (قره داغ) در دوره معاصر، ۱۳۸۸، تبریز، نشر اختر.
  23. سیدرضا آل‌محمد، نامه ارسباران، ۱۳۹۱، تهران، کتابخانه موزه و اسناد مجلس شورای اسلامی.
  24. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ فوریه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۹ فوریه ۲۰۱۴.
  25. Concise Encyclopedia of Languages of the World, 2010, Elsevier, p. 110-113
  26. نورمحمد عسگری، تشیع سرخ، ۱۳۹۱، شرکت کتاب، وستوود، ص. ۴۳.
  27. محمد آراز، بلکه بویئرلره بیرده گلمه‌دیم، ۱۳۸۹، تبریز، نشر اختر
  28. James Morier,The Adventures of Hajji Baba of Ispahan, 2005, Cosimo Inc.
  29. محمود، محمود، تاریخ روابط سیاسی ایران و انگلیس در قرن ١٩ میلادی، تهران ، انتشارت اقبال، ج. ۵
  30. James Morier, A Second Journey through Persia, Armenia, and Asia Minor<ref
  31. Jamie Maslin, "Iranian Rappers and Persian Porn: A Hitchhiker's Adventures in the New Iran", 2009.
  32. http://www.farsnews.ir/newstext.php?nn=13920621000144
  33. P. L. Baker and H. Smith, Iran, 2009, Bradet Trvel Guids, p. 141
  34. Neda Mohseni, Shahram Roostaei, Arasbaran ecotourism potential assessment whit emphasis on the scientific and additional values, International Research Journal of Applied and Basic Sciences. (2012) 3:1143-1147
  35. «دومین جشنواره زغال اخته در کلیبر برگزار می‌شود».

جستارهای وابسته

ویرایش