ابوسفیان بن حرب

ابوسفیان (نام کامل:ابوحنظله صخر ابن حرب ابن امیه، مرگ: ۳۲ ه‍. ق) از بازرگانان معروف و بزرگان قریش در زمان محمد بن عبدالله بود. وی پدر معاویه، جد یزید بن معاویه و جد اعلای معاویه بن یزید، سه خلیفه از خلفای اموی، مشهور به خلفای بوسفیانی بود.

ابوسفیان بن حرب
نام هنگام تولد	صخر بن حرب بن أمیة بن عبد شمس
زادهٔ	۶۳ ق. هـ / ۵۶۰م مکه
درگذشت	بین ۳۰ هـ/۶۵۲م و ۳۴ هـ/۶۵۶م مدینه
آرامگاه	بقیع، مدینه
عنوان	أبو حنظلة
همسر(ها)	صفیة بنت أبی العاص بن أمیة بن عبد شمس هند بنت عتبة بن ربیعة بن عبد شمس زینب بنت نوفل بن خلف بن قوالة عاتکة بنت أبی أزیهر بن أنیس بن الخیسق صفیة بنت أبی عمرو بن أمیة بن عبد شمس أمامة بنت سفیان بن وهب بن الأشیم لبابة بنت أبی العاص بن أمیة بن عبد شمس کلتامه بنت سیش بن ضابر بن احک
فرزندان	رملة الکبری (ام حبیبه)، أمیمة، حنظلة، معاویة، عتبة، جویریة، أم الحکم، یزید، محمد، عنبسة، عمرو، عمر، صخرة، هند، میمونة، رملة الصغری
خویشاوندان	الأموی القرشی الکنانی
خانواده	پدرش: حرب بن أمیة بن عبد شمس بن عبد مناف مادرش: صفیة بنت حزن بن بجیر بن الهزم برادرانش: عمرو بن حرب الحارث بن حرب أم جمیل بنت حرب أروی بنت حرب

از دیگر کارهای او فرماندهی نیرویی برای کنترل برده‌ها در مکه بود. در جنگ بدر حضور داشت و در جنگ احد در برابر محمد جنگید. او در فتح مکه شهادتین گفت و در چند جنگ برای اسلام شرکت کرد. ابوسفیان در سال ۳۲ هجری در مدینه درگذشت.

او از جمله کسانی بود که با محمد خصومت و عداوت شدیدی داشت و در ادامه پس از فتح مکه توسط مسلمانان، مسلمان شد. او در تحریم محمد و خاندان بنی هاشم (ماجرای شعب ابی طالب) دست داشت.

ابوبکر جوهری می‌گوید که پس از بیعت با عثمان (که خود از امویان بود) ابوسفیان گفت که این امر (خلافت) ابتدا در دست طایفه‌ی بنی تیم (طایفه‌ی ابوبکر) قرار گرفت درحالی که ربطی بدان‌ها نداشت؛ بعد از آن در دست قبیله‌ی عدی (طایفه‌ی عمر) قرار گرفت که دورتر و دورتر بود. اکنون به منزلگاه خود بازگشته و قرارگاه خویش را بازیافته‌است.

نسب

پدرش حرب بن امیه بن عبدشمس بن عبدمناف بن قُصَی بن کِلاب بن مُرَّة بن کعب بن لُؤَی بن غالب بن فَهر بن مالک بن نَضر بن کِنانة بن خُزَیمَة بن مُدرِکَة بن إلیاس بن مُضَر بن نزار بن مُعِدّ بن عدنان بود. مادرش صفیه دختر حُزن بن بُجَیر بن هَزم بن رُؤَیبَة بن عبدالله بن هلال بن عامر بن صَعصَعة بن معاویة بن بکر بن هوازن بن منصور بن عِکرَمَة بن خَصَفة بن قیس عیلان مُضَر بن نزار بن مُعِدّ بن عدنان بود.

همچنین عبد مناف جد مشترک محمد و علی است که ابوسفیان بن حرب بن امیه بن عبد شمس بن عبدالمناف با هم اشتراکی می یابند.(شجره‌نامه محمد: محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف، شجرنامه علی: علی بن ابوطالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف)

مرگ

ابوسفیان در مدینه، در سال ۳۲ هجری، درگذشت. عثمان بن عفان بر او نماز خواند و در بقیع دفن شد.

همسران و فرزندان

همسران

ابوسفیان همسران متعددی داشت. هند بنت عتبه ملقب به هند جگرخوار مهمترین همسر او بود. همچنین دو دختر أبی العاص بن أمیة به نامهای صفیه و لبابه که دخترعموهای ابوسفیان به شمار می رفتند دیگر همسران او بودند.

فرزندان

• معاویه مهمترین فرزند ابوسفیان بود که حدود ۲۰ سال خلافت کرد و یکی از مهمترین خلفای بنی امیه به شمار می رود.

• رمله معروف به ام حبیبه یکی از دختران ابوسفیان بود که با محمد (پیامبر اسلام) ازدواج کرد.

• میمونه یکی دیگر از دختران ابوسفیان بود که با ابی مره بن عروه بن مسعود ثقفی ازدواج کرد و صاحب دختری به نام لیلا شد که لیلا به همسری حسین بن علی امام سوم شیعه درآمد.

• یزید یکی دیگر از فرزندان ابوسفیان بود که در فتح مکه مسلمان شد و در نبرد حنین شرکت جست.
• بنا بر برخی روایات ، زیاد بن ابیه هم فرزند نامشروع ابوسفیان بوده است.

منابع

[۱]

[۲]