سازمان همکاری اسلامی
سازمان همکاری اسلامی (OIC)، دومین سازمان بین دولتی پس از سازمان ملل متحد است که با عضویت ۵۷ کشور به گسترش بیش از چهار قاره است. سازمان صدای جمعی جهان اسلام و تضمین برای حفاظت و حمایت از منافع جهان اسلام در روح ترویج صلح بین‌المللی و هماهنگی میان افراد مختلف جهان است. سازمان بر اساس تصمیم اجلاسی تاریخی که در پی نتیجه آتش‌سوزی جنایی مسجد الاقصی در ۲۵ سپتامبر ۱۹۶۹ در رباط، پادشاهی مغرب تأسیس شد.
سازمان همکاری اسلامی | |
|---|---|
 پرچم | |
شعار: "حفظ منافع و تأمین پیشرفت و سعادت مسلمانان" | |
 کشورهای عضو کشورهای ناظر عضویت در حالت تعلیق | |
| دفتر مرکزی |  جده، عربستان سعودی |
| زبان‌های رسمی | عربی، انگلیسی، فرانسوی |
| تعداد اعضا | ۵۷ کشور |
| حاکمان | |
• دبیرکل | حسین ابراهیم طه[۱] |
| بنیان‌گذاری | |
• تأسیس | ۲۵ سپتامبر ۱۹۶۹، رباط، مراکش |
| جمعیت | |
• برآورد سال ۲۰۱۸ | ۱/۸۱ میلیارد نفر |
| تولید ناخالص داخلی (GDP) برابری قدرت خرید (PPP) | برآورد ۲۰۱۹ |
• کل | ۲۷/۹۴۹ تریلیون دلار |
• سرانه | ۱۹/۴۵۱ دلار |
| تولید ناخالص داخلی (GPD) (اسمی) | برآورد ۲۰۱۹ |
• کل | ۹/۹۰۴ تریلیون دلار |
• سرانه | ۹/۳۶۱ |
| شاخص توسعه انسانی (۲۰۱۸) | ۰/۶۷۲ |
| وبگاه رسمی | |
نام این سازمان از زمان تأسیس در سال ۱۹۶۹ تا سال ۲۰۱۱ سازمان کنفرانس اسلامی بود سپس به سازمان همکاری اسلامی تغییر یافت.
نشست سران هر ۳ سال یک بار و در پایتخت یکی از کشورهای اسلامی عضو برگزار می‌شود. کشورهایی که این کنفرانس را برگزار می‌کنند به مدت سه سال ریاست آن را بر عهده می‌گیرند.
چهاردهمین اجلاس سران کشورهای اسلامی موسوم به «اجلاس مکه: دست به دست بسوی آینده» در ۳۱ مه ۲۰۱۹ برگزار شد.[۲][۳]
دبیرکل و منشور سازمانویرایش
۵۷ کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی هستند. حسین ابراهیم طه دبیر کل کنونی سازمان همکاری اسلامی است.[۴]
منشور یا قانون اساسی سازمان کنفرانس اسلامی طبق ماده ۱۰۲ منشور سازمان ملل متحد در ۱ فوریه ۱۹۷۴ به ثبت رسید. مواد این سند شامل ۱۴ مورد است.
در سال ۱۹۷۰ نشست اولین کنفرانس اسلامی وزیران امور خارجه سازمان همکاری اسلامی در جده برگزار شد که برای ایجاد دبیرخانه دائمی در شهر جده تصمیم گرفته شد.[۵]
دادگاه بین‌المللی عدل اسلامیویرایش
در اجلاس پنجم سران کنفرانس اسلامی در کویت ۱۹۸۷، با تصویب قطعنامه‌ای، دادگاه بین‌المللی عدل اسلامی نیز یکی از ارکان این سازمان اعلام شد که مقر آن در کویت و متشکل از ۷ قاضی برای مدت ۴ سال است که حوزه اقتدار آن در مورد مسائلی است که دولت‌های عضو متفقاً به دادگاه احاله داده باشند و مسائلی که در معاهدات لازم الاجرا مطرح می‌شود و تفسیر معاهدات دو یا چند جانبه و تحقیق در هر موضوعی از موضوعات حقوق بین‌الملل و تحقیق در مورد واقعه‌ای که موجب تزلزل در تعهدات بین‌المللی است؛ اگرچه عملاً این نهاد رسمیت نیافته‌است.[۶]
نشست‌های سرانویرایش
- نشست یکم: مراکش ۱۹۶۹
- نشست دوم: پاکستان ۱۹۷۴
- نشست سوم: طایف عربستان ۱۹۸۱
- نشست چهارم: مراکش ۱۹۸۴
- نشست پنجم: کویت ۱۹۸۷
- نشست ششم: سنگال ۱۹۹۱
- نشست هفتم: مراکش ۱۹۹۴
- نشست هشتم: ایران ۱۹۹۷
- نشست نهم: قطر ۲۰۰۰
- نشست فوق‌العاده قطر: مارس ۲۰۰۳
- نشست دهم: مالزی ۲۰۰۳
- نشست فوق‌العاده مکه: ۲۰۰۵
- نشست یازدهم: سنگال ۲۰۰۸
- نشست فوق‌العاده مکه: ۲۰۱۲
- نشست دوازدهم: قاهره ۲۰۱۳ (دوازدهمین نشست سران کشورهای اسلامی قرار بود در ۱۵ مارس سال ۲۰۱۱ در شرم الشیخ مصر برگزار شود که با توجه به انقلاب مردمی در این کشور و ناآرام بودن مصر این نشست برگزار نشد و به تعویق افتاد)
- نشست سیزدهم: استانبول ۲۰۱۶
- نشست فوق‌العاده استانبول: ۲۰۱۷ (به مدت دو روز از ۱۲ دسامبر تا ۱۳ دسامبر ۲۰۱۷ برگزار شد)
- نشست چهاردهم: اسلام‌آباد ۲۰۲۱
- نشست فوق‌العاده افغانستان (برای تصمیم گیری حکومت طالبان برای افغانستان)
نشست استانبولویرایش
در آوریل ۲۰۱۶ کنفرانس سران سازمان همکاری اسلامی در استانبول ترکیه با شرکت نمایندگان بیش از ۵۰ کشور اسلامی طی دو روز با شعار: وحدت و همبستگی برای عدالت و صلح برگزار شد و بیانیه پایانی خود را روز ۱۵ آوریل ۲۰۱۶ صادر کرد.
بیانیه کنفرانس سران اسلامی شامل حدود ۲۰۰ تصمیم بر اساس اتفاق آراء روی طرح استراتژیکی برای ۱۰ سال آینده این سازمان یعنی از ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۶ است. این کنفرانس روی سه موضوع اصلی که حاضرین آنها را مخالف منافع جهان اسلام دانستند تمرکز کرد که عبارتند از: فرقه‌گرایی، تبعیض نژادی و تروریسم.
این بیانیه همچنین به ریشه کنی طرح‌های فرقه‌ای و مذهبی با هشدار در مورد آثار منفی آن فرا خواند و دخالت‌های ایران در امور داخلی کشورهای منطقه و کشورهای دیگر عضو از جمله بحرین، یمن، سوریه، سومالی و ادامه حمایت از تروریسم را محکوم کرد.[۹]
چهاردهمین نشستویرایش
چهاردهمین نشست سران کشورهای اسلامی موسوم به «نشست مکه: دست به دست بسوی آینده» در ۳۱ مه ۲۰۱۹ برگزار شد و در بیانیه پایانی آن بر محوریت قضیهٔ فلسطین و قدس و حمایت همه‌جانبه از مردم فلسطین تأکید و اعلام شد. در این بیانیه مبارزه با تروریسم را اولویت همهٔ کشورهای عضو قرار گرفت و حملات تروریستی به ایستگاه‌های پمپاژ نفت در شهرهای دوادمی و عفیف و عملیات تخریبی علیه چهار کشتی تجاری در آب‌های امارات متحدهٔ عربی را محکوم نمود.[۲][۳]
کشورهای عضوویرایش
آفریقاویرایش
آسیاویرایش
اروپاویرایش
آمریکای جنوبیویرایش
کشورهای ناظرویرایش
جستارهای وابستهویرایش
پانویسویرایش
- ↑ «"حسین ابراهیم طه" به عنوان دبیرکل سازمان همکاری اسلامی تعیین شد». ایسنا. ۱۳۹۹-۰۹-۰۸.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ اجلاس مکه: دست به دست بسوی آینده
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ Extraordinary Arab Summit
- ↑ https://www.mehrnews.com/news/5082977/حسین-ابراهیم-طه-دبیرکل-جدید-سازمان-همکاری-اسلامی-شد
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۱.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ ژوئیه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۳۱ مارس ۲۰۲۱.
- ↑ http://www.mizanonline.ir/fa/news/124550/نگاهی-به-تاریخچه-سازمان-همکاری-های-اسلامی
- ↑ http://aa.com.tr/fa/ترکیه/اجلاس-سران-سازمان-همکاری-اسلامی-از-رباط-تا-استانبول/554635
- ↑ «البیان الختامی للقمة الإسلامیة بإسطنبول».
پیوند به بیرونویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ سازمان همکاری اسلامی موجود است. |
| مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به سازمان همکاری اسلامی در ویکیگفتاورد موجود است. |