ویکی‌پدیا

لیندا صرصور

کنشگر سیاسی فلسطینی-آمریکایی

لیندا صَرصور[الف] کنشگر سیاسی اهل ایالات متحدهٔ آمریکا است که یکی از سازمان‌دهندگان راه‌پیمایی ۲۰۱۷ زنان، روز بی‌زن ۲۰۱۷، راهپیمایی ۲۰۱۹ زنان و نیز مدیرِ اجراییِ پیشینِ انجمن عرب-آمریکایی نیویورک بود. نام او و دیگر سرپرستان راهپیمایی زنان در فهرست «۱۰۰ فرد تأثیرگذار» سال ۲۰۱۷ مجلهٔ تایم آمده‌است.

لیندا صرصور
Linda Sarsour ویرایش این در ویکی‌داده
زادهٔ‏۱۹ مارس ۱۹۸۰‏ ویرایش این در ویکی‌داده (۴۴ سال)
بروکلین ویرایش این در ویکی‌داده
محل تحصیل
پیشهفعال سیاسی، نویسنده، فعال حقوق بشر ویرایش این در ویکی‌داده
حزب سیاسیحزب دموکرات ویرایش این در ویکی‌داده

صرصور مسلمان و فلسطینی‌تبار است. او نخستین‌بار به‌دلیل اعتراض به زیرنظرگیری مسلمانان آمریکایی توسط پلیس، مورد توجه قرار گرفت. از آن پس، در دیگر مسائل حقوق مدنی درگیر شد؛ از جمله خشونت پلیس، فمینیسم، سیاست مهاجرت و بازداشت‌های دسته‌جمعی. او تظاهرات جان‌های سیاه مهم هستند را نیز سازمان داد و شاکی اصلی در پروندهٔ اعتراض به قانون ممنوعیت سفر ترامپ بود.

صرصور از فلسطینیان سرزمین‌های اشغالی اسرائیل جانبداری کرده و پشتیبانی خود را از کارزار بی‌دی‌اس[ب] علیه اسرائیل نشان داده‌است. به‌دنبال مناقشه‌ای دربارهٔ رسیدگیِ سازمان راهپیمایی زنان به اتهامات یهودستیزی، صرصور و باب بلند[پ] و تامیکا مالوری[ت] در سپتامبر ۲۰۱۹ از این سازمان کناره گرفتند.[۱]

از کودکی تا جوانی ویرایش

صرصور به‌سال ۱۹۸۰[۲] در بروکلین به‌دنیا آمد. او یکمین بچه از هفت فرزند مهاجران فلسطینی بود.[۳] پدرش سوپرمارکت کوچکی در کراون هایتس بروکلین به‌نام «لیندا» داشت.[۳] صرصور در سانست پارک بروکلین بزرگ شد و در دبیرستان جان جی[ث] پارک اسلوپ درس خواند.[۲][۴][۵] پس از دبیرستان، دوره‌هایی را در کالج کینگزبارو و کالج بروکلین گذراند، با این هدف که آموزگار زبان انگلیسی شود.[۶]

زندگی سیاسی ویرایش

انجمن عرب-آمریکایی نیویورک ویرایش

ازجمله نخستین کنش‌های صرصور، جانبداری از حقوق مدنی مسلمانان آمریکایی پس از یورش‌های ۱۱ سپتامبر بود.[۵][۷] اندکی پیش از حادثهٔ ۱۱ سپتامبر، یکی از بستگانش به‌نام بَسِمه عَطوه[ج]، که انجمن عرب-آمریکایی نیویورک را بنیان گذاشته بود، از او خواست برای عضویت در این انجمن داوطلب شود.[۲] عطوه سیاستمداری سرشناس بود (چیزی غیرمعمول برای زن مسلمان) و راهنمای صرصور شد.[۶]

در سال ۲۰۰۵، یک روز که صرصور و عطوه از مراسم بازگشایی موزهٔ ملی عرب-آمریکایی در دیربورن بازمی‌گشتند، ماشینشان با یک تراکتور تصادف کرد. عطوه براثر جراحت‌ها جان باخت و دو سرنشین دیگر نیز دچار شکستگی استخوان شدند. صرصور، که راننده بود، آسیب جدی ندید.[۲][۶] او خیلی زود سر کار بازگشت و با یادی از عطوه گفت: «اینجا جایی است که او می‌خواست من باشم».[۲] او در سن ۲۵ سالگی به‌جای عطوه به عنوان مدیر اجرایی انجمن برگزیده شد. طی سال‌های بعد، او دامنهٔ کارهای انجمن را گستراند و بودجه آن را از ۵۰٬۰۰۰ دلار به ۷۰۰٬۰۰۰ دلار در سال رساند.[۲][۶]

صرصور در آغاز به‌دلیل اعتراض به زیرنظرگیری مسلمانان آمریکایی توسط پلیس، مورد توجه قرار گرفت.[۵][۷][۸] او، به‌عنوان مدیر انجمن عرب-آمریکایی نیویورک، از تصویب قانون ایمنی جامعه در نیویورک پشتیبانی کرد. برپایهٔ این قانون، دفتر مستقلی ایجاد شد تا سیاست پلیس را بررسی کند و محدودهٔ پرونده‌سازی مغرضانه در ایالت را بگستراند. او، به همراه انجمن، با دیدن مواردی که از نظرشان رفتار تبعیض‌آمیز پلیس در برزن‌های ناحیه بود، برای تصویب این قانون پافشاری کردند؛ و اعتراضات مایکل بلومبرگ[چ]، شهردار وقت و ریموند کلی[ح]، رئیس پلیس وقت، هم به جایی نرسیدند.[۶] صرصور در کارزاری موفقیت‌آمیز برای به‌رسمیت‌شناختن تعطیلات اسلامی در مدارس دولتی شهر نیویورک حضور داشت، که برگزاری عید قربان و عید فطر از سال ۲۰۱۵ منجر شد.[۵][۹]

برپایهٔ جستاری از نیویورک تایمز در سال ۲۰۱۷، صرصور «به مسائلی مانند سیاست مهاجرت، بازداشت‌های دسته‌جمعی، ایستاندن-و-بازرسیدن و زیرنظرگیری مسلمانان توسط ادارهٔ پلیس شهر نیویورک پرداخته‌است - بنابراین برایش عادت شده‌است که نکوهش‌هایش آمیخته‌به‌نفرت باشند».[۱۰]

برخی صرصور را همچون نماد نیروبخشی و «شکستن کلیشه‌های مربوط‌به زنان مسلمان» ستوده‌اند.[۱۱] صرصور در مناظره‌ای با مسیح علی‌نژاد دربارهٔ حجاب، گفت که از دید او حجاب عملی دینی است، نه نماد سرکوب؛ و به تجربه‌های زنان محجبه از اسلام‌هراسی در غرب اشاره کرد. علی‌نژاد او را به استانداردهای دوگانه متهم کرد و گفت بیشتر مسلمانان غربی، به‌ویژه صرصور، اغلب در محکومیت حجاب اجباری در خاورمیانه کوتاهی می‌کنند. علی‌نژاد همچنین گفت که اگر صرصور دغدغهٔ حقوق زنان را دارد، نمی‌تواند حجاب را، «که آشکارترین نماد سرکوب در خاورمیانه است»، به‌عنوان نماد مقاومت به‌کار ببرد.[۱۲]

جان‌های سیاه مهم هستند ویرایش

به‌دنبال تیراندازی به مایکل براون[خ]، صرصور به سازمان‌دهی اعتراضات جان‌های سیاه مهم هستند کمک کرد. او به تشکیل «مسلمانان برای فرگوسن» کمک کرد و در سال ۲۰۱۴ به‌همراه دیگر کنشگران به فرگوسن رهسپار شد.[۶][۱۳] از آن زمان، او همکاری‌های بسیاری با جنبش جان‌های سیاه مهم هستند داشته‌است.[۵][۱۴] صرصور همواره در تظاهرات این جنبش شرکت کرد و یکی از کارشناسان تولویزیونی پُرکار دربارهٔ فمینیسم شد.[۷]

حزب سیاسی ویرایش

صرصور یکی از هموندان حزب سوسیال-دموکراتیک آمریکا است.[۱۵] در سال ۲۰۱۶، او برای عضویت در کمیتهٔ بخش‌داری در حزب دموکرات کینگز کاونتی نیویورک نامزد شد،[۱۶] و در جایگاه سوم قرار گرفت.[۱۷] او دربارهٔ کنش‌هایش برای ساختن جنبشی ترقی‌خواه در آمریکا سخن رانده،[۱۸] و توسط سیاستمداران و کنشگران لیبرال تحسین شده‌است.[۴] در سال ۲۰۱۲ و دورهٔ ریاست‌جمهوری باراک اوباما، کاخ سفید صرصور را «قهرمان تغییر» نامید.[۵][۷] او یکی از معاونان سناتور برنی سندرز[د]، در زمان کارزار او برای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶، بود.[۴][۱۹]

رهبری راهپیمایی زنان ویرایش

راهپیمایی ۲۰۱۷ زنان ویرایش

 
سخنرانی صرصور در تظاهراتی علیه دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور وقت آمریکا.

ترزا شوک و باب بلند، سازمان‌دهندگان راهپیمایی ۲۰۱۷ زنان، صرصور را، به‌عنوان یکی از سرپرستان رویدادی که قرار بود روزِ پس از تحلیف دونالد ترامپ برگزار شود، به عضویت گروهشان درآوردند.[۲۰] به گفتهٔ تیلور گی[ذ] از پُلیتیکو، در آن زمان صرصور به «چهرهٔ بحث‌برانگیز مقاومت» دربرابر ترامپ تبدیل شده بود و «برای صرصور، ترامپ پس از سال‌ها ایستادگیِ کسانی انتخاب شد که از آنان بدگویی کرده بود - نه تنها زنان، بلکه مسلمانان، مهاجران و نیز سیاه‌پوستان آمریکایی. او به‌لطف روابطش با کنشگرانی از سرتاسر کشور، توانست گروه‌های گوناگون را در دورهٔ سرگردانیِ پس از انتخابات برانگیزد».[۲۱] صرصور فعالانه با جلوگیری دولت ترامپ از آمدن شهروندان چندین کشور با اکثریت مسلمان مخالفت کرد و در دعوایی حقوقی، که آن را شورای روابط آمریکایی-اسلامی طرح کرد، به عنوان شاکی اصلی معرفی شد.[۵] در پروندهٔ «صرصور دربرابر ترامپ»، شاکیان استدلال کردند که ممنوعیت سفر باید لغو شود، زیرا این قانون تنها برای دور نگه‌داشتن مسلمانان از آمریکا بود.[۲۲]

به نوشتهٔ ملیسا هریس پری[ر]، در میان رهبران راهپیمایی ۲۰۱۷ زنان، صرصور «معتبرترین آماج نیش‌وکنایه‌های مردم» در سالِ پس‌از راهپیمایی بود.[۲۳] صرصور، به‌دلیل رهبری‌اش در راهپیمایی زنان، آماج تهدیدهای خشونت‌آمیز در رسانه‌های اجتماعی شد.[۵][۲۴][۲۵] رسانه‌های محافظه‌کار هم به او حمله‌های شخصی کردند؛ از جمله گزارش‌های نادرستی که او از داعش پشتیبانی می‌کند و هوادار تحمیل قوانین اسلامی در آمریکا است.[۵][۷][۱۹] او گفت با اینکه راهپیمایی نقطهٔ عطفی در کارهایش بود، تاخت‌وتازهای رسانه‌ای پس از آن او را نسبت‌به امنیت خود نگران کردند.[۷] هوادارانش در توییتر هشتگ #IMarchWithLinda[ز] می‌زدند؛[۷] از جمله شارون بروس[ژ] از شورای ملی زنان یهودی، که با صرصور در سازماندهی راهپیمایی ۲۰۱۷ زنان همکاری کرد و سناتور آمریکایی برنی سندرز.[۱۹][۲۶] نام صرصور، به‌همراه سه سرپرست دیگر راهپیمایی، پس از راهپیمایی ژانویه در فهرست «۱۰۰ نفر اثرگذار» مجلهٔ تایم آمد.[۴][۲۷]

صرصور یکی از سرپرستان اعتصابات و اعتراضات روز بی‌زن در سال ۲۰۱۷ بود، که به مناسبت روز جهانی زن برگزار شد. طی تظاهراتی خارج از هتل و برج جهانی ترامپ در منهتن، او به‌همراه دیگر رهبران راهپیمایی ژانویهٔ زنان، از جمله باب بلند، تامیکا مالوری و کارمن پرز[س] دستگیر شدند.[۲۸][۲۹] او نافرمانی‌های مدنی دیگری را سازمان داد و در آنها شرکت کرد، که هدفشان اعتراض بود به اقدامات دولت ترامپ؛ از جمله پایان دادن به برنامهٔ داکا[ش] (که جلوی بازگرداندن مهاجران کم‌سال را می‌گرفت)،[۳۰] سیاست جداسازی خانواده برای مهاجران،[۳۱] و نامزدی برت کاوانا برای دادگاه عالی.[۳۲][۳۳]

در سال ۲۰۱۷، صرصور در سخنرانی مقابل جامعهٔ اسلامی آمریکای شمالی، گفت مردم باید دربرابر ترامپ «بایستند»؛ او دولت ترامپ را سرکوب‌گر خواند و ایستادگی در برابر او را جهاد می‌دانست. صرصور روایتی از پیامبر اسلام بازگفت، که در آن پیامبر گفته‌است: «سخنِ راست نزد فرمانروا یا رهبر ستم‌پیشه، بهترین جهاد است». برخی رسانه‌ها و شخصیت‌های محافظه‌کار او را متهم کردند که با به‌کاربردنِ واژهٔ جهاد، خشونت را علیه رئیس‌جمهور برانگیخته‌است.[۲۵][۳۴] صرصور و دیگر کارشناسان این تفسیر را رد کردند و تعهد او را به کنشگریِ به‌دورازخشونت بازگفتند و به این واقعیت استناد کردند که واژهٔ «جهاد» فی‌نفسه به کارهای خشونت‌آمیز گفته نمی‌شود. صرصور همچنین گفت از آن دسته افرادی نیست که به‌دنبال خشونت علیه رئیس‌جمهور باشد.[۲۵][۳۵] او در جایی در واشینگتن پست نوشت که راست و اسلام‌گرایان افراطی واژهٔ جهاد را نادرست به‌کار می‌برند و استفادهٔ خودش از آن را «مشروع، هرچند بسیار بدفهمیده‌شده» دانست.[۳۶][۳۷] برخی در رسانه‌های اجتماعی صرصور را به‌دلیل به‌کاربردنِ واژهٔ جهاد نکوهیدند، زیرا بیشتر مردم آن را با خشونت مرتبط می‌دانند؛ هرچند برخی دیگر از این کار او دفاع کردند.[۲۵]

راهپیمایی ۲۰۱۹ زنان ویرایش

سپتامبر سال ۲۰۱۸، صرصور اعلام کرد که به‌همراه تامیکا مالوری، باب بلند و کارمن پرز، راهپیمایی ۲۰۱۹ زنان در واشینگتن را رهبری خواهد کرد.[۳۸] مدتی بعد در همان سال، صرصور و مالوری در کانون مناقشه قرار گرفتند، زیرا آنان از محکوم‌کردنِ علنیِ لوییس فراخان، رهبر امت اسلام، سرباززدند؛ کسی که مرکز حقوقی فقر جنوبی و اتحادیهٔ ضدافترا سخنانش را یهودی‌ستیزانه و همجنس‌گراستیزانه دانسته‌بودند.[۳۹] نوامبر سال ۲۰۱۸، ترزا شوک، بنیانگذار راهپیمایی، از صرصور و مالوری خواست از سِمَت خود کناره گیرند و از آنان خرده گرفت که «گذاشتند یهودستیزی، اِل‌جی‌بی‌تی‌کیوستیزی و سخنان زننده و نژادپرستانه بخشی از بنیاد شوند، زیرا راهشان را جدا نکردند از گروه‌هایی که این باورهای نژادپرستانه و زننده را پشتیبانی می‌کنند».[۴۰] صرصور نپذیرفت و گفت نکوهش او شاید به‌دلیل پشتیبانی‌اش از کارزار بی‌دی‌اس و نکوهش مالوری نیز به‌دلیل نژادپرستی بود. او بعدها از هواداران راهپیمایی پوزش خواست و ابراز پشیمانی کرد که او و مالوری «تعهد خود برای مبارزه با یهودستیزی را آشکار نکردند». او همچنین از اعضای ال‌جی‌بی‌تی‌کیو و یهودیان راهپیمایی پوزش خواست و گفت آنان را گرامی می‌دارد و برایشان «می‌جنگد».[۴۱][۴۲] سپتامبر سال ۲۰۱۹، صرصور، به‌همراه باب بلند و تامیکا مالوری از سازمان راهپیمایی زنان کناره گرفت.[۱]

موضع در برابر درگیری اسرائیل و فلسطین ویرایش

هاآرتس صرصور را، به‌دلیل جانبداری از فلسطینیان در سرزمین‌های اشغالی اسرائیل، یکی از سرشناس‌ترین زنان فلسطینی‌تبار آمریکایی نامید،[۴۳] و نوشت برخی در احزاب میانی و راست به‌دلیل کنش‌های ضدصهیونیستی‌اش او را شخصیتی تفرقه‌انداز می‌دانند.[۴۴] صرصور گفته‌است برای منازعهٔ اسرائیل و فلسطین از چارهٔ یک‌کشوری پشتیبانی می‌کند؛ ولی حق موجودیت اسرائیل را به‌رسمیت می‌شناسد و از حماس و تشکیلات خودگردان فلسطینی پشتیبانی نمی‌کند.[۳][۴۵] او افشاگری‌های پخش‌شده در رسانه‌های اجتماعی و وب‌سایت‌های محافظه‌کار دربارهٔ ارتباطش با حماس را رد کرد[۷][۴۳] و آنها را «اخبار ساختگی» نامید.[۷] به‌گفتهٔ صرصور، برخی از بستگانش در سرزمین‌های اشغالی اسرائیل به‌اتهام هواداری از حماس بازداشت و زندانی شده‌اند،[۷][۴۶] ولی داشتن هرگونه ارتباط با گروه‌های تندروی اسلامی را رد کرد.[۴۶] او گفت دوست دارد که اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها همزیستی مسالمت‌آمیز و عادلانه‌ای با یکدیگر داشته باشند.[۳] به‌نقل از بروکلین ایگل، پشتیبانی صرصور از کارزار ریاست جمهوری برنی سندرز که یهودی است، دیدگاهش دربارهٔ حق موجودیت اسرائیل و رابطه‌اش با بیل دی بلازیو انتقاد برخی از اسلام‌گرایان را برانگیخته‌است.[۴۷]

 
جانبداری صرصور از کارزار بی‌دی‌اس علیه اسرائیل، انتقاداتی را برانگیخت.

صرصور به هاآرتس گفت که منتقد اسرائیل است و همیشه نیز خواهد بود و تمام‌قد از کارزار بی‌دی‌اس علیه اسرائیل پشتیبانی می‌کند.[۱۹] سوناینا ماریا پشتیبانی صرصور از این کارزار را بخشی از سیاست فمینیستی او توصیف کرد.[۴۸] صرصور در یکی از مصاحبه‌های راهپیمایی ۲۰۱۷ به نِیشِن گفت به‌نظرش کسانی که از دولت اسرائیل پشتیبانی می‌کنند یا انتقاد نمی‌کنند، نمی‌توانند بخشی از جنبش فمینیسم باشند؛ به باور او، چنین کسانی حقوق زنان فلسطینی را نادیده گرفته‌اند.[۴۹]

روابط با گروه‌های مدافع یهودی-آمریکایی ویرایش

صرصور به‌دلیل مواضعش دربارهٔ سیاست خاورمیانه، از جمله حمایت او از کارزار بی‌دی‌اس علیه اسرائیل توسط محافظه‌کاران آمریکایی،[۱۰][۴۵][۵۰] دموکرات‌های هوادار اسرائیل،[۲۱] و نیز برخی کنشگران صهیونیستی نکوهیده شده‌است.[یادداشت ۱][۱۰][۵۲] گاردین نوشت که صرصور «آماج همیشگی سازمان‌های فشارآورندهٔ اسرائیل است». برپایهٔ بررسی‌های هاآرتس، یک شرکت اطلاعاتی خصوصی اسرائیلی از صرصور و خانواده‌اش جاسوسی کرده‌است تا اطلاعات آسیب‌زننده گرد آوَرَد. گروه اکت-ایل پرونده‌ای را به اشتراک گذاشت، که آن را به‌کار بردند تا دانشگاه‌های آمریکایی را از اجازه به صرصور برای سخنرانی در محوطهٔ دانشگاه منصرف کنند.[۵۳][۵۴]

صرصور با گروه‌های یهودی جناح چپ، از جمله صدای یهود برای صلح و یهودیان برای عدالت نژادی و اقتصادی همکاری داشته‌است. به‌گزارش هاآرتس، سازمان‌های یهودی جریان اصلی، به‌دلیل انتقادات او از اسرائیل و پشتیبانی‌اش از کارزار بی‌دی‌اس، «تا مدت‌ها فاصلهٔ خود را با او نگه می‌داشتند».[۱۹] به‌گفتهٔ آژانس تلگرافی یهود، یهودیان ترقی‌خواه حاضر هستند ضدصهیونیست‌بودن او را نادیده بگیرند، ولی یهودیان جناح راست و برخی یهودیان میانه‌رو چنین نیستند.[۴] دو مدیر اتحادیهٔ ضدافترا به‌همراه رئیس سازمان صهیونیست آمریکا، مواضع او دربارهٔ اسرائیل را نکوهیده‌اند؛ مدیر اتحادیهٔ ضدافترا جاناتان گرینبلت گفت پشتیبانی صرصور از کارزار بی‌دی‌اس یهودستیزی را تشویق و تزیید می‌کند.[۴] صرصور در یک پست فیس‌بوک از الهان عمر دفاع کرد و انتقاداتی را، که عمر برای پشتیبانی از کارزار بی‌دی‌اس دریافت کرده بود، نسبت داد به «افرادی که خود را ترقی‌خواه نشان می‌دهند، ولی همیشه وفاداری به اسرائیل را بر پایبندی به دموکراسی و آزادی بیان ترجیح می‌دهند». در واکنش به این پست، کمیتهٔ یهودیان آمریکا او را متهم کرد که شعارهای یهودی‌ستیزانه به‌کار برده‌است.[۵۵] صرصور اتهامات یهودستیزی را رد کرد و گفت انتقادش از دولت اسرائیل با بیزاری از یهودیان اشتباه گرفته‌شده‌است.[۱۹][۵۰] در واپسین روزهای ژانویهٔ ۲۰۱۹، صرصور را نکوهیدند که در بیانیه‌اش برای روز جهانی یادبود هولوکاست از یهودیان نام نبُرد؛ و برخی از کارشناسان بهٔاد آوردند که در سال ۲۰۱۷، او دونالد ترامپ را یهودستیز خواند، زیرا در بیانیه‌اش برای روز یادبود هولوکاست از یهودیان نام نبُرده بود.[۵۶]

سخنرانی در جشن فارغ‌التحصیلی دانشگاه شهری نیویورک ویرایش

زمانی که صرصور برای سخنرانی در جشن فارغ‌التحصیلی دانشگاه شهری نیویورک در ژوئن ۲۰۱۷ برگزیده‌شد، برخی محافظه‌کاران به‌شدت مخالفت کردند.[۱۰][۴۵] داو هیکیند، نمایندهٔ ایالتی حزب دموکرات در نیویورک، برای اعتراض به این گزینش به فرماندار اندرو کومو نامه‌ای فرستاد، که توسط ۱۰۰ نفر از بازماندگان هولوکاست امضا شده‌بود.[۱۰][۵۰] اعتراض هیکیند برپایهٔ یکی از سخنرانی‌های صرصور به‌همراه رسمیه عوده بود، کسی که توسط دادگاهی اسرائیلی محکوم شد به شرکت در بمب‌گذاری سال ۱۹۶۹ که به کشته‌شدن دو غیرنظامی انجامید.[۱۰]

صرصور گفت هیچ اشتباهی مرتکب نشده‌است که پوزش بخواهد و درستی محکومیت عوده را زیر سؤال برد. او واکنش انتقادی به سخنرانی‌اش را مربوط‌به نقش چشمگیر خود در سازمان‌دهی راهپیمایی ۲۰۱۷ زنان دانست.[۱۰][۵۰] رئیس دانشگاه، سرپرست کالج و گروهی از استادان و نیز برخی گروه‌های یهودی،[۱۰][۵۰] از جمله یهودیان برای عدالت نژادی و اقتصادی،[۵۷] از حق او برای سخنرانی دفاع کردند. گروهی از یهودیان چپ‌گرای برجسته، با امضای نامه‌ای سرگشاده، حملات به صرصور را محکوم کردند و قول دادند به‌خاطر عدالت با او همکاری کنند.[۲۴] جاناتان گرینبلات از اتحادیهٔ ضدافترا، از حق سخنرانی صرصور طبق متمم اول قانون اساسی دفاع کرد، در حالی که با دیدگاه‌هایش دربارهٔ اسرائیل مخالف بود.[۵۸][۵۹][۶۰] تجمعی برای پشتیبانی از صرصور جلوی ساختمان شهرداری نیویورک برگزار شد. فرِد اسمیت جونیور، پژوهشگر قانون اساسی، این مناقشه را به مباحثات گسترده‌تری بر سر آزادی بیان در آمریکا مربوط دانست.[۱۰] سرانجام صرصور نطقش را در ۲ ژوئن ۲۰۱۷ ایراد کرد.[۶۱]

اظهار نظر دربارهٔ آیان حرصی علی ویرایش

در سال ۲۰۱۱، صرصور با اشاره به آیان حرصی علی[ص]، کنشگر سومالیایی‌تبار و منتقد برجستهٔ اسلام و بریجیت غابرییل[ض]، کنشگر محافظه‌کار، در توئیتی نوشت: «ک*نش می‌خاره. کاش می‌شد واژن‌هایشان را بردارم - آنها سزاوار زن‌بودن نیستند».[۴۵] او با هر این دو زن در رادیو یا تلویزیون مناظره کرده بود و گفت بحث سر بالابردن ایدهٔ زن‌ستیزی اسلام توسط حرصی علی و غابرییل متمرکز بود.[۵] در پاسخ، حرصی علی او را «فمینیست‌نما» خواند[۵] و به خاطر دفاع از شریعت نکوهید.[۶۲] در سال ۲۰۱۷، صرصور به واشینگتن پست گفت که این توئیت (که تا آن زمان حذف شده بود) «احمقانه» بود و یادش نمی‌آید که آن را نوشته باشد.[۵] در همان سال، پرسش‌وپاسخی میان صرصور و یک کنشگر دانشجویی در کالج دارتموث درگرفت و از او دربارهٔ این توئیت سؤال شد.[۴۵] صرصور گفت که این را «مردی‌سفیدپوست» در جشن ماه میراث آمریکایی آسیا و اقیانوسیه پرسیده بود. این گفته‌اش انتقاداتی را درپِی داشت.[۴۵]

گردآوری کمک‌های مالی ویرایش

فوریه ۲۰۱۷، پس از آنکه در اقدامی ظاهراً یهودستیزانه به گورستانی یهودی در سنت لوئیس آسیب زدند[یادداشت ۲]، صرصور با دیگر کنشگران مسلمان همکاری کرد تا با راه‌اندازی پویش سرمایه‌گذاری جمعی، برای مرمت و بازسازی گورستان پول جمع کنند.[۶۴][۶۵][۶۶] میان دیگر دریافت‌کنندگان این مبلغ، گورستانی یهودی در کلرادو هم بود، که در ثبت ملی مکان‌های تاریخی فهرست شده‌است.[۶۶][۶۷] این پروژه اندکی هیاهو به‌پا کرد، پس از آنکه داو هیکیند، نمایندهٔ نیویورک در مجلس، صرصور را متهم کرد که پول‌ها را برای خود نگه داشته‌است.[۶۸][۶۹][۷۰] صرصور این مناقشه را کار «صهیونیست‌های راست‌گرای آلترناتیو» دانست.[۶۸][۶۹]

مخالفان محافظه‌کار صرصور، درخواست او را، برای کمک‌های مالی به کوشش‌های امدادی توفند هاروی، نکوهیدند؛ به‌گفتهٔ الکساندر نظریان از نیوزویک، این نشان می‌داد بیزاری جناح راست از صرصور بیشتر شده‌است.[۷۱] ام‌پاور چینج، گروهی که صرصور بنیان گذاشته‌است، نیز کوشید برای قربانیان تیراندازی در کنیسهٔ پیتسبورگ در سال ۲۰۱۸ پول جمع کند،[۷۰] که برخی پشتیبانان ترقی‌خواه صرصور آن را، در کنار پویش جمع‌آوری کمک‌های مالی برای گورستان سنت لوئیس، بهٔاد می‌آورند تا از او دربرابر اتهامات یهودستیزی دفاع کنند.[۴۱]

زندگی شخصی ویرایش

صرصور از سال ۲۰۱۱ در بِی ریجِ بروکلین زندگی می‌کند.[۳] او در ۱۷ سالگی ازدواج سنتی کرد و تا اواسط ۲۰ سالگی دارای سه فرزند شد.[۲][۴][۵] هم خانواده و هم شوهرش اهل شهر فلسطینی البیره، در کرانهٔ باختری و حدود ۱۴ کیلومتری شمال اورشلیم، هستند.[۷۲]

صرصور مسلمان است. او دربارهٔ زن در اسلام به واشینگتن پست گفت: «هستند افراد مسلمان و رژیم‌هایی که زنان را سرکوب می‌کنند. ولی من باور دارم که دین من، دینی نیروبخش است». او به‌انتخاب خودش حجاب دارد.[۵] صرصور استدلال می‌کند که قوانین و اصول دینی اسلام، موسوم‌به شریعت، بر نامسلمانان تحمیل نمی‌شود و اینکه مسلمانان باید از قوانین مدنی نیز پیروی کنند.[۷۳]

واژه‌نامه ویرایش

  1. ↑ Linda Sarsour
  2. ↑ Boycott, Divestment, Sanctions (BDS)
  3. ↑ Bob Bland
  4. ↑ Tamika Mallory
  5. ↑ John Jay High School
  6. ↑ Basemah Atweh
  7. ↑ Michael Bloomberg
  8. ↑ Raymond W. Kelly
  9. ↑ Michael Brown
  10. ↑ Bernie Sanders
  11. ↑ Taylor Gee
  12. ↑ Melissa Harris-Perry
  13. ↑ «من با لیندا راه می‌پیمایم»
  14. ↑ Sharon Brous
  15. ↑ Carmen Perez
  16. ↑ Deferred Action for Childhood Arrivals (DACA)
  17. ↑ Ayaan Hirsi Ali
  18. ↑ Brigitte Gabriel

یادداشت‌ها ویرایش

  1. ↑ ایندیپندنت صرصور را اینگونه وصف کرده‌است: «فلسطینی-آمریکایی فعال حقوق مسلمانان، که در پشتیبانی از گروه عملیاتی کارزار بی‌دی‌اس سخن رانده‌است».[۵۱]
  2. ↑ پلیس بعدها گفت که متهم اعتراف کرده‌است انگیزه‌اش دینی نبود.[۶۳]

منابع ویرایش

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Stockman, Farah (2019-09-16). "Three Leaders of Women's March Group Step Down After Controversies". The New York Times (به انگلیسی).
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ Mitter, Siddhartha (2015-05-09). "Linda Sarsour's rising profile reflects new generation of Muslim activists" (به انگلیسی). Al Jazeera America. Archived from the original on 2017-12-10. Retrieved 2018-01-07.
  3. ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ ۳٫۴ Mishkin, Budd (2011-07-26). "One On 1: Arab American Association Director Finds Time For It All" (به انگلیسی). New York: NY1. Archived from the original on 2017-02-02. Retrieved 2019-01-19.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ ۴٫۴ ۴٫۵ ۴٫۶ Sales, Ben (2017-05-02). "Linda Sarsour: Why the Palestinian-American activist is controversial" (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-11-24. Retrieved 2019-01-19.
  5. ↑ ۵٫۰۰ ۵٫۰۱ ۵٫۰۲ ۵٫۰۳ ۵٫۰۴ ۵٫۰۵ ۵٫۰۶ ۵٫۰۷ ۵٫۰۸ ۵٫۰۹ ۵٫۱۰ ۵٫۱۱ ۵٫۱۲ ۵٫۱۳ Chandler, Michael Alison (2017-02-07). "March catapults Muslim American into national spotlight and social-media crosshairs" (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-12-02. Retrieved 2019-01-19.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ ۶٫۳ ۶٫۴ ۶٫۵ Feuer, Alan (2015-08-09). "Linda Sarsour Is a Brooklyn Homegirl in a Hijab". نیویورک تایمز (به انگلیسی). Archived from the original on 2019-01-02. Retrieved 2019-01-19.
  7. ↑ ۷٫۰۰ ۷٫۰۱ ۷٫۰۲ ۷٫۰۳ ۷٫۰۴ ۷٫۰۵ ۷٫۰۶ ۷٫۰۷ ۷٫۰۸ ۷٫۰۹ Hajela, Deepti (2017-01-26). "Attacks target Muslim-American activist after DC march" (به انگلیسی). Associated Press. Archived from the original on 2019-02-03. Retrieved 2019-01-19.
  8. ↑ Harris, Paul (2011-09-05). "Living with 9/11: the Muslim American". گاردین (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-09-13. Retrieved 2019-01-19.
  9. ↑ Botelho, Greg (2015-03-04). "New York public schools to have Muslim holidays off" (به انگلیسی). CNN. Archived from the original on 2019-02-05. Retrieved 2019-01-19.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ ۱۰٫۳ ۱۰٫۴ ۱۰٫۵ ۱۰٫۶ ۱۰٫۷ ۱۰٫۸ Rosenberg, Eli (2017-05-26). "A Muslim-American Activist's Speech Raises Ire Even Before It's Delivered". نیویورک تایمز (به انگلیسی). Archived from the original on 2017-08-03. Retrieved 2017-07-23.
  11. ↑ Fessler, Leah (2018-02-06). "Women's March leader Linda Sarsour: Stop telling me to go back to my country. I'm from Brooklyn". Quartz (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-10-12. Retrieved 2018-01-19.
  12. ↑ Scott, Kate (2018-02-20). "Macy's decision to sell hijabs sparks debate among Muslim women" (به انگلیسی). CNN. Archived from the original on 2019-02-12. Retrieved 2019-01-19.
  13. ↑ Hing, Julianne (2014-10-24). "Facing Race Spotlight: Palestinian-American Activist Linda Sarsour" (به انگلیسی). Race Forward. Archived from the original on 2018-12-13. Retrieved 2019-01-19.
  14. ↑ Gjelten, Tom (2015-12-08). "Some American Muslims Irritated By Obama's Call For Them To 'Root Out' Extremism" (به انگلیسی). NPR. Archived from the original on 2018-01-18. Retrieved 2018-01-19.
  15. ↑ Svart, Maria; Director, DSA National (2019-07-23). "Special Mid-Month Dispatch". Democratic Socialists of America (DSA) (به انگلیسی). Archived from the original on 2019-07-27. Retrieved 2019-07-27.
  16. ↑ "Primary Contest List" (PDF) (به انگلیسی). Board of Elections City of New York. 2016-08-31. Archived from the original (PDF) on 2018-12-13. Retrieved 2018-01-19.
  17. ↑ "Statement and Return Report by Election District" (PDF) (به انگلیسی). Board of Elections City of New York. 2016-09-13. Archived from the original (PDF) on 2017-05-05. Retrieved 2017-05-25.
  18. ↑
    • Katinas, Paula (2017-02-21). "Sarsour leaving post at Arab American Association of NY". Brooklyn Eagle (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-10-02. Retrieved 2019-01-19. 'We are in a critical moment as a country and I feel compelled to focus my energy on the national level and building the capacity of the progressive movement'
    • Alter, Charlotte (2017-01-20). "How the Women's March Has United Progressives of All Stripes". Time (به انگلیسی). نیویورک: Time Inc. Archived from the original on 2017-01-24. Retrieved 2017-01-24. 'People are expecting us to show up at a march and talk about our bodies and our reproductive rights,' says co-chair Sarsour … Instead, she says, 'we're bringing together all the progressive movements.'
    • Walters, Joanna (2017-01-14). "Women's March on Washington set to be one of America's biggest protests". گاردین (به انگلیسی). Archived from the original on 2019-01-25. Retrieved 2019-01-19. 'We need to stand up against an administration that threatens everything we believe in, in what we hope will become one of the largest grassroots, progressive movements ever seen,' said Sarsour.
  19. ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ ۱۹٫۳ ۱۹٫۴ ۱۹٫۵ Nussbaum Cohen, Debra (2017-01-25). "Why Jewish Leaders Rally Behind a Palestinian-American Women's March Organizer". Haaretz (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-01-21. Retrieved 2018-01-19.
  20. ↑ Alter, Charlotte (2017-01-20). "How the Women's March Has United Progressives of All Stripes". Time (به انگلیسی). New York. Archived from the original on 2018-11-12. Retrieved 2019-01-19.
  21. ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ Gee, Taylor (سپتامبر 2017). "Linda Sarsour: Activist and national co-chair of the Women's March". Politico (به انگلیسی). Archived from the original on 2017-09-10. Retrieved 2019-01-19.
  22. ↑ Ford, Matt (2017-03-28). "How Trump's Travel Ban Could Still Be Upheld". The Atlantic (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-10-29. Retrieved 2019-01-19.
  23. ↑ Harris-Perry, Melissa (2018-01-19). "What Women's March Co-Chairs Tamika Mallory, Carmen Perez, & Linda Sarsour Are Doing Next". Elle (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-09-06. Retrieved 2019-01-19.
  24. ↑ ۲۴٫۰ ۲۴٫۱ Nathan-Kazis, Josh (2017-06-01). "100 Prominent Jewish Leaders Condemn Attacks On Linda Sarsour". The Forward (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-12-23. Retrieved 2019-02-05.
  25. ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ ۲۵٫۲ ۲۵٫۳ Schmidt, Samantha (2017-07-07). "Muslim activist Linda Sarsour's reference to 'jihad' draws conservative wrath". The Washington Post (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-01-25. Retrieved 2018-01-19.
  26. ↑ Wang, Frances Kai-Hwa (2017-01-25). "Orgs, Leaders Show Support for Women's March Co-Organizer With #IMarchWithLinda". NBC News (به انگلیسی). Archived from the original on 2019-01-17. Retrieved 2019-01-19.
  27. ↑ "See who is on @TIME's list of the world's most influential people #TIME100". Time (به انگلیسی). 2017. Archived from the original on 2017-04-20. Retrieved 2019-01-19.
  28. ↑ Alter, Charlotte (2017-03-08). "Women's March Organizers Arrested Outside Trump Hotel". Time (به انگلیسی). Archived from the original on 2017-11-29. Retrieved 2019-01-19.
  29. ↑ Chira, Susan; Abrams, Rachel; Rogers, Katie (2017-03-08). "'Day Without a Woman' Protest Tests a Movement's Staying Power". The New York Times (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-11-24. Retrieved 2019-02-25.
  30. ↑ Sampathkumar, Mythili (2018-03-06). "Jewish and Muslim leaders arrested at deportation protest outside Paul Ryan's office". The Independent (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-11-13. Retrieved 2019-01-19.
  31. ↑ Simon, Caroline; Pitofsky, Marina (2018-06-28). "'Where are the children?' Women march on Washington in act of 'civil disobedience' to protest family separations". USA Today (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-11-28. Retrieved 2019-01-19.
  32. ↑ Becker, Amanda (2018-09-07). "Hundreds arrested in multi-day protests of Supreme Court nominee". Reuters (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-11-18. Retrieved 2019-01-19.
  33. ↑ Breslow, Jason (2018-09-08). "The Resistance At The Kavanaugh Hearings: More Than 200 Arrests". NPR (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-09-09. Retrieved 2019-01-19.
  34. ↑ Piggott, Stephen (2017-07-11). "Islam-Bashers Blast Civil Rights Activist Linda Sarsour, Twisting Her Use of the Word 'Jihad'". Hatewatch (به انگلیسی). Southern Poverty Law Center. Archived from the original on 2019-01-15. Retrieved 2019-02-05.
  35. ↑ Abrams, Abigail (2017-07-06). "Linda Sarsour Spoke of 'Jihad.' But She Wasn't Talking About Violence". Time (به انگلیسی). New York. Archived from the original on 2018-01-25. Retrieved 2018-01-19.
  36. ↑ White, Abbey (2017-07-12). "Conservatives claim Linda Sarsour called for holy war against Trump. Here's what she really said". Vox (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-07-20. Retrieved 2019-02-05.
  37. ↑ Sarsour, Linda (2017-07-09). "Islamophobes are attacking me because I'm their worst nightmare". The Washington Post (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-01-10. Retrieved 2018-01-19.
  38. ↑ Saveri, Mihir (2018-09-29). "Next Women's March Is Set for January, With Main Protest in Washington". نیویورک تایمز (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-11-08. Retrieved 2018-11-08.
  39. ↑ Bromwich, Jonah Engel (2018-03-09). "Why Louis Farrakhan Is Back in the News". نیویورک تایمز (به انگلیسی). Archived from the original on 2019-02-05. Retrieved 2019-03-01.
  40. ↑ Keller, Megan (2018-11-19). "Women's March founder calls for group's leadership to step down". The Hill (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-12-03. Retrieved 2018-12-03.
  41. ↑ ۴۱٫۰ ۴۱٫۱ Sales, Ben (2018-11-20). "Linda Sarsour apologizes to Jewish members of the Women's March" (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-11-30. Retrieved 2019-01-19.
  42. ↑ Nussbaum Cohen, Debra (2019-01-17). "Jewish women defend decision to join Women's March steering committee" (به انگلیسی). The Times of Israel. Archived from the original on 2019-01-17. Retrieved 2019-01-17.
  43. ↑ ۴۳٫۰ ۴۳٫۱ Krupkin, Taly (2017-01-25). "Palestinian-American Behind Women's March Attacked by Right Wing for Being 'Hamas Supporter'". Haaretz (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-02-09. Retrieved 2018-01-19.
  44. ↑ JTA (2018-11-21). "Linda Sarsour Apologizes to Woman's March Jewish Members for Slow Response to anti-Semitism". Haaretz (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-12-21. Retrieved 2018-12-22.
  45. ↑ ۴۵٫۰ ۴۵٫۱ ۴۵٫۲ ۴۵٫۳ ۴۵٫۴ ۴۵٫۵ Nazaryan, Alexander (2017-05-24). "Linda Sarsour, Feminist Movement Leader, Too Extreme for CUNY Graduation Speech, Critics Argue". Newsweek (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-11-07. Retrieved 2019-02-05.
  46. ↑ ۴۶٫۰ ۴۶٫۱ Mekhennet, Souad (2012-08-07). "Under Attack as Muslims in the U.S." نیویورک تایمز (به انگلیسی). Archived from the original on 2017-12-27. Retrieved 2018-01-19.
  47. ↑ Hajela, Deepti; Frost, Mary (2017-01-27). "Brooklyn's Linda Sarsour, Muslim activist, faces more threats after Women's March". Brooklyn Eagle (به انگلیسی). Archived from the original on 2017-12-18. Retrieved 2018-01-19.
  48. ↑ Maira, S. (2018). Boycott!: The Academy and Justice for Palestine (به انگلیسی). University of California Press. p. 144.
  49. ↑ Meyerson, Collier (2017-03-13). "Can You Be a Zionist Feminist? Linda Sarsour Says No". The Nation (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-01-18. Retrieved 2018-01-19.
  50. ↑ ۵۰٫۰ ۵۰٫۱ ۵۰٫۲ ۵۰٫۳ ۵۰٫۴ Reilly, Katie (2017-05-31). "Linda Sarsour's CUNY Commencement Address Has Become a Right-Wing Target". Time (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-01-10. Retrieved 2018-01-19.
  51. ↑ Agerholm, Harriet (2017-02-23). "Pro-Palestinian activist raises $100,000 for vandalised Jewish cemetery". The Independent (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-06-26. Retrieved 2019-01-19.
  52. ↑ Schechter, Asher (2017-11-29). "At anti-Semitism Panel, Linda Sarsour Asks, 'I Am the Biggest Problem of the Jewish Community?'". Haaretz (به انگلیسی). Archived from the original on 2019-01-25. Retrieved 2019-02-05.
  53. ↑ Holmes, Oliver (2018-05-26). "Israeli intel firm spied on Palestinian-American Linda Sarsour, report says". The Guardian (به انگلیسی). Archived from the original on 2019-02-02. Retrieved 2019-01-19.
  54. ↑ Blau, Uri (2018-05-25). "Spying on Linda Sarsour: Israeli Firm Compiled BDS Dossier for Adelson-funded U.S. Group Battling Her Campus Appearances". Haaretz (به انگلیسی). Archived from the original on 2019-01-20. Retrieved 2019-01-19.
  55. ↑ Fisher, Alyssa (2018-11-18). "Linda Sarsour Says Ilhan Omar Backlash Shows 'Allegiance to Israel'". Haaretz (به انگلیسی). Archived from the original on 2019-02-06. Retrieved 2019-02-07.
  56. ↑ Bandler, Aaron (2019-01-29). "Sarsour Faces Criticism for Not Mentioning Jews in Holocaust Statement". The Jewish Journal of Greater Los Angeles (به انگلیسی). Archived from the original on 2019-01-29. Retrieved 2019-01-30.
  57. ↑ "Scuffle erupts at rally against CUNY's hosting of BDS promoter Linda Sarsour" (به انگلیسی). 2017-05-26. Archived from the original on 2017-09-05. Retrieved 2018-01-19.
  58. ↑ Ziri, Danielle (2017-05-26). "After long silence, ADL defends Linda Sarsour's right to free speech". The Jerusalem Post (به انگلیسی). Archived from the original on 2017-09-05. Retrieved 2018-01-19.
  59. ↑ "Right-wing activists protest against Linda Sarsour speech". Middle East Eye (به انگلیسی). 2017-05-27. Archived from the original on 2018-12-08. Retrieved 2019-02-05.
  60. ↑ "ADL Statement on Controversy Surrounding Linda Sarsour" (به انگلیسی). Anti-Defamation League. 2017-02-25. Archived from the original on 2018-04-23. Retrieved 2018-01-19.
  61. ↑ "Linda Sarsour Gives CUNY Commencement Speech: 'Commit to Never Being Bystanders'". Time (به انگلیسی). 2017-06-02. Archived from the original on 2018-12-14. Retrieved 2018-01-19.
  62. ↑ Masterson, Andrew (2017-02-13). "Why no one's protesting about anti-Islam campaigner Ayaan Hirsi Ali coming to Australia". The Sydney Morning Herald (به انگلیسی). Archived from the original on 2017-08-29. Retrieved 2018-01-19.
  63. ↑
  64. ↑ Hanau, Shira (2017-02-23). "Muslims 'Overjoyed' As $130K In Donations Pour In For Vandalized St. Louis Jewish Cemetery". The Forward (به انگلیسی). Retrieved 2018-01-19.
  65. ↑ "Jewish governor of Missouri, Muslim activists pitching in to repair vandalized Jewish cemetery" (به انگلیسی). 2017-02-21. Archived from the original on 2018-04-26. Retrieved 2018-01-19.
  66. ↑ ۶۶٫۰ ۶۶٫۱ "Colorado Jewish cemetery receives money from Linda Sarsour's fundraising campaign" (به انگلیسی). 2017-12-07. Archived from the original on 2018-01-02. Retrieved 2018-01-19.
  67. ↑ Pink, Aiden (2017-12-06). "Jewish Cemetery Receives $30K From Linda Sarsour's Crowdfunding Campaign". The Forward (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-03-17. Retrieved 2018-01-19.
  68. ↑ ۶۸٫۰ ۶۸٫۱ "Linda Sarsour, defending cemetery allocations, lashes out at 'right wing zionists'" (به انگلیسی). 2017-07-13. Archived from the original on 2018-01-01. Retrieved 2018-01-19.
  69. ↑ ۶۹٫۰ ۶۹٫۱ "Linda Sarsour Blasts 'Alt-right, Right-wing Zionists' Amid Storm Over Jewish Cemetery Funds". Haaretz (به انگلیسی). 2017-07-13. Archived from the original on 2018-02-07. Retrieved 2018-01-19.
  70. ↑ ۷۰٫۰ ۷۰٫۱ Pink, Aiden (2018-11-25). "Muslims Have Raised Lots Of Money For Jews Recently. Here's Where It's Going". The Forward (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-12-19. Retrieved 2019-02-05.
  71. ↑ Nazaryan, Alexander (2017-09-02). "Activist Linda Sarsour Attacked for Trying to Help Hurricane Harvey Victims". Newsweek (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-01-09. Retrieved 2018-01-19.
  72. ↑ Hatem, Yasmina (2007-12-21). "Arranged marriages 'alive' in Brooklyn". Al Arabiya News (به انگلیسی). Archived from the original on 2017-09-12. Retrieved 2019-01-19.
  73. ↑ Elbaum, Rachel (2018-04-19). "What is Shariah Law?" (به انگلیسی). Archived from the original on 2018-05-01. Retrieved 2019-02-05.

برای بیشتر خواندن ویرایش

  • لیندا صرصور (۱۴۰۰). کتاب ما اینجا نیستیم تا نظاره گر باشیم: یادبودی از عشق و مقاومت. ترجمهٔ فاطمه اردستانی. انتشارات کتاب کوله پشتی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۴۶۱۴۱۷-۷.

به انگلیسی ویرایش

پیوند به بیرون ویرایش

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=لیندا_صرصور&oldid=38467996»