محمدابراهیم امیرتیمور کلالی

سیاست‌مدار ایرانی

محمد ابراهیم امیرتیمور کلالی (۱۳ مهر ۱۲۷۳ – ۲۲ بهمن ۱۳۶۶)، رئیس ایل تیموری، رییس شهربانی کل کشور، وزیر کار و کشور در کابینه محمد مصدق و چندین دوره نمایندهٔ مجلس شورای ملی بود.

سردار نصرت تیموری
Amirteymour Kalali.jpg
وزیر کشور ایران
دوره مسئولیت
۸ آذر ۱۳۳۰ – ۲۸ بهمن ۱۳۳۰
پادشاهمحمدرضا شاه پهلوی
نخست‌وزیرمحمد مصدق
پس ازشمس‌الدین امیرعلائی
پیش ازالله‌یار صالح
وزیر کار
دوره مسئولیت
۱۲ اردیبهشت ۱۳۳۰ – ۸ آذر ۱۳۳۰
نخست‌وزیرمحمد مصدق
پس ازحبیب نفیسی
پیش ازابراهیم عالمی
نماینده مجلس شورای ملی
حوزه انتخاباتیفردوس و طبس
(دوره‌های ۶ و ۱۸)
مشهد
(دوره‌های ۷ تا ۹ و ۱۴ تا ۱۵)
کاشمر
(دوره‌های ۱۲ و ۱۳)
رئیس شهربانی کل کشور
دوره مسئولیت
۹ آذر ۱۳۳۰ – ۲۸ بهمن ۱۳۳۰
نخست‌وزیرمحمد مصدق
پس ازسرلشکر منصور مزین
پیش ازسرتیپ حسن بقایی
اطلاعات شخصی
زاده۱۳ مهر ۱۲۷۳
تربت جام، شرق خراسان
درگذشته۲۲ بهمن ۱۳۶۶ (۹۳ سال)
تهران
ملیت ایران
همسر(ان)حاجب دولو
فرزندان۱۱
والدینامیر علی‌مردان خان تیموری
اشرف السلطانه
خویشاونداناسكندر ميرزا (داماد)
پیشهسیاستمدار
دیناسلام
لقب(ها)سردار نصرت

خانوادهویرایش

امیر تیمور کلالی در سیزدهم مهر ۱۲۷۳ خورشیدی در خانواده‌ای از ملاکان عمده در شرق خراسان به دنیا آمد. وی فرزند امیر علی‌مردان خان تیموری ملقب به نصرت‌الملک بود و اجداد او ریاست ایل تیموری و حفاظت سرحدات خراسان را به عهده داشتند. امیر تیمور کلالی در بیست سالگی ریاست ایل تیموری را برعهده گرفت. در سال ۱۲۹۷ به تهران آمد و با خانم حاجب دولو دختر مصطفی‌قلی خان امیرمعظم حاجب‌الدوله، یکی از کارگزاران دربار قاجار، ازدواج کرد.[۱]

آغاز کارویرایش

امیر تیمور کلالی مشاور قوام‌السلطنه در سمت فرماندار خراسان بود و نقش وی در جریان قیام کلنل محمد تقی خان پسیان از نکات بارز زندگی وی است.امیر تیمور کلالی در دوره ششم مجلس شورای ملی به‌عنوان نماینده مردم فردوس وارد مجلس شورای ملی شد. در این دوره نقش وی در قضیه کشف حجاب قابل توجه بود.[۱] در دوره‌های هفتم تا نهم به نمایندگی مشهد و در دوره‌های دوازدهم، سیزدهم به نمایندگی کاشمر در مجلس شورای ملی حضور داشت.

مخالفت با اتحاد با متقفینویرایش

دوره سیزدهم دو ماه پس از اشغال ایران در شهریور ۱۳۲۰ و کناره‌گیری رضا شاه از سلطنت آغاز شد. از این دوره، امیر تیمور کلالی در مجلس فعال شد و نخستین فعالیت او مخالفت با «عهدنامه اتحاد» بود که او محمدعلی فروغی با متفقین بست. او در شرایطی که سرنوشت جنگ هنوز نامعلوم بود، بستن این پیمان را خطرناک می‌دانست و در مخالفت با آن گفت:

«جنگ متغیر است و سرنوشت جنگ معلوم نیست، هیچ‌کس نمی‌داند غالب کیست و مغلوب کدام است و خاتمه این جنگ به چه صورت بین طرفین خواهد بود. به عقیده بنده و با این مقدمه، اگر ما از اصل بی‌طرفی تجاوز و سرنوشت خودمان را به سرنوشت جنگی یکی از متخاصمین مرتبط کنیم، قماری کرده‌ایم که عاقبتش معلوم نیست و به حکم عقل و تجربه، قمار برای کسی برد ندارد و به همین دلیل، به فتوای بزرگان عالم، مذموم و حرام و مردود شده».[۲]

استیضاح قوام‌السلطنهویرایش

امیر تیمور کلالی از آن پس از نمایندگان بانفوذ و فعال مجلس شد. سال بعد و پس از حادثه هفدهم آذر ۱۳۲۰ دولت قوام‌السلطنه را به استیضاح کشید. از نظر او این حادثه «در نتیجه سوء اداره و تدبیر اجتماع به وجود آمد». دلیل دیگر استیضاح، توقیف جراید به دستور قوام بود و اینکه «آقای احمد قوام آن قسمت از برنامه دولت را راجع به تأمین آذوقه و ارزاق عمومی و استقرار امنیت به نحو مطلوب انجام نداده و علاوه سطح زندگانی طوری متصاعداً در این مدت بالا رفته که برای بسیاری از طبقات مردم مشکل و طاقت‌فرسا گردیده و نتیجه امنیت هم به اینجا منجر است که با مسلسل و مترالیوز مردمان بی‌گناه و عابرین سبیل و رهسپار دیار عدم و نیستی و برادرکشی آغاز بشود».[۳] امیر تیمور کلالی در نشست بعدی استیضاح را پس گرفت.

وزیر مصدقویرایش

در دوره‌های چهاردهم و پانزدهم نیز امیر تیمور کلالی نماینده مشهد و چند بار نایب رئیس مجلس شد. در دولت محمد مصدق مدتی سمت وزارت کار و وزارت کشور را به عهده داشت. پس از سقوط دولت مصدق در سال ۱۳۳۲ در انتخابات شرکت جست و به نمایندگی از فردوس و طبس به مجلس راه یافت (دوره هجدهم). در دومین جلسه مجلس که اعتبارنامه‌اش مطرح شد، سر و صدا به پا شد. عبدالصاحب صفائی نماینده ساری صدا زد: وزیر کشور مصدق بود. سید محمدعلی شوشتری نماینده گرگان گفت: قیام بر علیه حکومت ملی کرد. مهدی میراشرافی نماینده مشکین شهر داد زد: ادارات ما را غارت کرد. اعتبارنامه امیر تیمور با شکایت شوشتری و میراشرافی و سید مهدی پیراسته نماینده ساوه به کمیسیون تحقیق رفت [۴] اما سرانجام، اعتبارنامه‌اش تصویب شد.[۵] او در این دوره از مجلس همراه با مصطفی کاشانی، شمس قنات‌آبادی، محمد درخشش و سید ابوالحسن حائری‌زاده به مخالفت با قرارداد کنسرسیوم برخاست.

پایان عمرویرایش

امیر تیمور کلالی بعد از انقلاب مدتی از ایران خارج شد و پس از بازگشت به ایران در سن ۹۳ سالگی درگذشت و در جنوب کالیفرنیا به خاک سپرده شد.[۱]

پانویسویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ امیرتیمور کلالی (بهار ۱۳۸۷خاطرات امیرتیمور کلالی، به کوشش به‌کوشش حبیب لاجوردی.، تهران: صفحه سفید، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۶۵۹۹-۰۲-۴
  2. «مذاکرات جلسه یازدهم دوره سیزدهم مجلس شورای ملی هفتم دی ۱۳۲۰».[پیوند مرده]
  3. «مذاکرات جلسه ۱۱۹ دوره سیزدهم مجلس شورای ملی دوم دی ۱۳۲۱».[پیوند مرده]
  4. «مذاکرات جلسه دوم دوره هجدهم مجلس شورای ملی ۲۶ فروردین ۱۳۳۳». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ آوریل ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰ اوت ۲۰۲۱.
  5. «مذاکرات جلسه ۲۹ دوره هجدهم مجلس شورای ملی هشتم تیر ۱۳۳۳».[پیوند مرده]


وزیران کابینهٔ اول محمد مصدق
ر. وزیر وزارت‌خانه ر. وزیر وزارت‌خانه
۱ محمدحسن لقمان‌ادهم، محمدعلی ملکی بهداری ۷ حسنعلی فرمند، خلیل طالقانی کشاورزی
۲ یوسف مشار، غلامحسین صدیقی پست و تلگراف ۸ علی‌اصغر نقدی، مرتضی یزدان‌پناه جنگ
۳ باقر کاظمی امور خارجه ۹ فضل‌الله زاهدی، امیرعلائی، محمدابراهیم امیرتیمور کلالی ، صالح ، رام کشور
۴ جواد بوشهری راه ۱۰ محمدابراهیم امیرتیمور کلالی کار
۵ محمدعلی وارسته، محمود نریمان دارایی ۱۱ کریم سنجابی، محمود حسابی فرهنگ
۶ علی هیئت، شمس‌الدین امیرعلائی دادگستری ۱۲ شمس‌الدین امیرعلائی، علی امینی اقتصاد ملی
وزیر مشاور: محمدحسن لقمان‌ادهم
وزیر دربار: حسین علاء
معاون پارلمانی نخست وزیر: حسین فاطمی
کفالت نخست وزیری: باقر کاظمی


پیوند به بیرونویرایش

عکس امیر تیمور کلالی