مسجدسلیمان
این نوشتار به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. (اوت ۲۰۱۸) |
مسجدسلیمان یکی از شهرهای بختیاری نشین استان خوزستان ایران است و این شهر به شهر اولین ها معروف است. عملیات استخراج نفت، برای نخستین بار در خاورمیانه در سال ۱۹۰۸ میلادی توسط کنسرسیوم دارسی از این شهر و با چاه شماره یک، در میدان نفتی مسجدسلیمان آغاز گردید.
مسجدسلیمان مسجدسلیمان - مَسلیمان - M.I.S | |
---|---|
![]() | |
کشور | ![]() |
استان | خوزستان |
شهرستان | مسجدسلیمان |
بخش | مرکزی |
نام(های) پیشین | آساک، پارسوماش، شهباز،میدان نفتون |
سال شهرشدن | ۱۹۲۰ |
مردم | |
جمعیت | بیش از ۱۱۳،۰۰۰ در سال ۱۳۹۵ |
رشد جمعیت | مثبت |
جغرافیای طبیعی | |
ارتفاع | ۳۷۲ متر |
آبوهوا | |
میانگین دمای سالانه | ۰ درجه زمستان و ۴۸درجه تابستان[نیازمند منبع] |
میانگین بارش سالانه | ۴۶۱ |
روزهای یخبندان سالانه | ۵ |
اطلاعات شهری | |
شهردار | شهام سلیمانی (شهردار از دی ماه ۱۳۹۶)[۱] |
رهآورد | قالی و گلیم بختیاری، انواع غذاها و کباب های بختیاری، نان تیری، کُنار، کشک |
پیششمارهٔ تلفن | قبل از هم کدسازی: ۰۶۸۱ بعد از هم کدسازی: ۰۶۱۴۳ |
وبگاه | http://masjedsoleyman.ir |
روستاهای اندیکا، لالی، عنبر، هفت شهیدان و گلگیراز بخشهای تابعه اطراف این شهر بودند؛ که در چند سال اخیر بخشهای اندیکا و لالی به شهرستان تغییر یافتهاند. از دیدنیهای این شهر میتوان به اولین چاه نفتی در خاورمیانه دامنه کوه آسماری، تفرجگاه تمبی، گُلگیر، معبد سرمسجد و معبد برد نشانده که بزرگترین معبد روباز هخامنشی در ایران و جهان است اشاره کرد. یکی از عوامل گسترش شهر مسجدسلیمان، اکتشاف نفت در این منطقه بود.
جغرافیاویرایش
موقعیت جغرافیاییویرایش
شهرستان مسجدسلیمان از دید جغرافیایی در درازای جغرافیایی ۴۸ درجه و ۲۴ دقیقه خاوری و پهنای جغرافیایی ۳۱٫۹۳ درجه و ۴۹٫۳۰ دقیقه شمالی گسترده شدهاست و بلندای آن از روی دریا ۳۷۲ متر میباشد.
اقلیمویرایش
شهرستان مسجدسلیمان مانند بیشتر شهرهای خوزستان دارای آب و هوای گرم و نسبتاً خشک میباشد و تابستانی گرم و زمستانی مدیترانهای دارد. میانگین بارش سالانه باران بالای ۴۰۰ میلیمتر و میانگین دما کمتر از -۴ درجه سانتیگراد در زمستان و بیش از ۵۰ درجه سانتیگراد در تابستان میباشد.
آب و هوای مسجدسلیمان
| |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ژانویه | فوریه | مارس | آوریل | مـــــه | ژوئـن | ژوئیـه | اوت | سپتامبر | اکتبـر | نوامبر | دسامبر | سـال
| |
گرمترین C° |
۲۳ | ۳۰ | ۳۲ | ۳۷ | ۴۷ | ۴۸ | ۴۸ | ۴۸ | ۴۵ | ۴۰ | ۳۳ | ۲۶ | ۴۸
|
میانگین گرمترینها C° |
۱۴ | ۱۸ | ۲۲ | ۲۸ | ۳۶ | ۴۱ | ۴۳ | ۴۲ | ۴۰ | ۳۲ | ۲۴ | ۱۷ | ۳۰
|
میانگین سردترینها C° |
۷ | ۸ | ۱۲ | ۱۷ | ۲۳ | ۲۷ | ۲۸ | ۲۸ | ۲۴ | ۱۸ | ۱۱ | ۹ | ۱۸
|
سردترین C° |
-۳ | -۲ | -۲ | ۶ | ۱۲ | ۱۷ | ۲۰ | ۱۶ | ۱۲ | ۵ | --- | -۲ | -۳
|
بارش mm |
۷ | ۶ | ۵ | ۳ | ۱ | --- | --- | --- | ۱ | ۱ | ۲ | ۶ | ۳۲
|
منبع: سایت ودربیس[۲] آوریل 2014 |
رودخانههاویرایش
مهمترین رودخانه مسجدسلیمان، رود کارون میباشد که از کوههای زاگرس سرچشمه میگیرد و پس از عبور از سدهای شهید عباسپور و مسجدسلیمان از کنار شهر میگذرد. همچنین رودخانه تمبی در جنوب شهر وجود دارد که در ساحل رودخانه پارکها و تفریحگاههایی ساخته شده که از جاذبههای گردشگری شهر بهشمار میروند.
کوههاویرایش
بلندترین ارتفاعات استان خوزستان در شهرستان مسجدسلیمان قرار دارد. این ارتفاعات در مناطق شمال و شمال شرقی شهرستان و در منطقه توریستی اندیکا واقع شدهاند. مرتفعترین قله در محدوده شهرستان مسجدسلیمان، کوه کینو با ارتفاع ۳۷۱۰ متر است.[نیازمند منبع] دیگر کوههای بلند مسجدسلیمان عبارتند از لیله، تاراز، منار، دلا، آلا، ادیو، شوه، لندر، دلی و آسماری.
تاریخچهویرایش
مسجدسلیمان را در دوره تمدن ایلام آساک مینامیدند که بخشی از منطقه سیماش عیلام تلقی میشد؛ ولی پس از حمله آریاییها و شکست عیلامیان نام آن به «پارسوماش» تغییر پیدا کرد.[۳] در فاصله اواسط سدهٔ ۹ تا اوایل سدهٔ ۷ پیش از میلاد قومی آریایی به نام «پارسوا» از دامنههای شمال غربی زاگرس و کوههای بختیاری به جلگه خوزستان فرود آمدند و مسجدسلیمان کنونی از جمله مناطقی بود که در آن سکنی گزیدند. این قوم نیمه بدوی که متکی بر معیشت شبانی و به ویژه تربیت اسب بودند، بعد از آشنایی با کشاورزی و ترک کوچنشینی، در نواحی کوهپایهای جلگه، شهر تازهای بنا نهادند و آن را به یاد سرزمین گذشته خود که «پارسوا» نام داشت، «پارسوماش» خواندند.[نیازمند منبع]در شمال شرقی مسجدسلیمان بر روی تپهای باستانی بنام سرمسجد آتشکدهای مربوط به آن دوران وجود دارد که پروفسور گیرشمن باستانشناس فرانسوی این آتشکده را مربوط به دوران پارسها میداند و آن را زادگاه چیش پش اول هخامنشی جد کوروش بزرگ میداند. مسجدسلیمان را در قدیم سرمسجد مینامیدند و علت آن وجود این آتشکدهٔ باستانی بود. در زمان حمله اعراب تازیها میخواستند که آن را از بین ببرند اما ایرانیان به دروغ به آنها گفتند که این معبد ساخت سلیمان نبی میباشد و چون سلیمان بسیار مورد احترام اعراب بود آنها از این عمل سر باز زدند. در سال ۱۳۰۳ هجری شمسی هنگام بازدید رضاخان از سرمسجد وقتی که او این ماجرا را شنید دستور به تغییر نام سرمسجد به مسجدسلیمان داد و بدین ترتیب در سال ۱۳۰۵ و به تصویب مجلس شورای ملی نام مسجدسلیمان را بر این شهر نهادند.
اعتقاد ایرانیان به آتش به عنوان نمادی از اهورامزدا و جوشش روغن مقدس قابل اشتعال بر سطح زمین در شهر پارسوماش باعث شد تا این شهر دارای آتشکدههای همیشه جاویدان شده و بنابراین شهر از لحاظ مذهبی نیز به شدت اهمیت یافت، به گونهای که آتش این آتشکده تا زمان «هارون الرشید» نیز روشن بود.[نیازمند منبع]
اهمیت مذهبی و اعتقادات مردم به پاک و مقدس بودن این شهر به حدی زیاد گردید که حتی بعد از ورود اسلام، ایرانیان برای زیارت به این شهر مراجعه مینمودند؛ لذا هویت مذهبی آن مانند دیگر اماکن مقدس همچنان باقیمانده و نام «مسجدسلیمان» نیز در همین راستا بر آن اطلاق گردید. اما حتی این نامگذاری از غروب اولیه شهر در زمان هارون جلوگیری نکرد.[نیازمند منبع]
اقتصادویرایش
اگر بگوییم این شهر نخستین شهر صنعتی ایران میباشد گزاف نگفتیم. وجود اولین چاه نفت خاورمیانه، اولین پالایشگاه نفت خاورمیانه، اولین کارخانه گوگردسازی، اولین کارخانه تولید برق و … خود گواه بر این مدعاست. هماکنون مسجدسلیمان در بخش صنعت یکی از قطبهای صنعت ایران است. این شهر دارای کارخانجات صنعتی عظیمی از جمله: کارخانه تولید سیمان کارون مسجدسلیمان، سد و نیروگاه مسجدسلیمان که در سال ۱۳۹۲ برای سومین سال پیاپی رتبه اول را در تولید برق کسب کرد، شرکت بهرهبرداری نفت و گاز مسجدسلیمان یکی از ۵ شرکت تابعه مناطق نفت خیز جنوب میباشد که گستردگی آن از ایذه تا ایلام و خرمآباد میرسد، کارخانجات تانکسازی شهید فرخنیا، پالایشگاه گاز مسجدسلیمان، پتروشیمی بزرگ مسجدسلیمان، کارخانجات آلومینیومسازی و … به علاوه اینکه این شهر دارای یک شهرک صنعتی عظیم میباشد که در آن کارخانجات بزرگ و کوچکی از جمله تولید آرد، سوسیس، ماکارونی، صنایع پلاستیک، گونی بافی و … میباشد.
پیشینه نفت و حیات دوباره مسجدسلیمانویرایش
«منابع نفت از تجزیه تدریجی مواد «آلی» بر اثر حرارت، فشار و بعضی از کاتالیستهای طبیعی طی میلیونها سال به وجود آمده، این ماده مانند جریان آبهای زیرزمینی یا منابع دریاچه مانندی در اعماق زمین وجود ندارد بلکه در خُلل و فُرج سنگهای آهکی و ماسهای که به صورت رشتههای چین خورده در عمق چندهزار متری از سطح زمین واقع هستند، ذخیره شدهاست. بدینجهت زمینشناسان در محلهایی کهامکان وجوداین سنگها میرود به دنبال نفت میگردند. در واقع سنگهای آهکی که در کف دریاها از میلیونها سال قبل رسوب کردهاند و اصطلاحاً مادر سنگ یا لایه نفتزا نامیده میشوند دارای مقدار زیادی از بقایای نباتات و حیوانات بودهاند که پس از گذشت زمان این بقایا به نفت تبدیل شدهاست، مخلوط آب شور، نفت و گاز طی میلیونها سال درنتیجه حرکات پوسته زمین و تراکم و درهم فشرده شدن لایههای رسوبی در داخل لایههای مُتخلخل و نفوذناپذیر زمین یا به عبارت دیگر سنگهای نفتگیر به حرکت درآمده و هنگامی که با سنگهای غیرقابل نفوذ (سنگهای آتشفشان مِتامورفیک و غیره) برخورد نموده حرکت آن متوقف و در قسمت بالای لایه نفت گیر (طاقدیسهای زیرزمینی) ذخیره شده و آب شور در زیر و گاز در روی نفت قرار میگیرد. البته گاهی هم نفت در سرراه خود به لایههای غیرقابل نفوذ برخورد نمیکند و در نتیجه به سطح زمین نفوذ کرده و معادن سطحی قیر را ایجاد میکنند مانند دریاچه قیر تیری نیداد در آمریکای مرکزی[۴]»
احمد کسروی در مورد پیشینه نفت در خوزستان مینویسد:
«چشمههای نفت خوزستان از باستان زمان معروف بوده و استرابون در دو هزار سال پیش سخن از آنها رانده، پیش از امتیاز انگلیسیان مردم خوزستان به ویژه شوشتریان و بختیاریان از نفتهائی که خودبه خود از زمین بالا میزند بهرهیاب بوده، آن را درخیکها گِردآورده، بهکار میبردند. نیز قیریکی از محصولهای خوزستان بود که از آن چشمهها بهدست میآمد و دولت سالیانه دوهزار تومان مالیات آن چشمههارا میگرفت.»
کسروی با استناد به تذکره شوشتر چنین مینویسد:
«در تذکره شوشتر مینگارد چون نادرشاه در سال ۱۱۴۴ در عراق به جنگ عثمانیان میرفت، به ابوالفتحخان فرمان فرستاد که از معدنهای قیر در نزدیکی شوشتر قیر برای ساختن کشتیها به عراق بفرستد».[۵]
شایان ذکر است که این طلای سیاه در جای جای ایران به گونه چشمگیری به ودیعه نهاده شدهاست، میزان نفت و گاز به حدی بود که پارهای مواقع به سان چشمهای در سطح زمین جاری میگشت و عدّهای بهعنوان سادات قیریاز چشمههای نفت بین مسجدسلیمان و نفت سفید سود میجستند،[۶] بنابراین به دنبال آن بود که در سوم اسفند ماه۱۲۸۶ خورشیدی توسط استعمارگران آن سوی جهان به مدد فنشناسی، مَتِه حفاری از ضخامت زمینی به قطر ۳۶۰ متر (۳۰۰۰ فوت) گذر کرد و آخرین ضربت خود را بر پهنه صخرهای سخت که منبع نفت در زیر آن قرار داشت فرود آورد و در سپیده دَم پنجم خرداد ۱۲۸۷ خورشیدی نفت با فشاری زیاد فوران نمود؛ و به دنبال آن بود که نفت و موضوع آن در خاورمیانه مسئله حیاتی گشت و اساس صنعت عظیم نفت در ایران به برکت همین چاه شماره یک مسجدسلیمان بنیان نهاده شد. وضعیت جدید، موجب پیدایش شرکتی شدکه به تَبَع آن، شهرستانمسجدسلیمان با ویژگیهایی، حیات خود را در جنوبغربی ایران و در سوی غربی رشته کوههای زاگرس ادامه داد.
اولین دکل چاه نفت با عظمت فراوان قد برافراشته و ماشین بخاری که مَتِه دوران را به حرکت درمیآورد هماکنون در گوشهای آرام و بیحرکت آرمیدهاست و تنها یادآور تلاش و کوشش جویندگان این طلای سیاه و تصاحب ذخیره آن میباشد.[۷]
کشف و فوران نفتویرایش
در روز ۱۶ ماه مه ۱۹۰۸ بوی تندگاز به مشام رسید درست ۱۰ روز بعد یعنی ۲۶ ماه مه ۱۹۰۸ برابر با۱۲۸۷ خورشیدی حدود ۱۱۰ سال پیش درساعت چهار بامداد نفت درعمق ۱۱۸۰ فوتی[۸] ازچاه شماره یک مسجدسلیمان فوران کرد. رینولدز درمورد این روز تاریخی مینویسد :
«همانگونه که مَتِه حفاری با قدرت و زورمندی به کندن و کاویدن در گردش بود، در یک طبقه سخت سنگی، طبقه و لایهای آن چنان سخت که ما هرگز قبلاً به مانند آن برخورد نکرده بودیم، طبقهای که میتوانست ویران کننده دستگاه باشد و مهار و دهنه زدن به آن کاری بس دشوار مینمود و کنترل چاه را بسیار مشکل و بَل محال میکرد، نفت فوران زد، بلافاصله و با سرعت، گودالی عمیق و بزرگ کنده شده تا نفت چاه دیوانه در آن، جا داده شود».
بوی بد گاز و فوران نفت منظرهای دیدنی و حادثهای استثنایی بود آن هم در آن صبحدم که هوا هنوز تاریک بود و ستارگان در آسمان میدرخشیدند و به دنبال آن بود که سیل تبریک برای رینولدز که به چنان موقعیت بزرگی دست پیداکرده بود سرازیر گشت.[۹]
ثریا اسفندیاری بختیاری در مورد مذاکره رینولدز با خانهای بختیاری و عقد قراداد در مورد اکتشاف نفت در سرزمین بختیاریها مینویسد :
«... درسال ۱۹۰۴ (۱۲۸۳ خورشیدی) در یک روز خوش هوا و پرغنیمت برای گلهای سرخ اصفهان، جورج رینولدز انگلیسی نماینده سرمایهدار معروف لندنی ویلیام ناکس دارسی، به سراغ خانهای بختیاری آمد و به آنها گفت: که از سه سال پیش، بیهوده به دنبال یافتن نفت در ایران بودهاست. یک روز که پدربزرگم[۱۰] به سخنان رینولدز گوش میداد از او چنین شنید: جناب خان، با اجازه پادشاه، ما اقدام به حفر چاههایی در مرزهای شمال غربی کشور نمودیم و تاکنون ۱۷۰۰۰۰ لیره را در این عملیات سرازیر ساختیم بدون این که قطرهای نفت نمایان شود… خان، ما به کمک شما و خانهای دیگر بختیاری احتیاج داریم تا تحقیقات و کشفیاتی در نزدیکی «ماماتِن» و مسجدسلیمان انجام دهیم. همین روستای مقدسی که میگویند مسجدسلیمان در قدیم آنجا بودهاست، شایدشانس بیشتری آنجا در انتظارمان باشد. مرد انگلیسی پس از لحظهای با این سخن نتیجهگیری کرد :
دوست داریم مردان شما میدانهای نفتی را حفاظت کنند و البته آمادهایم حقالزحمه را بهطور مناسبی بپردازیم. پدر بزرگم پاسخ داد: اعتماد شما موجب خوشوقتی ماست، امّا چنین کوشش بزرگی باید همراه با یک روح برادری انجام گیرد. ما نمیخواهیم مزد بگیران شما، بلکه شریکتان باشیم. سپس او انگشت درازش را در ریش سپیدش فرو برد و پس از مکث افزود: ما خواهان ده درصد از سود حاصله در شرکت هستیم. جرج رینولدز وحشتزده فریاد کشید: در این صورت پیش از این که بهرهبرداریمان شروع شود ورشکسته خواهیم بود.
سردار اسعد با تعجّب نگاهی به او کرده سپس با لحن مودبانه گفت :
در چنین صورتی بهتر است از نقشهتان منصرف شوید، امّا قدمتان همیشه نزد ما مبارک خواهد بود آقای رینولدز»[۱۱]
همان نویسنده در همان اثر صفحه ۶ در ادامه چنین مینویسد :
«... انگلیسیان از ادامه مذاکرات سرباز زدند تا این که عموزاده دیگری جای این عموی مرا گرفت… و ۳٪ مورد بحث همچنان باقی ماند و دگرگونی پیش نیامد تا در سال ۱۹۰۹ میلادی (۱۲۸۸ خورشیدی) که شرکت تازهای بنام «آنگلوپرشیان اُویل کمپانی» مؤسسه اولیه را تحویل گرفت. به این سبب بود که بسیاری از بختیاریها آنسان خصم انگلستان شدند».[۱۲]
همان نویسنده در همان اثر صفحه ۷ و ۸ میافزاید :
«... مذاکرات سالیان درازی ادامه یافت تا این که در پایان ۱۹۲۰ (۱۲۹۹ خورشیدی) قراردادی تحمیل گردید که بنابر آن، «کمپانی نفت ایران و انگلیس» به مشارکت بختیاریها پایان داد و جز یک میلیون لیره برای سالهای جنگ، منبع بیشتری پرداخت نشد.»
پس از کشف، روند اکتشافات و استخراج نفت بطور روزافزونی زیاد شد و پیوسته بر تعداد حفرچاهها درپهنه مسجدسلیمان اضافه میگشت که این روند، جویندگان و تصاحبکنندگان این طلای سیاه را بر آن داشت تا به تدارکات وسیعی اقدام کنند از جمله شرکت شهری با ویژگیِ خاص شهرهای صنعتی بهساختنِتاسیسات، کارگاهها وخانههائی جهت سکونت کارکنان خارجی و ایرانی پرداخت، با استقرار خارجیان در مسجدسلیمان و امکانات زندگی آنان نطفه تبعیض طبقاتیِ مدنیّت آغازِ قرنِ بیستم در این شهر پا به عرصه حیات نهاد از تاریخ ۱۲۸۷ خورشیدی شهر مسجدسلیمان کنونی در پهنه جغرافیائی ایران بنیان نهاده شد.
«کمال اَطهاری»، میزان استخراج نفت و تحولات بعدی مسجدسلیمان را اینگونه نگاشتهاست :
«تولید نفت برای صادرات با تمام خطوط لوله مسجدسلیمان به آبادان از ۱۹۱۲ آغاز شد. استخراج نفت که در این سال ۴۳ هزار تن بود تا آخر جنگ اول جهانی به سالیانه ۱ میلیون تن و تا ۱۹۲۵ میلادی به بیش از ۴ میلیون تن در سال رسید. مسجدسلیمان تا سال ۱۹۲۸ میلادی تنها منبع استخراج نفت ایران بود تا در این سال در میدان نفتی عظیم هفتگل نیز فوران نفت آغاز و مسجدسلیمان در تولید نفت از انحصار خارج شد. اما تولید در منطقه همچنان افزایش یافت بهطوریکه در سال ۱۳۱۴ ه.ش (۱۹۳۵میلادی) اوج تولید در سراسر بهرهبرداری (۱۲۷ هزار بشکه در روز) رسید. بعد از اُفتی کوتاه در تولید نفت به علت ملی شدن این صنعت در ایران (۱۳۳۳–۱۳۳۰) به دلیل برنامه شرکت نفت ایران و انگلیس و دولت انگلیس بار دیگر استخراج نفت افزون شد که تا سال ۱۳۴۵ کمابیش ثابت بود. اما از این سال به بعد تولید نفت به سرعت کاهش یافت و بعد از بسته شدن چاهها در سالهای ۱۳۵۹ و ۱۳۶۰ تولید سالیانه آن به حدود تولید روزانه در گذشته محدود گشت. دلیل کم شدن تولید نفت این بود که بعد از حدود ۷۰ سال بهرهبرداری مداوم ۹۸٪ از مقدار نفت قابل حصول به صورت طبیعی از منطقه استخراج شد و از آنجا که بهرهبرداری از سایر میدانهای نفتی به ویژه میدانهای نفتی مرزی از اولویت برخوردار گردید، استخراج نفت در مسجدسلیمان که میبایست با تزریق آب یا گاز انجام پذیرد و این خود نیز مشکلاتی را به دنبال دارد، متوقف شده بدین ترتیب دلیل اولیه ایجاد شهر مسجدسلیماناز میان رفت، امّا از میان این دلیل همانطور که خواهیم دید زندگی و پویائی شهر را از میان برنداشت، هرچندیک دوره آن را «فسرده» (DEPRESS) کرد. شهرمسجدسلیمان ازاوایل قرن حاضر هجری نزدیک به ۴۰ هزار نفر بودهاست که نسبت به آن زمان جمعیت بالائی است.»[۱۳]
سید محمدعلی امام در مورد بنای دوباره مسجدسلیمان چنین مینویسد :
«... بنای شهر مسجدسلیمان در سال ۱۲۸۵ شمسی برابر با ۱۹۰۶ میلادی اتفاق شد، به این ترتیب که متصدیان امور شرکت نفت در آن سال عِمارتی در آن جا ساخته و شروع به حفر چاه شماره یک کردند. چون چاه به نفت رسید، پرمایگی آن توجه متصدیان شرکت را جلب نمود و آنان را به آینده امیدوار ساخت لذا بلافاصله شروع به ساختن راهها و کندن چاههای دیگر نمودند و ساختمانهای بسیاری برای کارکنان اروپایی، هندی و ایرانی برپا کردند و همین که کار در آنجا فراوان شد مردم بسیاری از اطراف در مسجدسلیمان گرد آمده و به کار مشغول شدند و سرزمین ویران پر از سکنه و آبادی شد.»[۱۴]
مسجدسلیمان شهر اولینهاویرایش
یکی از نامهایی که به این شهر اطلاق میشود، شهر اولین هاست؛ که دلیل این نامگذاری هم ورود بسیاری از امکانات، دستگاهها، کارخانجات ایران برای اولین بار در این شهر بودهاست. در جدول زیر لیست تعدادی از دهها اولینهای مسجدسلیمان آمدهاست:
ردیف | عنوان | توضیحات |
---|---|---|
۱ | اولین چاه نفت ایران و خاورمیانه | در تاریخ ۵ خرداد ۱۲۸۷ در مسجدسلیمان به نفت رسید. |
۲ | اولین کارخانه گوگردسازی در ایران و خاورمیانه | در سال ۱۲۹۱ در منطقه بی بیان این شهر احداث شد و هماکنون به عنوان موزه نفت توسط شرکت بهرهبرداری نفت و گاز مسجدسلیمان نگهداری میشود. |
۳ | اولین تصفیه خانه آب کشور | در سال ۱۲۹۷ در منطقه تل بزان احداث شد که آب شرب مورد نیاز منازل کارکنان انگلیسی و خانوادهشان را تأمین میکرد. |
۴ | اولین کارخانه تولید برق در ایران و خاورمیانه | در منطقه تمبی و در جوار سدی تفریحی بر روی رودخانهای با این نام احداث شد و کار برقرسانی به تأسیسات نفتی را انجام میداد. |
۵ | اولین راهآهن در ایران | به طول ۵۵ کیلومتر از مسیر دربخزینه در راه اهواز تا مسجدسلیمان جهت تسهیل نمودن امر جابجایی وسایل حفاری و دیگ بخار احداث شد. |
۶ | اولین فرودگاه در ایران | پس از انتشار خبر کشف نفت در این شهر یک تیم ارشد تحقیقاتی جهت انجام کارهای نقشهبرداری و تحقیقاتی خود به وسیله هواپیما عازم این شهر شدند تا بدینوسیله مقدمات اولین فرود هواپیما در این شهر و ساخت اولین فرودگاه آغاز شود. این فرودگاه هماکنون با نام فرودگاه شهید آسیایی در خدمت هواپیمایی نیروی زمینی ارتش (هوانیروز) میباشد. |
۷ | اولین و مجهزترین بیمارستان کشور | |
۸ | اولین و مجهزترین آزمایشگاه طبی در کشور | |
۹ | اولین کارخانه شیر پاستوریزه در کشور | |
۱۰ | اولین واحد نوشابهسازی در کشور | |
۱۱ | اولین کلوب تفریحی | با نام باشگاه مرکزی که در سال ۱۲۹۸ در این شهر ایجاد شد و شامل امکاناتی از قبیل: سینما، استخرهای شنا، بولینگ، زمینهای تنیس، میزهای بیلیارد و پینگ پنگ و سالن فوتبال و مهمانسرا میباشد و هماکنون پس از گذشت نزدیک به یک قرن به فعالیت خود ادامه میدهد. |
۱۲ | اولین پیست و تیم دوچرخه سواری | |
۱۳ | اولین باشگاه گلف بانوان | |
۱۴ | اولین باشگاه گلف | در منطقه گلف بین محلات کلگه و بی بیان قرار دارد و هماکنون جزو مجهزترین باشگاههای گلف ایران میباشد. همچنین محل استراحت بازیکنان تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان در مهمانسرای این باشگاه میباشد. |
۱۵ | اولین استخر شنا در ایران | در محل باشگاه مرکزی قرار دارد و اولین استخر مدرن ایران بهشمار میآید که قهرمانان زیادی را به ایران و آسیا معرفی کردهاست. |
۱۶ | اولین باشگاههای ورزشی | از جمله باشگاه والیبال، پینگ پنگ؛ گلف، شنا، فوتبال، راگبی. |
۱۷ | اولین باشگاه سوارکاری در کشور | |
۱۸ | اولین باشگاه اسکواش در کشور | |
۱۹ | اولین پالایشگاه نفت در ایران و خاورمیانه | در کنار کارخانه گوگردسازی بی بیان احداث شد و محل تصفیه نفت خام در خاورمیانه بود. |
۲۰ | اولین واحد بهرهبرداری نفت در ایران و خاورمیانه | بنام شرکت نفت ایران و انگلیس که کار بهرهبرداری نفت را انجام میداد. |
۲۱ | اولین کارخانه گچ در کشور | |
۲۲ | اولین زمین فوتبال رسمی در ایران و خاورمیانه | زمین فوتبال میدان که هماکنون با عنوان ورزشگاه شهید بهنام محمدی در اختیار تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان میباشد. |
۲۳ | اولین و مجهزترین بیمارستان کشور | |
۲۴ | اولین و بلندترین پل فلزی ایران و خاورمیانه | بیش از صد سال پیش بر روی رودخانه تمبی احداث شد. |
۲۵ | اولین فرستنده خصوصی در ایران و خاورمیانه | با نام رادیو نفتون. |
۲۶ | اولین تله کابین در کشور و خاورمیانه | |
۲۷ | اولین شهر صنعتی در ایران | |
۲۸ | اولین موزه زمینشناسی |
گردشگریویرایش
آثار باستانیویرایش
- معبد سرمسجد: آتشکدهای قدیمی است که مربوط به دوران پارسها در شمال شرقی شهر مسجدسلیمان در یکی از قدیمیترین محلات آن به همین نام (سرمسجد) قرار دارد.
- معبد بردنشانده: تخته سنگ و پلکانی در ۱۰ کیلومتری شهر و درجاده سد مسجدسلیمان، مربوط به دوران هخامنشیان که دارای یک آتشکدهٔ قدیمی میباشد.
- تپه باستانی کلگه زرین: تپهای باستانی در جنوب شهر و در قدیمیترین محلات آن به همین نام (کلگه) که در آن آثار باستانی و مجسمات و سنگ نبشتههای زیادی کشف شدهاست.
- تپه باستانی گلگیر: شهری باستانی در منطقهای به همین نام که در ۳۰ کیلومتری جنوب شهر قرار دارد.
جاذبههای مذهبیویرایش
- قدمگاه رضا: زیارتگاهی در میان کوههایی در منطقه تمبی که گفتنی است آن هنگام ورود به ایران از آن مکان عبور کردهاند.
- بیبی زهرا: در ۲ کیلومتری جنوب شهر در بلوار محمدی در مسیر تمبی قرار دارد.
- هفت شهیدان: آرامگاهی که گفته میشود از خاندان پیامبر بودهاند. این آرامگاه به سبک معماری دوران قاجار ساخته شدهاست.
- سقاخانه ابوالفضل: سقاخانهای قدیمی مربوط به دوران قاجار میباشد که در محله کلگه در کنار کاروانسرای قدیمی آن قرار دارد.
- بیبی بطولی: در ابتدای ورودی شهر در مسیر اهواز قرار دارد.
- آرامگاه شهدای گمنام: مربوط به قبر شهید ۱۳ ساله دوران دفاع مقدس بهنام محمدی و ۶ شهید گمنام دیگر درابتدای ورودی شهر واقع شدهاست.
موزههاویرایش
- موزه نفت مسجدسلیمان: مربوط به آثار و وسایل قدیمی دوران کشف نفت در این شهر میباشد. همچنین انواع و اقسام نفتهای کشف شده در آن با مشخصات کامل میباشد که در منطقه بیبیان در اولین پالایشگاه نفت ایران و خاورمیانه واقع شدهاست.
- موزه مردمشناسی مسجدسلیمان: در منطقه کلگه در کنار تپهٔ باستانی کلگه زرین واقع شدهاست؛ که آثار مختلف در مورد قومیتهای مختلف کشورمان از جمله لباس، فرهنگ و صنایع دستی در آن وجود دارد.
مناطق نمونه گردشگری و طبیعیویرایش
- منطقه نمونه گردشگری تاراز: دارای قلّهای برفگیر و جنگلهای انبوه بلوط میباشد و مرز بین خوزستان و چهارمحال بختیاری را تشکیل میدهد. در فصول سرد سال و با بارش اولین برف، این منطقه پذیرای مردم مشتاق به ورزشهای زمستانی از اغلب نقاط استان خوزستان است.
- روستای سوسن سرخاب: از زیباترین روستاهای خوزستان و در ۱۰۰ کیلومتری شمال شهر مسجدسلیمان و در دل کوهها و جنگلهای زاگرس واقع شده و دارای چندین رودخانه و آبشارها و باغهای زیبا است.
- منطقهٔ حفاظت شده شیمبار: این دشت دارای یک تالاب بزرگ و همچنین تاکستانهای وحشی است و همه ساله خصوصاً در اواخر زمستان و نوروز به دلیل آب و هوای مطبوعش و همچنین طبیعت دلنوازش پذیرای مهمانان زیادی میباشد. آبشار بلند و زیبایی به نام آب شلا در این منطقه وجود دارد که برای رسیدن به آن نیاز به اندکی کوه پیمایی است.
- پارک جنگلی و سد تفریحی تِمبی: پارک جنگلی در کنار رودخانهای به همین نام قرار دارد، بر روی این رودخانه سدی کوچک ساخته شده که محل احداث اولین کارخانهٔ برق ایران و خاورمیانه میباشد. همچنین پشت این سد دریاچهای قرار دارد که امکان قایقسواری و شنا در آن وجود دارد.
- جزیره کوشک: واقع در دریاچهٔ سد شهید عباسپور در بخش اندیکا، که بزرگترین دریاچه آب شیرین کشور میباشد و دارای حدود ۳۰۰ اتاق در ویلاهای خود میباشد.
- چشمههای آب گرم گُلگیر: به دلیل وجود گوگرد در کوههای این منطقه از دل آنها چشمههایی بیرون میآید که آب آن در زمستان نیز گرم بوده و خواص درمانی بسیاری دارد.
- تنگه لیموها: تنگه یا شکافی بین کوههای پشت سد شهید عباسپور که مملو از درختان لیمو میباشد و همچنین یک غار زیبا در انتهای تنگه وجود دارد که چشمهای جوشان در میان آن است.
- چم آسیاب: در ۵ کیلومتری مسجدسلیمان و ابتدای جاده اندیکا منطقه چم آسیاب قرار دارد. در انتهای جادهٔ روستا چشمهای زیبا و آبشاری کوچک قرار دارد که در فصول زمستان و اوایل بهار پذیرای گردشگران و میهمانان نوروزی است. نهر به وجود آمده در زیر آبشار برای افراد آشنا با فنون شنا مکانی مناسب برای گذراندن اوقات فراغت است.
سایر اماکن تفریحی و گردشگریویرایش
- مدرسه انگلیسیها: در منطقه هشت بنگله این شهر واقع شدهاست که محل تحصیل فرزندان کارکنان انگلیسی در دوران کشف نفت بود.
- کلیسای نمره چهل: در محله نمره چهل واقع شدهاست و محل عبادت ارامنهٔ قدیمی که در مسجدسلیمان زندگی میکردند بود.
- چاه نفت شماره یک: نخستین چاه نفت ایران و خاورمیانه که در سال ۱۲۸۷ به نفت رسید.
- قبرستان خارجیها: قبور خارجیهای ساکن مسجدسلیمان مربوط به ۱۰۰ سال پیش تا قبل از انقلاب میباشد در ابتدای شهر قرار دارد.
- باشگاه مرکزی: اولین و مجهزترین باشگاه تفریحی کشور میباشد که در حدود ۱۰۰ سال پیش تأسیس شد و شامل سینما، استخر شنا، زمین تنیس، پینگ پنگ، بولینگ، بیلیارد، سالن فوتبال و مهمانسرا میباشد.
سینماویرایش
اولین بار نمایش فیلم برای عموم مردم در کشور ایران در این شهر اتفاق افتاد. این شهر هماکنون دارای ۴ سینمای قدیمی میباشد که ۱ سینما تمام فعال، ۲ سینما نیمه فعال و ۱ سینما تعطیل هستند.
- سینما باشگاه مرکزی: در کلوب تفریحی به همین نام قرار دارد و قدیمیترین سینمای کشور میباشد؛ که البته در حال حاضر جهت مناسبتهای خاص ویژه خانواده شرکت بهرهبرداری نفت و گاز مسجدسلیمان قابل استفاده میباشد.
- سینما فرهنگ: ویژه کارکنان آموزش و پرورش و خانوادهشان در محل نمره چهل در کانون پرورشی شهید رجایی قرار دارد.
- سینما هلال: تنها سینمای شهر که استفاده از آن برای عموم آزاد است. این سینما قبل از انقلاب متعلق به پدر مهران عبدشاه مدیر و مجری شبکه تلویزیونی IPN بود.
- سینما آلی پور: که بعد از انقلاب تعطیل شد.
هتلها و مراکز اقامتیویرایش
مسجدسلیمان دارای دو هتل ۳ ستاره است. به علاوه آن؛ خود شرکت نفت دارای مهمانسراهای ویژهای جهت مهمانان خود میباشد، همچنین در روبروی ترمینال مسافربری ولیعصر یک شرکت خصوصی در حال ساخت یک هتل ۴ستاره میباشد.
- هتل جهانگردی: واقع در پنج بنگله روبروی پارک شکوفهها.
- هتل فرهیختگان: در ابتدای شهر قرار دارد و زیر نظر دانشگاه آزاد اسلامی فعالیت میکند.
- مهمانسرای والفجر: متعلق به شرکت نفت که در گذشته محل استفاده خاندان پهلوی هنگام سفرهای زمستانی و نوروزی خود به مسجدسلیمان بوده و در حال حاضر مختص مهمانان درجه یک شرکت بهرهبرداری نفت و گاز مسجدسلیمان میباشد.
- مهمانسراهای نفت ۱ و نفت ۲: متعلق به شرکت نفت که اولی در منطقه گلف و ویژه بازیکنان تیم فوتبال نفت مسجدسلیمان و خانوادهشان میباشد و دومی در چهارراه بهداری نبش کوچه نرس هاستل قرار دارد و ویژه مهمانان شرکت نفت خصوصاً کارکنان غیربومی و مأمور از نقاط دیگر شهر میباشد. این مهمانسراها دارای امکانات متنوعی از قبیل میز پینگ پنگ، بیلیارد، بویلینگ، کلوب تفریحی هستند.
ساختار شهریویرایش
معماریویرایش
برخی ساختمانهای مسجدسلیمان که در دوره فعالیت شرکت نفت ایران و انگلیس ساخته شدهاند سبک معماری انگلیسی داشته که اغلب در اثر گسترش و نوسازی در شهر تخریب شدهاند. بخشهایی از آن هنوز به نامهای انگلیسی آن دوره مانند منطقه کمپ کرسنت و اسکاچ کرسنت و کمیک لب کرسنت (Chemic Lab) معروف است.[نیازمند منبع]
محلههای مسجدسلیمانویرایش
محدودهٔ مسجدسلیمان ناهموار و دارای پستی و بلندیهای زیادی است. شرکت نفت منازل و ادارات خود را در نقاط مناسبتر احداث کرده و به همین دلیل محلههای این شهر از هم فاصله داشتند. در سالهای اخیر به دلیل رشد جمعیت شهر و عدم کنترل اولیهای که بر ساخت و ساز وجود داشت، فاصلهٔ بین محلات کم شده و در بسیاری جاها، کاملاً به هم چسبیده هستند.[نیازمند منبع]
وجه تسمیهٔ محلههاویرایش
نام محلات بیشتر از نام چاههای نفت یا ادارات شرکت نفت گرفته شدهاست؛ مانند نمره یک که از نام چاه شمارهٔ یک گرفته شدهاست. بسیار از محلهها به همین ترتیب به یک نمره خوانده میشوند که بیشترین آن نمره چهل است. اسم برخی محلات هم از نام طوایفی گرفته شده که برای اولین بار در آنجا سکنی گزیدهاند؛ مانند مالجونکی.[۱۵] برخی جاها هم افرادی که از شهرهای دیگر برای کار به مسجدسلیمان آمده بودند، در کنار هم اقامت کرده و خانه ساختهاند؛ مانند لیناصفهانیها یا محل اقامت کارکنان خارجی شاغل در شرکت نفت مانند لین هندیها.[نیازمند منبع]
نام محلههاویرایش
باشگاه مرکزی:ورودی مسجدسلیمان
- سرمسجد (به سکون ر): این محله به علت آثار باستانی[۱۶] که روی تپهای بالای آن وجود دارد و منسوب به سلیمان است، سرمسجد نامیده شد. نامگذاری مسجدسلیمان در دیماه ۱۳۰۳ شمسی هم به علت همین آثار میباشد.[۱۷]
- نمرهیک: مرکز شهر مسجدسلیمان است و به علت وجود «چاه شماره یک» (اولین چاه نفت ایران-خاورمیانه) در این محله، به این نام معروف شد.
- کلگه: به علت وجود تپهای باستانی به نام «کلگه زرین» یا کلگه زری، کلگه نامیده شده و از اولین محلههای است که قدمت باستانی دارد و در تشکیل شهر مسجد سلیمان سهم بسزایی داشتهاست.
- هوانیروز
- تلخاب (به فتح ت)
- نفتک (به فتح ت)
- باغ چشمهعلی (به سکون ه)
- باشگاه سوارکاران
- چهاربیشه
- نصیرآباد
- کولرشاپ Cooler Shop: نام خود را ازیکی از ادارات شرکت نفت گرفتهاست.[۱۸]
- ریل وی یا Rail Way: به خاطر وجود یکی از ایستگاههای قطار در این محله به این اسم نامیده شدهاست.
- بازار چشمهعلی (به سکون ه): در گذشته چشمهای با همین نام در این محله وجود داشتهاست.[۱۹] همچنین بازارچه قدیمی در این محله احداث شد که از رونق خوبی برخوردار بود و اکثر ساکنان محلات شمالی شهر برای تهیه مایحتاج خود به آنجا میرفتند. با زار چشمه علی بعلت وجود چندین مدرسه قدیمی، شعبه قدیمی بانک ملی، زبانکده، بهداری، کودکستان، بازارچه، باشگاه، پارک جنگلی و خانههای سازمانی نفت و ارتش، از قدیم یکی از امنترین و بهترین محلات شهر بودهاست.
- لین اصفهانیها (به کسر ل و سکون ی - LANE)
- محله حسین قصاب (مال گندلیها - به فتح گ، سکون ن، و فتح د): که در دوران حکومت محمدرضا شاه پهلوی به کوی کاوه مشهور بودهاست و هنوز در فیشهای آب و برق نام کوی کاوه نوشته میشود و نامهای پیش گفته فقط جنبه شفاهی دارند.
- لین هندیها: درابتدا محل اقامت کارکنان هندی بوده و اکنون کاملاً از بین رفتهاست.
- دره گلگیریها (به ضم گ اول)
- مال جونکی (به سکون ل)
- سرکورهها (کوی شهید موسوی) که بعلت وجود معدن گچ و کورههای گچ پزی به این اسم نامگذاری شد.
- مال شنبه (کوی شهید لرستانی - به سکون ل)
- پنج بنگله (به فتح ب، سکون ن و گ و کسر ل)
- هشت بنگله (بنگله به خانههای ویلایی لوکس کارمندان عمدتاً خارجی شرکت نفت که به همراه خانوادههایشان در آنها زندگی میکردند، گفته میشود)
- شاهنشین (به سکون ه)
- مالکریم (به سکون ل)
- نمره یازده
- درهاشکفت: محلیها آن را دراشکفت (به فتح د، کسر ر، سکون ش، و ضم ک) میخوانند. اشکفت در گویش بختیاری به معنی غار است.
- نمرهدو
- پانسیون خیام
- سی برنج (C.Branch) به معنی بخش C یا منطقهٔ C.
- کمپ کرسنت (Camp Crescent) که کرسنت به معنی تپه یا قله میباشد. (نام کمپی که روی تپه ساخته شده)
- اسکاچ کرسنت (ُScotch Crescent)
- کمیک لب کرسنت Chemic Lab: منطقهای که آزمایشگاه شیمیایی نفت در آن احداث شده بود.
- نفتون
- پشتبرج (به کسر ت)
- باغ ملی (به سکون غ)
- افرمبی (به فتح الف و ر): محلهای که پشت گاراژ شرکت نفت، بین باغ ملی و محلهٔ پشت برج قرار دارد. در گذشته در این محله ادارهای با نام ادارهٔ تعمیرات راه و ساختمان منطقه وجود داشتهاست. نام انگلیسی این اداره Field Road Maintenance And Building بوده و حروف اول نام این اداره (F. R. M. B) است. انگلیسیها در آن زمان نام این اداره را به صورت خلاصه یعنی (اف، آر، ام، بی) و با سرعت اِفرَمبی تلفظ میکردند. این نام، بعدها در گویش محلی به افرمبی تغییر کرد.[۲۰]
- مین آفیس (به کسر م، سکون ی و ن): اداره مرکزی شرکت نفت (Main Office)
- سبزآباد: این محله در مرکز شهر مسجدسلیمان قرار دارد و قسمتی از محلهٔ نمره چهل میباشد. یکی از محلات قدیمی میباشد که در حال حاضر هنرستان شبانهروزی کار و دانش امیرکبیر که در گذشته دانشسرای تربیت معلم بود و قبل از انقلاب هم دبیرستانی مخصوص ادبیات بود و در گذشته بزرگترین هنرستان غرب کشور بود که افراد از شهرها و استانهای مختلف کشور در این مکان تحصیل کرده و آموزش دیدهاند. در حال حاضر قسمتی از این هنرستان به کتابخانه عمومی شهید بهنام محمدی تبدیل شدهاست.
- نمرهچهل
- پشت کوه
- درهخرسان
- بازار شوشتریها
- درهٔ سوکیاس
- نمرههشت
- بیبی یان (جمع بیبی):که در گذشته بسیاری از کارخانهها و پالایشگاهها در آن فعالیت میکردند
- ظلم آباد
- مرغ آباد
- شیخآباد
- شالوا
- لین فرهنگیان
- مال بالا عیدی مختار
- چهارراه خانعلی طاهری
- خواجهآباد
- نفتآباد
- تمبی (به کسر ت و سکون م و ب): از مناطق قدیمی و در فاصلهای نسبتاً دور از شهر و در کنار رودخانهٔ فصلی به همین نام قرار دارد.
ورزشویرایش
اولین استخر شنای ایران در این شهر احداث شد و بدین ترتیب پایهگذار ورود شنا به ایران بود. اولین زمین تنیس و میز پینگ پنگ و بیلیارد هم برای اولین بار در این شهر مورد استفاده قرار گرفت. اولین زمین گلف ایران هم در منطقه بیبییان این شهر بنیان شد و تیم نفت این شهر هماکنون جزو تیمهای شرکتکننده در مسابقات لیگ ایران است. در رشته وزنهبرداری مسجدسلیمان از دیرباز به عنوان یکی از قطبهای وزنهبرداری حضور داشته و تیم نفت مسجدسلیمان سالها عنوان قهرمانی ایران و آسیا را به یدک میکشید از وزنه برداران شهیر این شهر مهران و بهمن مطلق، امیری منگشتی قهرمان آسیا و رکورددار وزن خود در آن زمان، پهلوان شمسی قهرمان کنونی هفت دوره پیشکسوتان جهان و رکورددار جهان، نواب نصیرشلال قهرمان جهان و نایب قهرمان المپیک ۲۰۱۲ لندن اشاره کرد.
ترابریویرایش
این شهر با اهواز مرکز استان خوزستان، ۱۲۵ کیلومتر فاصله دارد که البته با احداث جادهٔ دسترسی جدید به ۸۰ کیلومتر تقلیل خواهد یافت. همچنین این شهر دارای جاده آسفالته تا شهرهای لالی، شوشتر، هفتکل، ایذه، باغملک و استان چهارمحال و بختیاری میباشد.
پایانه مسافربری ولیعصرویرایش
در شمال شهر در منطقه نفتک واقع است و کار جابجایی مسافران را به وسیله اتوبوسها و سواریهای پلاک کرایه انجام میدهد.
فرودگاهویرایش
این شهر دارای یک فرودگاه در شمال شرقی خود است که در حال حاضر به نام فرودگاه شهید آسیایی نامیده میشود این فرودگاه اولین فرودگاه کشور بوده[نیازمند منبع] و در دوران جنگ ایران و عراق در خدمت هواپیمایی نیروی زمینی ارتش (هوانیروز) بود و طی موشک بارانهای رژیم بعث عراق دچار خسارات و نواقصی شد تا از کاربری عمومی بیفتد اما در سال ۱۳۸۷ و همزمان با یکصدسالگی کشف نفت در این شهر دولت و وزارت نفت با بودجهای ۶ میلیاردی کار ترمیم و بازسازی آن را از سر گرفت و هماکنون آماده خدماترسانی به مردم این شهر و شهرهای اطراف میباشد.
راهآهنویرایش
اولین راهآهن ایران در این شهر قرار داشت و جهت حمل بار و باربری مورد استفاده قرار میگرفت که در دوران جنگ هشت ساله از بین رفت.
مراکز آموزش عالیویرایش
- مراکز عالی آموزشی این شهر به شرح زیر میباشد که عبارتند از
- دانشگاه آزاد اسلامی واحد مسجدسلیمان
- مرکز آموزش علمی کاربردی صنعت نفت مسجدسلیمان
- دانشکده سما مسجدسلیمان
- دانشگاه پیام نور مسجدسلیمان
- مرکز آموزش فنی و حرفهای خمینی
- هنرستان صنعتی نزاجا (تعطیل)
- مرکز آموزش پرستار یا زهرا
پانویسویرایش
- ↑ https://masjedsoleyman.ir/mayor
- ↑ "آب و هوای مسجدسلیمان". وبگاه ودربیس. Retrieved 27 April 2014.
- ↑ «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در ۲۱ فوریه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۵ فوریه ۲۰۱۴.
- ↑ نامه صنعت نفت ایران، شماره ۱۲، دوره ششم، شماره مسلسل ۷۲، اردیبهشت ۱۳۴۷، ص ۸.
- ↑ تاریخ پانصدساله خوزستان، احمد کسروی، چاپ ۱۳۷۳، ص ۲۰۸.
- ↑ با توجه به ترکیبات شیمیایی نفت و اثرات ضد عفونی کنندهای که بعضی از عناصر موجود در آن دارند عدهای از این فن سود جسته و به عنوان متولی، نفت چشمهها را به دیگران میفروختند.
- ↑ برداشتی مختصر از جغرافیای مسجدسلیمان، عفت سوادکوهی.
- ↑ تغییراتی را که در مورد میزان عمق چاه شماره یک مسجدسلیمان نوشته شدهاست، از مجله بی.پی. شیلد شماره ماه مه ۱۹۷۲، استخراج گردیدهاند.
- ↑ برداشتی از مجله بی.پی. شیلد. شماره ماه مه ۱۹۷۲ ترجمه باقر علوی، رئیس سابق روابط عمومی شرکت ملی نفت منطقه مسجدسلیمان.
- ↑ منظور سردار اسعد بزرگ، پدربزرگ نویسنده (ثریا اسفندیاری بختیاری).
- ↑ کاخ تنهایی، ثریا اسفندیاری بختیاری، لویی والانتن، ترجمه امیر هوشنگ کاووسی صص ۳و ۴ چاپ ۱۳۷۱.
- ↑ مرحوم حسین پژمان بختیاری_انگلستان را «اَنگلستان» یعنی سرزمین اَنگلها مینامید، (همان اثر).
- ↑ ماهنامه اطلاعات سیاسی اقتصادی، سال پنجم شماره دهم و یازدهم، مرداد و شهریور ۱۳۷۰ «کمال اطهاری».
- ↑ تاریخ جغرافیائی خوزستان، سید محمدعلی امام، ص ۲۱۵.
- ↑ عباسی شهنی۱۳۸۳ ص۵۸
- ↑ صفهٔ سرمسجد
- ↑ عباسی شهنی۱۳۸۳ ص۵۵
- ↑ کولرشاپ مرکز تعمیر وسایل سرمایشی بود
- ↑ عباسی شهنی۱۳۸۳ ص۵۷
- ↑ عباسی شهنی۱۳۸۳ ص۳۴۳
منابعویرایش
- عباسی شهنی، دانش (۱۳۸۳)، تاریخ مسجدسلیمان، تاریخ تحولات صنعت نفت، انتشارات هیرمند
- مسجد سلیمان، تصویر ایران بدون نفت؟ بیبیسی فارسی
- May 26, 1908: Mideast Oil Discovered — There Will Be Blood, Wired.com
- MAY 26 - EVENTS, Today in Science History (todayinsci.com)