ناصر مقدم

ناصر مقدم
ناصر مقدم
	ناصر مقدم
معاون نخست‌وزیر ایران
در زمانِ	محمدرضا شاه پهلوی
چهارمین رئیس کل ساواک
	مشغول به کار; اواسط خرداد ۱۳۵۷ – بهمن ۱۳۵۷
پس از	نعمت‌الله نصیری
پیش از	انحلال پست
اطلاعات شخصی
زاده	۳ تیر۱۲۹۲; تهران، ایران
درگذشت	تهران، ایران
ملیت	ایران
شغل	سیاستمدار
مذهب	اسلام شیعه
خدمات نظامی
خدمت/شاخه	نیروی زمینی شاهنشاهی ایران
درجه	سپهبد
فرمانده	رئیس رکن دوم ارتش شاهنشاهی ایران چهارمین رئیس ساواک

سپهبد ناصر مقدم (زاده ۳ تیر ۱۲۹۲ - درگذشته ۱۹ فروردین ۱۳۵۸)، از افسران ارشد ارتش شاهنشاهی ایران، معاون نخست‌وزیر و چهارمین و آخرین رئیس کل سازمان اطلاعات و امنیت کشور بود. وی بلافاصله پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران دستگیر و در فروردین ۱۳۵۸ اعدام شد.^[۱]

محتویات

زندگی‌نامهویرایش

ناصر مقدم فرزند یعقوب در سال ۱۲۹۲ متولد شد، تحصیلات نظامی خود را در دانشکده افسری و دانشگاه جنگ و فرماندهی عالی و ستاد مشترک به پایان رسانید و علاوه بر تحصیلات نظامی در رشته حقوق از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. پس از قیام ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ به ریاست اداره سوم ساواک منصوب شد که پی‌گیری فعالیت‌های روحانیون و مبارزان مذهبی را نیز به عهده داشت. مقدم تا پایان سال ۱۳۴۹ در این سمت باقی‌ماند. در سال ۱۳۵۰ از ساواک به ارتش بازگشت و به عنوان رئیس اداره دوم ستاد مشترک ارتش، مسئولیت امور «اطلاعات و ضد اطلاعات» ارتش را به عهده گرفت و تا درجه سپهبدی پیش رفت. سپهبد ناصر مقدم در اواسط خرداد ماه ۱۳۵۷ به جای نعمت‌الله نصیری به ریاست ساواک منصوب شد.

مرگویرایش

پس از پیروزی انقلاب اسلامی۱۳۵۷ وی دستگیر و در شامگاه ۱۹ فروردین ۱۳۵۸ اعدام شد.

جستارهای وابستهویرایش

پانویسویرایش

↑ گفتگوی منتشر نشده با آیت‌الله منتظری؛ «رئیس ساواک برای آیت‌الله خمینی پیغام داده بود»، بی‌بی‌سی فارسی

منابعویرایش

«ناصر مقدم: یک سرگذشت». حقوق بشر و دموکراسی برای ایران - بنیاد عبدالرحمن برومند. ۱۹۷۹-۰۴-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۱۰-۳۰.
«سپهبد ناصر مقدم (آخرین رئیس ساواک)». مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران IICHS. ۱۹۷۹-۰۴-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۴-۱۰-۳۰.
دکتر باقر عاقلی (۱۳۸۰)، شرح حال رجال سیاسی و نظامی ایران، جلد سوم، تهران: نشر گفتار، نشر علم، شابک ۹۶۴-۵۵۷۰-۶۰-۳

[1] گفتگوی منتشر نشده با آیت‌الله منتظری؛ «رئیس ساواک برای آیت‌الله خمینی پیغام داده بود»، بی‌بی‌سی فارسی

[۱]